Lectionum Aeschinearum [microform]

1쪽

a partis the Foundations ossestem Civiligation Preservation ProjectV

Funded by the

NATIONAL ENDO ENT FOR THE HUMANITIES

Reproductions may noti made without permission hom

2쪽

States Cod concem memining of photocopies o other reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbi University Librata reserves the right to refuse toaccepi a copy orderiis, in iis judgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

LECTIONUM

AESCHlNEARUM

PLACE

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT

Master Negative Origina Materia a Filinem Existin Biblicior nobi Record

Restrictions On Se

5쪽

Contimeter

6쪽

QUA PAR EST PIETATE

GRATULATUR

7쪽

uotiescunque ininteliae aeminiscor, reminis r autem paene quotidie, laetissima animum meum Subit eorum DBO-

rum memoria, quos olim iuvenis in ea urbe peregi. Viginti enim re anno natus quunt ipsia, in qua urbe eos qui mihi carissimi erant relinquebam, illuc venissem, ut docendi munus in orentissimo gymnasio susciperem. Si non docendi artis plane imperitus, at tamen vitae publicae ignorans, ita non solum a collegis, imprimi a WiSSi directore, cuius auspiciis gymnasium et conditum erat et ad 0rem paene incredibilem venerat, sed ab umibus clxibu acceptus sum, ut

mox lenito Lipsiae desiderio libentissime illic essem et laetissimo. in prosecto ferreus esSem, nisi me et regionis summa amoenitas et civium egregia comitas et collegarum iumanitas ac benevolentia totum sibi conciliassent devinxissentque. Ita octo illos annos, quibus Rintelia vixi, in elicissimis ac laetissimis numero, qu0 aeta mea Vidit Quamquam quum illa tempora recordor, contristat animum cogitatio, quam sit sors humana infirma. Quotus enim quisque eorum, quibuS- cum tum Vel muneris societate vel amicitia coniunctus sui, nunc superstes St Decesserunt Wissius Boclo, Fuldnerus, Schielitus, collegae carissimi unu ex omnibus Iuperest

8쪽

Storchius meus, cuius probitatoni animique candorem quieul que perSpectum habent, semper eum plurimi secerunt et dilexerunt, cui odio omnos semissecularia muneris ex animo gratulamur set ut 0hinc multos annos in otio liber a curiSet vegeta fruens senectute vivat, vehementer optumuS. Triginta amplius anni praetoriorunt, ex quo invitissimus et tristissimus intelia disc0ssi; sed memoriam huius urbis nullo temporis puncto non pio ac grat auim colui neque umquam colere cessabo. Quare nemo mirabitur, quod olemnia gymnasii Rintseliensis, qua hoc die celebrantur, ad me quoque pertinere arbitror mea quoque Summa laetitia est. quod ea schola, in qua ipse olim quasi tirocinium posui et publicae vita cursum auspicatus sum et floruit tot annorum spatio et ita valet, ut certa spes Sit nunquam eam quam ibi

paravit optima disciplina laudem imminutum iri me quoque animus impellit, ut ei hoc di festo et gratuler praeterita et optima quaeque in sutura tempora exoptem. Valeat floreat,

nterpolatos eschinis codices esse nota res est. Multa librariorum additamenta I. Belisurus, editores Turicenses, Schullgius eliminarunt aut eliminanda esse iudicarunt, alia etiamnunc videntur superesse. Quamquam difficilis admodum et hibrica quaestio est do interpolationibus. In quibus in- Vestigandis cavendum est maxime, ne quidquid nobis ad rem ipsam haud ita necessarium esse videtur, id protinus ex Aeschine exulare iubeamus neve illud unquam in hac re

Obliviscamur, apud Oratoren etiam numero Oratorio a Sono

et audientium rationibus aliquid tribuendum esse. Statim quod Timarcheae orationi g. 5 extr. Scriptum Si εντευθεν γοι ἰσχυσετε. ora ευνos ῆσθε a sti καταλυησθε υπὰ των παθ&νομουντ υν καὶ σελγευς βιουντων, Si ultima tria verba omittuntur iniue missa Sunt in abio Vatic Luur. Ob eamque rem a Benseter et Schuligio deleta sunt), mihi quidem, tuamquam codicum auctoritati et ipso cedundum essu duxi, tamen aliquid et ad numeros deesse videtur et ad sententiam, Siquidem OuSentaneum S Oratorem Statim ut initio, quodnam genu τῆς παρανομίας iudicio erSequeretur, 'idemtidem significare. Ob eandem cauSam paulo ante non TDυc asανομουντο dixit, quum tamen quidquid fit contra leges caveri debeat, Sed τουc παρα του νομους η λεγοντας ν βεβιωκοτας qua in re culpa eiu quem reum fecerat omnis posita orat Codicibus in hac re non multum tribuo, in quibus quam lacile fieri potuerit ut illa verba librarii oculis ab

altero participio ad alterum aberrantibu eXciderent, Ou Stcur exponam. Unum argumentum est quo illa verba convincantur, Si verum Si quod Obetu N. L. 76. OSuit, praesens orbi βιουν ab Attici Scriptoribu non, ut grammatici adhuc Statuerunt, raro, Sed nunquam uSurpatum esse. Quodsi

9쪽

- AE ita St, quum'. l. βιο νrti, non possit pro oristo haberi, sane nihil restat nisi ut illa verba ex Aeschine remoVeantur. Sed a linodum dubia illa doctrina est. Euripides certe non abstinuissu videtur illa forma:

fragm. Archel. 240. d. Nauch, non minus Diphilus, siquidem ea scripsit quae Stobaeus floril. 105 47. attulit:

de qua a vid Meinelii Com. IV. 424. Quod scriptum est otio ἐκεῖνne. ὁ δελαιoc 'o tio: D c. nescio quo iuro Hamahorus Mnemos. VII. 45 l. dixerit risum moturum fuisse Atheniensibus, qui Solonem legislatorem suisse in memoriam iis revocassot. Nam si nihil dici oportuisse statuemus nisi quod non satis cognitum esset audientibus, cetera omnia tamquam a lectoribus vel librariis intorp0lata delebinius, hirgissimam sane sal criticorum 1eS- Sem acie maximeque oratores veteres concidet. At enim Aeschines non legislatorem suisse Solonem dicit, sed antiquum

legisllatorum idque ipsum . . aliquid momenti habet, iam

de modestia civium logibus cautum esse Mihi quidem illii verba n0n minus hoc loco quam ι, T so a Mλέυν- παλαιο νομ ne δε ne ab ipso eschino posita esse videntur. iiiii similiter etiam l. o lis paloe o Παλ&ιος κῶνος εὐδοκουν Irosior ικμὰατος γεγονέναι de notissimo homine scripsit. Atque

αγαγοι cavo Sapientiae laudem a Solone quippe viro in causis et republica versato lienum putes. d. 3, 108. MD0νος Acthi reson re potio θεελῆσαι ὁ ν&του καὶ περι ol σιν at φιλο- so psa diar εrst νότος. s. Isocr. 5, 235. 313. Alia autem causa Suspicionis, quae quidem probari posse videatur, nulla

tinet Solonis et simul bonarum illarum legum rationem et quasi sontem ostendit. Non habet quidem illa verba Alexander rhetor . VIII. 444-448. Valgii, sed is etiam alia, quae ad

suam rem nihil facerent, ut εὐφρονως - νόs et O τελευτ σαντος - προπηλακισsuo . 258 omisit. Unus locus est apud

Aeschinem, quo Solonis nomini aliquid laudis a lectore aliquo appletum 88 n0 Sine quadam veri specie suspiceris. Nam l 183. o ὁ Σολων ὁ ων posto θετων ἐνδοξότατος collocatio

Verborum ea St, quam serre non posse grammatici rideantur.

Cs rugeri gr. gr. 47, 9, 10 Sed diu est quum viri docti intellexerunt haud raro ab illo legitimo verborum ordine

δντες. Paulo etiam frequentiores ii loci sunt, quibus quia inter articulum et genitivum partitivum interp0situm est quod ad verbum pertineret, illa collocatio verborum pro legitima habetur De qua re vid Butim. r. r. 25, 4. adn. s

10쪽

έριστείδος ο τους φορους ταξας τοῖς Ελλησιν, ὁ δίκαιος

κεν ὁ δι /ιος. Duobus primis locis verba qua sunt o δίκaιος ἐπικαλονιιενο Hamalterii l. c. ut ab eo adscripta qui doctrinam ostentare vellet quantocius expungi iussit. De primo loco idem iam C. Schoibius in Iulini annali. 68 2 P. 55. statuerat statuitque etiam . Sehultetius Praes Aesch. p. XIII.,

altero autem loco ea verba iam propter orationis concinnitatem in Suspicionem vocari non posse uterque iudicavit. Sed illius suspicionis scire velim quae causa esse videatur. Certe

lividoni piod eschines bis in diversis orationibus iisque non eodem tempore habitis ristidem iustum appellatum dicit, per se nihil habet quod offendat, dum utr0que loco cur diceret causam habuerit probabilem. Atque mihi quidem inter eos, qui tum in iudicio adorant Α0schinemque dicentem audiebant, haud pauci quodnam tandem Aristidis cognomen Timarchi vel

Demosthenis cognomini dissimile esset, nisi ipse orator indicasset, Vehementer miraturi suisse videntur. Quippe iustitiadvocabullam non solet communi ac vulgari usu ad modestiam ac temperantiam resurri. s. Dem0Sth. 2, S. εἰ δέ τις σευ -

autem, cui Schoibius i. c. asSensit, etiam 2, 23. ea Omlita quae ad Aristidis nomen apposita Sunt, ο οὐ φορον τάξας τοῖς Ηλλ σιν ίκαιος ἐπικαλου/ιενος delenda 8Se censet, quasi non aptissimum et propemodum dixerim necessarium fuerit eo loco, quo Demosthenes, homo scilicet largitionibus unus omnium maxime obnoxius, cum Aristide comparatur, etiam earum rerum excitari memoriam, quibus Aristides et iustitiam suam probaverit et cognomen ii ii consecutus sit. At vel pueri, inquit, sciebant tributa ordinasse Aristidem eundemque iustum appellatum esse. Quid igitur patimur eandem rem iisdem verbis 3, 258. commemorari quo loco nemo invenietur cui aut aptior. luam'. l. illius rei mentio aut magis neceSSaria esse videatur. ut cur non Saltem'. υτελενι σαντος τας ri 'γατέρας ἐξέδευκεν ο di sιος. quae plane

quamvis omnibus essent nota tamen commemorata ab oratoribus et exposita sunt, intacta relinquimus Ceterum ut sillis verbis dicam quod sentio, eschinos si eorum loco τον δἰκαιον posuisset, plane idem dixisset Paupertatem enim hominis laudat, qui quamvis in ordinanda tributorum ratione multas haberet locuplutandi se occasiones, tamen iustus SSein Summa paupertate, quam iniusto ditari maluerit. Sed redeo adinamoerum, qui non in causa miratur, quod Aeschines

tribus locis iis quibus Callia Chalcidensis mentionem fecit,

3, 6 89. 94. patriae nomen addiderit, recteque animadvertit ne Semel quidem ea re opus suisse, quandoquidem φ. 85 Mnesarchum, patrem Calliae Chalcidensem ess dixisset totoque illo loco de Chalcidentibus eorumque tyranno disputaret. Ego cur illud secerit Aeschines, coniicere possum, Seire non O8- sum; sed illud mihi scire videor, nullum tam ineptum hominem exstitisse, qui tribus illis locis omnibus patriae nomen vel in margin adnotandum vel ipsis verbis oratoris inserendum putaret Idem dictum volo de 3, 61. et 65., quibus locis quod ad Corsobleptis, notissimi sane hominis, nomen adiectum est τον Θρήκης βασιλέα 'ν , 90ὐκ es βασιλευe id Aius in Schol. hypomn. . p. 320. dolori voluit Tertiae rationis q. 07. Hamahorus, ut est ad indagandas interpolationes curiosus, etiam ea verba quae sunt o νυν ἐξάγιστος καὶ ἐπήρατος ε ινορι'nμένoc deleta vult. Parum elegantur, inquit, idem participium bis intra breve spatium adhibetur Recte tu quidem non est istuc elegans sed est tamen recte et commod0 dictum, Satisque constat Graecos scriptores in summa vocabulorum copia ac varietate tamen longe abfuisse ab isto genere elegantiae, quod in diligenter ovitanda eiusdem vocabuli iteratione positum esse existimatur f., si tanti est, 1 11 2 43.

61 76 98. at orat quidom, inquit, illo portus V όγιστος

καὶ ἐπή inroe. non appellabatur his nominibus. Idmodum mira isti doctrina est quae unde hausta Sit, neScio; X

g. l3. quidem hauriri non potuit. Etenim portus ille ut erat sic appellabatur ο ἐξάγιστος καὶ ἐπάρατος. Quid multa ne