De Baccharum Euripideae prologo et parodo

21쪽

ευ πυρα θερμη φον. ASSentirer viro praeclariSSimo, nisi qualem constituit Senarius admodum cadere videretur importune: quippe caeSura omnino nulla fere videtur. Sed illo is optime videtur po88 Supersederi, dummodo intellectum habeamus, quomodo Zostmα εφoμεm Oor expliestnda Sint. Et mihi quidem accusativus ille tφλor cum paSSiV τίφεσθαι -fumimgari' coniunctus ad id accusativorum genus referendit Videtur,

quodiruger vocat accusativum e Bilhalibi Curtius melius fortaSSeaecusativum in itinereri 2 bjecleg, qui accusativus id subStantivum

effert, cuius notionem pSum verbum continet, eluti iniri rumo-μ- βαρυτατην. Tinpεσθαι, nihil poteSi niSi fiammo prodit re ets-

olibri flammam Vel in Se recipit potiuS; proprie igitur olim re-φομενα φλor Sunt Trummer hie in Naud ver ebi merben in Iesu gau eine Iamine, melius nos biectamymen, rauchen veri et Iamine, ruinae igne sumigatae vel igne prodente sumum.

iis enim inexstincto igne sumantibus inexStincta dunonis ira cognoscitur. Non aliter infra v. 3ο Κάlio Osis icim appoSitioni munere funguntur adiectae ad totum enuntiatum vi P αναφέρειν, illud enim αναφέρειν , calliditas Et Cadmi, quem Semelae ut Suam culpam in deum vertat SuaSiste dicunt illius Sorores. Eadem ratione legitur in Ale. V. T. καί με - τηρ h.

ConStat omnia loca fulminibus percu33a Jovis sacra habita fuisse. Itaque humo, in quam sulmen deciderat, in foveam abScondita ea loca Sacra aliqua arbore obSerebantur ac ne qui inVaderet aepimento circumdabantur. Tali saepimento etiam Semele bustum circumdatum sui3Se ex voce βαμ licet concludere neque Veri Videtur dissimile illud ipsum in scena conspicuum suiSSe arborem bulto inlitam sui35 - hanc quoque fortaSi in cena conSpicuam

22쪽

Bacchus ipse indicat, narrans o vitis Viserae fronde matris sepulcrum circumdediSSe. Atque quod Vitem hoc loco commemorat plantatam, illam arborem non 8 quod moneamu ipsi Sacram

sit similitudinis notio, haec tamen in plerisque verbi evanuit et in copiae potius vel abundantiae notionem abiit. Sie o uti,d c Si ferax uvarum, πολυβorouc ut interpretatUr ElmSleiu8, πορσωd c, quod infra v. I 8 legitur, large ardens drdinis noridu πολυανθὴ S. πολυάνθ io Significat. Praeterea non ab re 3Se viditur monere πυρσαδ et oretiissei Voce Euripidem nova finxisse illud a posterorum receptum Si nemine, hoc recentiori aetati Scriptores velut Athenaeus Si unt.

refert Schoenius, in Phrygia enim et Lydia educatum Sse Baectum; niλθω ad omnia illa obiecta πλάκα - είχη - χθόνα - 'Aραβίαν - σίαν - nam Virum actum deum Persidem, Bactriam, Arabiam Joniam bello SubegiSSe. Atque ElmEleius Bacchum quam accuratiSSime diStingui Velle ratus, apud quo Sacra sua in virilem aetatem proVectu Statui8Set, pro mem et Seribendum duxit IDem, si Ego IIermanno SSentior, qui tali adhibita distinctione, quae quam quaeSita Sit nemo non Videt, exilem fieri narrationem putat, et ut oratio ad ornatam quandam concinnitatem accedat, ain, SuSpeBS puto omnia obieeta VSque ad πλάκαζ, cetera obieeta attribuo insequenti ἐπελθω Vel potiu ut ego lego aniλθον. Ceterum quale hi verSus in omnibu libris Scribuntur serrinullo pacto poSSunt. Ac primum quidem non neglegendum quod Strabo XV . Si ni icto, legit, non Zπελ .cr. Illud genuinum putaverim; nam recepto ta λctor VaneScet Summa illa narrationis moleStia, quae, ut hodie legunt, per Septem VerSu Sino Verbo finito per sola participia rimis et taελθων continuatur. Deinde illud versuum agmen, quibu Baeehu narrat, qua ter

23쪽

rit deii exponat Segregatur igitur importunissime illo versu dei de itineribus sui narratio a conSilii mentione, cur ea laeerit. Sed quis deum tam incompoSite, tam inepte loqui putabit, ut quod VSu 2 narraVit, Se prima advenisSe Thebas, id Su 23 iisdem fere verbi Sine ulla causa iterum exponat Aperte prior ille versus ore librario quopiam S additus, qui ut Sum 23 interpretaretur verSum 2 inSeruit poEt earum terrarum nomina, qua SBacchii prius quam Thebas veni8Set frequentarat. Inde altera fluxit corruptio. Illo enim VerSi in textum recepto in ei Su 22 Asty, νmutatum Stai r hii, quoniam illud nullum amplius praebebat senSuni. IIuius autem ἐδείχθην eStigia deprehenduntur in Mictoo πασχονm V ab H τελετα ἐδείχθ=ην σφαγιυ δαίμων βρorali. IIaec omnia complectenti mihi V. obiicienduS, totus autem locus Sic reStituendus videtur:

nis finis po8itu3 St. Thebas, inquit, perululaVis Sit venia Verbo quamvis non latino, i. e. bacchico furore implevi, Thebae ut ululatibu in meum honorem laetitatis re8onarent esseci.

24쪽

ad ire ire et doti ex praecedente Oct Supplendum ebriatii O - βαίαic Su Graecorum frequenti8Simo. 25. θυρσον τε δον εἰ χῶρα, κίσσινoν βελοσ. θυρσo habet codex Palatinus, quem Sequitur Schoene, ii, quorum libros mihi in- Spicere licuit editores, o cor. Recte, opinor. Nam quamquam genitivus oecos nihil habet offensionis, Si enim is quem grammatici, quoniam unum SubStantiVum in genitivo caSu poSitum additum est alteri, ut explicetur quid Sit alterum hoc Substantivum, Vocant epexegeticum tamen apti aliquo sensu ductus rectius θυρσo legere mihi Videor, cui κίσσινoν βέλoc appoSitioni loco adiectum St. biscnro noVum Vocabulum est ab Euripide ip8 fictum.

3I. οτι γάμον ἐψευσαμ. Reeuratius his Verbi ea explicantur quae praecedunt cocpMματα . ων συνεκα κύ. 32. νιν αυτά est ipSaS. Utrumque pronomen Suum habet

explicationem xi nihil'St, niSi Simplex pronomen determinativum eas; cui ci sic additum S ad Significandam oppoSitionem aliquam, qua ipsae illae mφαὶ μητoo matri ipSi oppoSitae Sint SenSUS enim hic St: Semelen poena dediSSe iactarunt eiu SororeS; propterea ha ipSa merita Superbiae poena astee et in surorem turbavi. Minime igitur audiendi Elm3leiu et Schoenius, qui, άζoppoSitum eSSe ceu Sent παντὶ O m ιαΠ Καδμείων V. b).33. ρο οἰκουσι : Cithaeronem. 32. στρη ἐγω ElmEleius et auctius, ceteri editores lare ae his Nondum mihi, lateor, utrum orστρησα an praeserendum sit liquet itaque IIermantium sequor, qui Graeco in Verbi8 valde usitatis, quae ab ordiphtongo incipiunt, SurpaViSSe augmentum videri dicit, in iis autem, quae minus SSent S trita, abStinuisse eo. Scribo igitur Orστρησα. do. Σεμέλην ἀναφέρειν c. φασκon quod ex praecedente oἰκέφα o Supplendum, uS frequentiSSimo, quo e praecedente enuntiato negativo vel verbo vetandi verbum affirmatiVum ad proxima est Supplendum. Pariter Soph. Oed tyr. v. is incipit ocili do

25쪽

cmodis ourei sui Q ἰσδέχεσθαι μόυ προσφωνεὶν rix et pergit, ,δ' U Dis uti,nci Seil. ebutii Praeterea conferre libet Corn. Nep. Cim. Elpinice negavit e pa83uram Miltiadis progeniem mvinculis publicis interire Seque Seil dixit Calliae nupturam. or Sat. I, a, i. Qui fit, ut nemo se contentus vivat, laudet(seil quisque di VerS Sequentes.

γυναίκε σαν interpretamentum S ad c et otia in sim Non eredo hoc loco cogitandum 88 de diSerimine aliquo interj-αὶκαζet ii me, quod Bothiu Statuit eo additamento Euripidem significare VoluiSSE.36. ἐξ- μα δωματων. ἐ-ην hoc loe tantam tribuit posita j praepoSitioni vim, ut Verbum pSU μαίνειν aliquo modo loci suseeperit significationem; non enim nude Significat aliquem furibundum facere, Sed furioSum illum motum notat, quo Bacchae ex aedibus exturbatae in montem ferantur.

(m βακχάειατα κέ μὴ θέλε eam fateor mihi admodum impeditam et Uermanu potius hoc modo explicantis rationem Sequendam Vbderi de noλιν , νδ' ἰ λαθεῖν τέλεστον ουσαν χων ἰμων βακχευμα-ν i. e. ἐκμαθ ν, Π ατέλεστο lariae. Frequenti8Sima illa aperte hic Surpata Si Structura, qua Verba di Scendi, cognoScendi, alia cum participii coniunguntur. Recte igitur IIermannus interpretatur: oportet hane urbem intelligere Se non Sse Sacris meis initiatam', id quod non Sine aliqua minatione dici manifeStum St. - Reliqua quomodo interpretanda putaret, IIermannus non XpoSuit, Schoentu autem

26쪽

ita locum explicat, ut viro doetiSSimo nullo modo poSSim aSSentiri.

Pergit enim, poStquam participium φαγέντα pariter sttque τελεσμνουσαν ἐκμαθε, referendum SS dixit, fata et ad defendendam matrem me mortalibu apparuiSSe deum, quem illa Jovi pepererit. Manifesto igitur locum exponit Sic dεὶ πολιν τήνδ ἐκμαθ εἷν Πλεσμν

quam referri poteSi niSi ad mλθήσασθαr Neque alia fuisse videtur Schoenii Sententia, quippe qui interpretetur: ad defendendam matrem' aperte in remo ut SaepiSSime Sic hoc loco finalem vimineSSe ratuS profecto nemo Solum infinitivum sine illud sui poSitum inServire posSe putabit significando consilio. Sed quomodo genetivu Σεμέλη μηπρgo qui ab noiori moti nullo stet poteSt pendere, Sibi explicandus esse videretur, ea de re Schoenius nihil expoSuit Nam cum suto ut Schoenius locum interpretatur, ab

απολογησασθαι nequaquam poSSit Separari, manifeStum Si nullam

ESSE Vocem, ex qua ille genetivus Suspen8us sit. Sed mihi locum accurate consideranti nullum dubium est, quin Sit ordo Verborum

Σεμελη in oc. EX Ut igitur pendent duo infinitivi V ἐκμαθεῖν et

ad his auaiani Maeo SuSpensum S ex περ. Itaque totum locum ho modo interpretorta . Oportet hanc urbem intelligere Se non ESSE Sacri meis initiatam et me matrem meam defendere deum me hominibu ostendendo, quem Jovi peperit. Atque haec bene Videntur cum Sententiarum nexu conspirare: Quia matrem meam probro affecerunt meque a Jove natum eSSe negaVerunt, me diVina Stirpe ortum 58 Sacris mei hic introductis ostendam atque hac ip8 ro matrem meam defendam. Alterum ab altero Separari nequit ubi enim Bacchi aeris initiatae erunt Thebanae mulieres, intellegent eum re vera a deo procreatum ideoque ipSum deum CSSe nec Semelen cum homine, Sed cum deo concubuiSSeo muligitur culpa aeuam PSSE.

27쪽

5. o moμαχεὶ κατ hit libri et editiones, qua ego habui, omnes, praeter Sehoeniana8, quae θεηχανε exhibent cauSa non indicata, molirat dant. Quod huic loco aptiSSimum videtur Manifesto enini in θεομαχεὶν oeabulo ineSt repugnantiae cuiuSilam notio, qua aliqui Vel deorum religione in univerSum vel unius certe numini cultum repudiet et omni Sanctimonia alienus Suam voluntatem potiorem habeat sanctitatibus et religionibus deorum. Et fuit sane Pentheus adversarius Bacchi et contemptor acerbi8Simus, id quod non solum ex proximis verbis, quibus a Sacrificii excludere Baechum neque in precibus laetendis ullum huius haberereSpectum narratur, Sed ex tota sabula, cuius ipSum quaSi con- Silium eSSe videtur, ut quam vani sint hominum contra di-Vina numina conatus Penthei exemplo demonStretur, patet luculentiSSime. Itaque accommodatissima videtur huic loco pugnandi vel impugnandi notio, qua illustretur certamen illud, quod Pentheu contra Bacchum eiusque cultum SuSceperit neque ulla mutatione opus. Eodem plane reluctandi contra deo SonSu

I 255 λλα - ειν μινo ola et Diboc, ubi ne Schoentu quidem quidquam mutavit. - Quamquam concedendum huiu moμανεὶ inde Suam habere cammendationem, quod is qui deo impugnare audet, profecto non utitur Sana mente, Sed agit abreptus ingenti quadam

6. ἐν ε αἷσ εδαμ, μνείαν/M Scit hios Codex Palatiniis habet usi isori Florentinus usi istac Cum in otita iso locali VilpruPValere oleat, in qsi istac contra nuda negandi notio, hoe ego lini loco magi convenire cenSeam.

dilectabit Auciis, qui reputaverit, quam saepe in praeSenti constiud quem dicunt et conSilii insit significatio. bl Πυκχαζ. o loco Thebana muliere8, quae in Cithacronem montem e contulerant, intelligenda esSe recto Schoenius monet. Contra auctore ermanno in proximo ver8 apparet m-αδ- nomen non de hi Soli8 Sed de omni et Thebanarum et

28쪽

et ex Asia adductarum mulierum grege intelligendum eSSe. Cum his enim, inquit, in unam aetem coniuncti Thebano repellam. 52. συνάψω ασάω στρατη)λα-ν. αινάσι et ad συνάψαι et ad στρατηλαrti, referri poteSt, quaeSit ni fallor ab ipso posita ambiguitate. QuodSi ad συνάψω referes, Mαινάσι is dativus Si quem vocant inStrumenti quemque pariter atque Romanorum ablativum saepe adhiberi constat ad Significando milite Vel alia qualiacunque hominum agmina, per quae liquid actum St. Idem er- mannus SenSiSS Videtur, qui interpretatur: exercitu Maenadum pugnam conSeram. Sed ad 'ραrηλαris quoque apte et mea quidem sententia aptiu quam ad συνάψω referetur Mαινά- pro quo ne quis Mαινάδων XSpectet, reputandum St, haud raro imperandi vel potius ducendi verba imprimi a poeti cum dativo construi. Ita l. 321 uim si Ic VMων ἐστρατυλατ M. Androm. 328 συ δὴ

Ηermannus recte multa abundantius dicere solere tragicos disputat, Sed talem tautologiam, qua non modo rem ipsam bis dicat, Sed bis etiam eodem modo composita oratione, putidiorem Videri, quam

ut admissa ab Euripide credi possit. Mutavit igitur his in his

et ex altero vergu et eiecit: Moc νγ ro αλλάξα ἐγώ Moρφην μην ιετεβαλoν. Coutra tamentariungus hac Eermanni mutatione locum minime Sanare docet revera enim idem bis dictum e3Se etiam illa admissa apparet eo tantum diSerimine, ut, cum antea coordinatum fuerit utrumque, nunc Subordinatum alterum alteri procedat. Itaque artungus alterum verSum ex hac vel alia aliqua

Euripidis sabula huc transScriptum ideoque eliciendum putat. NOS neque ermanni mutationem probamus neque artungi, ut ita dicam, dynt: in laciendarum prurigine nos abripi patiemur. Potius Schoeni amplectimur emendationem et facillimam et elegantiSSimam, qui psic ire in Idocratio mutato totam illius autologiae importunitatem SuStulit. i do e Suisque eonSilii praemiSSis, quibui quaSi lauda-

29쪽

mentum, cui tota fabula SuperStructa St, continetur, advocat Bacchus chorum Daeeliarum, qua ex Lydia Seeum comites administra8que duxit, et hortatur, ut Penthei aede inter tympanorum strepitum circueant se indieat in Cithaeronem 38 disceSSurum participem suturum Saltationum, quae ibi a Thebanis Baechis actitentur.56 φασocruarpocrat. S. V. - hae habet: lan doleo. hibo Q icto ri ελετὴ καὶ is inis et Athon. p. 362 E.

Bacchi thiaSum ab antiquioribus hominibus ex nutricibus illis et nymphi conitare creditum suiSSe, a quibu nutritus et educatus 38 serebatur deuS, ex antiquiSSima, quam de Baccho abio- mero lactam in Il VI, I 31-Ido legimus, , mentione colligere licet:

Po8teaquam vero ingentia illa DionySi cultu cepit inerementa et fabulae de deo et autiquae et novae u8quequaque Sunt propagatae et ipSi poetae et sculptores Bacchi poti8Simum numen celebrandum Sibi SumpSerunt, non plurima Solum nova eius cultui Sunt addita sed etiam ipS de caterva, qua Semper putabatur cireumdatu8, et

in mirum tam Virorum quam mulierum numerum adaucta et in- Signi quadam arietate exornata St, quae quanta fuerit ex trabonis l. . . TIT coniciaS: Mohoco monoλo Σειληνοί, καὶ Σάτυροι καὶ Πάκχαι Λημα υ καὶ Θυἷαι καὶ ἐμμαλλονε καὶ υμφαι καὶ πυροι προσαγoρευόμεi ob dibu addere licet Dασσαρίδων, μ ν δων, ἐσαιναδων, Πάγων, ενταυρω nomina Maxima tamen ex his

Bacchi comitibus br e putatas 38 conStat a mulieribu geri, imprimis a Lydiis, ex quibus pli huius tragoedia chorum compositum finxit poeta.di. κομισα παρέδρου καὶ ξυνεγι ρobc hios Ilio manisellum eS non ad Do tim Sed ad Pti,noeos pertinere frequentissimo illo ulu, quo SuhitantiV Verbalia cum eodem casu eonStruuntur quo

30쪽

Rheae, Phrygiae deae, cultu Sitata suisse supra monui Inde

iis rebu8 Surpari, quae oculi animadvertuntur, Sed etiam de iis, quae auribus percipienda Se offerunt. Ita huic loco adhibitum est neque aliter in Soph. Oed Col. I 3T, ubi Oedipus diu iam oculorum lumine ademptu dicit eis D αΠζομενον. Ubi primum Bacchus discessit, in oreheStram ingreditur chorus quindecim mulierum Lydiarum, quarum ornatu non di-VerSus quidem ille ab eo, quem antiqui Seriptores ubique Bacchis attribunt, qualis fere suerit ex ipSis poetae Verbi cognoScitur. Pectora eorum et terga obvoluta sueruP νεβρίδι , pelle hinnuli v. 2 νεβρid' ἐξά-c eoo - . 8 νεβρίco εχων ερον ἐνύυ-