Carmina illustrium poetarum italorum

51쪽

AONII UALEARII

In nuptiis Nicolai Marini, errato ae Amnia . VEsper ab hesperiis nitidum caput extulit undis

Et totum accendit diffuso lumine coelum, O decus Iu subrum nuptae consurgite contra. Deducenda suo tandem est nova nupta cubili Nox ruit: Veneris jucundae praeterit hbra. Huc ades o Hymenaee Hymen ades O Hymenaee. Et meminisse decet nuptae, meminisse potesiis, Expectata dies favito cum id cre venit. Cum inveni caro vos despondere parentes , Spes vestras si forte aliquid pro tempore lusit, prmum optati vobis data copia lecti est . Quales amplexus , in gaudia quanta fuerunt Huc ades o Hymeneae Hymen, ades o Hymeneae. Aspicite, ut sedeat demisso lumine virgo, Ingenuo suffusa genas utrasque rubore Certe oculos non tollit humo, roseumqne labellum Comprimit, is ullas emittit pectore oces. Non decet hoc fieri r gaudet Venus aurea risur Lib. ra res Amor est is libera mater Amoris. Laetitiae geni rix , hominum . diviamque voluptas .Huc ades o Hymenaee Hymen ades O Hymenaee o felix virtute tu i lectissima vir Θ,

Educta ingenue, sanctoque assueta pudori. Non tibi mina ullas nunc Tarat anxia cura

52쪽

Sed nova coniugii pertentent gaudia pectus. Huc ades o Hymenaee Hymen ades o Hymenaee. Num virgo te cura subit, pietasque tuorum, Quos rate conscensa liquisti in littore Ibero pAsp ce, quam multi te sunt vel sponte secuti,

Quaque tuos clara passim virtute sequuntur. Hi domus, hic patria est, ubi nullo tempore abesse Laudibus a magnis poteris, meritisque tuorum. Huc ades o Hymenaee Hymen, de O Hymenaee. Ausonia in magna pars est tibi maxima virgor In qua laudis habent tantum duo fulmina belli Consalui quorum est alter super aethera notus, Laetu i in Elysiis qui nunc agit otia campis; Insubres alter justis moderatur habenis rQuem Suessana Ducem Regum e domi totibus ortum, observat tellus , armorum fortibus ausis AE ternae pulchro florentem laudis honore. Huc ades o Hymenaee Hymen ades o Hymenaee. Quae tua sunt tecum sapiens bona percipe virgo:

Est tibi perpetuo sociatus foedere lecti

celestis juvenis quo non formosior alter Quem Charites sinxere manu, mereides ipsae In conchis inter gemmas aluere marinas et Is te suspiciens tereti cervice reposta. Vix capit ipse sua secum sua gaudia mente. Huc ades o Hymenaee Hymen , ades O Hymenaee. Quare agite expertae nuptae bona dicite verba, Et casto in thalamo de more locate puellam. Non ea mox tali tales concessit amores, Nec Deus hoc umquam conjuxit foedere amantes zmalis in his inerit veniens pax aurea coelo, Laeta ferens dextra ramum felicis olivae, Et dulces natos .in pignora cara nepotes Huc ades o Hyemenaee Hymen ades o Hymenaee Commistum genu hoc Italum cum sanguine Iberos Clarum illustre piorens omnique ex parte beatum, Nequitiae ignavae quod nulla redarguet aetas,

Innumeros sempe magnos volvemibus annis

53쪽

Armorumque duces pariet, pacisque magistros. Quam multa in silvis orienti germina vere Hac illac circum viridantia parturit arbos, Quam multi in pratis, aura spirante Favoni, Nascuntur flores, aruisque feracibus herbae. Huc ades o Hymenaee Hymen, ades o Hymenaee. Audistis plaevum intonuit laeta omnia, fausta Omnia, felicis uni minis omnia Plena. Insubrum nunc ite nurus, accendite tedas pueri , simul ite viam, tuque optima virgo Tolle pedem aureolum, conjux mox ipse seque tueos humerosque Deo similis, tua maxima cura. Iam quos heroas nobis dabis optima virgo PAccipe de magnis felix heroibus omen, Quos fecunda nurus geminos feliciter edete Quod sanctum, firmumque tibi Dux maxime homa Fortunate senex dat carminis auctor Apollo. Cernis ut extemplo spes sit tibi facta nepotum Iam faciet virgo, ut terrarum intelligat Oxbis. Ecquae progenies . ecquae divina propago Venit ab Hesperidum semper felicibus oris.

Huc ades o Hymenaee Hymen, ades o Hymenaee. Ad yes em o um . . Laudaro vatis Venusini candide Tonse,

Ne tibi me credas imponere, carmina mitto Ad sensus meta tui, moremque poetae, Invito genioque meo . invitaque Minerva.

Quanti te faciam nosti pro tempore, abesse me si possum, tibi quo magis obsequar uni. Ille ubi iam numeris mulsurit dulciter orbem. Argolica fretus cithara, fidibusque Larinis,

Hellade ab usque Remi & Musas duxisset in urbemὀLiberrare frui statuit, placidaque quiete, Et deluetari studiis ignobilis oti. Hinc dulces scriptis sim compellaret amicos,

Protulit essetos, velatuque ex tempore versu

Quos

54쪽

uos sale Romano, atque Italo conspersi acetor Quorum sunt tamen hiberna nive candidiora Verba, quasi e liquido δε puro manantia fonte, Sed fortasse nimis numerorum legu soluta. Felix ille quidem , natus melioribus annis. Queis licuit metiri quemque suo modulo rem, Atque aspernam fastus p pularis honores. Ambubajarum pilegia , pharmac Polae, Nunc ego si inciperem , fur res dici candide in . Numquam quod semis dices nisi dixeris istuc, Et si non dices . dicet S aphenatius ipse Ingenuus, centum mihi qui est pro millibus unus. Est hoc principium satyrae fac esse semel ne Labitur in numeros istos utente Camoena ΘIncludi non vult donatus jam rude ludo. Ergo impetrata venia liceat Ahi quidquid

Venerit in buccam atque animum . proferre laboris Impatiens quisque est ubici: m tardante senecta

Sanguis hebet, segnes non jam aspiramus ad illa , Quorum spe erecti, quae . iuvenesque, Virique Fecimus, ingenti perculi laudis amore pEst aliquo ambitio vitium pro tempore honestum , Turpe seni merito, qui si velit, ipsa recusat,

Et prohibet natura , queat ne tendere contra. Orator placuit florens Hortensius annis,

Non ita jam grandis natu, quinin scius aevi

Maturus jam ex arte modos, eum tibia cantus

AEquaret pariter, fertur fecisse remissos Cum semel sopus volui si et tollere vocem

Altius est raucus toto ridente theatro Factus, cumque iterum acclamaret vox magis ipsum Defecit, vulgo tum personuere cachinni,

Plangor, in .isus populari sibilus aurae. Nil supra vires tentandum se fuit olim

Versatum in magna cum laude fuisse palaestrat Quod si forte senex duro con endere aestu Iam velit, effoetae cum sunt in corpore Virest

ΙΠdiget plaga numquam: di si cum ictibus auras

Neae

55쪽

PALEARII. 3

Nequicquam feriet, procumbat, deinde resurgat, Decidat' rursus . risum teneatis amici ZSic ubi jam vitae gravior processerit aetas,

Siquid adhuc patimus non die suscipit Hebe.

Gratia nec cingit natum forente corona ,

Quod senis stat tecidivi e semine fluxit rQuem sapiens mater prope a natura reliquit. Dis manibus Sicini epuli Ut gravis attonitas pepulit mihi nuntius aures o lux decusque nobilis Bononiae,

Heroa amissum, nulli virtute secundum Domi forisque in otio, in negotio, Quam praesaga mali mens est mea visa timere, Ate sinistra ne quid afferret tibi: Cum te cara paren S, cum te lectissima coniux Vocaret usque , virginesque pallidae, Quas amor in vita tuus. spes dulcis alebat, Desiderarent, WVocarent saepius, Cumque chorus Phoebi, quondam tua cura Poetm Accingerentur ad canendum tristius. Augurium infelix, verus mihi nuntius er gorii , optime heros, est tuo de funere pCulus ego egregias laudes, wrapta trophaea Ab hoste barbarisque nationibUS Ipse meis prodam numeris, modo vita superstrEt annuant montes colentes Aona Semae me ex Insubribus referant ad amoena vireta,

Collesque dulcis, divitisque Etruriae Uic ubi plus oti semper , facitisque Camoenae Non te vetabunt versibus scribi suis: Nequa tibi noceant incanis saecula mentis, Edaxque tempus in vetustas squalida et Neve tibi faciat sublimis aranea tela

dicini amice conlactato in nomine. Non

56쪽

Nusquam non epulum resonabunt oppida, larva,

Nymphisque amatae ripae, amata littora. Non rosa, non vi Hlae, non lilia, non amaranti Deerunt sepulchro marmoratis laudibus. Tantum dista tua, tantum tua facta merentur,

Alumne artis, atque alumne Apollinis. Ad c nitim edicem Florentia, Senarum Ducem. quem Mars pater, Minerva Pallas Ad ripam placide fluentis Arni

Regem fortibus edidere Etruscis Ecquando mihi fata largientur, Ut arte patrias , tuasquo laudes, Quae Phoebo auspice prodeunt in orbem, Mandem versibus aurei libellipo quae tum mihi grandior plectro, quae tum mihi bella sunt canenda. Nunc dum nos placida in quiete dia Iubes otia ducere, omniumque Florere Uia usque litterarum, Quas Graeci coluere, quas Latini, Hanc mi Rex tibi floribus coronam Intexi sine patriasque lauros

Inter Ilitoream virere myrtum δUt qui post aliis erunt in annis , Norint, quam bene saeculum beasti. Princeps unice liberalitatis. De Annuh eum gemma oeulata, quem fabella

Columnia desponsa donavit Alo Monetago

Lumina dum in pulchram defixa teneret Elisam Gongaga proles tegi Aloysius ;

57쪽

Flagrantem vultu divino his ore puellam Purpureo juvenem commonuisse fiarunt. Quod speetas avidus, miraberis haud satis unquam, Ipse meis nisi me luminibus videas. ΜΟ juveni ardenti geminos donavit ocellos, Alter Amoris erat alter erat Veneris..Ad Marcum Antonium asseum de Ursula

Catello mortuo. Catellus ille tam venustus Ursulae Labella Vix momorderat,

Cum visus est repente ad illam maestulus Tardis redire gressibus, Cervice deflexa ad pedes, auribus Pressis , quasi se nosceret Caussam dedisse inexpiabilis mali, Casum doleret Ursulae . A qua tot oscula improbus decerpserat

Suaviora nectare E cujus ore tot cibos exceperat

Dulci sapore praeditos Vincente Hymettium liquorem, Indicum Et si quis est his gratior. Sed cum fuisset Ursulae propinquior, Tamquam sibi ignosci petens Dignorat illam namque ab omnibus, velut

Suam parentem 1filial Non ausus est statim in sinum perrepere, Ut semper assueverat: Nec extulit venustulum caput, sed ad Pedes misellus corruit. Ubi est dici moratus , albula Ursulae Sperans levari dexterae At cum videret opprimi gravisu nao Illam dolore, ob mollia

58쪽

Demorsa labra, nec jacentem attollere, Uerum minari verbera, Surrexit, ere iis Mauribus, bipes Astitit utrimque dimovens Caudam jubatam is altero pedum genu Laevum petivit Visulae Lambens eburneas manus, & blandiens Leni latratu, quo suae Herae levaret voculas maestas,in ut Ei dolorem Velleret,

Nisus fuit tum saltibus conscendere In mollicella femina. Manu sed illa reppulit jam saepius Frustra studentem inscendere. Qui aegre ferens si negligi se ab Ursula, Cujus levamen unicum Prius solebat esse, cui molestias Solus graves depelle Iet, Dum se hue illuc erigit, dum dexteram

Nunc porrigit, nunc alteram,

Concessit illico gemens in angulum Cubili herili proximum. Ac stratus illic acuit, altis personans

Coenaculum conquestibus.

Quousque servi sternerent triclinium, Dapesque ferrent splendidas rQui non videtur amplius cognoscere Unum , sed omnes negligit, Cibosque spernit, uos i os immittere Student: illic condolens

Casum tremendum, 'orridas herae minas, Moratus est ad vesperum. Tunc ira servularum ad Ursulam tulit Invitum ' ille desilit Gremio solutus redit celerrime Quo tam semel confugerat, Multum verens praesentiam suae Ursulae, Cuju, Iabella priam rat. MOX

59쪽

Mox conquievit involutus inteis, Dum ardente Phoebus lampade Lustraret orbem quinquies, inquinquies Caput sub undis mergeret. Nec sumpsit interim cibum, nec faucibus Ullum liquorem sorbuit Nam si benigne ancillulae illum saepius

Omnes jacentum viserint

Cibosque conditissimos injecerint In os diebus singulis rTamen subinde respuit nec lambere Aquam vel aliud visus est: Quod non videret Ursulam, quae pascere Illum prius consueverat. Quare misellum paene vox defecerat, Et emuebat spiritus Ab ore quando nuntiatum est insulae Vita catellum excedere. Accurrit illa exanguis, ac In limine Gravi tremore concidit Oppressa quam repente servulae duae Propinquiores subleUant, Et brachiis utrinque sustinent, ab hoc Dum se dolore recreat:

Nec inde multo post perita servula Aspergit illam citria

A qua suaviterque olenti perfricat Unguento at illa conigit Vires. ad mentum voversa pristinam Recta ad catellum prosidit, Qui non adhuc sic sensibus defecerat, Quin Ursulam dignosceret, Quam tantum amabat, nititur tum assurgere Ut in sinum ejus involet, At debilis tam languida is tam lassula

Nequit movere crUscula.

Tunc est profectus redia ad Ursulam sua Quae in sede vix consedcras, Exi.

60쪽

Existimans illam recentis vulneris oblitam, is depromeret Ex ejus ore delicatulos cibos, Quos illa semper mandere Libans solebat in catelli gratiam, Dum in prandiis accumberet, Et indere in fauces suis mollissimis Labrisa quem ut ad se progredi Sedemque saltu scandere, ac volociter Mensae insilire conspicit, Irata dextera misellum corripit, Et gannientem dejicit Procul Texisse dum videt coram omnibus

Ab Ursula sic despici

Formam elegantem corporis tam parvuli. Τam vividi, tam belluli. Recedit illinc , conquerens asperrimam Injuriam suae Ursulae, Ancillulasque petit, advolat celer In viliora stromata, Timens herilem in lectulum non amplius Errorem ob istum admittier,

In lectulum tam divitem, tam splendidum , Τot fioribus lectissimis Sparsum, tot optimis olentem odoribus Quales Hydaspes, vel Saba Non edit tam bellule tam molliter Substratum, ut ipsa Cypria Ejusque filius, qui in illum devolat, Et hinc, inde subsilit,

Niratus apparatum. legantiam Raramque pulchritudinem, Tali potiri saepiu dc siderent, in quo quiescunt Ursulae Tenella membra illiu inclitae Ursulae, ac si videret Iuppiter, Iunone spreta, omnibus mortalibus Vclo ad hanc ascenderet