De Cypriano mago et martyre Calderonicae tragoediae persona primaria [microform]

발행: 1866년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

Huius libri si vestigia scrutamur, ad Cypriani magi personam et historiam propius, quantum fieri potest, accedemus. Commemoratur

enim etiam alibi in ecclesia antiqua Cypriani ερανδρενσις sive ConsesAio, ut in concilio romano sub exitum saeculi quinti habito, ubi Gelasius I. pontifex apocrypham eam iudicavit, sine dubio in Carthaginiensis Cypriani honorem eam scriptam esse opinans. Sed etiam ad nos pervenit libellus primumque in versione latina vetere, mala me et corruPt upis evulgatus est a Fello episcopo Oxoniensi ad calcem operum T. Caec. Cypriani; tunc vero etiam graeco textu reperto denuo in latinum vertit novaeque operum Cypriani editioni Adiecit eum rudentius Marmius dimus hic Cyprianum enarrantem vitam fluam in Satanae ervitio actam, scelera innumerabilia perpetrata, artes magicas in Iustinam tentatas, denique experientiam de signo crucis Satanam superante et conversionem ad Christum iusebio quodam adiuvante perfectam. Quae si conserimus cum Eudociae carmine a Photio excerpto, trium illorum Eudociae librorum alterum ex hac consessione ita haustum esse invenimus, ut vix aliud quam Versu heroicus carmena consessione distinxisse videatur Sed etiam primi et berti carminis Eudoclivi fontes, Iustinae nempe historiam et commune eius cum Cypriano martyrium continentes, nobis exstant, latino quidem sermone, sed graecani originem prorsus redolente quos coniunctim cun Consessione Cypriani ediderunt Edmundus Marten et Ursinus Duran in

suo necdotorum thesauro vo III pag. 1618 seqq. . His tribus in libellis omnia fere nobis obversantur Calderonicae tragoediae lineamenta, etiam illa veri dei divinatio, quam poeta iam initio fabulae Cypriano adscribit, cogitabam enim, inquit Cyprianus, si dominus malorum est diabolus, bonorum creator quis est 3μ D que non dubitandum est, ex his scriptis latine versis et in Occidente quoque pervulgatis poetam hispanicum Magi mirifici fabulam

Hi tres libelli an unius auctoria sint, non satis liquet quamquam unusquisque eorum alteris supplemento sit, tamen alter non est prioris mera continuatio. I. tantum constat, eos iam antiquitus iunctos exstitisse, quum ivdocia Augusta eos simul in metrum heroicum transtulerit. Amplissimus ex iis et qui legatur dignissimus, Consessio Cypriani, ita est scriptus, quasi ipse Cyprianus auctor sit; sed rebus immodicis incredibilibusque tantopere scatet, ut ab ipso martyre, nisi eum putares iactatorem mendacissimum, exaratus esse prorsus non possit. Verum non ita multum post Cypriani mortem scriptum esse constat, quum Nagianzenu primis suis, ut videtur, episcopatu Constantinopolitani temporibus, i. e. septuaginta sere annos post Diocletiani persecutionem, iam eum legerit. Quisquis autem contexit, libellus nitrum praebet aetatis speculum de deorum non vanitate sed veritate daemoniaca. de Satanae eorum principis potenti et inopia, Hemagiae sontibus artibusque, de signo crucis vi mirifica praedito, de tota illius aetatis superstitione varia hic reperias sparsa Quare viro-

12쪽

rum doctorum animadversioni hoc scriptuni iunc oblivioni traditum inmendare licebit. Sed redeamus ad Cyprianum ipsum. Haeccine de eius vita testumonia dilui iudicemus Eusebi silentio, libri III capite III in sua

martyrum sub Diocletiano passorum memoria nullam Cypriani mentionem facientis Sed usebius non id consilium est secutus, ut omnes illius aetatis martyrea eniimeraret, sed illustrissimo elegit, ut ex Antiochenis unicum Lucianum presbyterum. Quid igitur obstat, ne in magno illo mare Tum Antiochenorum grege, de quo loquitur capite XII, etiam Cyprianum Iustinamque collocemus Id tantum in dubium vocari poterit, num episcopatiis gradum Cyprianus obtinuerit, ut volunt narrationes posteriores, praesertim quum Anthimus ille, citius successor et in episcopatu et in martyrio fuisse dicatur, non Antiochiae sed Nicomediae ecclesiam rexerit fortasse ex martyrii successione, quod Cyprianus quoque Nicomediae obiisse sertur, etiam episcopatus successi Per errorem facta est. Sed omnino vixisse Cyprianum Antiochenum ac tali sere, qualem libelli de eo scripti enarrant, ad Christum via usum esse non addubitandum, quum et historiarum et solemniim eius iam Nagia eni temporibus vigentium origo mere fietitia cogitari non possit. Celebrabantur Cypriani et Iustinae natalicio in ecclesia Orientali II mensis Octobris. Sed etiani in Occidentem Antiocheni martyris memoria IunAmigravit, quum dies martyrum ex singularum regionum solemnibus ad univer-SRleui observationem eveherentur Itaque ecclesia occidentalis duos

celebrabat Cyprianos, Carthaginiensem XIV mens Septembris, Antiochenum una cum Iustina eiusdem inensis XXVI, hac ipsa dierumdaversitate Gregori confusionem aesellens Quae riuunt ata sint, Calderonis Magiun drificiani fundainent vere historico, quamquain illius aetati rationein fabulosis accessionibus superaedificato, Diti

13쪽

Summe venerabilis Theologorum ordo

miperiore anno hanc proposuerat quaestionem: n riuur et Guascetur aeso a m lia, qti tertius Ezrae ocum tibvi Mus accurate merissatis atque colicitia. n e ea successu suo caruit. Exhibitae enim sunt duae disputationes tuaestio

m lauda illi industria aggressite, et eo quid. - hi d. f.,

ille fontibus sui usus atque in argumento suo versatus iat, examinatis i m

est, suarum quae emi te μείλη ἡ ἀλήθεια - περισχύω si ata est Draesortim

se pium est, ab hae aut alienas, aut eris remotiores nimirum ad sontium on

'atina oratione utitur haudquaquam ineleganti, at non satis emendat 4 arti' dici quintam sed liter geminata B. B. signata, quaestionibu illa: Iatius patentibus multo magis quam prior intenta, neque in his sine fractu verea: eo me reprehendenda est, quin ne eontinuam laxius eum fontibu mi comparationem iudiei suo fundamenti instar substruetam, ,hibiti se

exemplis em nta, nec satis apis Oidine meedit Aeredit quini istinus semio Uemanismis horret U Uumi quum ita sint, utramque eommentationem praemio proposito dimam censuimus, quin ita distribuere visum est, ut utrique dimidium e litigat et serte a moerum iunificentia impetratum 1uerit integrui utrique impe ridicissi schedulis nomina comparuerunt: Gulielmus si h me, Megalopolitanus,

14쪽

Illustris 0rdo Iurisconsultoriani

duas quaestiones, unan huius anni, iteram ex praeterit repetitam proposuerat, nee omnino defuerunt commilitones, qui his tractandis et illustrandis operam darenti Commentatio his verbis insignita: Pacto melior conditio mulieris fieri potest deterior non potest. oblata est ordini, qua Oetrina iuris Romani de paotis dotalibus exponitur. Cuius commentationis auctor virorum diaetoruni quidem, qui nostra aetate extiterunt, libros pereerutatus est, nec non dilucido atque perspicuo semione rem illustravit, sed ad sontes, unde solidiorem notitiam et veram doctrinam hauriret, ascendere dedignatus est, ut nec ipse novi quidquam invenerit, nec quae ab aliis investigata sunt, satis diligenter collegerit. Ita in Ordo elorum ano eommentationem praemio dignam esse non enfluit. Maiore usus est et diligentia et disserendi arte auctor, tui animum applicavit ad alteram ab Ordine propositam quaestionem: δε ει remisia quae intereunt inrar Nιm Inιhiscum et I/risatusu secundum iuria conranunt Gerruans, et Bom asei ιraeceptu. Ηui commentationi lemma inscriptum est: Das ali meine Iladstrinis de deditiget is de Mosessint, de an de Felse de Zeit chliut, das er asser ge . Auctor in praeceptis, quae ad flumina tala publica quam, ni hodie dicimus, privata spectant, ex iure Romano, ex iure Germanico et Bommico perscrutandis non modicam adhibuit diligentiam, et iuris praecepta non sine sagacitate et haud vulgari eruditione illustravit Sententia quidem glossatorum praetemiisit, nee capitularia nec omnes imperii Germanici leges investigavit, sed summo studio maximoque metu auctorum, qui inde a saeculo XV extiterunt, libris usu ret, et doctrinae propositae historiam plerum lue apte flatis et concinne composuit. Integrum igitur praemium ei tribuere decrevit ordo. Schedula rescissa nomen comparuit: Gustavus er g mann , alberetiniensis,

studiosus iuris.

Gratiosus Medicorum ordo

tine eventu problema commendariti

Amplissimus ordo Philosophorum

tres Propomerat quaestiones, primam philosopham hanc: ponatur et e--λetur L stagia doctrina de religisne.

philologiae studioSus.

Altera quaestio historica proposita fuit haec: Cori 9 ntur te lita centur omnia, ouae de mi

Maximilianus Reli mann Brandenburgensis philologiae studiosus. 'Tertia quaestio, quam ordo proposuerat: An iaceat crystalisv u 'νsterna - γι et Unorhomboum . ianum vδω uia ubιumuere. Vnum

duorum iuvenum studia excitavit: sed neque eommentatio, quae misita est

z verbis Natur neve dee eive us ita satisfecit, ut praemio pituerita, irimen ne industria et labor in solvenda quaestibile eulis,aius illis

Scheduli aperti comparuerunt nomina: H. L. Bdrner, Guestpliatus,

15쪽

Iam indirenda sunt in annum proximunt argumenta, quae singuli eademiae ordines commilitonibus commendant.

Νii in in Revereridiis lieologorii in Orato

Illiis tris litrisco ii sititorii ni Ordo

hanc proponit quaestionem: Disseratur de thesauri inventisi eae iare Lo nrano, Germanseo et Boruasseo.

Gratiosus Medicorii iii Ordo

non solum iterat priorem quaestionem de I intia ruptosam scia, τι te ta varias homίnum et anMaimis morbia i sunt, sed etiam Ovam commetidat hane: Quaerantur medicamenta trichisae PDiali, Praecipue intestinis ιιι, 3 Afra, et eandem ob causam n em hλιαμ i hominum non λ ω adhaer. do, sta utari ut observatones et pericula artia medicae a uti des semitati nanimaiabus er hinoris carate nati tritur.

duo ommendat argumenta, primum litterarum antiquarum studiosis: De Xenophontia Aria VIIII iatoriae Graecae cum in scia doctorum hom sinum vehememtes dissentiant, quorum uia timent tacerati DPeria formaιιι ηA serratum, multi idem hiatoricam et nimi statem des Merent vel sermone Graecum reprehendant: mscunt ι qua Hones οὐ truta de Hellens omιm autherusia, orat M. Iti tramque a hiatorias aetas aetatis cons iubendis. tum iis, qui physicorum studio ol erantur: si at nos iam trum et tabularum es crimentia demonstrentur, theoriaribratianuιιι suscetur. Haec vobis, conamilitones, proposita sunt argumenta, ad quae tractanda ut streii ueaecingamini et digna inde praemia reseratis, etiam atque etiam vos cohortamur.

SEARCH

MENU NAVIGATION