Carmina illustrium poetarum italorum

발행: 1719년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

371쪽

sive iterum adductos fulvum collegit in aurum, Compta Cytheriaco est pectine visa Venus usque illam parvi furtim componere Amores Sunt loliti d facili Gratia blanda manu ;Atque Honor teneri jam cana Modestiae vultus, Et Decor, Probitas purpureusque udor; Casta Fides , Risusque hilaris, moresque pudici,

Incessusque decens nudaque Simplicitas Quae cuncta in eineres fati gravis intulit horΣ; Mors cuncta immiti carpsit acerba manu. occidis, Albiere . prima fraudata juventa,

Exigeres vitae cum tria lustra tuae. occidis amborum correpta ante ora parentum Occidis ante tui turrima moesta viri.

Ah dolor i nunc ciebus confide ecundis,

Quas fortuna levi fecique refertque manu. Tolle animum, victo molire ex hoste triumphos: Laurigerum orti subiiciere caput. Erige Taenareis radiantia recta columnis, Parca tamen rapida te trahet inde manu. Ingenio formae, alidae confide juventae. Albiera ecce gravi morte soluta jacet; Tu mihi nunc tanti fuerit quae caussa doloris, Attonito vati, moesta Thalia, refer. Annua pelliti referentem sacra Joannis

Extulerat roseo Cynt Uiu, re diem Cum celebres linquens Sirenum nomine muros, Herculeumque petens regia nata torum ,

Candida Syllanae vestigia protinus urbi Intulerat longae fessa labore viae. Pro se quisque igitur pueri Juvenesque , senesque,

Matresque, tenerae splendida turba nurus Illius adventum celebrant, atque unicus urbis Est vultus, festo murmure . cuncta fremunt.

Est via . Panthagiam Syllani nomine dicunt,

omnibus hic Superis templa dicata micant. Hic domus aethereas p rumpens Lentia nubςs

Provehit ad rutilos culmina celsa polos 3

372쪽

36 ANGELI

Quam prope ridcntes submittunt prata More 7. Pictaque orifero germine Vernat humus. Hic dum cornipedes primi sub carceris oras Tyrrhenae expectant signa canora tubae, Regia nata leves gaudet celebrare choreas; Jamque nurus certa brachia lege movent.

Emicat ante alias vultu pulcherrima Nymphas Albiera tremuum spargit ab ore jubar. Aura quatit fusos in candida terga capillos, Irradiant dulci lumina nigra face. Tamque suas vincit comites, quam Lucifer ore Purpureo rutilans astra in Ora remit. Attoniti Albi eram spe tant, juvenesque , senescuera Ferreus est quem non forma pudorve moUet. Mentibus Albi eram laetis, plausuque secundo Albi eram nutu lumine, voce probant. Uertit in hanc torvos Rhamnusia luminis Ibes, Exiguoque movet murmura parva sono . Tum miserae lethale favens, oculisque nitorem Adiicit, solito celsius ora leVat. Tantaque perturbans extemplo gaudia , tristem Qua pereat virgo quaerit acerba iam . Hic ebrim aetherea carpentem prospicit auras, Exerere Icarius dum parat ora cani S. Illam Erebo, Nodie quo fatam comitantur euntem Luctusque S tenebris Mors adoperta caput; Et Gemitus gravis gemitu commixta Querela, Singultusque frequens, Anxietasque ferori. Et Tremor, Macies, pavidoque Insania vultu, Semper ardenti peltore anhela Sitis Horidus atque Rigor trepidaeque Insomnia Vntis Inconstansque Rubor terrificusque a Vor. Marmaricaeque trahunt dominae juga curva leones, Ignea queis rabido murmure corda fremunt. vertice Diva sera ardenti attollit echidnas, Quae saniem Stygio semper ab Or uomunt, Sanguine flagrant oculi, cava tempora frigene,

Colla madens iudor, pectora pallor Obit.

373쪽

Atque nimi interpres liventi lingua veneno

Manat, latra quatit fervidus Ora a porri, Spiritus unde gravis tetrum devolUit odorem, Lethi fera strident guttura plena face Sputa cadunt ricru, croceo contracta colorer Perpetuo naris fluxa fluore madet.

Nulla qui os nullique premunt membra arida somni Faucibus in salsis tussis acerba sonat. Risus abest rari squalent rubigine dentes;

Sordida lunato prominet ungue manus.

Dediter fumiferam praefulgens lampada quassat. Sithoniasque gerit frigida laeva nives. Olli templa olim posuit Romana propago

Abstinuit saevas nec tamen inde manus. Sacra illam Actiaco tenuere Palatia Phoebo, Quique olim vicus nomine longus erat. Area quin etiam dirae templa ardua Febris ostendit, Marii quae monumenta tenet.

Hoc ubi crudelis vidit Rhamnusia monstrum, Exacuit saevo lurida corda sonor Adspicis hanc, inquit, virgo fata Nocte puellam a Cujus ac hinc radiis ora serena micant ZQuae gaudet, fati, sortisque ignara futurae, Quam digito, atque oculis densa calet Ua Ota tyHanc nive tu gelida, rapidis hanc infice flammis Sic opus est vires sentia illa tua S. Dixorat; pariter gressumque avertit Ora et

Non oculos poterat jam tolerare trucus.

Continuo ardentes stimulis citat illa leones, Saepius ducto versat in orbe facem. Interea humentem Noctis variantia pallam, Hesperus in rutilo sparserat astra Olo. Albier in patrios jam candida membra Penates Intulatat, molli constiteratque toro. Jam tenero placidum spirabat estote somnum 3 Uenit ad obstrusos cum ea saeva Iares Quo ea, quo tendis non te lacrimabiis aetas.

374쪽

Nonne movent Iacrimaeque Viri lacrimaeque patentum Mortalem potes, ah, perdere saeva Deam ΘLimina contigerat tremuerunt limis lar pallor Infecit postes, patuere fores. Virgineum petit id a torum, pavidaeque puellae. Pectore ab obscaeno talia dicta, refert: Quae placidam carpis secura mente quietem, Et fati, sortis nescia virgo tuae; Nondum saeva meae sensisti vulnera dextrae, Quae tibi ego mecum quae tibi fata parant. Stat vacua tua Parca colo moritura puella Ne geme cum dulce est vivere, dulce mori est. Sic ait, testiferamque excussit lampada, acres

Virginis injecit dura sub ossa faces

Tum lethale gelu invergens guttasque veneni, Inserta heu venis, frugi inde, nece. Excitat illa gravi geminos clamore parentes Advocat absentem nuntia fama virum. Vicinae extemplo matres, trepidaeque puellae Conveniunt teneras imbre rigante' genas. Jam fera Virgineas populatur flamma medullas; Jam gelida torpent horrida membra ni Ue. Liquitur infelix non ars operosa medentum, Non facta a misero conjuge vota juvant.

Liquitur, quamquam dirae vestigia mortis Cernit, extremum sentit adesse diem, Corde tamen gemitum premit,in spem fronte serenat. Tristitiamque acie dissimulante tegit. Scilicet augcret tropidi ne dura mariti

Lamenta. curas anXierare graves.

Jam decima infaustam referebat lampade Iucem Cynthius, licea texerat ora face ἔcum miser: ex remus jam prcsserat error Ocellos; Fugerat heu vultui fugerat ore color. Adspicit illa tamen dulcem moritura maritum ἶIllum acie solum deficiente notat.

Illius adspectu morientia lumina pascit; Alens illam media morte reversa videt.

a Quis

375쪽

Quis tibi tum, Sit munde, dolor cum virginis attus

Adspiceres anima jam fugiente mori ἐNon tamen illa tui, non illa oblita parentum Te vocat, tales fvirdit ab ore sonos. Pars animae dis munde meae si conjugis in te Quicquam uti habent ultima verba tuae Parce precor, lactimis vixi cursumque peregi

Iam procul a vobis me mea fata Vocant.

Immatura quidum morior; sed pura sub umbras Descendam, nullis sordida de maculis. Discedam virgo . facibus nec victa maritis

CEm , conjugii nil nisi nomen habes Est mihi ut e mori, vitamque impendere famae. Edita mortali conditione fui

Ac nisi nunc morerer, fueram moritura subinde e Est mihi dulce etiam te superante mori Nil mihi am poterant anni conferre seniles: Vita brevis, longi temporis instar habet. Mi dederat teneri leges natura pudoris, Mi dederat mores cum probitate bonos. Nil mutari in me cuperes nisi tristia fata. Humanae vici conditionis opus vidi ego te fummi defunctum munere honoris ἔVidi omnem festa pace nitere domum. Et nisi me, gemini possunt nil fere parentes e

Parce igitur manes sollicitare pios. Parce precor lacrimis conjux si larius in auras Evadet tenues spiritus inde meUs. Moesta sed amborum nimis an nimis ora parenturri Solareri heu nostro torpet in te sonus. Heu rapior tu vive mihi tibi motiva vivam. Caligant oculi jam mihi morte graves. Iamque vale, o conjux, carique valete parentes, Heu , procul hinc nigra condit no Et feror. Si ait; dulcem moriens complexa mari tun Labitur, inque illo corpus inane iacet. Corpus inane jacet ara cervice recumbens

con)ugis heu fati tristia rura gravis

376쪽

Hoc licuit vobis o ferrea pectora Petreae Credo ego iam Divum Numina posse mori. Quis nunc , quis gemitus miserorum4 verba parentum Nesciat in tantis heu repetita malis pora rigat lacrimis frater, rumpitque capillos Moesta soror, tenera & secat ungue genas. Non secus Hectoreo rc janae in funere matres Fleverunt scissis publica fata comis. Implentur clamore lares, clamore resultant Atria luctisonis fletibus aula fremit. Heu quid aga conjux , quae vocem in verba relaxes 'Quo fletu incuses tristia fata miser δNon lacrimas miserandus habes, non verba dolentum: Attonitus pigro pet in ore sonus. Extinctae ingeminas tantum misera N ula, di arcte Imped amplexu frigida membra tuor Dilectosque premis vultus, premis ora, nec ullum Invenit clusus pectore luctus iter. Quoque magis mersum premis alto in corde dolorem, Hoc magis ille furit, aestiuat atque magis. Sic magis inclusus furit intra obstacula torrens, Quae ii dimoveas lenior inde fluet. Quin etiam invisae rupisses vincula vitae,

Conjugis ut manes consequerere pios:

Sed prohibent fratres, 'landi cura parentis; Sed prohibent socii pectora fida tui.

Jam Virgo effertur nigro composta feretro, Desectas humili fronde revincta comas. Heu ubi nunc blandi risus, ubi dulcia verba, Quae poterant ferri frangere duritiem y Lumina sidereas ubi nunc torquentia flammas pHeu ubi puniceis aemula labra rosis δProh Super i quid non homini brevis eripit hora pAh miseri somnus. levis Umbra sumus.

Non tamen aut niveos pallor mutaverat artus ἱAut gelido macies sederat ore gravi S:

Sed formosa levem mors est imi rara op rem

Is nitidos unus, Oxaque languor habet.

viti

377쪽

POLITIANI. Is .

Vuginea se lecta manu eandentia languent

Liliaque, niveis texta corona rosis. Hic, ceu nulla prius fuerint lamenta, novatur

Luctus, Mindignis imbribus ora madent. Praecedit jam pompa Duquens jam moesta sacerdos

Uer a canit sacris turribus aera sonant. Funerea cives pullati veste sequuntur. Et spargunt moestas ore madente genas. Densaque pars vidui deplorant fata mariti, Atque illum digito luminibusque notant. quantum impexi crines oculique . genaeque Noctis hibent quantus nubilat ora dolor pQuid nune exsequias celebis . opulentaque dicans Munera, quid donis templa referta piis omnis aeratis radiat funalibus ara. Omnis odoratis ignibus ara calet. AE ternamque canunt requiem lucemque verendi Sacricolae, lymphis corpus inane rigvit. Et tandem gelidos operosi marmoris artus Includit tumulus. breve carmen habet rime jacet Albiera pulchrum sub marn ore corpus. Nulla quidem tantum marmora laudis habent. Exornat tumulum corpus sed spiritus astra.

O quanta accessit gloria lausque polo. Ad Laurentium Medicem. Cum reseram attonito Medices tibi carmina plectro.

Ingeniumque tibi serviat omne meum, Quod ego attrita, ridet plebecula, Vesto,

Tegmina quod pedibus sint ecutita meis IQuod digitos caligae disrupto carcere nudos Permittunt coelo liberiore frui, Inrima bombycum vacua est quod stamine vestis, Sectaque de caesa vincula fallit ove. Ridet, Ignavum sic me putat esse poetam,

Us placuisse animo carmina nostra tuo.

378쪽

T contra effusas toto sic pectore laudes Ingeris, ut libris sit data palma meis.1 o tibi si credi cupis, cohibere popellum, Laurenti vestes jam mihi mitte tuas. Ad eundem gratiarum actio. Dum cupio ingentes numeris tibi solvere grates

Laurenti, se sati gloria prima tuae,

Excita jamdudum longo mihi murmure tandem Adstitit arguta Calliopea lyra Adstitit, inque meo pretiosas corpore Vestes Ut vidit, pavidum rettulit inde pedem et Nec potuit culci faciem De nosse poetae, Corporaque in Tyrio conspicienda sinu.

Si minus ergo tibi meritas ego carmine grates, Frustrata si calamum Diva, vocata meum.

Nox tibi sublato modulabor pectine eri u S, ultibus assuexit cum mea Muia novis.1 oridam populum, quae repente ante domum Laurιntii reviruit. Quod rediviva novas diffundit vertice frondes Quae Medicam surgit populus ante domum, Cui quondam Ogygio fierent cum acra Lyaeo, Admovit rapidas ebria turba faces )Quid mirum Herculeis nam cum Laurentius armis

AEmulus Ausonios temperet arte lares Ipse suas iuveni Tirynthius explicat umbra ἔΙmplicet ut meritum lecta corona Caput sic quoniam dextro modulatur Apollinu carmen, Ante suas auri circumiere Comas. Nunc igitur duplici crines lambente corona , Se bello ostentet, secrue valere toga.

379쪽

De cane Hebro ad Laurentium Medieem. Quod canis Hesperio Medices, tibi missus ab Hebro

Terribiles vasto strangulat ore fera grΑ hominem pavido metuit contingere rictu, Nil mirum : domino convenit ille suo. Sic tua nam sontes , Laurenti, Cena coercet,

Sic referunt abs te praemia digna pii. Ad Ponticum. pontice vis nostro cumulum superaddere amori. Inque dies fieri semper amabilior ΘVis mihi vel tenera iucundior esse puella, Vis mihi vel geminis carior esse oculis

Mitte leves numeros, calamo nec parce ocoso, Mitte tuae restes carmina nequ tiae.

Si facies, char fies mihi charior auro. Et nitido Phoebi 1idere fulgidor. At si non facies, vili mihi vilior alga, Atque asini sies stercore sordidior. I, Paulum.

B tu condideras damnavi carmina nuper Nec tua damnavi carmina Paule tamen. Auctor eras, fateor sed cum sunt edita Paule, Auctoris non sunt carmina, sed populi.

Ada tum Carae

Tenderet Etruscam nuper eum Xystus in utbem. Aurea quae magni signa leonis habet, Viderat assiduis pallentes solibus herbas, Et cava limoso flumina sicca sinu. Videratis querulis poscentem vocibus imbres, Effusas populum conge nare receI.

Ergo

380쪽

zrgo salutiferos suspendit in aethere nimbos, Dum ergit Lydas Xystus adire domos

Inde ubi jam laetus mediae sese intulit urbi, Obtulit Tuscis ora serena piis: Arctua laxato discussit nubila coelo, Et liquido arentem nectare pavit humum. An quit quam neget esse Deum te Xyste, tenentem Imperium terris, imperiumque poloe Ad eundem. Uerba dedi Xystor deeet haec dare dona poetam, IEra decet Xystum reddere, verba refert. Verum habet ille alios qui dent sibi verba fatemue, Ara tamen qui nunc det mihi nullus adest: Ad eumdem propter aliquos porias detractores. Credebam demens Xystum mihi verba dedisse, Fallebar vates nam mihi verba dabant. Nil queror, insanis mos est dare verba poetis et

Dii faciant ne sis, xyste, Poeta mihi. In picturam puella. Ne dubita picta si quam cernis virgo sed acros

Hisce oculis flammas jaculatur amor Hisce Ocntis vocem dedit ars linguaeque negaVit.

Heu fuge sed nulla est iam fuga, vulnus habes. In Pamphilum. Mittis vina mihi mihi Pamphile vina supersunt.

Vis mage quod placeat mittere mitte sitim. I Cordidonem. Sum puer exclamas Corydon . subigisque fateri r In te reclamat sed tua barbari vir es.

SEARCH

MENU NAVIGATION