장음표시 사용
21쪽
xitus poeticos , et singiuarem doctrinam , nec nunc quidem n gare , aut in dubium reuocare est animus. Ut autem proxime Post Prudentium e mea manu prodiret Dracontius, illa me ratio impulit , quod huius carmina duabus partibus auctima, quam
quae antea Prodierant , in codicibus mss. a me reperta, in quihus omnino alius Dracontius apparet, minio maiorem utilitatem studiosis doctrinae , et antiquitatis sacrae mihi visa sunt allat in , quam commentationes vllae meae in alios christianos Pomtas, in quorum P si vix aliud agere licet, nisi veterem lecti nem , codicibus omimae notae inspectis , Constituere. 3. Deterrebat me etiam ab editione Iuuenci maiestas ipsa argumenti . Quod si usu , et exercitatione in hoc genere aliquid profeci, id totum in Saluatoris nostri gestis , dictisqUe enarrandis conferendum quidem a me esse intelligo et sed adiumentum hoc valde exiguum ad tantum onus subeundum esse facile Perspicio , quum istiusmodi tractationem non nisi timide , et ped tentim quiuis quamuis experientissimus deheat aggredi. Sequar igitur ducem Iuvencum non quidem passibus aequis , Sed tamen ut potero . Commentationes in Sedulium, Aratorem , aliosque sacros poetas in aliud tempus disseram, ne mihi Miquis exprinhret , quod Antonio Nebrissensi Nicia. Antonius obiiciehat B,
isse Iuuenctim , qui criticae industriae , me expliciationis facem , quia indictet, ei praeluceret, Praeter unum Barthitim eae parte aliqua , et Fabricium leui mianti in re υsum , eo moctis miror , quod gratim Antonitis Nebrissensis noster , qui Pottiis,cebuitque una cum Sediais , et Ariatore mtilio mula Duemctim ciuem sutim commendare piis lectoribus a Se evicinattim,
in Se lio quidem industriae suae operiam Posteritati transmiis serit , in Aratorem commentaria parata se habere alimbi test tus fuerit: Iuuenco citium hispano xuistis simpetias mine res ratur . Ne vero meo mori desim , his Protegoinenis complectar,qnidquid de eo , de eius operibus , codicibus mss., editionibus. que, multis in locis dispersum colli gi. q. Non erigDa laus Iuvenci est, quod a S. Hieronymo non semel , nec Perfunctorie laudatus suerit et neque enim de eius Distrigod by Corale
22쪽
vita quidquam aliud exploratum habemus , quam quod de eo tradidit Hieronymus. Ita ergo praeclarus hic Doctor de vir. illustri
cap. 84. tom. 2. Ces. 9o9. Iuvencus, nobilissimi cteneris , hispanus Presbyter , quatuor euavelis hexametris Dertibus pene aia Dembum transferens, Daturar libros uit , et nonnuilla eodem metro ad sacramentoriun Ordinem pertinentis . Floruit sui Comstantino Principe. In quodam Iuvenci codice hoc testimonium exprimitur cum aliqua varietate, in reseram num. SO.
s. Uallarsius in notis animaduertit , ex ipso gentilitia nomine Satis apparere , iuuencum fuisse nobilissimi gen ris , quia in libris antiquis, Iureto teste, appellatur C. Vettius Aquilinus sitiencus . Certe Hieronymi testimonium de nobili genere Iuuenci probatione non indiget. Uerum argumentum alti quod pro eadem nobilitate non quidem omnino Perspicuum. sed probabile petitur m quatuor nominibus , quibus in vetustis
membranis insignitus est Iuvencus. Haec autem nomina noueodem modo ab omnibus efferuntur . Ioannes Atherius Fabricius in Biblioth. Iat. libr. 4. cap. a. ex Iurem Pag. 273. ad Symmach. set Paula Colomesio in Paralipomenis ad Chartoplisaeem Guillelis mi Cauei, et ad dialog. s. Gyraldi m poetis integrum Iuvenca
nomen ait esse Aquilinus Caius Vettius Imrenctis. 6. In codicibus mss. reserendis num. 3 6., et seqq. m
do profertur appellatio C. Vectii sitienci, modo Apulini Mum Ct, modo Q. Vetti Aquilii Larenta , modo Gai Vecti Aquilini , modo C. Vettii Aquilini Iuuenci , modo C. Vetti Aquilini Mu-ci , modo C. Voctii Aquilini sitienci. Remigius Ceillierius De
Ferim.eccI.t m. 4.asserit,eius nomen in quibusdam mss. esse Aquia
linus Cattis Vettitis. Neque omittendum , in duobus codicibus manuscriptis morentinis addi V. C. , quae notae innuunt V mum Garissimum i de quo titaeo dixi ad Prudentium in Pr iegom. nums . seq. Sed, ut ego suspicor, Iuvencus Vir Clarissiamus non a veteribus , sed a recenti aliquo librario vocatus est. In codice Vaticano Reginae Sueciae , quem describam num. 48. sic nomina Iuvenci inuenio e Gai Vetti Aquilini Iutienti a in otio niano vero , de ovi agam num. 49., ita et Gai Vetti Milia lini Iuuenci. Diser imen scium est in Iuuenti, et Iuvenci nominet
23쪽
nam Gai pro Cai clare in utroque legitur: et eodem modo Iegitur in veteri alio exemplari, quod ex Labbeo num. 36. indicabo. 7. Itaque praenomen Iuuenci mittis scribi posset. Etsi
enim Praenomen hoc , quod in nomen aliquando transit, Plerumque Caius Scribatur, tamen reperitur etiam per G scriptum , ut in Cenotaphio Pisano C. Caesaris e Duae equestres incuratae Gai , et Grii Caesartim sitituae potirantur . Quintilian libr. I. cap. 7. docet, Gaius Pronunciari, etiam si Caius scribatur et et graeci quidem per G semper esserunt Γειος, et nonnulli a γαίω , 9audeo, quasi a gaudio Parentiam deductum hoc
vocabulum volunt. Valerius Μaximus , siue auctor sit Titus Pr hus , aut Iulius Paris, in epitoma de praenominibus id annotatum reliquit , et similem scribendi varietatem in Gneus animad
uertit: Alii NEO, alii GNEUM, alii CNEm scribtint. Qui
G litem in hoc pronomine Diiantur, antiqtiitatem seqtii υHentur , quae multum ea litem υsa est . . . Qui C, corruPtione
syllahae delectari videntur. Confer , si placet, Norisium De cinnotaph. Pis. dissere. q. cap. 5. , notas Dionysii Gothosredi ad Festum verbo Gaia Caecilia, et Sigonium De nom. R In. B. Nomen secundum iuuenci, quod a veteribus romanis simpliciter nomen dicebatur , ut prunum Praenomen , non δε tus, sed Vettius est, nisi si forte cui magis arrideat Vectitis. d videtur esse gentilitium nomen IDuenci , adeoque Vettiras , aut Vectius scribendum est, quamuis etiam Vettias , et Vetus,
et Veii us in veteribus nonnullis monumentis reperiatur: nam
gentilitia nomina ab allis derivari solebant, in Cornelius , hus , Claudius, Iulius , Aemilitis etc. De nomine vero Vettii, aut Vinii nihil aliud habeo , quod ex antiqUis proseram, niSi
quod Glandorpius in Onomast. Rom. nomen familiae romanae plebeiae tradit esse , quae tandem stis imperatoribus respicere ad honores coepit. Plures tamen Vectios illustres nominat. In Iuuenco id nomen magis, ut dixi, gentilitii in est, quam sa- miliae , adeoque quum haec nomina gentilitia plerumque ex loco aliquo, aut gente manaverint , ut Tarqtiinius a Tarqtimiis, non inepta coniectura duci potest, iuuencon ex Vcctonibus,
seu Vettonibus Populis Lusitaniae antiquae inter Durium , et T Disiti rod by Corale
24쪽
gum originem suam traxisse. Ac fortasse haec suit causa, cur nonnulli patriam iuuenci Giuain fuisse confinxerint, ut paulo post ostendam . In Historia ecclesiastica Natalis Alexandri seculo IV. cap. 6. art. q. nomen hoc Iuvenci effertur Vestitu , et te tio loco ponitur , scilicet Caius Aquilitius Vestitis Iuvencus et uti etiam ex Petro Pithoeo tradidit Lab us De scri Pt. eccles. , qui tamen ex veteri alio exemplari profert Gihun Veciliam Aquilinum. 9. Romani Praenomine, et nomine non Contenti, addiderunt cognomen. Huiusmodi cognomina aut ab animo, autu Corpore, aut a Casu imponi solebant. Videlicet a colore dicti
sunt Rutilus , Eburnus , Aquilinus , Albus , Niser , Rufus,
Flautis , ut opticat Sigonius De nom. Rom. Festus Praenomen Aquilius ait esse e MDilitis praenomen ab aquilo colore , id est, nictro dictum . Melius interpretaberis colorem aquilum ri iam , aut sti frum . Neque semper Aquilius en Praenomen , Ut Ce
nere licet in C. Aquilio , a quo Aquilia leκ extat Dig. libr. 9.tit. 2., qui totos cst de lege Aquilia , siue ad lectem Aquiliam .
Glando ius in Onom. Rom. plures Aquilios recenset, in quorum plerisquc Aquilius nomen est, non praenomen : hoc ipsum obseruo in veteribus inscriptionibus , in quibus nonnunquam Aquillius reperitur scriptum . Seculo IV. floruit Aquilius Seuerus , scriptor hispanus, a S. Hieronymo De Scri Pt. EcclCS. C. 3. , Ct a Nic. Antonio l. a. c. a. pari. r. Bibl. Uet. hisp. laudatUS . In nonnullis mss. is dicitur Achillius, in aliis Acilius. I o. Iuvenci agnomen , ut codices Plerique consentiunt, non A ilius est, quod nomen apud antiqHiores roinanos magis in usu erat, sed Aquilinus . GHastus tamen Aquilium v Cat , Cuius Uerba asseram nrim. 37. In Actis Sanctorum , et Martyrologiis plurimi occurrunt Aquilini dicti; nec desunt, qui e dem nomine vocentur in ethnicorum antiquis inscriptionibus, aliisque monumentis . Sed omittendus a nobis non en is, qui cum Iuvenco tribus primis nomi uihus conuenit , C. Vettius
Aquilinus, Consul cum Q. Iunio Rustico anno Christi I 62. In Fastis solum appellatur Vettitis Aquilinus , sed apud Gruterum extat inscriptio pertinens ad tempora Marci, et Commodi AA., quam Lipsius vidit Romae ad templum S. Ludovici in aedibus Di iliaco by Corale
25쪽
priuatis et in qua inter XU. viros STLIT LUDIC. , ut videtur . aiat inter alios collegii XX. virorum secundo loco nominatur C. Vettius Aquilinus , qui, ut ad marginem notatur, fuit con- Sta anno Urbis 'r4.; atque ita vocatur a Pagio , qui Praen men Iunii Rustici Lucium inscribit. Alius fuit Q. Vettius Aquilinus consul anno Christi ras . , alius Vettius Aquilinus con sci 286. De his omnibus conserri possunt notae Mansii ad Padum anno Urbis 878. 915. Io 39. II. Fortasse in a C. Vettio Aquilino consule , aut ab aliis eiusdem suae gentis Uettiae, et familiae Aquilinorum Iuvencus distingueretur , additum illi est hoc ipsum nomen Iuuenci, quod
quartum est, ac cognomen recte dicetur . Revera Iuventii s n men est inter romanos notius , nobiliusque e et lim nomen iuuenco nostro asserere Possemus in codice antiquissimo Vaticano Reginae Sueciae, ubi in fine patrius eius nominis casus inertur Balenti. Iuventium veterem poetam comicum ex Charisio libr. a. laudat Barthius Aduers. libr. 2I. cap. s. CN. Io 25. Sed quum omnes alii codices , et codex ipse Reginae Sueciae in principio Iuvencum exhibeant , nefas esset a tam recepto vocabulo discedere et praesertim quia rationem habet in veteri romanorum consuetudine , qui multa cognomina ab utroque Pecore , maiore , et minore , Sumebant. Ascribam verba Varronis libr. a. De re run. c . I. Ex correctione Sigonii De nomin. Rom. Nominamiata habemus ab utroque pecore , a maiore, et minore z a minore Porcius , O linitis, Caprilius. Sic a maiore Equitius, Asianius . Est autem intellim ultun , quum dicimus Capram, Taurum , Vitidum , cvnomina adsisnificari , quod dicuntur Annia Caprae , Statilia Tarari, Pomponii Vitidi r sic a pectuimus alii uti. Paulo aliter id in editis legitur.
Ia. Iuvencus ergo a iuuenco cognominatus est, ut Μ Schus Poeta graecus et nam μοχος iuuencum significat. Hoc ve ho lusus est Barthius libr.8. Epidorpidum nUm. 74. Tenere aratra insenior viro tarartis Dyo Iuvencus obdit hic Aratorem .
Sermo illi est de duobus his poetis christianis Iouento , et Aratore . Neque vero ignotum omnino est Iuvenci vocabulum inis Diuili od by Corale
26쪽
ter nomina propria latinorum . Papiae celebris est memoria S. Iuvenci episcopi Papiensis . De hoc accipio , quod Montiau- conius in Biblioth. Biblioth. Μss. pag. I 245. COl. a. inter libros mss. monasterii S. Petri Carnutensis refert Hamonis Expositionem in epistolas S. Pauli etc. , In citius Prin fis , ait, Sunt
hymni δε passione Christi, de S. Dionysio , et de S. Iuvenco
ra. Aduertendum tamen est , in Martyrologio Romano Iegi ad diem 3. Februarii: Papiae S. Iuuentia episcopi ; et ad diem ra. Septembris: Apud Ticinum S. Iuuentia episcopi. In Hiis
tamen Μartyrologiis , et in multis mss. nomen Iuuenci exprimitur , quod multis modis alioquin corruptum reperitur, ut Pro sitienci, vel Liatientia saepe reperias metitii, Intientia, Mentii , inuentii , Quentii , Tentia , 'uentis, Venuntii. Nosteretimn Iuuencus non solum alicubi Lutientitis appellatur , sed etiam mventius , et aliquando Lia enis , ut colligitur m Μωυfauconio Bibl. Biblioth. pag. 5o8. , ubi ex bihIiotheca Ambrosiana Mediolanensi recenset Aquilini Litifenis poema de Actis vostolorum . Intelligo autem, codicem illum complecti Aquilini Iuuenci poema de quatuor euangeliis, et Aratoris de Actis apostolorum . Ac fortasse error est in Montiauconio , non in coduce veterit in indice quidem Montiauconii is eodex clare Iuuenco attribuitur.
14. Alius fuit Iuvencus Caelius Dalmata , quem diuersum
esse a Iuuenco presbytero obseruauit Fabricius Biblioth. lat. libr. q. Cap. a. Scriptor etiam is ebristianus stat, vitamque Attilae or tione soluta composuit, cuius saepe mentionem facit Barthi in Aduersariis, Iuvencom Caelium Calanum auctorem Vocans .
De hoc Iuvenco scriptore Vitae Attilae, eiusque editionibus' videndus est Ioannes Vogi De libr. rarior. 'pis eam Uitam commissam fuisse Nic. Antonius , quum de Iuuenco scripsit , Un rahat et quae tamen longe an te Prodierat, scilicet Ingolatassii I 6o4. in A. Sidonius libr. 9. epist. ig. commemorat Iuvenci mortialis hia toriam , vel, ut alii legulat, sitientii, aut Vmentit . Savaro ad eum locum Iuvencum a Martiali distinguit , putatque , hunc esse Garg ilium Martialem , cuius Lampridius , et Vopiscus me-Disit iros Ooste
27쪽
minerunt. Simondus in not. eundem scriptorem asserit Ilimentium Marti Mem , ac coniicit esse hunc ipsum Gargilium Μartialem , ab aliis memoratUm . 15. Quum qiaatuor Iuuenci nomina singillatim exposuerimus , illud nunc addere superuacanetam non est, SaepiUs mares apud romanos quatuor nomina habuisse , Praenomen , agninmen , cognomen , et nomen , id De nobilitatem generis argumre , ut cum Almandro ab Alexandro notaui Protegom. ad Prmdentium num. 43. Eodem loco docui cum Sirmon do , et Μarchi ne Scipione Masseio, mediae aetatis nominum propriam hanc quodammodo legem fisisse , vi proprium cuiusque nomen in vItimum Iocum coniiceretur , ut in Marco Aurelio Cassiodorio Senatore , nam Senator nomen proprium Cassi odorii a Masseio dicitur et in Marco Aurelio Clemente Prudentio . Ita ergo sentiendum est de Caio Vettio Aquilino Iuvenco , quamuis hic ordo
nominum in Iuuenco, uti in aliis, aliquando inuersus reperia-mr: solebat enim id fieri etiam apud antiquiores romanos. I 6. Hactenus de nomine Iuuenci, quod Hieronymias e pressit , deque aliis tribus, quae tacuit, ac de nobilitate gen ris , quam diserte amrmauit. Alia nunc nota Vallarsii expendenda est, qUa ad verbum Hieronymi quatuor etc. adiecit: --rius , notarate Fabricio , dixisset: Historiam Maractelicam quatuor libris dipessit, Matthaei seriem prae ceteris semitis: Non sinsulis euanselistis sinsulos libros impendit. Equidem non uideo , qua ratione Fabricius , et Vallarsius Hieronymo imputent, quod aut dixerit, aut dixisse videatur e iuuencum Singulis euangelistis singulos libros impendisse . Quod enim quatuor euangelia transferens Iuvencus quatuor Ιibros composuerit, id vere Seritur, etiamsi non singulis euangelistis sin Flos libros im- Penderit , sed concordiam euangelista in suo ordine exposuerit . Matthaeum quidem Prae ceteris securus est, non quia D dinem , quem habet Matthaeus , semper Praetulerit, nam seriem vitae Iesu Christi apposite ex quatuor euangelistis digerit, Sed quia Plora ex Μatilineo sumit, quam ex aliis r siquidem euangelium Matthaei singulis aliis uiuus Iocupletius est . Andreas Gallandius , qui tomo A. suae Bibliothecae Patrum Iuvencum inseruit,
28쪽
Seruit, eumque summopere laudat , in Prolegomenis ad eum tomum Cap. II. monet, I encum Plura omisisse, quia omnia D. N. Iesu Christi gesta, non omnia dicta exprimere voluit. Praeter historiam quatuor euangeliorum Hieronymus in iuuenci el gio indicat nonnulla eodem metro versibus h ametris ad sacramentorum Ordinem pertinentia. Haec adhuc latent , aut, Ut magis puto , interciderunt. In Monifauconii Biblioth. Μm. hibliotheca vaticana Reginae Sraeciae num. I 234, annotatUr, Monymi liber compendiosus iae sePtem sacramentis metrice com Piliatus , qui vocatur communiter Decretale cid informationem sacerdotiam Cum ex sitione. Qui liber, ut ex vel sesa inscriptione colligere libet, minime Iuuenci videtur esse. Relinquamus etiam auctori suo Hildeberto versus, quos sub eius nomine ex eadem hibliotheca laudat Montiauconius num. 88. Pram ri Aquitani epictrammatiun libri IU. . . Hildeberti versus de s cramentis . Petrus Crinitus in Vita Iuvenci ait: Aliquot hymnos fecit, quibus facile indicauit se optime meritum cle relictione chriastiana . Paclaudus De cultu S. Ioann. Bapt. dissere. 4. CRP. 6. refert, Georgium wicelium in Hagiologio, siue De Sanctis Uet. , et nou. testam. Moguntiae I 5 4r. excribere hymnos in honorem S. Ioannis Baptistae , quos caelesti mentis instinctu, et artifciosa vem horum conclusione Oderunt sitiencus presbyter sub Constantino , et Adamus a S. Victore . In Hymnodia Hispanica 3. 23. Pag. ro I. id milii satis non liquere amrmalit . wicelii istius Ha-giologi tun nondum reperire potui: sed haud inuitus mihi per Suadeo , hymnum , vel hymnos Iuvenci in honorem S. Ioannis Baptistae excerptos esse ex Ithro I. Historiae euangelicae , vhi 4uuencus narrat, Elisahetham ex Zacharia mirabili modo Conc pisse , a Maria Uirgine deinde visitatam , ac demum Praeciam rem Domini Ioannem Baptistam in lucem edidisse. Εκ eodem li-hro petitus etiam est Iuvenci hymnus in Annunciationem , qUem Fabricius Biblioth. vet. libr. 4. c. I. niun. I. refert ab Andrea wil-kio in priori parte suae Heorthographiae editae anno r6ro. in 3. fuisse insertum : de quo vide num. 85. Neque alios hymnos crediderim vidisse Crinitum, nisi huiusmodi aliqua fragmenta, aut particulas ex euangelica Historia decerptas . De carmine in Acta
29쪽
apostolorum , quod Aratoris est, et per errorem Iuvenco in γωdam ms. codice tribuitur, lege num. I 3., et 4 I. Maior conir Dersia oritur de carmine in Genesin , quod in collect. vet. ScriPt. Edmundi Martene tom. 9. col. 13. seqq. sub Iuuenci nomine Editur ex codice Corbeiensi ante nongentos , vel nunc quidem mi te annos exarato; quod confirmatur codice infra num. 43. india cando e et in eandem rem trahi potest, qui num. 44. laudatur, codex Iuuenci in vetus testamentum, nisi error hic sit pro in nouum testamentum , de quo redibit sermo eo loco . In hac controuersia quid ego senserim , dixi in Prolegoin. ad Priadentium Cap. 25. n. 2 o. Alii id opus Tertulliano , alii Cypriano , Elias Pinius ex coniectura Salviano Massiliensi , quod Alliatus etiam putabat. Georgius Fabricius inter poetas christianos initium huius Poematis protulit, Cyprianoque adiudicauit. Andreas Riuinus , qui Tertulliani opuscula poetica notis illustrata Lipsiae I 63 I. in B. Igauit, locum in his dedit huic imperfecto libro in Genesin.
I . Editor collectionis Pisaurensis Poetarum non SoIum Cypriani nomen eidem carmini praemittit, veruIn etiam in D
ta ad caput Ioannis Assi. Fabricii de Cypriano in Prolegomenis
ad s. t m. affirmat, manuscripta , testibus omnibus editoribUs, Cypriani nomen praeserre , De Irae rationem Suppetere, Cur R Ina Duscriptis recedamus . Ignorabat scilicet Collector Pisaurensis, poema in Genesin longe auctius editum sub Iuuenci nomine in collectione vet. script. Edmundi Martene , et initium eiusdem in multis editionibus Tertulliani ex mss. repraesentari . Illud vero Martentus hono more, fideque optima effecit, quod mS. CoduCem exacte exhibuit: nam primi editores poetarem christian rum magnam Sibi licentiam arrogarant , et ad regialas metri, quas ipsi didicerant, versus refingebant, quin saltem Scripturam Veterem a se in membranis repertam indicarent. Iam Poema in Genesin , quale ex codice Cor iensi Marten ius reprom- Psit , ad seculum VI. , aut Post facile reiiciet, qui poetarum christianorum Stilum, et consuetudinem in arte metrica per dia Uersas eorum aetates probe calleat. Idem iudicium meum estode carminibus aliis , quae sub Tertulliani, et Cypriani nomin bus solent laudari r quae fortasse alium Tertullianum , alium Cy
30쪽
prianum auctores habuerunt, non eos , qui Seeaeo III. Vixerunt. Non alienum ah hoc loco esse puto, ut ostendam, nullum esse P tam sacrum inter latinos , quem Iuvenco antiquiorem esse constet . Nam Lactantius eodem tempore vivebat, neque eius esse carmina, quae vulgo illi tribuuntur, multi viri docti censent. Commodianus vix inter poetas i Um meretur, Mum solum Versus Politicos, ut graeci vocant, effuderit, Seruato qMidem num ro Hexametri, neglecta vero quantitate syllabarum. Adde , Commodianum a Gennadio cap. x s. de Script. eccles. Pon tactaΠ-tium Collocari , quamuis nono coniiciant nonnulli , soruisse eum tertio seculo . G. Fabricius in Comment. Poet. Christ. Uict rinum Pictaviensem, quem alii Petauionensem dicunt, ex Hie onymo ante Lactantium , et Iuvencum claruisse tradit, eique carmen de Iesu Christo Deo , et Homine ascribit. Sed multi aliῖ tuin hoc carmen , tum alia sub Victorini nomine vulgata Mario Victorino Afro, qui seculo IV. labente senex fidem christianam amplexus est, adiudicant. Ceillierius non dubitat amrmare , Iuvencum antiquissimum esse omnium Poetarum christi norum , qui extant. Quod attinet ad carmen in Genesin , quoniam a multis Iuvenci opus dicitur, reserendum illud est inter opera Iuvenci dubia, et mea quidem sententia inter supposititia r cuius rei non aliud magis efficax argumentum a me Pr ferri potest, quam ipsa contentio huius Poematis cum Historia euangelica.18. Libentius collocabo inter opera dubia Iuvenci carmen auctoris incerti De laudibus Domini , quod inter poetas christianos edidit Fabricius pag. 765. Auctor enim scribebat etiam sub Constantino , MFe ad Iuuenci stilum accedit; simili etiam modo , ac Iuvencus , in fine poematii Constantini laudes cel brat . Quae rationes si idoneae non Sunt , ut dubitare possimus , an auctor sit Iuvencus, saltem id emciunt, ut non m liori loco, quam post Iuvencum , pauci illi versus poetae incerti , et Iuvenci aequalis , collocentur. 1 . In editione Basileensi Iuuenci, Sedulii, et Aratoris per cod. Doelmannum statim post Iuvencum additur aliud P mation ins criptum e Triumphus Christi heroicus; ad cuius mar-