장음표시 사용
171쪽
Ocha ui j Simon celli. Tra status
Fabian. de Mon. in tract. de empl. &vcndit. 22. & vlt. quaest. . quaest. princi p. num. I 6. Bertachin. in trach. de Episcopis, in A. par. q. libri,qll. est. 36. num. I91. Tiraque i l. de legibus connub. gl. I. num. 2I6. Prachica Artis Notariat.
Petri de Unzola in rubr. de prohibita
nius in Promptuario Iuris, si per commento verbi, diuidere, vers Beniamin, tOm. I conciliis citis vir equidem lio. teratisi inconsuetud. Burg. in titi des fled Z,f. 6. num. 2.& fol. I I 6.& Iacob. Menoch. qui alios refert, in aureo libro de arbitri iudici lib. 2. cent. 2. casu
Id q. lege, & ratione probatur. L ir, in l. r. f. si commimis, i. magis puto, vit. l.si pupillonim, dc l. qili neque, aede rebus eorum, Sc l. pen. C de praed. minorum , quibus in locis id elatiss. II probatur. Ratione demum, quia dia uisio similis est permutationi, l. I. Q
comm. utriusque iudici Io. Mati&I copi n. de Riminat d. consi. 29. num. 37 & Qq visa facti expositione, vol. 3.Christophor. de Castet. cons. 38. m. 14. ad cuicis vltim. volunt. dc Marci Anton. Natta consit. JO S. num. I 8. lib.
s. Atqui permutatio dicitur minori
prohib: ta, l. non solum, Ode praecl.m norum.& dicam latius infra libri Lintiti de actibus qui mer. alienati non videntur sapere, num. II9. ergo & diuisio dicitur prohibitat quo argumento fuit ustis Bald .in l.generaliter, col. 2. in
sequitur Ant. Gomez.de contractibus, cap. I sub numero I .vers quintb e tende, dum sentiunt, quod in diuisione haereditatis in qua contineantur resim in biles, requiritur decretum, quia diuisio est quaedam permutatio , arg. temn l.cum pater, F. haereditatem, et
2. g. de leg. 2. Prieterea, diuisio est ali natio,vi fuit sit pra conclusi ini . Sed ali natio fieri non potest sitae aliqi iusta caua,l. ob aes, cum ibi nota C. de praecl. minoriam . Ergo diuisio quoque fieri minime potcrit. Nam cu ista diuisionis
causa no reperianar inter iustas alienaridi causas, standi im erit regulae, quippiauod minor nequeat ad proprietatisiuisionem prouocare, d. l. I .9.si communis , d.l.magis puto, g.vit. & I. pen. C. de praed. minorum.
18 Quod adeo venim est, i ut neque etiam pater legitimus filiorum administrator,qui habueriint a matre hqreditatem opulentam, postit inter filios quorum ali siti sint minores, talia b na diuidere sine decreto, dc aivstoritate iudicis, quia diuisio censemr alienatio, ita tradidit Bald. in l. generaliter , ante finem principi j, C. de secim. nupta
quem refert,& seqtii uir Iasin l.praeses, num . . C. de transtes . & Tiraqueil. in praefat. l.si qliando, num. I. C. der uocan. donat. licet isto casu viderctiirdicendum contrarium, cim pater I
stimus silioriim administrator possit sine decreto filiorum bona alienare ἀde citius tamen dicti veritate discivi mus latiss.lib 3.tit. 8.inspe R. I. Is Limitaturmodb tertius iste castis,t ut
non procedat, si extaret stammmdisponens,quod maior I 8. annonam sit,
dc esse intelliganar persectae etatis; mn Cetenim vigore d. statuti, diuidere poterit, meo tempore reputetur maior, ita consuluit Corn. consit. IO8. num. G.
usque aci finem, in praesenti consilli. tione, vol. tertio. Quam tamen Cornia declarationem veram liaud eine ce
sina: Namque diuisio, ut vidimus sit prain princ. num. 2. est alienatio. Idemq.
iudicatur de diuisione, quod de ipsa
alienatione,d. num. 2. que alienatio fi
ri prohibetur citam st inte huiusmodi
statuto, ut Ex recepta, & comanu ni opinione firmabimus infra lib. 3. tit. 3. in- spcist. 3. num. 24.& 26. Qvcmadmoduigitur stante huiusinodi stamio, adhuc
172쪽
De Decretis. Lib. II. Tit. IIII.
tamen dicinar prohibita immobilium alienantio,ita&ditusio,cu nulla possit reddi ratio diuersitatis,'sic quod pro
limitatione tradidimus,recte desieritiet pro ampliatione,Vt minor nequeat diuidere etiam stante liniusmodi stanato. ao Limitatur se d b, iqii. Micio diuisio euidenter utilis esset ipsi minori, timc etenim posset prouocare, ita scribit Vdatriciis Zac in i .is mi bonis, nil. I ff.de verb. obligati Crauetia cons. 268. in fine, quem restri Iacob. Menoch.d.
Vereor tamen ne limitatio ista vi superior,talca sitfquado ciuidem sola vitilitas non est siumciens alienandi causa, ut latissime, ex recepta Scribentiu se retia, dicemus infra lib. 3.tit. 8.inspecti II. eodem ergo pacto neque etiam in diuisione sela utilitas erit legitima, ii staq. ditiidendi causa: Nisi eam sit lues in primo casu supra a nobis considerato,quando scilicet diuisio utilis esset minori, eo quia secius sit rixosius, vel alia, inutilis, ita ut ei non expediat in communione stare, & in proprijs terminis tradidit Hieron. Gabriel. cons G nu.
2I Limitatur terrib, ut non procedat quoties minor iurasset. Baltain tract. de praesci iΠ.par. 3.num.Α . Nam mmiuramentum faciat minorem haberi pro maiore,seciandum gl. & DD. communiter in Auila. facramenta puberii, C.si aduers vendit. glos in l. 2. C. de r scind.vendit.AleX.conc27. l.8.Vol. I. eximius Cardin. Pari cons I 6. n. Iv. Ol. 2. quemadmodum maior possim absque solenitate aliqua diuidere, ita&iste minor per iuramentum maior flecti is,ciim iuramentum emciat eum maiorem , etiam ut possit lihere alienare , ut latiss. dicemus lib. 3. tit. 8. imspech. I 8.
21 Limitatur quarib, quod licet diuisio a minoribus facta sit inualida, si tamea late persecta minor perceperit in chis, & taciterit per decentiam,vcl alio modo Ianun habuerit, dictau consi
mari diuisio, ut scripsit Bald.cons 182.
textus in t .vit. C. si maior fite .alien. dicemum. latiῆ in vit. litavit. libri per
Limitanir quintδ, de iure Long bardorum, se dum quod minor potest ad diuisionem prouocare, Ut in Irsorum legibus probatur, in l. 3. tiuit. de prohibit. alien. minorum, & inibi Carol. Comis, dc Andreas de Banilo in dictanim legum Commentariis , tinat. φ
SEcVNDA est principalis in spm
ino, t quando minor a maiore ad diuisionem prouocatur , in qω pr caediibio concludendum est , mino. rem posse diuidere, ut omnes Scribe
res, nemine contradicente, fatentur. Acminus in l. inter pupillos, ae de almetariti tutoriam. DD. omnes in s. imbemus nulli, C. de sacrosandi. eccles Bald. in l. i. in fine, C. si aduers tra saeti Castr. in l. in tribus , numero I. ff. de iudici in lect. Auenionica. Ruta
Alexandri n. in l. non thium, s. mo te , num. I 33. aede noui oper. nunciat. Angel. de Perus consit. 66. num. 2. &Const. 397.numero 2. Corn. conc I M. num. 3. V l. 3. Dec. Const. s. num. 6. Bartholom. Socin .cons68.in fine, vol. I. quod est reperitum consi. I 6 F. in fune,VOlum. 2. Socin.iun.consil-8. nil m. 6. lib. I. Augustin. Beroe consil. 22. nu mer. 2O. 6.&69.ubi pleni ἡ loquianir, libro secundo. Amin Summa, Q quando decreti opus non est, nitu . 2. Versic. item non est. Ioan .Andr. in
addit. Specillat. in tit. de iurisiliet. f. quutu videre, versic. pone quod mlis .
173쪽
Oista ui j Simon celli et Traictatus
Rosted. intract. de libellis, par.7. innibr. de Sena uiscons Clementiano,
sub numero F. Versita Ochattum. Beneis dich. Capra reg. IO9. nil mero l . cum
ine conicram tempuSὶ omnes praecitati in prima inspectio. in 3. casti. Id quod elariss. de lege , & ratione prohatur. Lege, in l. I. g. si communis,
ibi & socius ad diuisionem prouocat l. si pupillorum, ibi Neuter enim pinterit prouocare , scd ambo prou Metionem expectare .) dc l. qui neque, 2 in fi te, is de rcbus corum . t ubi licet verba videanti ir aliqualiter obscura, corum tamen verisiiiviis sensius est , quod id, quod excipit oratio,scilicet Viminor possit diuidere maiore prouincante., ad hoc tantum pertinet, Vt p rimatur commimio , non Vt auge
tur difficultas communionis, quod Vtique fieret, si minori praedij comm nis obligatio permitteretur, quia etiam ciim creditore rect communet
praedium , dc ita d. contextum declarantem inueni Rostedum in tractat. de libellis , parte septima, in rubr. de Senauiscons Clementiano, sub num. F. V I sic. o statuam. Non poterit igitur minor commune praedium obligare, d. l.qui neque, in fine, per rationem ibi traditam, idq. etiam declarat Nicol. Vigel. ff. lib. I 8. parte 2. capit. 6. reg. I. excepi. I & principalem conclusionem clarissime coninrobarunt Ca lares in I .inter omnes, .ue praedijs mi
Ratione autem probatur: quia oem minor prouocatur, dicitur alienare ex necessitate, non facto io, gloss. vIt. in L dc ideo, is de condict. stiri. DD. d. l. Inter omnes, & d.l.si pupillorum, ubi id decidinir. Riab. Alexandri n. d.l. non
solum, g. morte,n. I 3 3. Calcan. consilis 8O. numero I. Benedict. Capra d. reg. IO9. num. I 8. Uas'. in loco mox sil-pra relato dc ideo 'rmittitur ut pos
23 sit diuidere. t Lex et nim loquens de alienatione, debet intelligi de volun-
taria, non autem de necessaria, l. I. st de nind. dot. l. alienationes, is fami l.
herciscitia. Ex quo scripsit Bald .in l.quoties, C. de fideicommissi. quod prohi-hinas alienare, si prouocetur ad diuis nem , transigere poterit de re prohibuta alienari quia ratis transactio dicitur
s l. s7.ci rca propos iam,mim. 3.dixit, quod actus ex necessitate factus, non comprehendinit sub lege prohibente actum fieri. Hinc Curi. sien.cons 27. MagnificuS, 26 nu. I s. dicit, Τ qd statunim prohibens alienationem, non habri lociim, ubi quis ex necessitete laudi cogitur, & quitiir Paris cons 98.circa praesentem,
27 Hinc etiam est, iqi od m minor cedit fidei iis sori iura, ex necessitate, VT
in casul. 2. C. de fideiuss. non requrianir decretum, arg.l. I. F. si communis ,sside rebus eo nam, de d.l.inter OmneS ,
Specillator libro a. de cessione act. g. I. vers nam cesIto,nu. I9. quod sensit Auhert. Galeotta in si a Margarita, C. n. 6. ubi tame dicit se puta re tutius esse ut
decretum interueniat, m igitur r
deundo unde digressi sumus in minora maiore prouocatur, cim ex necessi tale diuidere teneatur, non coprehC
detur siib lege diuisionem prohibent a8 Ampliatur 'conclusio ista ita communiter firmata, duobus notabilibus modis,& Primo, ut procedat etiam nointerii eniente decreto, d. l. inier omnes, in sine, &ibi Acciirs Bald. Saliacet. &alij , gloss. in l. vlt. C. si aduec.
174쪽
De Decretis. Lib. II. Tit IIII. φρ
ex hoc restillet quaedam Ribslantialis differentia inter dilusione ira,& alien tionem i quandoquidem alienatio liacet ex necessitate fiat,ut puta,ob aes alierium,vel ex alia necessaria cillisa , nihilominus decretum exigitur. l.ob ars, C de praed. minorum. quod ea ratione factam esse credo, qui a cii in minor pr uocatur, necesse habet illa rem quam coem habet diuidere,& non alia; ideo necessarium non est iudicis decretum ad eligendam rem quae debeat diuidi, sciit in alienatione requiritur, ut iudex animaduertat quae res distrahi debeat ob aes alienum sbluendu,& cirret ut res minus danosa pupillo,alienemr, l. magis puto,g.no parum, T. le rebus eoru . quae ratio utique cessat in diuisione.
qfi mi nor est a maiore prouocatus,poslint et minores inter ipsos diuidere, gl. in l.inter pupillos, is de aue Or. nitorii, otiam ibidem sequunmr Bart. Din. &Albertc. Bald.in I. I. g.de reb.eorii, Vbi d. glos singularein appellat, & in I. I.in fine, C. si aduers transact. Alex. in ad-- dit.ad Bart. ind. l.iubemus. Hippolyt. Rimin. Inst. quibus alien . licet Vel non,
ca seq. Io. Motolo n. in Prompniatio Iuris,super commento verbi,diuidere, versici Beniamin,wm. I . Din. sing. 2O9. Bertach. in trai'. de Epist. in A. par.ε. lib. nu. 396.q. I6. ubi id perpetuo not,
dum esse dicit; & nulliun que viderim 3 o contradictorem habet. Ego i vero li-- . cet DD. fiterint 'coiter hanc ampliationem seciali, quasi aves,aut oves imitati, quam una qn volat, aut quo siam dirigit, ora aliae sequuntur in ea omnino falsam esIesemper stim arbitratus . Naque,aut volunt,l posssint inter eos minores diuidere,qtria stant prou
cati, & sic tamquam necessaria diuisiormitti debeat, & id verit minime est; quia necessaria est diuisio cu maiore, qui eos prouocat,nulla aute est neces liatas ut minores etia inter ipsos diuidat: Cessante igitur ratione,disipositio quo
lunt, quod ipsi possint inter ipsos diui- idere, quia est aperta via diuidendi, &ciam sit res semel effecta alienabilis, siue diuisibilis, debeat semper diuisibia ilis remanere,arg. l. pater, F.quin d im, ubi DD. omnes adnotant, is deleg. 2.
Et tunc respondendum est, quod res semel eflecta alienabilis, semper di rat alienabilis, &sic disipositio de prima tantaim vice contenta est: non ramen id procedit, quado post primum
adtiam adhuc remanet eadem dispositionis ratio; quia tuc siibsistente rati ne, remanet disposito in silio primo esse, secundum Bald. in l. fideicommissa, F. si quis alicui decem,isde leg. 3. Iacin I. veluti, 3. haecvxor, quem legit ciam g .praetor ait, isde eden. & in l. p totait, M. deinde,col.vit.in vlt. notab. m. de noui oper. niinciat.& Tiraque i l. late in 3. hoc sermone, t.boues, st. de les. 3. in I O.limitinam ratio est que dispositione ampliat, & extendit,l. regii la,f. si quis,&ibi Ban.&Bald. aede rekiun&I. I, 3.materiversicquid si citratores, & versici ciuid si decesserint, is ad S.Coosiit. Treoel.&ad satietatem id comprobat idem Tiraque i l. intracti cessanae cat sa, par. I. num. I 46. oem seq. Atqui in proposito militat eadem prohibendi ratio: Ne scilicet minores ex diuisione aliquod patiantur damnum; quae rartio in martia, ne minor fraudetur, fiam data,generalis est. Nec obstat quod minores sint a maiore prouocati, ideolex necessitate possint diuidere ; quia venim id est,quando a maiore prou cantur, cir in quo dicitur diuisio necessaria, secus vero quando plures minor res vellent inter eos diuidere , qtita tunc cessat ratio necessitatis, S per consequens debet dispositio denegans inbnoti alienationem, firma remanere. Et parum urget d. l.olm pater, g. qtum decim, quia ideo ibi dispositio verse
175쪽
Octaui j Simon celli. Tractatus
fimit in prima vice, quia nulli in re manet impedimen miri in personisque libere pomini de suis bonis disponere; siciis vero in casii nostro,quia licet tali semel sit verificata di sipositio,adhil clamen remanet prohibitionis ratio, de personae reperiuntur prohibitae, ta di rei minor aetas: Prohibitionis namque causa semper inspicienda est, quia ab ea ampliatiar, & extenditur prohibitio ad rationis limites, Ripa in l. filiusf mil. g. Diui, num. 66. de leg. I.& d
terminatio accipit regulam a ratione, indeq. vitam accipit, sciit corpus per animam. Marian.Socin. cons. I i. num. 26. pari prima. Praeterea, regula d. g.
quindecim, non procedit in alienati ne qiue fit ex causa diuisionis, quia di-iiisio intelli pitur facta mira fila causa, secundum Bald. consit. 379. praemissis
verbis, lib. 2. Dec. cons88. num. F. qUOS seqimur Franc. Ripa d. l. filius familias,f. Diui, nu. 68. Ex quibus omnibus omnin6 cIncludendum esse censeo, cima minora maiore prouocatur, non propterea possint inter ipsos minores duiudere, sed solummodo ciam eo a quo
1 Dcclaratur modbi communis conclusio sit pra firmara, ut non procedat, qua dorcs pro diuiso communis esset, tunc ceenim cessariae oratione, decreto locus erit, i. magis puto, 3.vit. ff. de re
Item, non procedit, si unus proprietatem,alius usum fructum in eadem re haberet, l.2d si,fLeod. Tertio declara uir, si res inter duos pupillos communis eiseri Nam cu pr uocatio necessaria sit, quae minori est
prohibita, impediti ir diuisio,seu alienatio, i si pupiliu rit,in principio, is eod.&istas declarata ines sequitur Nicol. Via
Gel. ff. lib. I 8. par. L. c. 6. reg. I . Excep. 22. In dubio autem, an nseamr pr u Natio facta a maiore rum reperiti r
Forma autem decreti est ' multu diuersi hoc in casii, a iam in alienati oti et relata: Si quidem solum habet iudex cognoscere, an causa diuisionis sit iusta, & postea pronunciare bona esse diuidenda: Diuisio deinde aequalis partium per tutores, vcl citratores sit, qua facta, sitia auctoritate iudex eam confirmabit; quam formam nobis tradi. diteria ditis S. vir Iacob. Menoch.dear bitrar.iudic. lib. 2. cent. 2. casu ITI. n mero 39. PRO complemento praesciatis ut
ii, necesJhilo Iociis hic expostulare videtur , ut diligencer dispiciamus, an
venam sit, id quod vulgo dici solet, 3 t quippe quod si sint fratres quonam
aliqui maiorcs , aliqui vero minores exiliant, quod maior teneamr portiones facere, minori vero competat elC-chio; quia in rebre iter agendo, duae sunt sententie, quarum altera ost ut maior natu teneatur portiones facere, munor vero valeat eligere, quam tenuit Host. Ioan. Andr. Ant. de Butndc Petri de Anchar. in c. I. de paroch. Abb. &Io. de Ana n. in c.qualiter dc quando . extra de accitis. Ant. de Butr. in c.si Episcopus, num. 6. de paroch.& alieno paroch. Io. Gaustodi,in sicci inda par.Collaectari j, libro 3. de paroch.& alieno paroch. c. I. mi. I. Barb. in rubr. de rebus eccl. num. I 82. Nicol. de Neap.in l. 2. in
princ. C. quando & quibus quar. pars
deb. liber. Io. de Io. de Plat. in l. I. Versi quarto not. Geodem tit. Luc. de Penia in l. vni cni. I .vers Sc nota quod priuilegium, C. de liis qui se deser. libro I O Rainer. de Fortiuio in l. inter pupillos, ff. de aut. tui. Bald. in l. silus quoquc,s de haered .instiniend.& in l. 2.QqHado dc quibus quar. pars deb. lib. I O. S hanc opinionem videtur sensi se Al x. in l. pen.Cco m. diuid .in addit. ad Bal S clarius in I. i. C. de his qui se dec libro IO. in . addit. ad Bart. I a C. Inst. daaci g. quaedam sub num. 6 . ubi dicit hanc opinionem de inrc Canon. es Ccommunem, & claram. Ster h. BC
176쪽
mnd. cons. IIT. per tonim, vi Q casii nulli exhibito,par. 2. Corn. consa licet in hac, lib. I. Aemil. Feret. respon. Primo, per totum. Castr. sing. 8 Guido Pap. decis 289. & sing.92. in diuisi nc. Hierony Zanet. in tradi. contrarietatis iuris Can. dissen88. Misynger. sing.obser.cent. obserarat. 37. inquies, ita obseruari 'in iudicando. Amict.intraetide iure prothomic in princ. n.ΑΙ. Franc.Sarmcnt. in trac . de redditibus ecelesiasticis, par. 3. cap. mim. 2. Vbi
plura ad id congerit Arnoldus Feron. i n consiletudinibus Birrdegalens lib. 2. tit. F. f. 2 F. in princi p. ubi late circa id insistit,& versic. iuniori, ubi dicit,quod datur minori ratis clectio, vel ob artatis fragilitatem , vel quod antiquior rectius distribuere possit, propter rerum cognitionem, Jc administrati nem. Ioan. Sainson in Consiletud. de uis de successions defies, artic. I 3. Emanuel Soaren in trach. receptarum
sententiaru in verbo,divisio,& ista tententiam amplexi sunt nonulli alij quos restre Tiraquel. de iure primigeniore, quaest.6o.verc& ita quoque, num. 3. Pro qua opinione duo potissimum
adduciantur, Primh, c. I . de paroch.
ubi dicitur, quod ille debet diuidere, qui amplius teporis in Epistopam h buit, & minor eligit. Huic contexmi ex intentione Legustariam responderi potest, quod loquatur in bonis ecclesiasticis Duore ecclesiae, ratione cuius multa specialia comtra regulas iuris recepta siuit,l.fin.C de sacrosanch. eccl. & ita respondet Bemtrad.d.conc I I .nu . . Gomen Inst. de adt.Lquaedam, sub nima. 3 2. versi & isto modo,& alij omnes qui contrarium tenent. Item duobus alijs modis ad d.c. I. respondet Tiraquei l. d. q. 6 num. II. nullam constinuens differemtiam inter ius Ciuile, de Canon.
33 Seciindo , de in hoc lac dc reliqui
praeci nim constimunt fimdamentu. Dichim unitis Sancti munitum ainst ritate noui,vel ver is testamenti, pra
semir ciliciamque constitutioni, etiam Papali,glossaing. in cide libellis, versita
ae si certi t. Felin. in cap. ex parte, seb num. 43. versic&rtius, de rescript. dc latius in cap.ne initaris, num .veri tertius casus , de constituti ubi etiam Decinum. 8. istius dicti rationem reddens . Ioan . Minson in Constretud. de uri de successions de fiesari. 13. Roman.sing. 387. indip.dicas. late Tiraq. de iure primigenioriam, quaest. . nius. &est textus expressus in ta placuit,
cata. 3 6. quaest. 2.& ibi glossi quae id mi tendit etiam si miti linitio Papalis, nciliatis esset ἱ quod dictiam poterit esse verum, non ratione dicentis, sed propter auctoriratem Diuinae legis: sed pro ista opinione est dictu Sancti A gust. libro I 6. de Quit. Dei, capit. 2O. in fine , in auctoritate veteris testamenti fiuidamna, ubi Abraham maior fecit parres, &Loth eius nepos munor elegit: Ergo ea absque dubio amplectenda est. Nec obstat si dicas,quodd. opinio possit esse vera de iure C non. secus isse de iure Ciuiliram L iustae communiter contrarium firmet, ut seq. opinione videbimus, quia tunc subintrat alia regula, quod quando aliquid est dubium de iure Civili, & ct ia terminatum de iure Canon. ut est in praesenti quaest. tunc indistinctὰ in utroque Dro seruari debet ius Can
nicum, glossin talicet, Versic vacante, extra de fori compet. & per istud argi mentum putant pracitati hac opini nem verissimam es P. Cui tamen rationi ,etsi multu videatur stringere ,Pγtest nihilominus nati,tipliciter satisneti. Primo, quod auctoritas S. August.
loquatur de consuetudine tantura Ut casii nemini dubium est, consuetudianem seruandam,l.de quibus, Gln m teria, fi de legibus, &in proposito assimiluin omnes stipra relati. Bar t. in
177쪽
Oetaui j simon celli. Tractatus
ficati it in prima vice, quia nulliam remanet in dimentiam in personisque libere postlint de si iis bonis disponere , ieciis vero in casti nostro, qtita licet iam semel sit verificata dispositio,adhuc tamen remanet prohibitionis ratio, de personae reperiunttir prohibitae, cii duret minor aetas: Prohibitionis namque caiisa semper inspicienda est, quia ab ea ampliatur, S extenditur prohibitio ad rationis limites, Ripa in l. filius f
mil. g. Diui, niim. 66. de leg. I.& d terminatio accipit regulam a ratione, indcq. vitam accipit, siciit corpus per animam. Marian.Socin. ns IJ. num. 26. par. prima. Praeterea, renita d. g.
quindecim,non procedit in alienatione quae fit ex causa diuisionis, quia diuisio intellis itur facta mira fila causa, fecitndum Bald. consit. 379. praemissis verbis, lib. 2. Dec. cons 88. num. I. qUOS sequitur Franc Ripa d. l. filius familias,f. Diui, nu. 68. Ex quibus omnibus omninδ cIncludendum esse censeo, oim minora maiore prouocatur, non pr
pterea possint inter ipsos minores diuidere, sed solummodo min eo a quo
3 1 Dcclaratur modo i communis conclusio sirpra firmara, Vt non procedat, qtrido res pro diuiso communis esset, tunc ec enim cellatice oratione, decreto locus erit, i. magis puto, S.vit. T de rebus eorum .
Item, non procedit, si unus proprietatem, lius usiam fructium in eadem re haberet, l .sed si,ffeod. Tertio declaratur, si res inter duos pupillos communis ellari. Nam cu pr uocatio necessaria sit, quae minori est
prohibita,impediti ir diuisio,seu alienatio, l. si pupili urit,in principio, iseod.&istas declara innes sequitur Nicol. Vi-
3 3 Forma autem decreti est ' multu diuer hoc in casu, a iam in alienaticii; et relata: Si quidem solum habet iudex cognoscere, an causi diuisionis si in- sta, dc pIstea pronunciam bona esse diuidenda : Diuiso dein te aequalis partium per nitores, vel citratores fit, quΣ facta, sitia auctoritate iudex eam confirmabit; quam sormam nobis tradi. diterii ditis S. vir Iacob. Menoch.dear
PRO c implemento praesentis tit ii, neccilario lociis hic expostulare videtur , ut diligenter dispiciamus, an
venam sit, id quod vulgo dici solet, 3 t quippe quod si sint fratres qitoriam
aliqui maiores , aliqui verb minores existant, quod maior teneanir portiones facere, minori vero competat electio; quia in re bre iter agendo, duae sunt sententie, quarum altera est ut maior natu teneatur portiones facere, minor vero valeat eligere, quam tenuit Host. Ioan . Andr. Ant. de But n& Peinde Anchar. in c. I. de paroch. Abb. &Io. de Ana n. in c. qualiter δc quando. extra de amica. Ant. de Butr. in c. si EpiscopuS,num. 6. de paroch.& alieno paroch. Io. Gaul redi,in si inda par.Collectari j, libro 3.de paroch. δ alieno paroch. c. I. mi. I. Barb. in rubr. de rebus
eccl. num. I 8 2. Nicol.de Neap. in l. 2. in princ. C. quando S quibus quar. pars deb. liber. I o. S Io. de Plat. in l. I. vers. quarto not. C.eodem tit. Luci de Pen. in t .vni col. I.vers δ nota quod priuilegium, C. de his qui se deser. libro IO Rainer. de Fortiuio in l. inter pupillos, is de aut. tiu. Bald. in t .sitius quoquc, is de haered instituend.&in l. 2.C.quia eo & quibus quar. pars sc b. lib. I o. &hanc opin ionc in videtur sensitse Alex. in l. pcn.C.cDin. diuid.in addit. ad Bal & elatius in I. i. C. de his qui si: des libro Io. iii addit. ad Bart. Ias. Inst. de aist g. qti. aedam, sub num. 67. ubi dicit hanc opinionem de iure Canon. csse - commvncm, ' & ciaram. Steph. Be
178쪽
De Decretis. Lib. II. Tit. IIII. So
trand. cons. IIT. per totum, visis casii mihi exhibito,par. 2. Corn.consas licet in hac, lib. I. Aemil. Feret. respon.
primo, per totum. Castr. sing.8. Guido Pap. decis 289. & sing.92. in diuisi
rietatis iuris Can. disser. 88. Misynger. sing.obser.cent. . obserarat. 37. inquies ita obseruari in iudicando. Amich.in tradi. de iure prothomic in prino n.ΑΙ. Fran SarmCnt. in trach.de redditibus ecclesiasticis, par. 3. cap. mim. 2. Vbi plura ad id congerit Arnoldus Feron. in confitetudini hus Burdegalens lib. 2. tit. F. f. 2 F. in princi p. ubi late circa id insistit,& vertic. iuniori, ubi dicit,quod datur minori ratis electio, vel ob aetatis fragilitatem , vel quod antiquior rectius distribuere possit, propter rerum cognitionem, & administrati nem. Ioan. Sainson in Consiletud. de Tolita de successio defies, arti c. I 3. Emanuel Soarcta in tracti receptarum sententiam,in verbo,divisio,& illa sententiam amplexi sunt nonulli alii quos restri Tiraque l. de iure primigeniora, quaest.6o.vcrs&ita quoquemum. 3.
Pro qua opinione duo potissimum
adducimtur Primo, c. I .de paroch.
ubi dicitur, quod ille debet diuidere, qui amplius teporis in Episcopam h buit, & minor eligit. Huic contonii ex intentione Legustarum responderi potest, quod lo M
tur in bonis ecclesiasticis Duore eccle- , ratione cuius multa specialia comtra regulas iuris recepta sitnt,l.fin.C.de sacrosanet. eccl. & ita respondet Bemrfid. d. conc I IT. num. . Gomen Inst. de adh.3. quaedam, sub num. 3 2. versita& isto modo,& alij omnes qui contrarium tenent. Item duobus alijs modis ad d.c. I. respondet Tiraqucll. d.q.6 num. II. nullam constinuens differemtiam interius Ciuile, & Canon.
praecinnam constinuant fimdameritu .
Dictimi mitis Sancti munimm auctoritate n i,vel Vettas testamenti, praesernir ciliciamque constitutioni, etiam Papali,glossiing.in cide libellis,versici
illorum, ΣΟ.distin. Alexan. num. I. Iacnum. 8. Purpuraianu. Is . Ripa num. 69. caeteriq. omnes communiter ad i.um si certa perat. Felin. in cap. ex parte , si ib num. s. versic&rtius, de rescript.& lauus in cap. ne initaris, num . Istertius casus , de constituti ubi etiam Decinum. 8. istius dicti rationem reddens. Ioan . Minisn in Consuetud. de uti de successio defiesari. I 3.Roman. sing. 87. ino Ddicas. late Tiraq. de iure primigenioriam , si est. nitis. &est tonas expressus in c. placuit,
cati. 3 6. quaest. 2.& ibi gloss. quae id e tendit etiam si coititi nitio Papali conciliaris esset ; quod dictiam poterit esse verum, non ratione dicentis, sed propter auctoriratem Diuinae Iegis: sed pro ista opinione est dictu Sancti Amsust. libro I 6. de Civit. Dei, rapit. 2 1n fine , in auctoritate veteris test menti mn datum, ubi Abraham maior fecit parres, &Loth eius nepos minor elegit: Ergo ea absqtie dubio amplectenda est. Nec obstat si dicas, quodd. opinio possit esse vera de ii ire C non. secus veris de iure Civili,ciam L iustae communiter contrarium firme ut seq. opinione videbimus; quia ninc subintrat alia regula, quod quando aliquid est dubium de iure Civili, & ci re terminavim de iure Canon. ut est in prauenti qtias. ni ne indistincte in utroque mro seruari debet ius Can
nicum, glossi in c.licet, Versici vacante, extra de Dr.compet. & per istud argi mentum putant praxitati hac opini nem verissimam esse. Cui tamen rationi,etsi multu vide nir sttingere, potes nihilominus nati,tipliciter satisfieri. Primo, quod auctoritas S. August.
Imitatur de consitientdine tantum Milocasii nemini dubium est, consteti idianem struanda l.de 'ilibus, cilm m
179쪽
Octa iiij Simon celli. Tractatus
rubr. de rebus eccles non alien . l. 3 8.
. Secim d5, auctoritas alicuius Sancti munita veteris,uel noui tella menti au- ctoritate , constitutioni humanae pri femitiquoties stimus in materia pecta ti, seciis vero si simus extra materiam oeccati, ut in praesenti casti; quia tunc humana costinuio p stius inspicitur, &semari debet. Abb.m c. qu.ae in ecclesia Tum,extra de constitiit. Fc limin cap. 2.COl.antepen. in fine, de rescript. de istis duobus modis respondet Illustris preceptor meus Tob. Nonius ad interprotat. I. I .ff. si cert. pct. qtiam habeo manu scriptam.
Tertio res detur, quod auctoritas veteris testamenti de Abraha, & Loth non afficit, ciam nullo pacto mores respiciat, sed iudicia, & leges, quo casianos non adstringit. ita dicit Tiraquei l.
alios referens d. q. 6O.num. I 3.
Q rario respondetur, quod di istum S. August. non est veteris testamenti auctoritate munitum, quia licet reperiarii rin veteri testamcto, quod Abraha, ct Loth ita diuiseriint,non tamen propterea reteritur lex testamenti, quod ita praecise mandet, glos iginir d. c. de Iibellis, debet intelligi,quando esset auctoritas veteris testamenti praxeptiua,
de dispositiva, sed propter hoc, quod fuerit semel inter aliquos statres ita seruatum, non in semir necessarib,quod in fit tu mira sit faciendum, o m exemplis iudicandum non sit, sed legibus, Vul l.nemo,C.de sent.& ibi aloc& ita
respondet Gomen Inst. de ach.F. quc dam, num. I. multis hanc responsi
A ni maduerten dum etiam est,quod huiusiaiodi dictum videnir elusbrium prorsiis. Numquam prosecth poterit dari casius, quod id,quod PapA facit,ut
ripa, Divinar legi contradicati nisi i men intelligeres ubi Papa faceret i gem expresso limitantem, seu deci rantem ius intimam, quod utique ex causa potest, ut tradit Fella.d. ne in taris, stib num.7.vers sed considera. 8 plenius in z qiue inccclcsiamin, num.
I9. de constitui. Circa quae tamen, & circa alia omnia, quae dixi in isto Tractatu, siubi jcio me in omnibus, de pcr omnia determinationi salti his limae matris Ecclesiae. 36 Quamobre alterat sequinar opinio, quod struari debeat ςqualitas inter si atres,ideo diuisioni dicis, vel sortis iudicio facienda iit; qi iam sentcntiam s ciati sunt Bar.in l. i. in fine,C. de his qui
se defer lib. Io. Bald .ini. si maior,in I. notab. C. communi diuid.in l. I. num. I. in fine, C de pach. δ in l. ilibemus, la2.nt m. 3. C. de sacro sanet. cccl. Ang. in l. fin. ad finem, C.cona.de legat. Alberici in l. cilin omnCS, C. de praed. minorum. I ian. de Plat. in l.vnaca, circa princi vers& ex hoc dicitiat vul Sares, C.de his qui se defer. libro Io. Angei. Arctin.in 3. quaedam, Instit.de acl. Ias. qui alios allegat, in l. I. num. 39. dicens fi liancellic' magis communem opinionem Legistariam, & ibidem Rimn ιι
o.st si cere. pri. idem Iasin l .si duobus, Carommvn. de leg. ubi dicit hanc opu nionem esse 'comunem. Fab. Gioch. in repetit. Autii. nouisssima,in I . questi princ. l. . C.de inoffic. testamen.vbi dicit ita ' communiter teneri Marsit. in l.quaestionis, nil. 23. isde quςst. Abdi in cap. I. in vit. not. de paroch. Petr. de Vbald. in trach. de duobus fratribus, par. I I.q. I 2. IO. Montolonius in Pr pniario Iuris, stiper commento verbi, diuidere. vers Beniamin. Lupus, i mo I. Matth. Gribald . in sitis comum
opin. in verbo, diuisivi& in verbo, fraten vers quanao plures fratres, ubi dia . cit hanc esse ' communem, & magis
in Pratica artis notari j,in Qrma instrumetonim duorum fratriina, sol. partio . 28s .ubi dicit id esse commune. Maria tin. Laudens in tradi. de primopentia
gare. & Tiraquess. in eodem trach. q.
180쪽
De Decretis. Lib. II. Tit. IIII. Si
co. ntIm. Io. ubi plurimos pro hac s-tentia adducit,inquiens, hanc sentet Hθε tiam ' de iure communi veriorem. Capra consit. Io*. numero I7. Di data Corarini. Practicarum qiles . cap. vlta numer. 3.in principio,& in fine, inqui--λ. ens id ' communi sententis receptu in
ta in sitis Memorat. in verbo , Sortis dijudicatio, inqtilens sentetiam istam communiter ' approbari per Legi stas. Iacob. Menoch. de arbitri iudici lib. 2.
sit. num pr. IS. ubi de ' communi t statur, par. I.& Rt in cons I 49. num. I. lib. .& consili. 29. col. 3 vers. circa te tium, lib. I.
Et δ illa opinione adducitur l. 2. C. qirando de quibus quar. pars deb. libro Io.& l. i .C. de his . se deser. libro I O. Quet fi iura loquutur in casu particii lari,ciim id ibi priuilegiu appelleniri Sc
Secundo adducitur . quaedam, Inst. de acti. & M. quod si commode, Instit. de ossic. iudi c. ubi videtur diuisio sortis iudicio remitti. Respyndetur dicta hii a procedere,quado diuisio aliter comode fieri nequiret, &Qltim in casibus in intibus id expreste munIm mp titur : Cum sortis dijudicatio niamqualocum habeat, nisi in casibi is a iure
expressis, quia in alijs continet peccanam. Bald. in leg. in Z. noti C. qmndo & quibus quar. pars deb. libro I O. Felin. late in cap. capimium S.Critos, col. n. vers sed an sortibus, extra de rescript. Aemil. Feretti qui circa id latὸ insistit respon. I. nit. 2. & Cotta in suis Memor. in verbo sortis dijudicatio. Postremo adducitur l.planK & l.antepen. m. fami l. hercisc. l. potest, is deleg. I.l .ad officium, C. cona. diuid.&f. pen. & vlt. Inst. de ostio iudic. quibus omnibus in locis deciditur, diutisionem debere iudicis officio experiri,& hac de causa proposita suerunt iu
dicia familis hercisci & communi di
uid. vi si vel h. ereditas, vel quodlibet aliud diuidendum esset, ad uidicati nibus id fieret, alioquin frustra textus dicerent, diuisionem iudicis osticio experiri. Et per istud argum . per ain t ritatesq.& numerum hanc opinione
sequentium,cum ea omnino p rtra
seundum esse censeo; licet contraria opinio mihi videatur magis aequa, Psi frater maior est vir sapiens, notitiam rerum habens, minor Intra, quod ipse maior portiones faciat, minor ve-' rh eligat radq. ii istum esse iudicialiter obseruari inquit Luc. de Pen. in I.vnica, olum. I.Vers¬a quod priuilegium, C. de his qui se descr. lib. Io.37 Aduenas tame, quod maior in 'posito non dicitur maior nani, sed qui
diutius tracta iiii, & administrauit. ita dicit Aretin. Ias&ceterid. f. qΠ edam. Host. Ioan . Andr. Anton. de Butr. S Petr. de Anch. d. cap. I. Felin. ad riabr. de maior.&obedien. in fine. Bald. in l. sitius quoque, in princ. T de laaer. institi Lucide Pen. d. l.unica. Bertrand. d. s. II .nu. 3.vsque ad finem. Ant.de Blitr. in c. siEpiscopus, num. 6. de paroch. &alieno paroch. Io. Sainson in Consii tud. de Tours,des si iccessions defiesarti c. I 3.& Iacob. Menoch. de arbitrari iudic.cent. 2.libr. 2. casii I 2 in princubi optimὸ declarat, quis dicatur st ter maior in diuisione bonorum.
38 Ex quo postea inferunt i ad Qcios studi j,ut i lle si diutius filii in studio de
beat portiones tacere, minor verb elugere. ita inseri Luci de Pen.d. l. unica, col. I. vers& nota φ priuilegii'. Ant.de π.d. cisi Episcopias,nu. L IO. And.d. c. I .& Petr.de Vbald. in tract. de dum bus statribus, par. II. quaest. I 2. vere dc
aduecie. Id quod valde stequens esse poterit propter leuitatem , & incon-39 stantiam Scholatium.'In nobilissima
in Hieronymiana academia, quae vulgis dicitur Sapientia Noua,id perrarΛ,
aut numquam accidit, tanta est illorucollegiatoriam mutua dilectio ac tam liaritas: Preciara etenim multa, dc Omnita