장음표시 사용
161쪽
remtissime Domine,lib. I. Alexari consit. I 26.vilis,&consideratis,in fine lib. I .dcconLF 3. lib. 3. Tilraan.in suis com
Pro quo est optimus verborum contcxciis in I. erit, is de stando dot. quem allegauit Tiraq. d. tra L de utroque retractit,in prima par. retra L couent. in fine, num. χχ.qui innumeros adduc cit, firmantes, i quod finis inspici debet,qui qualis res sit demonstrat, I. sed& si quid,3. I .sside usustu 2.c. fraternutatis,g.vit. extra de stig.& malefici Sye lat. tit.de mustibus oc i nteresse,*.sciuas iginar,vers sed quid si debeo. Quod minen inteligas quando electio estet debitoris, ut videtur intelligere Barti& alij pro tali in d. g. vlt. Secus vero si electio esset ipsius minoris, quia non
possct tuc minor cedere, ac si ipsa actio ad imimobile competeret: Nam cum in eius stet arbitrio electio, non vid tur d.clectioni pol se renunciare,aut cedere abs ille iudicis decreto,i. sed si lκ cunia,f. si ius, F de rebus eorum. Et ita perfecte absolutana habes totam lianc alienationis,seu cessonis actionis materianti adhuc a nemine tam clare diastinctiun. Ipse vero licet neminem de hoc vitimo rasu dubitantem repererim, cogitat Cran tamen, an postet in dubium reuocati ex communi Doctoriana R P gula, quae habet, ' Quod prolii binis alienare, siciit non potest immediate alienare, ita nec etiam potest facere actuna per que sequi positi alic natio, ulo notab. in l. itena quia, ff. de pact.m l.codicillis, 3. matre, ubi Bart.1 f. de
Ieg. 2. S in l. si ita quis, M. ea lege,is devem. Oblipat.de qua in pulchro proposito meminit Bald. in l. ea lege, quaest. 8. C. de condict. ob causam. lmol.d. l. si ita qilis,li. ea lege ,& in c. in praesentia, extra de probat. Alex. in l. si finita, M. si de vectigalibiis, ε. de dam. in se C. I ec.cons 443. nu. 27 .in case,conLAT F. num. Al. i n Cauca, cons 79. nun1. in controuersia, ubi loqui uir in proprijs minorum terminis, & cons 1 2. ni ina.
dicens. glos in ii. g.ea lege, ubique approbatam esse. Ruin. cons χ .col. IO. in fine,Vol. 3. Roland .a Valle cons 84. in fine,lib. primo. Cephal. Ias 33. nun . I lib.i.& Blanc de compromis. facti inter colatu ne . quaestione .siab numero 28.& pro hoc videmr facere tex. I. I. C. de fundo dot. citius dicti ea potuit esse ratio:
8 Quia i melius est minorum iura intacta seritari,quani Ivit causam utra ratam remediu quaerere,i .vit.C. in qui - hus caias rest. in integr. non est necesscillana ratIonem ultra Dec. in praxitatis locis, reddidit etiam Blanc. d. qi m
omnes Scribentes cocludendiam fore, Non liccre minori actioncm sibi alternatiuo competentem videlicet ad filii dii,vel peciiniam) absque iudicis auctoritate cedere, aut alienare, oIm ex tali cessione sequi postit alienatio, quae dicitur minori prohibita, per si pra dicta. Vtilitis enim est a principio Occirrrere, quam pollea sequi ita alienatione prouidere, arg. d. l. Vlt. Diuitirco by Corale
162쪽
in Contractibus Minorum, aliorumcl.
his similium, adhibendis, LIBER SECUNDUS.
a Tisso quomodo dicatur alienatio. x Minora que decreto diuidere nequit. 3 viuim Mnationis est species . A Statutum disponens solui sabellam de alienatione, vendicat etiam sibi lacum in diuisione. 3 Em 'reusa diuidendo rem os uunem , dicitur atienare , ob quod eadua iurestio. 6 Misor ex causa ad diuisionem nouo cat, quia scilicet habeat fratrem , μι socium rixosum , vel auissibi inuti
lem, ita ut non expediat in communisnestare. Declaragur notabiliter numeros. qua declarario possea reprohatur per Auctorem , num. I a. omos circa id di Rinctionibus, num
bitrio. 8 Factum ne perpetuὸ diuidatur, non ualetis Limilagur σ
administraetionis, commodioris cul- tura, vel ad diuisionem fructuum, prouocarepotest. I Merces, σnegociatmes nequeunt βι- ne causa diuidi.
3 1 minor nunquidpost ad diuisione tr
I 6 Intellectus l. Lucius, F. famil. her -
17 Musosimilis est permutationi.
18 Pater legitimus filiorum adminim ror nequit bareditatem filiorum mi- noram inter eos sine ciereto diuideres
I9 Minor potest ad prurietatis diuisiondyrouocare, stante Isaluto, quod maior o .annorum intelligaturpe e cta aetatis. M obatur M. Item quando dιuso titilis esset min ri, numero aO. quod tamen reproba
Item ualet ad proprietatis diuiseram
163쪽
Octaui j Simon celli. Tractatus
prouocare, quando iurat dium. H. Item etiam potes, quando pρri perfectam alatem aliqtio modo raIvm ha
l Ampliatur υι id fiat, etiam sine de
Ampliatur secundo, ut tunc minores
possint etiam inter ipsos sine decreto
Reprobatur ista ampliatio, num. 3O. Declaratur tripliciter, num. 32.24 Intellectus i qui neque, sive, J. de rebus eorum .is Lex loquens de alienatione,no intelligitur de necessaria, sed de voluntaria. 16 Statutum loquens de alienatione, non habet locum , ubi quis ex necessiam laudι cogitur. 27 Minor cum cedit iiιra fideiussori ex η cesitate,non exigitur decretum . 3r Alienabilis res Iemet secta, semperdurat alienabilis, quomodo procedat. 3 3 Forma decreti in diuisione. 34 Maior tenetur portiones facere, minor Nero habet electionem. Contra i ta opinio,nIιm. o. 3s Dieiu uniιιs Saluit munitum auctoritate veteris, vel novi testameti, pra- fertiιr cvictimque constitutioni. Declamatur id multiphciter. 37 Maior in diuisione, non dicitur maiorna ti, sed qui diutιus administrat it.
3 8 Socitis Lludii, qui diutius fuit in studio,
debet porriones facere , ιvxior vero eligere
videre cepciimus de renim minoris ali natione, alienationis materiam prosccJuc-
essivi de diuisione expli mi Alim di
ipsa alienationis sit species,l. I. C. mun. utriusq. iudic.& l. 2. E. de sund.
x Quando 'l' etenim minor comm non siindum cilin alio habet, talis fim diis ipsius minoris dicitur: Nam quod commune est, meum est, l.in re comunt, isde seruit.vman. praed. Dec.in l.id quod nostriam, num. 6 cum seq. isdereg. iur.& in m p. ratio, num.9.extra deprib.S in .in l.senai electione,f. I. nu. 8.&ibidem Ripanum. I .mdel . I.& totum dicitur ipsitas minoris proin- diuiso, ciim iiis situm sit in toto , & in qualibet parte, argiim. l.via constitui , , . quaeciamque, is de seruit.rusticorum pr.ediomim. Aut igitur praeditura diuia di mr, & tunc standus 'tu totus erat minoris pro indiuisiossit eius pro parte tannini. Aut standus alteri adiudicatur, Mtunc minoris esse desinit, & ob id alienatur, & sic, ut vides,a iteratur Dominium ab eo verat ante. ita notanter nobis declarat Rui n. cons I OF .nu.Pina fine ol. 2.Ciam talis igitur t diuisio d icatiir alienatio, pnestipponendum est primis, minorem non posse absqued creto d iuidere, i. I .& per tot. is de reb. eonim,S tot.ti DC de P d. minori m. Bart. in l.si res pignori, nu. 7. istam . heros n. & in l.iubemus, in princi C. de sacrosanct. e . eruditiis Menoch. alios allegas, phiribusq. id mprobanS,
3 Rati . an propiti est,tqtua diuisici alienationis est species,l.I.C. mmunis utrius lue iudic. l. a. is defiando dotal.&I. m pater, g. haereditatem post, T deIeg. 2. Din. Bald. Alberici Rieriq. DD. in l. si pupillorum, si de rebus eorum. Bari. Cailr. & Salicet. in I.iubemus, la
de constituti Ambro de Oppizonibus qui
164쪽
ωqiii hanc opinionem ' communem es.st teitatur, in repetit. l.Pius familias ,
4 Hinc est,t quod stamnim dispones solui gabellam de alienatione, venducat sibi lom,etiam in diuisione,fecitn- .
I Item emphyleuia i diuidendo rem
in alio commune, alienat, ob quod cadit a iure sito, ut per Ausustin. Beroi.
consit. I 1 .num. II. ciam seq.Vol. I. ubi
quomodo id procedat optimὸ dcclarat : Id tamen esse contra recepta Scribentium sententiam aduertas, Ut post BartiAretin. Ias Croti& Rip. ad i.qui Romae, φ. duo fratres, concludit claris. sinus Clariis lib.4. recepi. senten. g. mphyleusis , quaest. I ubi plures ad id congerit de communi testantes. Concludendum est igitur id quod dispomnim est in alienatione, ut sine decreto celebrari nequeat, habere etia locum in ipsa diuisione.Sed ut hanc diuisionis materiam quae in usii Forensi stequentiss. dc perfecte, ordinateq. absblutan habeamus, duae fiant principales constituend. ae inspectiones. Nam cuillud diuidere, possit active, dc passive contingere,ineritb duae separatae fiant considerandae inspectiones.
INSPECTIO PRIMA.PRiM A igitur in pnesenti est insipe
git, quia scilicet minor fratrem, seu s cium ad diuisionem prouocat, in qua tres stat confiderandi casus.
6 D Ri M v s est, cum minor ad diu 1 sionem prouocat ex causa, quippὸ
quod ira, ais iam, vel fratrem riae sum, vel exosum, communiaq. bona dilapidantem, adeo, ut sibi non exr tat in communione ita reiqi o casti indubitanter coneludendi m est posse minorem ad diuisionem prouoca re, A ciirs Cin. Angel. dc Salicet. in l. a. C. de sun dot. Iacob. de Aren. Cin. δ Bald. in l. I.C. si aduerstranstet. Ilart. in Linter pupillos, T.de actorit.tui. id adii tans ex textu l. si conuenerit, oim l .seq.
in l. 2. num. 22. g. solui. matrim. Aretin.& Riminal. Inst. quibus alien . licet vel non,in principio. Ambros de Oppiet nibus, in repetit.l. filiusfam. f. DiuI, nimIo7. aede leg. I. Rabian. de Giocchis in repetit. Auth.nouissima, in fine, C. de inofficitctam. Bart. Bolognin.in repeta Alith. habita, num. 383.c .ne filiustro
165쪽
octauit si moti celli. Tractatus
traαde Episcopo, in par. . libri, q. FGnum. I91. inquiens in proposito,qalicet ecclesia no possit diiudere, tamen quando habet siocium inhonemini, ut pin quia inducat mulieres in prUium
& Iacob. Menoch. de arbitr. iiidici lib.
7 da iusta, ubi dicit, et quia a iudicis a bimo pendet,quod rixosus quis sit, vel
8 Et pro hoc facit, i id quod dicinar,
non valere pactu, ne persenio diuida-rilrot per Bar.ad i. in hoc iudicium,f.si conueniat,sscsimun.diuid. plene apud Socin .cons. 278.vol. I. & latiss. per exumium Cardin. Albanum d. .si conumniar, qtiamplures ad id congerentem, quod tamen suo procedit casia quo tale pactii esset factum ad rem pus, qiua lucvalci, & tenenir quis illud seruare, nisi
tamen unus ex mcijs factus esset rix sus , & molestias, quia runc etiam ante finitum conuentionis tempus licet contrauenire, Salicet. in l. ita emus nulli, in princi p. C. de sacrosanct. ccl. Alex. cons I 8. num. 3.visis ca pinilis,vol. 2. Socin .iun .cons 9. num. s. quos refert &sequitur idem Cardin. Albanus d. f.sic raraeniat,num. 2. Huium . principalis castis cst ratio, quia nimium videreturi ni quum, ut mi nor liaberet into lerabilem socium sibi,& plerumque damn sim, de ad diuitionem prouocare nequirct, i. si conuenc rit,in fine, ' pro Q-cio, & quod in minorum filiorem im ductum est, in eoru Odium retorqueretur,contra l.quod satiore,de legibus. Ec l. I.3.in praesenti , C. de rei uxor. actis quam rationem considerauit Bari. d. l. quod dicitur, & Lucide Pen. d. l. 2. vel etiam dicas eam esse rationem, quia socius rixosus inquierando dicitur prouocare, quo casti licita est minori diuisio, ut dicam infra insipect. 2.
procedat quando quis esset simpliciter vel a lege,vel a testatore prohibitus, Mita procedant iura, dc auctoritates sisepra relatae, sinis si ab utroque, nem priab ipsa lege, dc a testatore esset minor diuidere, seu alienare prohibitus: Natunc etiam quod habrat socios rix ses, vel aliter sibi inutiles, non poterit ob duplicem prohibitionem ad diutisone prouocare. Cuman. qui in propriis minorum terminis loquinar.)Al xand circa principium. Iasnum. 2 . in prima lin. & in secunda, nu. 3Α-& 66.
nu. 64. dicens hanc opinionem ' --gis communiter approbari, & in propria dulisionis materia se alias cons
luisse dum Pisis legeret,) in l. filiustam. f. Diui,is de leg. i .glomuli. in fine glos
M.& in l.quoties ab omnibus, C.desideicommissi. Alex. in I quidam ita intestamento, 3.si quis filium,nu. 3. iis ad Sconc Trebel. Arinnaeons χχ.dili
bo, prohibitio.Cum enim hominis i iis stis, cum legis dispositione concit trit, aliquid alienari prohibentis, nec casti quidem alias excepto , distrahi ptasse sanxitDiGit
166쪽
De Decretis. Lib. II. Tit. IIII.
sanxit Iiistinianus in F. sanctissimas, in
prin.in Ahim. de alien.emphyt. per que textu ita Dri ora praecitati cocludiInt. Nam qfi lex prohibet alienatione, sordiuisionem ueri, Qtinia ratione min ris artatis, potes ad alienationem, seu diuisionem ex causis a iure permissis iudicis decreto intemeniente) deueniri, l. I. & per torum sside rebus eorum,& toto titiGde praed. minoram. Ut igi-nir testatoris prohibitio que in hoc par
est prohibitioni telis, i. si ita fuerit, M.
vlt. ff.de manumiti. testam. l.vit. C. de rebus alien. non alien. & tradunt pasi
sim DD. d. g. Diui.) aliquid ultra imis prohibitione opemur, debet dii usi
nem, seu alienationem etia ex caiisa,&ciam decreto,impcdire, arg. l. si quadO,ffide leg. I.& cisi Papa, de oritui. lib. 6.1 o Sed qm t id nimium videbanir rigorosum,simi qui putant hac in redi itingitendu esse, quod aut est aliqua legitima. & necessaria alienandi caiisa, non
adeo in urget necessitas,qiun possit dictorum bonorum elienatio,vel diuisiosissilectus; & tune non pfit dicta bona
Muam ex causa aliis a iure permissa, &cum decreto alienati,idq. ne testatoris
prohibitio nihil operando, superflua
prorsus reddaniri aut vero minoti m
xima,& Vrgens alienandi causa immunet, nec alia habet bona ex quibus tam magnae necessitatis satisfieri possit, &tunc poterit res cum auctetitate superioris, alijsq. a iure requisitis istenit, tibus alienari. ita declarant Abb. Ioa. And.& nonnulli alii d.civenim. Bald. in Auth. hoc ius porrem, col.ulti Gde .sacrofa n. cl. & Ang. in s. hoc etiam, in Auth. de alienat. & emphyt. quam declarationem probant per d. g. Diui, Mi. im pater, in princi mdelcg. 3. Verum haec Doctoriam distin aio
damnamr per gi. Card.& ali , d. --nim, per Alex.cctem'. DD. d.3. Diui, firmantes, quod etiam si alia bona nosiipersint, tamen res prohibita a lege,& ab homine simul, alienari non pos sit ex causa necessaria, etiam in casibiuali sa iure permissis. Nec obstant iura quibus nititur hax distinctio, qiua his optime satisfacit Alex. d. F. Diui,& A
ii c d icinit firma in t putare fbriata praevictam distinetionem de facili siustineri posse, aliter tamen consid rado quam praedicti faciant, videlicet; Quod aut extat nista, &legitima ali nandi causa, puta aes alienum, aut quid simile, ob quod sit cu decreto permissa alienatio, α tunc haud qiraquam poterit, neque etiam ciam decreto in causa necessaria alienatio permitti,ad hoc ut
testatoris prohibitio ultra legis prohibitionem concurrens, aliquid opermir . Aut verti existit quaedam magna, & urgens necessitas i puta si daretur casus, quod minor esset in carceceribus det&riis, captiuitate, famis necessitate, aut alio quid simili vehemetiff. urgeretur,& tunc crederem, quod testatoris prohibitione non obstante, permittereti ralienatio,alijs rebus non extantibus, ovibus praed. urgentissimae necessitatisti bueniti posset; qtiandoquidem testator prohi dorcis it solum fauore ipsi minotis,&verisimiliter si de tali necessitate interrogatus sitisset, credenduest utique quod eam permisisset; mmno sit verisimile,patrem,aut alium, immmendo hara edem quem praesumitur diligere, volitisse quod si laus, vel haeres in captiuitate, vel tame pereat, quod aequitati plurimum profecto connenit. a Verumtament cu&haec distinctio,
ut stupetior posset difficultate pati: ostim in quadam noua, stibuli,& verisiis ma ni fallon opinione, contra omnes Scribentes; quod scilicet, minor rescudecreto alienati permissas, alienare valeat etiam si ultra legis prohibitionem, restatoris quoque prohibitio concuserat. Ad quod firmandu ex duobus pincipue moueor. Primb. Testuor in dimbio praesuminu se conmrmare cu d spositione hiris esis, &fecitndum iura
167쪽
vol. 2. Ergo in casibiis alias de iuro communi perinistis, debet posse clim deis creto ad alienationem,seu diuisionem
Nec quicqua urget si dicatur , quod
prohibitio,scit praxeptu testatoris redderemr elusoritim, nihilq. Operaretur, quandoquidem potius toleranda est iuperfluitas,quam correctio iuris comis munis, lin .c.qualiter,ct quando,Versc.secundo limitatur, de accusati Alex. ns .nt .9.lib. I .ciim similibus. Vt i mr testator praesumatur se cons masse cum dispositione iuris communis , & ne semiatur correctio, fieri debet interpretavo,quod minor in cae-sbus aliis de iure communi permissis,
valeat ciam decreto alienare, non Ο
stante duarum prohibitionum concitrsu, legis nempe, dc testatoris simul. Seciindo s& in hoc ficio vim cum per istud optime respondeatur ad id de si aperfluitate, in quo Scribentes piarci, mim constituunt fiandamennim,ut scilicet tellatoris prohibitio cu legis prinhibitione concurrens non reddamrs perflua. Ideo nequeat minor etiam in casibus alias de ita te permissis, disiid re , seu alienare, quam rationem si in proposito cessare ostendam, eius quoque dispositio cessare debebit,arg. l.adigere,*.wamilis, is iure patronat. ει quidem minor multis in casibus valet clam decreto alienare. Multi ena sit nicasius,in quibus Ctiam nulla iudicis a Moritate inrenaeniente, alienatio , scudini sio minoti permitti nir. Et sic test toris prohibitis alteru de duobus istis
essectib operari poterit. Namque cuin casti alias de iure permissis valeat minor alienam, seu diuidere,etiam quod eum legis prolubitione, hominis quoque concurrat, non peT hoc tamen et
statoris prohibitio redditur superfluaacu operari possit circa res qiue sine de creto diuidi,seu alienari possunt,ut exepli gratia non recedendo a diuisionis materia: minor quado ad diuisionem a maiore prouocauir,utio. diuidere potest, etiam quod iudicis decrerum non interueniat, i.inter omnes, Gde praed. minorim.& dicam infra inspectis uda.&alijs etiam in casibus in quibus pernituitur diuisio, ut infra mox si ij ciam: Vel etiam in casibus in quibus permitti mr alienatio sine decreto, de inimus late dicemus lib. 3. tit, Mando decreto opus non est. In casibus irimi
in quibus permissa est minori dii usio, stu alienatio, des et testatoris prohibi. tio operari, ut licet in his possit ad luhitum de suis bonis absque deaeto disponere 3 ob testatoris tamen prohibitionem non poteri r amplius sine d creto distrahere, vel diuidere, licet de iure communi necessarium illud nonst. Non autem operabitur testatoris praeceptuna quin in casibus alias de hi- re permissis, possit minor cim decreto distrahere.Na si in casibus a iure per
missis neqturet minor cum dccreto dia videre,seu alienare, axima & vigemti existente causa, esset valde iniquum , praesertim cessante ravone in qua H- ninnir Scribentes, cum testatoris Pr
hibitio satis operari dicatur circa ea quae alias sine decreto distrahi pollent. Praeterea & fecitndo, certissimu est, quod testator ad id prohibendum m tus fiterit gratia,& lauore ipsius min ris, presumendum est igimr,quod ipse prohibuerit in casia magis pericilloso,
si sic quando non requiritur decretu. Nam ubi illud exigitur,li cures satis, acmnis erit minor ob causis cognitione , acalia multa quae in decreto exigun-Πlr, e minoris securitas utique at, quando non intemenit decretum. Diaccndum est igitur , quod aestator V luerit occurrere in casia magis necessario,&peri tosis, clim testator in diμhio censi uir prouidem in casumagis
168쪽
De Decretis. i Lib. II. Tit. IIII. 1
t amet Bald. coni 3 F. l. 1. Paterninlio, lib. 2.&consit. I I .col. I. postm diiun, lib. 3.que reseri, &sequitur Aynio Crauetia ad rub. de legat. primo , fith num. ΙΑΟ. versic. sed niagis in ter,
Nec quicquam facit d. f. sanetum
mas, ubi Scribentes pr pirum consti niunt fundamentim, quia debet omnino intestim qiundo dispositio redderemi supertina tiam dixi I quod Hiaque mirum cassi proposito. Vlterius elatum est ibi,quod mite csiae intemdicta alioratio ἀ in casu aurum n σεμ finalixin dubio de quariun rerum pre itionestiuerit testatori facienda
esstinterpretatio in minoru morem &sie in cassu magis perici tosti. i. Cturelii de una est ira redeundo unde dis meramus minorem ad Munonem prouocare, rando ha het i uni, vel nauem rixossim, vel
miti sibi inutileminam v virn prohHbitiorie legis, testatoris quoque ConcilLrat prolubitio . Et sic quod d
clarando, deseruiet in sociis amplia n6- τ Debet twim praedicto cam intuenire decrem Folgosant an coni
Bald. Alberio Gisu. Salicet. alii in Liubemus , C de sacros ste . scis in i .inter pupillos, sol. I. s. de auctarit
r. ubi de communi tostatur. dc Io. Maria Runina id. consit. 192. Spccillat. intit. de curat. in princi p. & ibi Io. Andri in additi Beriaciain. in trach. le Episcopis, in par. lib. num. I9J. S lia. d. g. 329. lunat. I. & Capra d. mg. I mθε num. II. dicens hac esse communem Opinionem. Guglies. Redoan. in trach. de alienat, rerum e .fbl. ψα nil. r Il.
Io. Montolonii is in Promptuario It his super cometo verbi Diti id cre, versi Beniamin, tona. I. Roderic. SuareZ in declaratione legis Regni,in secudo dubio,siliti mura. 8. versio ubi est casus sin illaris, mi huag. 373. Illustrisiimus, ac Retierendissimus Card. Alban. in Lucia brat. In Bart. ad i. in hoc iudicium,
uid. inquiens numquam id obliuione tradendum; ciuia bona comunia qila sub poena diuidi non possunt, hocm dod hi idipotenInt. Pro quo etia facit, quod tradidit Balalal vlti Q commir. diuid. quem seqtii 'ir Illustrissimus, S Reueicia d. Card.
quod scilicet quando diuisio est a testatore prohibita, in tui igitur quo ad dominium, non quo ad fiet ictus,dc iiis utedi, fruendi - Potent a. u. casia fieri diuisio etiam sinu decreto, cima fiat mictibus qui serirando seruari nequcunt.
169쪽
Octavii Simon celli. Tractatus
tui.& Socin.iun. cons 79. num . lib. I. I t Adiuertendunt tamen est in propos, io, quod merces,& negociationes licet sint quid mobila,non possunt sine causa diuidi.Socin .sen.consit. 23 Col. I .&2. lib. 2. Immb nee mictus, & reditus annui diuidi sine causa possunt, secundum Bald. in Iruit. C.commvn.dinid. a quo no dissentit Socin. d. trach. Fallen. reg. 329. tali. t. & Barbati apud oliv
fert Sc sequitiir Menoch. de arbitri i dici lib. a.cen .casti III. sirb num. 34. reprehendens Sociun ns79. num.F. lib. r. qui constituit contrarium; quem
tame puto posse salitati, si intellexit demi minis, qui annuatim percipiuntur,& quolibet anno divisim venduntur; quia tunc poterunt absque causa in do. creto no modo diuidi, sed alienari etiapenitus,ut dicemus lib. 3.tit. 8. num. 49. Alij veris possunt intellisi, trillantur ν. in annuis reditibus, qiu cum inter immobilia conumerentiar, non poteruntsne causa, & iudicis decreto diifidi, ut dicemus d. it. 8.nu.17.aIioqiun si simpliciter intelligerent demi bus, putarem S in .iun. melius ouim ipsi I cutum filisse, ex his quae dicemus d.ut.
TER τ ius, & vltimus castis est,& hic dubius,rcum minor non ex causa,quia habeat si iam rixosum,n que etiam ad diuisione possessionis, defruciatunia sed ad diuisionem proprietatis prouocat, quo Casii duae sunt contrariae opiniones. Altera est ammati- rtia, quod possit, qua expresie firmauit Iacob.de λren.in l.iubemus , C. de sisecrosanctie l.& in l.vit Osi aduersir facit. dc eam reserunt Cin. & Albericii
C quando de quibus quar.pars debea
Pro qtra opinione plura adduc uir,& primo, Linter pupillo aede auctori
rutonim, & l. Lucius,issim. hercis n. Quibus tamen reonderi potest, deprim,qiiod in d. l. inter pupillos, non erant nisi bona mobilia, ideo filii permissim minori ad diuisionem prou care,ut animaduertit ibi Acciiti.Securidb resp. φ ibi cohaeres eorum maior, eos prouocatui, quo casti possimi minores inter ipsos diuidere,ut subi j clam i sta inspeM.seq.ampl. 2. & sensit ibi A mrsin fine gIocundeciam alium inteule in non firmauerit, censetur vita mum approbasseri in tradita per glo. in I.bona fides, fi depositi. Iasin l. Bia
decimo, &vltimo de pact.oim concordantibus per eum additetis. Uel
etiam dicas, . ibi fuerit facta diuisio a
minoribus, quia aderat in alienu QIue dum, P solui minime poterat, nisi fieret diuisio,quia aliter Drsan non reperiretur petor: . Nam tunc quemas modum ob amalienu permittitur. alie natio, ita & diuisio, Scita sensit Iacob. de Arem in I. m in integrum si adis
Necvrget si dicatur,4ibi nulla fini habiis mentio de decrem, quod necessa rib requiritur , ut dixi stipra, mΠn. a. Quia praesup inuntur temtini habiles, diuisionem scilicti factam in casia quo potest, cirm interuentu decreti, cum ibi dubitetur mlum, an diuisio valeat, si tutor non subscii erat se diuisioni; in caeteris em praenapponuntur termini habiles, decreum licet intentenisse, I qui testamcnto,isdetestam. 6 Parum'. etiamt obstar d. l. citis.
quia ibi fuit se H diuisio de mictibus. quae quidem fieri potest, ut diximus superiori casti, quod ciare colligitur ibi inversici Paulus respondet, ubi dicitur
seciandum ea quae proponuriar, si Lucius non ampsius ex reditu praediorum commii nitina accepit. ex quo apparet
Paulum ibi loqui de fructious & rediatibus comminuim praediorum , non autem
170쪽
testi de diuisione proprietatis. & iste est verissimi is d. l. Dicitis, intellectiis. Adduci nir secudb,l.pen. C. de prω.
minorum, inducendo eam a contra
rio sensit, ibi sine decreto, in ergo cum
decreto poterit minor ad diuisionem
Advertendum tamen est,argumen tum a sensii contrario non procedere, quoties ex eo resilitaret correctio immum, iuxta doctranam Baldi in i .co uenucillam, C.de epist.& clerici& tradunt communiter Scribentes ad i. I. 3.huius rei,ffde ossic.eius. Atqui nemini dubium esse potest, d. argum.a sensit contra rio esse contra l. I . .si communis, & l. magis puto, g. vlta ae de rebus eorum, & contra alia iura pro contraria opinione infra alleganda. Mouenmr tertiis ex l. quod dicitiar,fsde tutel. ubi deciditur, P curator datus in iudicio similiae hercissita comm ni diuid.& fin. regundorum, videtur datus minori,tam ad agendum, quam
ad defendendum; si ad agendum,ergbpoterit ad diuisionem prouocare. Veru& huic quoque contextui res denir,q, dum ibi dicitur ad asendum, debet intelligi finium regundorum, veI qua do agi mr pro diuisione redituum, siuem inium, non autem proprietatis; Scin eo v dicit ad defendendiura, intelligitur de omnibus tribus iudicibus, &ita respondet Albertc.d.I.inter omnes, dc Luc. de Pen.in l. 2. vcrsic incomm
do, C. quando & quibus qiuria pars
addiicitur huius nodi ratio , ecclesia, S minor aequiparantur, l. 2. C de iure reipub. lib. Io. diximusq. supra in pra lat. num. J9. atqui ecclesia potest diiu-dere, i. iubemus nulli, ubi Scribentes
communiter, C. de sacrosanct.eccl. &l. si pupillorum, ubi glossi & DD. isderebus comm . Eodem ergo pacto, de ipse minor poterit ad diuisionem prouocare. Et huiusinodi quoque ratio facile silbinoueri potest, negando a uia
parationem inter ecclesiam, & mino rem,ut ostendimus supra in prefat.sitibnum.6o.vers& parum. Praeterea dato in argumentum equi parationis proc dat, ut sensere plerique; in proposito tamen haud potest de ecclesia ad minorem argui, oriri diuersa sit ratio inter ecclesiam, & minore: Namque mecclesia semper sit in eodem stam, si quereturi semper inuita detineretur incommunione, esset absilrdum; s cus verb est in minore, ciani non se per in eodem statu permaneat,sed tracta temporis efficiatur habilis ad diuidendum, l. nisi finita, g.vlt.13 de tutet.&rat. distrah. ideo ad diuisionem prouocare prohibitus est; quam disserentiae rationem senstriant Bart. Bald. &caneri d.l. si pupillomin, & DD. communiter, d.l.iubemus nulli. Superiori itaque contraria comunis,Zc verior est opinio, quam tenuit Aroin Sum. G si aduerstransact. g. in diutisone, de C quando decr. p. non est, num. 2. Versic. item non est. Iacob. de - Αrena d. opinionem' communem
'ppellans, licet contrarium sentiat. Cin. Bart. Bald. Castr.Salicet.&alij in
niter sentari vidisse, inquit. Io.de Plan
in l. 2. C. quando & quibus quar. Pars
debeatur, lib. I o. Iasin l. I. nil. 2 I .st. Qi. matri Udal. Zasin l. is cui bonis,nu. I in
is de verbor.obligat. Ambr. de Oppi-Σon .in repetit. l. filiustam. f. Diui, niam. Io7. aede leg. I. Roderici Stiar in rein petit.l.qironiam in prioribus, stib nu.8. mihi pag. 37 3.C.de inofficilesta. Antide Blitr.in c. ex litteris,nii.9. de des msat. impubemm . Carol. Crint.inglo.ad leges Longobardorum, tit. de prohib. allenat. minorum, l. s. ed Andreas de Banilo in m. dictaru lessum, tit. Franci, cos. 22.in prin. Rom. cons