C.S. SchurzfleischI Disputationes historicae civiles, collectae, et vno volumine coniunctae, antea publice habitae, nunc denuo editae, cum additamento, ac duplici indice Principium Mosellae Ausonii ad disputandum publice propositum praeside Conrado S

발행: 1698년

분량: 22페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

2쪽

V Ogilanti Alcatiae origines occurrit Ausonius cuuis et iucundissima cum Imperatore Gratiano oni vel ulo, et regionum, quae inter Rhenum

Q UNIosamque interiacent,multo studi comparata notitia fuit. Qui poemate condendo, quod Mosellam inscripssit, aio tantui estinxit atque imitatus est scriptores optimos, sed etiam historiae scribendae cumprimis dignitatem attulit, et quoad ego investigare potui, primus ex omnibus fuit, qui obita Alsatiae itinera , et principis in ea region

urbis nova moenia posteritati commendavit.

II. Equidem vivo adhuc Valentiniano, huius nominis primo, qui eum regendis Gratiani filii studiis acciver l, et postea Galliae Belgicae praefectum imposuerat, a Treboccis in Treviros profectus Alsatiam trantiit, ex postqvam Argentoratum , regionis caput mur circundatum primo vidit, primis versibus, quibus Mosellam auspicatus est, hoc veluti monumento eius suscepti itineris memoriam conser- avi III. Quae res causaque tam plane est, ut nisi iam illustrandi Ausonii data mihi occasio fuit set isto sane institi to prorsus ac merito supersedere possem. Verum quia hoc

negotium est eiusmodi, ut dignum usu tractationeque videatur, rationem inibo, quemadmodum Ausonio pariter auctoritas, et sermoni meo rides conciliaur

Dio Uus ab Ausonia Sohisa, cuius Suida meminit. No-fri uis, aut saltem pangendi arminis elicitate non inferior fuit Liatius Capilupus rantuanus, A quo est apud Thu η his lib. XXVI. Asἡis, qui Hispaniae fines filios consiliis turba it nomen hoc loco alienum us,' se es manifestum, de quo viae Ailmus Benedictisus

3쪽

- II. DISPITATIO, IV. Sed priusquam eo labore, sine quo omnis diligentia supervacanea futura est, defungamur, finium, quibus Alsatia separatur, certa esse constituta ratio debet, cum ut regnorum Urasiae urgm,diaeque pomonestare consui dantur , tum ut Alemanniae saepe in dubitim vocatus limes quodammodo intelligatur. V. Quod ubi facturum me recepi, initium ordiar a Comitatu furetarum, cuius in multis et pervetustis monumentis mentio fit, cuiusque certo fundamento nixum ius est, quem Australiae non recte annumeraveris, 'Mc iure Absaliae membrum dixeris , propterea quod ex diversa causa , sta ij, acquisiitus est , atque adeo ratione primi acquirentis dispari ρ οβ φ-e si modo iureque continetur Rauracorum quippe portio,

'ia δε ι' et in fines Antistitis Basileensis , veri atque indubitati Gemo meo I maniae Principis descripta eiusque beneficio diu et pacat V. abium us, et ante nos a Comitibus P retarum possessa , ιμι-ὸυ is quod codicillis publica fide firmatis, in quibus haec sequent tia anno M. CCLXXL scripta sun doceamus. Isicus Co-

primus meminit Anam Marcellinus lib. XXX. quam PtolO-

flatum s. maeus Augustani Rauracorum appella it l. 2. cap. o.)nomine ορε, cossiae suae, a qua una cum rogenitoribus nostris nos mul- .. ἡ-- tis beneficiis furis e aliisplurimis utilitatibi subhmaro, 'ν ter occurrat recognoscimus, et multipsiciter honoratos, castrum et nidum, Διὶ iisis de fur ιo ccc. Rc manum et consensum Theobaldi siti nos ius a storum vendidimu , tradidivi , et in vacuam possensionem misimus, ις ' - recipientes tam nos, quam idem Theobaldus filivi noster.omma.deis kis . praescr/pta in se aeum seu beneflcium,a icto nostro Domini ι--- en 'scopo Basiliensi, nomine Ecclesiae suae,prasiit Isbia nobiss δε- , otacu corporanter sacramento, etc.

4쪽

PRINCIPUM MOSELLAE AUSONII

VI. Vnde iure optimo existimare liceat, Rauracos, qui itus ratione ad Burgundiam pertinent, furetas leg beneficiaria sibi obnoxios habuisse , et a multis inde seculis in ditione imperioque retinuisse, quod noli fingimus temere, sed ratione usuque annalium comprobamus, adeo ut rerum conversio Alsaticarum Comitatus furetarum dignitati arque iuri separato derogare non potuerit, si Domus Austria paci firmandae remedium omittere volui et,quae cum propter consolidanda Germaniae vulnera iure suo cederet, tumRauracorum Antistiti id grave,permolestumque est visum, quod in actorum publicorum commentarios retulit Micliael Caspar Lundorpius.

VII. Id vero aliunde perspectum est satis atque cognitum, Basileam Rauracorum caput ac veterem sedem ambitu Burgundiae comprehendi, et ab Alfatia Sundgoviaqv secerni, in qua re praeterquam quod scriptores graves mihi assentiuntur, ippo quoque eruditione ac sacerdotii gravitate eximius vir, et dum in vivis esset, Conrado Saliquo a sacris, firma constantique sententia suffragatur Ba ea, inquit, civitas sita es in quodam rimitati eo nio, id est Burgundiae, Hemanniae et Franciae r ipsa Pero civitas ad Buris gundiam ertinet, . si edit Psorianae inae causa est, quod Adelmus Burgundiam Alemanniae conterminam scripsit, A. DCCC XXIII. De Vngarorum ex Alsatia in proximam Burgundiam transiitu, irruptioneque vid. Ghar ciu

VIII. De Alemannia longum est dicere, praecipia si quibus illa spatiis contineatur, quibuscunque finibus ab

unaquaqye vicinarum regionum distet, commemorare instituam, cum quod eius populi semper incertae sedes variaeque migrationes fuerunt, tum quia tot accessiones detrunutionesque finium ibi factae sunt, ut vix in Alemannia reperiri posse Alemanniam, multi nec ineruditi viri arbitren-

5쪽

, ii ' quippe exhaustii in bellis olim atque penitus ever

i. θυρ i una talitum de Sueviae ducatu, in quantum Alemanniae 3 fluvia em ' nomine inliunitur addam, saepe de eius limite acriter

Aetis-- , VOqVeruile disceptatum, At Latiaene an Alemanniae, an Rau-p-omissADbnaetiae pars haberi debeat. Primum Habsburgii alte- , , ta boni am gii, postremum Episcopi Basileenses Onam conten---- δεμ tione animi propugnarunt, quod praecautum provisumquer m a Gallis est, quando de Alfatua in latisfactionem sibi dandata, cum Ferdinando III. paciscebantur. Etenim ut maxim i videri posset, Bresacum inter avitas patrimonii a burgjiaccelsiones numeratum, Alsatiae superioris antiquis liman esse portionem : tamen ut omnem dubitandi occasionem ιν rox in praeciderent, certumqVe ius constituerent, quippe non obli-f-GDο- li, propter mutatum Mieni alveum b eius Ore limitem haud Austr quest, septum satis munitumque fuisse convenit, ut diserte et se- i. pis paratim in cessioni instrumento exprimetur e liquidem , Monast ν. . fraudi esse posset, si sub nomine tithloque Alsatiae una eius 7 - fabalienatio intelligeretur propterea od in cessionum instrumentis per strictas interpretandi rationes minime talis cessio admitti posset, qua pro coniunctis haberentur, quae revera separata dilIuniliaque essent. Cuiusmodi controversia,quae nuper Gallos interili spatiosque orta,

dependentiis, at vocimi, in borum Conis, Linthe, nonse- ctis aliove anno si I. Ne insula Hueua n Ie Danosi edurove inpar dependentiae argumente controverις-

6쪽

PRINCIPI a Mo SELLA AVIONII iisque ad hodierauim diem ducitur, quanquam melior est causa Hispanorum, non incerto , neque fallaci fundamento innixorum, quod apud omnes gentes haec interpretandi ratio recepta sit, ut generali sermone intesigatur , quod express opeciatimove est nominandum, praesertim in alienationibus, alioqui odiosis , et stricte explicandis. Neque id non valet in donationibus, ut recte ab Hugone Grotio traditum in lib. II de iure belli et pacis cap. XVI. ns. IX At qui haec uberius tractare non vacat, nunc danda mihi opera est, ut veteres Alsatiae res paulo ab suis princiipiis repetam, et priusquam ad reliqua progrediar, , moneam pervetusto agi Marii non, ine in priscis Franc rum monumentis celebrari. In supremis Κaroli M. tabulis appellatione Austriae includitur, quia exploratum est Australiam, cuius Alsati pars est , antiqvitus dictam esse Austriam, apud Fredegarium ea roo Amianum lib. . . II. Neque est, ut praetereamus, titulo cbhvitatus auctam, figillatim nominari, cuius rei cum multa documenta lint tum explicate abundanterque constat ex tabula acti dimissonis, inierrarolum et Hludovicum anno DCCCLXX. initi, apud Petr. Pi- oeum p. δ' Frodoardo, uno inter aenales uos de auctoritate e maxime spectato, ad A. DCCCC XXXIX. Aimoino lib: m. cap. XXV. inae testimonia quin rata firmaqre in nullus dubito, et opportune nunc recordor, ludovico Pio in Alfatiam profecto res haesit sesiciter cecidisse, propterea quod ibi splendor atque maiestis eius valde immini ita , et magna ipsius beneficia maioribus maleficus compentata sunt, usque eo ut loco dimotus , velut supplex miserationeque plenus, prostratae imperii auctoritatis exemplum es se , annal. Franc A. DCCCXXXIII. . In diplomate rud-bertino, quod auctoritate Arnulphi imp corroboratum est,

7쪽

IX DISPUTATIO. Alsatia, quae tunc line dubio in Comitatum descripta erat, ' Nithar ne ad ectione nominatur. ι3 N M in Francorum monumentis discedenti venit in

sa berno mentem Everhardi, minime dubii et quem certis argumentis explorati Allatiae Comitio Gronica Australis , quae dicitur, hoe nomine tituloque appellavit, ut ab Evcrarii Franco rum caute distinguatur, A. D CCCC XXXIX. od tamen non eo pertinet, ut negemus, Alsatiam aliquando inditione potestateque Ducum suisse, sed ut intervalla temporum personarumque recte partiamur, qui alioqui multis rationibus documentisque confectum habeamus, fuisse tempus, quum Alsati post Comites etiam Uucibus pareret Illudque citrdignum censeamuS, ut commemoretur , praecipue effecit Delmarus Merseburgensiis, qui libro quinto haec stribit.Dux autem ut audivit sua a rege praedata, nondum volens homiliari, sed proh dolor, contra viminium et regem exaltaris, caput ducatus si Argentinam γvae Strasburg diciIur, ' is iatoratustos Episcopi eiuNdem urbis micelint,sidi resistere praesumsit,chmin ipse G, ad Dimet penero, milite petit armato, murosove ascen-

straaburgus, dens, nilvictis reliquit.

nam interis pretatur j- moιnin lib. c.

gione rericorum exci is, confundinaeus. Ab eo Sctu viritarpygus Alfenas vel fama huius nominis vetustateque inclutus V.

8쪽

PRINCIPUM MOSELLAE AUSONII ne Elisatium nominatur, cuiusmodi est, quod auno D CCCCLXII. scriptis mandavit Otto I imperator, et vindicata Austrasia non magis de Alfatia, quae illius pars est, quam de

XII. Quapropter non serunt nostrae nationes , ut iis assentiamur, qui Alsatiam , quam Austrasia inde ab anno DCCCXLII. doncludit atque comprehendit, Ducatus Alemanniae ditione circumscriptam, incertas fabulosisque origines secuti putant , Vtcunque enim aliquando Principum

Alemanti ae fortunam secuta fuerit, et statum famamqv ' i'ε η-. eorum auxerit, non tamen propterea piis obvenit ex eadem -- causa, qua ducatus Alemanniae multumque abest, quo mi A mannia. .

nus Alcmanniae nomine proprio atque usu sermoneque - α -

storicorum recepto Alsati contineatur. In quo negotio ιών. Mosam ut deseramus Gasparem rusichium, virum alioqui in omnibus notitiae Germanicae partibus versatum, etsi pleraeqV U-- -- eius lententiae iudiciaque a rebus, quas pertractat, diisenti μι-

unt, neque ab exquisiit ratione disciplinaque civili semper ne ei

proficiscuntur. Guntsen

XIII. Insequenti tempore nomen ducat cum no ' -

mine dignitateque aneraviatus commutatum est, quod mitentism- cum spectis seculi XII tabulis notissimum sit, tum certa p/μ- πῶς compertaque documenta proferre possum, ex quibus intel- I. YL. Egitur, Habsburgios vergente hoc seculo accessione tituli aut .undo Landgraviatus Alfatiae ramam existimanonemque suam amplificasse. Excepto quod de primo eius sumti tituli initio dis dis nostis. ficultas nonnulla superest, neque inter scriptores, in quorum respourit aeqvali continuataque diligentia plurimum desidero , coi venit,quis tandem ille sit, cui haec primordia accepta reseran C intiam tuta ago studii odiique causas procul habens, Guntramno

diviti Habsburgiorum conditori hereditate comitatus υρί--

9쪽

I IX DISPUTATIOOignitatis potentiaeque accessisse fateor, sed primum fuisse, qui Laiadgravi Alfitiae titulo uteretur, adeo non compertum habeo,ut quoque firmis argumentis contrarium demonstrare possim. Equidem regnante Ottone I. cui suppar Gui tranantis fuit, nullum vel vestigium an grammati inpatie definite sic appellati inveni is,sive diplomata,sive chartas jue

omnes,sVotquot incorrupti etiamnum durant, commentarios evolvas. De cetero Gunt ranantis in vivis esse deliit anno M. G n. , DCCCXLVI. v nec dum Otto I. Romanorum imperator g ' ι'. fuit, nec Romanorum imperatoris titulum sumsit neque antenciis, EolD annum DCCCCLXII sumere ulla iuris specie potuit, aut vo-α Wici ρηi luit Atqui sub id tempus vel Alsatia sine adiecto comitatus ori nomine, vel duntaxat Comitatus dicebatur. Ora miserta XIV. Iam Guntnamnus ex tanta tamque praeclara heredi- 'inses tate insignem utilitatem, quae haud parvum firmandae eius succes ruin potentiae instrumentum suit, consecutus, si mendi Comitis Alsastae tituli facultatem habebat erum id parco titulorum aevo sive ob moderationem tempori convenientem , sive ob vitandas sorte aemulationes contentionesque multo post usu venit , primusque coepti huius instituti annus CLXXXVI. illustre atque ad posteros insigne documentum attulit, excitato lane adaugendam iam liae gloriam Adelberto,ut iure auctoritateque sua fretus Lanri 'ρ - ,γa vj insanae litiuum auspicatissime ante omnes alio usu i is Aratiam paret Quod nec inficiari ausus est David Bion tellus, vir sm ic- m omnis quidem antiqvitatis scientisiimus, sed Gallici nomi-ι.bi Chusi iii ius caritate contrariam saep lententiam abreptus, ut non

tam veritatis quam aemulationis causa certa quaedam et firmis monumentis rationibusque constituta histoliae civilis capita

Non, οῖ em me titet, sequioribi, temporitur Comitis misesiue a rectione posito me igi interdum Comitem provincia m, apud Monashum Lautor urgensem, ad A. Vo. situ non es ex usu Ottomaot avi.

10쪽

pita in dubium vocaverit, et inde etiam laudem captaverit ubi spem occasionemque haberet displicendi Austriis, et detraliendi de gloria imperii Romanorum. XVa I ab animo partium studio impedito impetrare non potuit, ut Alfatiam in rebus ad patrimonium Habsburgicum pertinentibus numeraret Cuius rati qualis sit,ue ba subiecta ostendent, quibus oppugnat nostram sententiam.

Duo tamen, inquit,io loco notaverim eorum Habsburgic initum Lan graditiatum atrimoniale dominium non fui , quantaoq idem strincipatis eorum titulus fuit Comisatus Habs- burgi, accessori/u vero Landgra latuου, ovem riorii ιmetsi

jungunt. . Sed dum ita statuit, neque colligit recte, neque

judicat incere, propterea quod structura titulorum ad libera gentium instituta pertinet, quam cum absburgii ant, quissimi totius Germaniae Comites, arbitratu ii quondani adora runt, tum honori suae gentis, non audi esse voluerum. Etenim eo tempore, quo Primum asciverunt sibi Land- graviatus Alfatiae titulum , ipsis fuit integrum, praeponere eum, aut postponere, quemdamen perpetuo usu summoque consensuritulo comitatus Habsburgici postposuerunt inod quamobrem factum it, existimo non aliam subesse rationem qJam quod an gravita tu Alfatiae definito hoc principalis dignitatis nomine baracteresve sumtus,ad patrimonium C mitatus Habsburgici iamdiu ante constituti adiunctus, atque ex diversa causa, et longo post tempore acquisiitus fuit Pr inde ad acquirendi ordinem temporisque notationem p cstat, quod Laiadgraviatus Alsatiae iam antiquissimo in ita more institutoque titulo Comitatus Habsburgici subiungitur Non secus atque apud ceteros Germanos solet, quod vel exemplis Ducaitu Saxoniae , et Marchionatus Brandet humici declaremus trisque enim postponuntur nomina dignitatum putatium imperii atque electoratuum, nec propterea tamen haec illis inferiora sunt, aut pro accessionibus,

SEARCH

MENU NAVIGATION