Carmina illustrium poetarum italorum

531쪽

Post alii subeant, orator Poggius assit. Vegius altiloquus, Flavius historieus. Duc et des o Cynthi Romanae gloria linguBHuc Dathus, hunc certe vatibus addo meis, Hoc damus Aurispae veteri de gente Sicano, Vatibus in mediis hoc damus orbe locum. Conveniat quos ipse Deus , quos Delphicus assiae Spiritus, & nosti carmina quisque anat. Ita Charites jusset comas circumdare lauro, Quas primus Aoniis Musa rigavit aquis. vivat in Elysiis , post facta fidelia, campis. Qui facit aeterna vivere laude atres,

divinam ct vatem. Cyriae altiloquos inter celebrande poetas Huc ades, di Thyria purpura membra tegat, Namque triumphali circumdare tempora lauro Concordes docti constituere patres. Solus divinum vates imitaris Homerum,

Virgilium solus, solus mesiodum. cosmographum similem nec saecula prisca tulera , Et nostra haud similem xesa fututa serent. ι omnem rium . ite simul Vatesa fiant solemn; nostro Iudicio, id solum det mihi vester arn or . Est pater huic crocei divina Columna galeri

Dat titulum hoc coram laurea danda pave.

Praesul honestatis decus estin Iloria eleri, Hunc vatum certe dicimus in Deum.

532쪽

MANTUANI.

Pro me columna oeulis.1 Uc ades aetheriae lucis moderator, Iden

Sancte salutiferae, Phoebe , repertor opis. Livia namque oculis, quibus est gens capta Quirini, Flet se nunc fato deteriore capi, Rh, ne sidereos divinae frontis honores Emersa e Stygio nox premat atra lacu. Τ radiis tenebras, tu siste potentibus herbis. Quae fluit in nitidas trux pituita genas. Ad eamdem . Quae tibi coelestes nox, Livia, condit ocellos, Involuit quantis, heu, Latium tenebris. ove replet gemitu moerentum te et Quirituim linos inter lacrimans sic Amaryllis ait . Invide qui nostros inimico fulgure colles Phoebe uris saevoque aequore nata Venus. Nam quis Romanum vos livor perdere Solem ,

Suasit Mora ipsi suspieienda Iovi'

At vobis invisa tamen, fugientia terras, Succedent alto Iumina clara polo ἔEt vestras peragent partes te Cypria Lemnos, Te Phaetonteus, Sol, manet Eridanus.

533쪽

Hoe steterit vobis infandum crimen at ibi Solamen damni vestra ruina seret. Fro uiso, Galliarum Regr.

Emgiem rex magne tuam, tuaque inclita facta Consecrat excultis scripta voluminibus Musarum in templo patrii prope littora Lart2Erexi in Iovius conditor historiae. Quodque ex te periit fallax pictura reponiti Quod vivit vivum pagina fida facit;

Ut 1 pectent oculis mirantibus Ora nepotes, uuae decuit terris dare iura marit Et simul annales rerum memorande tuarum Francisce , arrectis auribus excipiant. Ut bello Helvetias viduaris civibus urbeS, Cum tegeret molles prima juventa genas

Ut fortes idem Insubres, Belgica regna; Nomine paene ipso debita regna tibi; Qua pater Elidanus violentis volvitur undis Excuss impuletis subdere colla jugo: Utque urbem dominam, septemque receperis arces Excidio ex magno, servitioque gravi. Acceptos ibi Roma Deos, sanctoque Tonantis Fulgentem in terris munere, grata refert Quo tu pugnaci diversis partibus hosti Terrorem incutiens obsidione levas. Tu late imperium profers, tu proelia tentas,

Ut teneant fines otia tuta tuos Te non ulli acies, non terruit Amphitrito, Cum pareret gentes in tua damna novas.

Impendere ferox a tergo negligis hostes, Quos beat auriferi lucida lympha Tagi. Non coniurato veniens Germanus ab Istro Cogit praecipiti te da, terga fuga. Ergo tot spoliis, non uno ex hoste elatis,nvertis patrio barbara tela solo.

534쪽

Nec tibi non magnam pepererunt otia Iaudem. Otia Pieridum dulcibus acta modis rQuas primus patrias ad gentes, effera corda, Parnassi e summo vertice ducis ovans Despectisque artes, hami in houore jacentes Erigis o saecli gloria prima tui. Quare vos regem, tantarum in munere laudum, Carmine victuro dicite Pegasides; Ut qui vos claras in luminis extulit oras, Vestra ope conspicuum tollat ad astra caput.

De Franeis Gonetria Mant piane. Invicti eis em Gonragae nobἱlis arte

Eximia expressit spirantem pictor at ili; Non potuit duris partum decus addere bellis, Non praesens animi robur, populisve regendis Justitiam. largae Testantia munera dextrae.

Ceu quondam radiis exutum ardentibus ora ,

Mociali vultu gradientem montibus Idae, Phoebe, manus te docta sacros effingit in usus. At Iovius Iara splendorem reddidit arte, AE ternamque dedit Gon Zaga ducere vitam Ductores inter primos quos nulla tacebunt S cula, nec vetetis laedent oblivia famae

D Cornelio Agrippa

vivens quem ernis, ne te forta Te moreturos placitum Stygii rex fuit iste lacus. Quare etiam custodem habuit uni viveret Orci, Cui nunc in tenebris praeda daret comitem. Ast hie . si ingenium modeeat scisset, ad auras Tantum isset, ouantum artata nigea subir.

535쪽

De Benedicto Iovis.

Claudere unum iam Paullus ceperat, atque Extremam chartis imposuisse manum; Cum subito exclamat Benedioe , muneris hujus Siccine me expertem frater abite sinis Non datur hoc, Jovius, viventi, dixit at ille Perpetuum sperans vivere, laetus obit.

PIS AURENSIS .

In statuam Propertii, PAllida quod nimium male pinxerit ora Propetu

Ne . precor , artificem carpit e talis crat. Finxit enim duci moerentem facta puellae τAruerat sanguis fugerat ore color. Hac ego marmoreos sumpsi de Gorgone vultust Huius eram vivus mortuus hujus ero .

Upus abest vitae tantum, verum hanc quoque Molim, Alterius vivens pectore, non habui. Coponius, coelitis pere or, quxtur. Quis melior vates quis coelit verior augur pFalsa canens, ipsa haec eogit habere fidem. Grande mihi nuper scelus, a grave timen inussit ἔQuale vel ipsius pectus habere neges. Puriter exegi tamen, ac sine crimine vitam Hactenus, ille autem dicere vera solet. Quias

536쪽

Quidnam, Phoebe, igitur certe illum haud muIta sesellie Linea, quam heu nostras damnat habere manus. Namque ubi hoc nostra cecidit malus ille securi. Coepi ego, ne falsum diceret, esse nocens. Ad Amicam. Quid mea vita feras amor est fixisse nocentes Nonne hominum satis est sanguine habere manus pAd Aeeipitris epitaphium. Quid non Patre sub hoe poterunt sperare Quirites, cum tumuli meritis obliget unus aves

537쪽

Vota Deonis Neptuno. MAE Neptune tibi contrito retia lino,

Hos calathos, atque haec ferrea tela LyconDedicat inque altas supplex e porricit undas. Iam senior tremula lacque merumque manu. Dum licuit validis scrutatus viribus aequor, His large eduxit seque suamque domum. Nunc senio gravis exiguos vix litore pisces Considens calamis captat arundineis. Tu vero vasti cui parent aequora ponti, Et quicquid magni continet unda maris, Fac vacuus redeat numquam sub vespere praeda Ille domum parva haec munera parva Petunt

Ad puellam. Puto splendidior sole puellula,

Longe Sithonia candidior nive: Sed multo asperior tigribus asperis, Undisque acrior Hadriae, Cur perstas scopulis surdior Icari Mathonis querulis vocibus , igneum Cur pectus miseri cui jecur impia Miris exerucias modis δNee te forma movet, dura, nec integrama , non animus, vel genus, aut fides

538쪽

Incorrupta viri, non amor aureus, Non istae lacrimis preces

Nee luod Threicio blandius Orpheo

Etrusco modulans armina barbito Dat sensum rigidis quercubus,in capieTigres te capere impotens. Pone atrocem animum, pone superbiam: Non bellas decet haec fama puellulas rQuod cogant iuvenes duriter ad necem rSi nescis seelus impium est. Et te dira manet poena apud inferos, Quae natas Danai torquet inanibus Urnis dum refluit nec semel unda ne

Parvis hausta laboribus. Ad Goliatium Florimontium. Si eupis ex animo eognonere quid sit agendum

Nunc tibi tarn temet consule . non alios.

Τ nemo id melius poterit tibi dicere, si quα Saepe alii dixti, dixeris ipse tibi rDiceret quae Gibertus, ii viveret a quid Dic miser, a Romae quid Galate facis e oblitus decorisque tui , Sponsaeque salutis.

Pro qua vel vitam ponere debueras; Diceret haec, inquam , tibi quae si viveret IIe. Increpitans, tute di Galate tibia Arreptaque fuga sponsam peto quam lieet ipse Spreveris, haud alium vult tamen illa virum. Deperit illa unum intum, te te expetit unum Tu pater frater, tuque maritus ei es. Rustica sit quamuis tamen est vel amabilis uno hoc Nomine, quod te unum diligit, atque vocat. Rumpe moras moneo sponsam ne sperne vocantem v Dic miser ah Romae quid Galate facis ἐQuid nova cum veteri divortia conjuge tenta p

539쪽

An non Parthenopes quamvis deceptus amore Illam liquisses maluit illa tamen In viduo aerens tabescere frigida lecto, Quam spreto ', alio vivet juncta viro

Rumpe moras iterum mondo semperque monebor

Rumpe moras Romae quid Galate e facis Oblitus decorisque tui, sponsaeque salutis. Pro qua vel vitam ponae debucras

Ad eumdem. Rumps moras iterum moneo, Galalee, supremum Hoc est, quod moneor plura monere vetor Pande aures monitis quae non mihi dictat Apollo, Uana nec Aoniae numina ierides. Sed Deus ora movet, Deus inquam hos edere versus,

Et fraternus amor pauca monore iubet. Rumpe moras iterum mone Galate e reverte.

Dum licet ad sponsam, si sapis, ipse tuam. Hoc te Flaminius Gibertus cipse moneret; Si campis reditus detur ab Elysiis:

Et nunc cunctantem te miraretur uterque

Nunc certe insanit, diceret, iste senex. Num ne times vanos questus Amaryllidos an te

Moerens lacrimulis detinet ista suis ΘAh quanto plures lacrimas effundit ocellis. QP: iacet in viduo frigida sponsa thoro. Illa quidem seros reditus defessa querendo

Crude I In incusat terque quaterque viruta Mene diu solam sine te, Galate manere,

Tene me immemorem degere in Urbe diu Crudelis Galateo diu quid in Urbe moraris 3 Dic saeve a Romae quid Galate facis pRustica sim quamvis, an non tamen ipsa pudore Egregio merui sat placuisse meo pNon ego servavi intactum tibi casta cubile. cum tu Parthenope sic aptus amore fores Scim

540쪽

Sei licet hoc egi, ut te nunc Amaryllis haberet, Possideatque virum ei licet ista meum Haeccine pro meritis tantis ingrate rependis Praemia cum fida conjuge siccine agis Quod si nulla meae tangit re cura talutis. At saltem exigui commiserere gregis: Qui dum per saltus nullo pastore agatur Heu miser est avidis obvia praeda lupis. Haecin plura quidem audivi Galate querentem Sponsam saepe tuam vocibus horrificis ἄAt tu blanditiis formosae Amariglydos eheu Illectus, sponsam despicis, atque gregem et ob itus decorisque tui, sponsaeque faelutis ,

Pro qua vel fuerat mors obeunda tibi . Rumpe moras, iterum moneo, Galalee supremum Hoc est, quod moneo plura monen vetor.