Carmina illustrium poetarum italorum

발행: 1719년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

391쪽

Atqui tu resupina colla demens Posthac desine iam mihi exprobrare.

Nam qui pronus obambulas popinas, Spurcatum caput erigas benter,

Si pondus sinat herniae Mabili. In Violas a Venere sua dono acceptas.

Μolles o violae Veneris munuscula nostrae, Dulce quibus tanti pignus moras inest. Quae Vos quae genuit tellus r quo nectare odoras Sparserunt Zephyri, mollis' aura comas pVos ne in Acidaliis aluit Venus aurea campis pVos ne sub Idalio pavit Amor nemore 3 His ego crediderim citharas ornare corollis Permesi in roseo margine Pieridas . .

Hoc or ambrosio incingit Flora capillos, Hoc regit indociles Gratia blanda simus e Haec Aurora suae nectit redimicula fronti. Cum roseum verno pandit ab axe diem. Talibus Hesperidum tutilant violavia gemmis τFloribus his pictum possidet Aura nemus: His distincta pii ludunt per gramina manes, Hos foetus vernae Chloridos herba parit. Felices nimium violae , quas carpserit illa DeXtera, quae miserum me mihi subripuit. Quas roscis digitis formoso admoverit ori Illis unde in me spicula torquet Amor. Forsitan vobis haec illinc gratia venit Tantus honor dominae spirat ab ore meae. Adspice lacteolo blanditu ut illa colore.

Adspice purpureis ut rubet haec foliis. Hic color est dominae, roseo cum dulce pudore Pingit lacteolas purpura grata genas. Quam dulcem labris, quam late spirat odorem sEn violae in vobis ille remansit odor.

o fortunatae violae, mea vita, meumque

Delicium, o animi portiis. ωaura cit

392쪽

A vobis taltem violae grata oscula carpam. Vos avida tangam terque quaterque manu. Vos lacrimis satiabo meis quae moesta per ora, Perque sinum vivi fluminis insti eunt. Combibite has lacrimas, quae entae pabula flammae Saevus amor nostris exprimit ex oculis. Vivite crpetuum violae, nec solibus aestus, Nec vos mordaci frigore carpat hiems. Vivite perpetuum miseri solamen amoris , Violae, o nostri Data quies animi. Vos eriti mecum semper vos semper amabo, Torquebor pulchra dum miser a domina; Dumque Cupidineae carpis mea pectora flammae r

Dum mecum stabunt Iacrimae, gemitus. Ode ad Alexandrum curesum Adalefientem

bene istieratum, qui tis Potitianum videres Florentiam petierat , eum des commodum in Co Dianum contulisse . Nil me jam patula iuvat

Saevo lethi ferum lumine Sitium Devitare sub ilice, Exceptum torulo gramineo caput Bullantem prope riUulum. Iam sordet tremulo murmure palpitans, Illabens aqua calculis. Longis Dauliados garrula questibus, Iam sordent aviaria Nil blandum est oculis, nil placet auribus.

odi rura , nemus, Cavam

Et vallem, nephyros, gelidos specus. o qui moenibu inferat Jam me, O qui medio sistat in atrio Urbani cupidum aris Curtest o placido qui Ioeet in sinit

Cur mi non teneros da rur

393쪽

Coram dulcite asperosi Cur dextrae cupidam iungere dexteram Τ me culcis amicule, Tu visum propera: O tava necessitas. cur frangere compedes, Detrectare mihi cur iuga non licet pSed quid fundere jam juvat Ne quicquam ad Luperos tot querimoniac Sors cuique est sua, coelitus Dependens homini, quinetiam Iovem Urget dura necessitas.

Quod Parcae annuerint, haud revocabile est. D s e cubituli sui. Blanda quies habitet, duri procul este labores. In cubiculi pro Iulio solatato.

Pectoris interpres 1 genii domus, hospita curis, Cellula sum domini conscia deliciis Hic faciet te Iuno patrem, Cytherea maritum , Libertas regem, semideumque sopor. EGrdeo Geomiti. Pulchra quidem nobis haud primis pulchra Fidgntur. Ex eodem versum. Et vanis in basiolis iucunda voluptas. Ex eodem versum.

Ipsa dies nune est genitrix, nune saeva noverca amisodo versum. Consilio perit ipse suo consultor iniquus. In leges, extemporale. Inventum Act ei dicuntur iura Draconis: Vora est fama nimiis est nisi virus habent, In

394쪽

D Ouidi exilio, o morte. Et laeet Euxinis vates Romanus in oris r

Romanum vato barbara terra tegit. Terra tegit vatem, teneros qui iussit amores,

Barbara quam gulidis alluit Ister aquis; Nec te Roma pudet quae tanto immitis alumno Pectora habes ipsis barbariora Getis pEcquis o Musae Scythicis in finibus aegro Taedia qui morbi demeret ullus erat Ecquis frigidulos qui lecto imponeret artus, Aut qui dulciloquo falleret ore diem ἐAut qui tentaret salientis tempora venae. Aut fomenta manu qui properata daret. Conderet aut oculos media jam morte natantes Aut legeret summam qui pius ore animam ΘNullus erat, nullus ; veteres tu dura sodales Heu procul a Ponto Martia Roma tenes. Nullus erat, procul ali conjux pamique nepotes, Nec fuerat profugum nata sequuta Patrem.

Se ilicet immanes Bessi flavique Coralli Aut vos pellit saxea corda Getae Se ille et horribili dederit solamina vultu Sarmata ab epoto saepe vehendus equo, Sarmata cui rigidam demisso in lumina frontem

Mota pruinolo tempora crine sonant.

Sed tamen & Bessi extinctum. flevere Coralli, Sarmataque, durus contudit ora Getes. Extinctum montes flebant silvaeque feraeque Et flesse in mediis dicitur Ister aquis Quin etiam pigro concretum frigore Pontum, Nereidum lacrimis intepuisse ferunt.

Ac eurrcre leves aphia cum matre volucres, Arsuroque faces supposuere Tog .

Quem simul absumpsit rapidae violentia flammae, Relliquias tecto, composuere cado.

395쪽

Impositumque brevi signarunt carmine saxum: Qui jacet hic teneri doctor amoris erat ἔIpsa locum late sancto Cytherea liquore

Irrorat nivea terque quaterque manu

Uos quoque Pierides vati libastis adempto Carmina, sed nostro non referenda sono. Nomae Sal otio. Si quisquam Hippotaden Boreamq' Eurumq frementem Flexit Hyantae carminis eloquio; Aut si floriferae Cyclopa e montibus Hyblae Sirenes solitae ducere arminibus. Nempe adamanteo fuerit si pectore vel si Saxum habeat, vel si ferrea corda gerat rSepta Mediiseis videat si colla colubris. Qualia Cephine, qualia vidit Atlas. Audiat hic fors tua dulcia carmina Thoma,

optet ab AEgeis currere Verticibus. optet anhelanti coelum transmittere penna, optet ab extremis currere Gangaridis. Multos fama trahit, multos tua carmina quosdam Natura aethereo mitis amore trahit

Ahcgo quantum ausim : liceat si forte sonantis Aonio cantum spargere monte lyrae. Non Zethes, Calaisque leves, non callidus Argus Vector non Danaes filius aurigena. Non Aurae, aut Volucres superent pro tristia fatalSic sors mortales imperiosa domat. Tu tamen Argolicum dum carmine tollis Homerum, Quam merito vati munera digna refersi Perge igitur mox laurigero sublimior oestro

396쪽

Heu sacrum caput occubuit Theodoruq Se hora Uita obiere omnes relliquiae genetis. INec tamen hoc querimur nimis est potuisse videti; Non tenim ni nostro tempore dignus honos. Hoc dolet heu, quod neutra patri est nunc lingua super-Quae mittat justas Manibus inferias sites,

Iu eumdem.

Cum terram hinc nosset Τheodorus, Caerae, in undas, Jam restant i inquit, sideras terra vale In semusti I mihi quanta datis fallaees gaudia, Somnii Invideo Endymion Latmia saxa tibi. Iam si nil sopor est . gelidae nisi mortis imago tomnia mors superat gaudia vita vale.

Basso.

Basse, Iieet veterum monimenta evolvat avorurn, Vix quem fama tibi conferat inveniet. Omnia nam tibi iunt fuerant quae singula priscis, Fecisset triplex qualia vix Erilus Tu mittis Lydos aeterna in saecula fastos, Tu conferre audes cum Cicerone manum. Tu revibus cIaudis lasciva epigrammata uariis, Et tener exiguos ludis amans Elegos Idem Pindaricos gaudes recludere fontes, Ut Uenusina tibi barbitos adstupeat. Ecce Syracosias tentas inflare cicut , Non am hi in silvis Tityrus unus erit.

Jam chaos antiquum primamque evolvere molem Incipis, grandi protinus ore tonas Jam Maro te torva respestat fronte secundum

Jam pavet sceptris gloria prisca suis. Ut

397쪽

Utque intret biferi si virgo rosaria Paesti. Quam primo carpat vix sciat illa rosam rSic tot fama tuae cernens miracula laudis, Palmam cui primum deferat, in dubio est. Eidem a Carmina eum Basso deberem, carmina misi; Rettulit ille meis carmina carminibus, Qualia sub densis volucris nec Daulias umbris, Eridani in ripis nec canit albus olor. Sic sua cum Lycio donasset ahenea Glauco, Aurea Tydides rettulit arma domum. In Argum.

Quid tibi vis gelido servans vigil Arge liquores

Quid nitidum ad fontem ferre gradum prohibes ΘΟbscoenos hinc pelle sues , armenta, ferasque: Non peto membra istis fontibus abluere 'Non lymphas turbare par da tingere fauces rExiguo liceat rore levare sitim. Hostibus hoc Langia dedit potumque Velantes Ruricolae, in ni ro gurgite nunc saliunt:

Quid quod adest aestas quid quid sitis ipse solensque Supplicio infelix Tantaleo frueris δIsta quidem dives, sed non est vena perennis: Jam custoditas perbibet aestus aqua . Quod serves nil postmodo erit, quid inepte moraris p Unda perit bibe tu, vel sine quaeso bibam. In Lalageno Larila ut ervus protracto naribus angui Exuit annoso cornua cum senior Aurea Callaicis ut nuper dempta caminis Lamna repercusso dulcius igne tremit. Pulchrior Eois ut Phosphorus emicat undis, Phosphoeus Idaliae fax adamata D ede et

Tom. VII. Bb sie

398쪽

Sic mea frigidulo nuper languore soluta Purpureo Lalage fulgurat Ora magis. Adspice sidereis ut blandum arridet ocellis, Utque sub his geminam lampada quassat amor. Aureoli ut ludunt per lacti a colla capilli, Quantus in explicita seonte superbit honos. Quam non mortalem se fert quae haec ora manusque 3

Superi anne Jovis dignor ulla thoro ΘNunc lacrimae, nunc ipsa uvant suspiria sed tu

Quam mage formosa es, tam mago mitis ades. Omnibus ante aliis iunc te quoque pulchrior ipsa es, Deque avida volucer febre triumphat Amor, Sed tu ne posthac per tanta pericula formam Quae seris Metam contigit i. la suam. Pulchrior esse nequis vel si potes , aequius est te Jam Lalage nostris parcere luminibus. Vix te, vix talem ferimus quod si auxeris illam.

Fiam ego, qui nunc sum nil nisi flamma, cinis. Ad Laurentium, pro Sacerdotio aecepto in templa Divi Pauli, cum aduene jub judiceris set,

Gratatur Laurens, venienti nuper in urbem Quantum hominum tota vivit in urbe mihi, Utque omnes taceam, studium quos copulat, aut tu, Quosque vetus nobis vinxit amicitia: Caupo, aucep, lanius listor, cocus , institor urgent, Hinc me ungi ta Et fartor, at inde cocus. Hic me veste trahi it hinc basior, inde salutor, Occurro his vultu lumine, voce, manu. Gratamur, Paulum quod habes , vox omnibus haec est σNon habeo Paulum dico quid ergo nihil.

in Aram. Plectron habet citharae mea Flora,& plectron Amoris rHoc mentem plectro percutit, hoc citharam

399쪽

Ah miserum, si cui dura est, si quem adspicit illa, Alter is Anchises , alter Adonis erit. I, invidam. Carpit libello invidus meos quidam, Gibber, pusillus, crispulus , macer, laesus. Ideo libellos, meque ii libet carpat, Et calcet, commingat haec feram cuncta rDum nec libellos invidus meos iste Gibber, pusillus crispulus, macer, laesus, Nec me ausit unquam basiare: curi fellat.

In equum Laurenti Meteis.

Et voluerem is Zephyros cursu praevertitur ipsos. Quem tibi misit equum barbara, Laure, Nomas. Cesserit huic pavidas submittens Pegasus alas, Jamque Deo parens Cyllarus Oebalidae.

Hunc aut carceribus, aut meta cernere in ipsa

Laure licet, medio non licet in stadio. Domitii Calderint Veronensis Epitapbion.

Hune Domiti siccis tumulum qui transit ocellis. Vel Phoebo ignarus, vel male gratus homo est. Intulit hic vatum caecis pia lumina chartis, Obstrusum ad Musas hic patefecit iter, Hunc Verona tulit, docti patria illa Catulli. Huic lethum, atque urnam Roma dedit juveni. Donati Aceifoli. Donatus nomen patria est Florentia gens mi Acciajola domus clarus eram eloquio. Francorum ad regem patriae dum orator abirem, In ducis Anguigeri moenibus occubui. Sic vitam impendi patriae . quae me inde relatum Inter majorum nunc cineres sepelit.

400쪽

Campani. Ille ego Iaurigeros cui cinxit' infula crines Campanus Romae delicium hic jaceo. DI joca dictarunt Charites, nigro sale M omus.

Mercurius niveo tinxit proque Venus

Mi joc mi risus placuit mihi uterque Cupido. Si me fies, procul hinc quaeso, Viator abi.

De Domitio Marsilio. Audit Marsilius missam missam faeis illam

Tu Do ti magis est relligiosus uter pQuis dub tet tanto es tu relligiosior illo. Quanto audire minus est bona, quam facere.

Ad Gentilem Episcopum .

Gentiles, animi maxima pars mei, Communi nimium sorte quid angeris pQuid curis animum lugubribus teris, Et me discrucias simul ΘΡassi digna quidem perpetuo sumus Luctu qui mediis Cheu miseri sacriqIllum illum juvenem vidimus, o nefas

Stratum sacrilega manu. At sunt, attonito quae dare pectori Solamen valeant plurima nam super Est qui vel gremio creverit in tuo Laurens Erruriae caput: La Urens quem parriae Caelicolum pater Tutum terrifica Gorgone praestitit. Quem Tuscus pariter quem Venetus Leo Servant, raraco pervigil . Illi bellipotens excubat Hercule S, Illi fatiferis militar arcubUS

Illi mittit equos Francia Martios,

SEARCH

MENU NAVIGATION