Sidronii Hosschii e societate Iesu Elegiarum libri sex. Præmittuntur illustrissimorum virorum poemata in obitum Sidronij Hosschij scripta iussu eminentissimi principis Fabij Chisij s.r.e. cardinalis, nunc Alexandri 7. pontificis maximi

발행: 1656년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

351쪽

espassi pariter cum exstinctis mori.

blico aeternos monumento i

s erctites oent, e cilii, Augusto

Tuo nomine, siue ad exempli sidem

sue ad triuiis commendationem, adscripto. Neque vero muto tantum marmori eorum laudes incidi, sed cum iudicares argumentum se in

quo erre se posient earum

etiam vocem audiri voluisti , qua dignam posterorum memoris amicitiam immo*ahrate doharent, scarmen, qua Tu m defunctos pietate

isiud a me scribi desiderasti, east

citate moto Tuo meos responderet. De Tua certe connisate N amore

nas artes complecteru, polsceri sebi hoc audent Musa nostr fore, ut

quidquid

352쪽

quidquid adferunt, dum publicarum

curarum moles animum amisere

remittisimet, oculosaltem properante

pereurras.

353쪽

Epitaphium commilitonum.

IOANNES LAURENT Ius

MILES HISPA NUS,

FRANCISCUS DE SOL Is

HOSTILI TELO,

354쪽

VTRIQUE FECI LETHALE.

ILL VsTRE SIC PUGNASSE, s IN EXEMPLO SIC AMASSE, UT NORIT POSTERITAS. vo ANTIQUITAS NON VIDIT

ALTERIUS VIRTVTI, ALTERIUS AMORI,

SERENISSIMUS ARCHIDvX

P. C.

355쪽

In amorem millitis, qui in complex eaesi ad peliam commilitonis emrirme

ror eunte

Ii quoque iuncti Fides is amans Concordia pacis,

Vinctaque Palladia Gratia fionde comas. Agmen ducit Amor , pugnaeque cupidine flagrans In promptu pharetram telaque semper habet: Et sua, quo Mavors, poni tentoria campo -- Et sua, quo Mavors, puluere signa mouet. Non illum litui, non illum classica terrent, Non qui displose personat aere fragor, Non media caedes mediis in caedibus MacEt plus posse negat Martia tela suis. Tu mihi, tu testis venias L Eo Fotiis, erundis Gallica qui nesens oppida Marte quatis. Auspice te qum re pugnat Amor sua vidimus illum

Vidimus in castris arma mouere suis Hostilesque acies inter, nostraskue volantem Saeua necatura spargere tela manu Cumque tuis miscere suos, habere triumphosi Victoremque noua cingere fronde caput. Facta cano. Cinctam violento Marte Capellam

Dum premis, Iaceris moenibus instat Iber, Emicatante alios uum eineroses in hostem Miles, ω pinna-prae Emnte det. Dumque

356쪽

Dumque moras ta sep rat, dum submouet ho

stem

Saucius hostili tempora glande cadit. Perculit attonitum rumor sunestus amicum: Vix animi compos, vix suus ille fuit. Seque simul miserum , funes hoc se vulnere hesum Clamat, inius morte perisse duos. Nec mora, prosiliens et Corpus referemus Marina Procinus, aut illis immoriemur, ait Barbara res Amor est, furit acer, audeona somnia, subiectos quos sibi victor habeti Ecce velut catulos dum quaerit ab ubere raptos. Obvia venantum fertur in arma leo; '. Sic ad finguineam praTeps sestinat arenam, Conscia quae pugna plenaque tardis era Quis periture ruisa Socij retinete cruentae Hic quoque pars stragis, ni prohibetis, erit. Audior hinc atque hinc castris estus iuuenins

Conuolat obsistunt, praecipitemque tenent.

Ah non seruatis, socij, me perduis, inquit Dimidio per vos dividor ipse mei. o Quid faciatis cesset timet esse infidas amici Seniantes tentet fallere nulla via est a Uin Pervigil inuitum custodia seruat at theses, In huctilin lacrymis nox vigilata suis. Et cruor, caedes, hostisque, vulnus in ipsis Omnia sunt oculis, omniaque auget amor

Lux aderatra tecum Eopo Lo pacisciuar

357쪽

riat gemitum, colloque super procumbit amico,

Caraque flebiliter nomina saepesvocat: Quosque tenere nequit,mistet cuia finguine fletus; Et reputat vulnus, quod vi/et esse suu ra. Et qliasi tum primum caedem didicisset amici, Plansit, Λ infesta percutit ora manu Comsexusque suis pallentia membi a lacerns: Has ait, exuuias victor ab hoste refers Sic miserande redis talem uia te mihi virtus Reddidit, 6 animae pars mihi rapta meae εIlla manus,quae te, mea ita, peremit, de in me Samieli, gemini funeris auctor erit. Questibus effusis, in quos amor ipse disertum Fecerat, magno mixtus amore dolor; Surgit humo, corpusque suo sibi carius aufert: Addit amor vires, 'eue reddit orsus. Iamque locum tumtilo nactu , dum flebde niti

In molli lacrymans cespite potu humi, Dum galeam capiti demir, dum pectota laudat,

Diim siccat timida vulnera cruda manu, Oraque dum spectat terebro perfusa cruentos Hoc ferit, hoc lacerat me quoque ulmis, ait. Saucii scipi iaces, sed saucius hostis ab hoste; Tu mihi causa meae mortis amicus er s. Dumque fodit terram, cui flens miserabile reddat Corpus, Mad vultus lumina sa ph refert. Deficiunt ad coepta manus, positoque ligone, Tene sub hac potero condete, dixit, hurno Haec manus iniecta mihi te subducet arena

O potitis quae te, me quoque terra tegati

Felix, si possim sub eodem cespite condi

Et tibi, quam vitae, tam necis esse comes,

358쪽

Atque utinam pro te confixus ab hoste iacerem. Fasque tibi nostra vivere morte foret Esse merebaris nostris diuturnior annis: Hei mihi pro meritis qualia dona refersa Illanc tam fortis, per tot spectata labores Quae nunc lethali frigore torpet iners. Elane iuncta meae toties est dextera dextrae Nostrum isto toties nomen in ore fuit ZIlle prius vultus tam formidabilis hosti, Heu, quam nunc alius, dissimilisque sui est lStulte, quid indulges animosine fine dolenti, Nec lacrrmis ponis tristitiaeque modum

Planchthus in vitam non est reuocabile funus, Nec feret extincto, nec tibi luctus opem. Tot tua non audit surdum lamenta cadauer, Nec spectarit lacrymas Limina clausa tuas. Sanguine , non lacrymis, quamuis mos impillus Sanguine perfundi militis ora decet. Saucius occubuit belli est semina, ferenda est. An potuit letho nobiliore moria Emptum mone decus , quaesitaque anguine pauma est: Ipla per hoc fortes Gloria ducit iter. Qui pugnas inter medias tua signa tenebas Impavidus, solo fraebas amore cades ξViue precor quem fies, in te quoque sospite vivet, Quaque magis lupiat parte superstes erit. Si moreris, totus t ecum morietur,4 illa Qua nondum periit parte peribit amans. Hei mihi nil possimi monitus dolor omnia vincit Improbus, tanti causa doloris amor. Occ

359쪽

Occidimus, dixit, solantia tollite verba :Tollite nulla meis est medicina malis . - Nec possum superare meos, nec ferre dolores Nec se, nec motus meus capit aegra suos. Non illum tumuli, non coepti cura laboris, Non comitum voces abstrahere,inde valent. Haeret amans gelidi complexus corporis artus, . . Nec simit auelli, nec, quod agebat, agis. Haeret,in humectat lacrymis corpusque, locum que, Nec memor osticij, nec memor ipse sui T, Luminaque attollens et Quis me manet exuusa inquit.

Hei mihi, quae sine te vita liturae mea est Si potero superesse tibi te namque sepulto, Plus ego dimidia parte sepultus ero, Ante meos oculos tristissima taedis imago,

Et laceri vultus, oraque semper erunt. . . a.

Te cernam vigilans qualem modo nocte silenti

Excuties somnos umbra cruenta me

Sed tibi non potero, non huic iuperesse doloris Hac ego, sed tecum, condar oportet humo. Dulce caput, cui me primum atalis origo, Deinde Fides iunxi , nunc quoque iungit Amor; iMors quoque nos iunget telo duo .sternimur tu es ITu tua traiectus tempora, pectus ego. Auguror, inscribere meo tu causia sepulabro Forsitan hoc aliquis motus amore dabit. Forsitan cineres tumulo componet eodem, Et Ferat haec vesteri mia di semor. Iamque dolor vires adimit vocemque loqueriti, Nec superant vitae tempora longa meae.

3 Deficimus,

360쪽

Deficimus, sensi tenebris mihi lumitia torpent: Et calor membris, vigor omnis abit. Tu modo, tu senti tectam morientis amorem, Exanimis quamuis In luce iaces In tua cum pietas exhauserit ora dentes Funeribus lacrymas ultima dana tuis, Hanc animain adiitiam suprema ad munera m

nus,

Exequiasque tuas prosequar ipse meis. Nec telis opus est in vulnera nostra, nec ense: Vulnere conficior, quod mihi fecit Amor.

Tu bello po D , nouos molire trium Ilios: Noster amicitiae fama triumphus erit. Dixerat exanimesque iterum collapitu in artus Ingemit, is amo victus amore iacet. Crectebant ioci sosito torpere dolore: Aspiciunt oculos, oraque funus erat. Explorant digitis anus inuaserat amisFrigus, Vin to corpore allor erat. Fracti oculi, languet ceruix humeroque recumbit, Nec vox, nec tacito spiritus ore enit. ' 'Fama volit, miraque animos nouitate moratur, Spectantumque oculos funera visa tenent

Plausit Amor, leuiterque suis se sustulit alis,

Spiculaque ostentans conscia dis, ait Partus honor, Eo POL DE, tuis tibi maximus armis 'Nec leuis ost annis Hria parta meis. Arma tibi trib fit abiturum in iacula nomen: Haec qumile miliciae fama tatura meae est. Tu tua pio Belgi & me mea bella gerente, Spem virtus, vincere visa fuit.

Dixerata

SEARCH

MENU NAVIGATION