장음표시 사용
501쪽
Quoscumque adspicis ip a vulnerantur, Omnes vulnerat, adspicis quos ipsa romres ustulat, ipsa quot tueris. Isti sunt oculi, fac os Amoris. At tu ne pereas tuis ocellis, In te neu propriis Amor sagittis Ut: tur, speculum Focilla , vita: N te cum in speculo vides, probasque B ipso speculo, nigrisque ocelli S, Eccussas Amor ingerat sagittas; sique rare tuis misella flammis
rit tibi, speculum fuit quod olim uarcisso vitrei figura fontis. cicadae, Θ Amantis comparatio.
Cantandoque es peragit sua fronde et cada ἔEt mulcet silvas carmine laeta suo. At tenebras sub rore levi sub deside somno Transigit, noctes nocte juvante Ilas, cantando moritur, nec sentit taedia Orcis Qua cantu vitam ducit, exsequias. O felix ortu interitu felicior at me Et no nigra gravat, vexatin atra dies. Aate fores jace gelidae sub frigore brumae, Nec pudet vatis Pieridumque senem. re fores, sub Solo, Leo dum fervet, ignis
Ustulat Icarius, conqueror usque UΠeX. Uror amans, tabesco senex lux ornnis amara Nc inimica mihi est noxque, diesque nocet.
Fors juvenum miseranda, senum defienda cic.dx Sors felix o jam discite quid sit Amos. Ad He ades rores. Qui moestae, quid caerulea sub fronde Sorores Lugetis, mi Geros amne juvante modo 'An fratrem Phaetonta vagis quod tractus dabonis, Ah miser . -ter,in exule las locis t
502쪽
Hine electra fluunt lacrimosaque gutta rigescit Hae lacrimae, hi luctus succina lenta ferunt. Flete piae Gugete piae Phaethontides. me Uel socium vestris luctibus aecipite. Si desint vobis lacrimae, si defit' imber, Ipse quidem lacrimae, luctus imber ero . Per me etiam Eridanus crescet stagnantibus agris Finis enim lacrimis nulla futura meis Per me etiam ripae mittent incendia flagret Amnis, in medias ignis iturus aquas. Cedite cultores ripas flumina jam iam Usta dabo, in flammas ibitin omne nemus.
Ad amisam, de ejus puleisitudine, ct sua
infelicitate. Tene dum ludis, Charites sequuntur Τene dum rides Amor a me amantem Et fugit risus, sugiuntque lusus.
Et Charis omnH. Dum canis tecum Aonides puellae Concinunt, dum loqueris, Lepores Fantur, heu . me non Lepor, heu dolentem . Non levat Aon. Dum minax in nos oculos Tetorques, Et Deos irata male imprecaris,
Nonne Infelix miserumque amantis Munus est illi dolor est usque Curaqueis moeror comes, est laborum Certa propago Conqueritur eum Amarae de morte siti. Foliis quid heu, Amaraee, heu quid floribus Nudata squalies moestula heu, quid languida Arentibus comis in horrido sinu.
503쪽
Lugubri amictu es misella Amara cepAn ipsa fiere arentibus potes genis pynest enim qui te rigabat. tuus Colonus ille, argenteo qui vasculo Liquorem amatum funditabat, tuam Sitim levabat. levabat sideris Rabiem Erigoni at ego misella Amarace, Tuam sitim meis levabo lacrimis. Cape has misella lacrimas moesti senis. JHemo osculorum, en illius fundo tibi
Tercentum amaras pro liquor Iacrimas τPro rore guttas salsulas totidem alteras ,
Amplexum memor alteras, illius Memor Ieporum comitatis blanduta. His tu viresces, novam indues comam, Beata Amarace foliis novis novo Amicti at ego senex subarcscam miser Humore vacuus saepe velut in arido
Asparagus igne adflatus, aut de fulmine Τacta arbor elanguescit ab radicibus. Tumulus Harmo Ines. Harmosyne jacet hic radios quos adspicis arcus, Et sparsos crines, arque fine igne faces Arcus fregit Amor Charites sparsere capillos ;Extinxitque suas ipsa Erycina faces. Quae tumulo increvit Laurus Myrtique, Rosaeque,
Pieridum esse satas noveris e lacrimis Harmosyne extincta est sensusque extinctus amandi. Nemo amat, Numen desiit esse Venus,
Infelix quid agas ales pri desere coetus. Et pete inhumanis lustra habitata feris, Frange lyram contemne eos lucemque perosus Noctem ama, 4 somnis gaudia posce nigris.
Tumulus Perinelli Musci. Plecua iacent sine honore lyrae sine honore sepultae; Et citharae, cantus in me honore tub sibi is
504쪽
Sibilaque arboribus desunt, .murmura rivis: Destituit tacitas ipse susurrus apes. Sola avium veteres servat Philomela querelas, Sola inirundo novos suscitat ore modo S. Haec , Per inelle obitum luctu testanrur at illa Sordent, nimio muta dolore tacent. Sume Lyram in tumulo Ter inelle δε plectra movete: Jam Lyra jam citharae , jam tuba mi pia Canet; Sibilaque arboribus strepitent, murmura ziVIS, Ju erit atque alacres ipse futurrus apes. Quo sumulo, Perin elle jaces, tecum jacet omnis Et sonus. cantus auraque voxque sit .
in Fociliatis . risu in lacrimas, ocilla, vertis,
Avertas quoties gravata Ocellos: In ritum e lacrimis , Focilla', mutas, Convert s quoties benigna ocellos
meis pacem geris, geris duellum, Queis orti titiamque , gaudiumque Curra cur tenebrae repente obortae Cur lux costituit dies nigrescit Objecit ne oculis ocilla velum 'Et lucem obvoluit tegente vitta' iam detege iam Focilla velum , Et Vitram remove. reclude OcellOS, Queis luctim simul, dic ministras; Et lucem pariter diemque redde.
Tumulus 'Li Pomponi . Pomponi , tibi pro tumulo sit laurea sua,
otia maris rores, myricaque Umbra tegant. Tuque tegant, artusque tuos violaeque, Osuque
Ver habeat Zephyros spiret ipse cinis. Stilletis ipse in is quoi & arnassus, antra Thespia, ipsa suas Ascra ministret aquas.
505쪽
Tumulo Alpθου Davali. Arma manu tibi capta, victo ex hoste trophaea,
H ac rubi marmora erunt, haec tibi erunt tituli.
Hoc tibi ars statuit statuit Bellona sepulchrum, Davale haec cinera debita usta tuo. Hi Alphon se a cos ornatus Wol rutu armis: Arma tibi tumuli, tela tibi tituli. Mister loquitur. Has tibi pro mammis lacrimas, proque here e tum, Nate cape has lacrimas ubera nostra Puta. Quique tibi ad cunas cantus, quae naenia quondam, Hi tibi nunc quaestus hic tibi sit gemitus Has bibe nunc lacrimas, haec haec nunc ubera sume. Naeniolae, mi usus, nostra querela ua est. Quosque dedi flores,is quas de flore corollas , Hi tibi sint crines, haec tibi fusa coma. Aureli, tibi sit tellus levis , ac brevis urna Adflet, se usque crocos spiret, usque rosas. Naenia ad hidaeendum seporem. Fuscula nox, Orcus quoque fusculus δε adspice ut alis Per noctem volitet Fuscuius ille nigris. Hic vigiles captat pueros, vigilesque puellas. Nate oculos cohibe, ne capiare vigil Hic captat, seu quas sensit vagire puellas ἔSeu pueros voces Comprime nate tuas.
Ecce Volat, nigraque caput caligine densat. Et quaerit narum Fusculus ille meum. Ore fremit, dentemque ferus iam dente Iacessit, Ipse vorat querulos, pervigilesque Orat. Et niger est nigrisque comis, nigroque galero Tu puerum claus Lita reconde sinu
506쪽
Me miseram: an scrutas gustat quoques parce et quiescit Lucius, sunt qui rus abiisse putent. Rura meus Lucillus habet nil ipse molestus, Nec vigilat noctu, conqueriturve die Ne saevi hirsutasque manus tibi comprime saeve; Et tacet, dormit Lucius ille meus. Et miri blanditur, oscula dulcia figit, Bellaque cum bella verba sorore canit.
Non artes tibi Romanae, non gloria belli Defuit, aut magno principe dignus honos e
Non fortuna domus, clarique a stirpe parente gUrse, nec antiqua nobilitate genus
Praestans ingenio, praestans & viribus idem Corporis, ingenii is gravitate prior. Illustres titulos didit tibi Nola, dedere oppida multa tuo recta sub imperio.
Defuit ali tantum vitae pars optima namque Mors properans medio tempore te rapuit.
Sed tibi victrices Musae statuere sepulchrum , Ne mors ipsa tuas deleat exequiaS. Tumulus Cieella. Quo decor heu , quo gratus honos, quo tanta venustas, Quo nitor ille abiit, culta Cicella , tuus ZOmnia Mors rapuit, quaeque matura, Venusque Contulerant, quaeque Ars , heu brevis hora tulit. In cineres, heu, versa iaces vix nomina servant Saxa tibi , longo post abolenda situ. Seu tantum cinis es seu nil, seu labilis umbra, Sive es in aethereo forma recepta poloὴ Ua violas cape . supremos thuris honores ,
Flata diu maribus, flenda, Cicella, Viro
507쪽
Tumulus nane. Elii, Viator, menius
Quis jacet hoc tumulo Nullus Met hunc sibi vivus
AElius, hanc statuit post sua fata domum. Cur interque herbas, interque virentia multa, Qua nitet aurata Citria silva coma pHane illi silvam Musae, hos statuere recessus, Quo post umbra suo gaudeat in thalamo.Quid quod Assyrii spirant de marmore odores pQuid quodis Assyrio nardus honore fragrat pIllos ADtiis Charites de collibus hanc Detulit Assyria Gratia adusque plaga. Hoc illi metitum Musae post fata rependunt; scriptor Latia nobilitate Lyra. Tumulus Mariani Heremita. Huic cineri Deus ecquis adest nam carmina Musae
Lecta canunt, lectis adsonat urna modis Ossa solo Mariane jacent tua nobilis umbra Laeta fugit tumulos, laeta petit Superos. Dicite io, jam victor o Matiane, subisti AEthera conspicuum conspiciende iis . ornatusque caput lauro plaudente Senatu, Intrasti sanctas sanctus, ipse domos. Adscitusque choro Divum coelestibus adstas Conciliis, summo perfruerisque bono. Haec Musae ad tumulum referunt cinis ipse valeto, Servari auratis digne cinis loculis.
508쪽
I. Cbrisum crucifixum. PRO servis dominus moritur pro sontibus insons;
Pro egroto medicus, pro grege pastor obit. Pro populo rex mactatur pro milite ductor, Proque opere ipse opifex : proque homine ipse Deus. Quid servus Tons , aegrotus , quid grex , populusque, Quid miles, quid opus, quidve homo solvet diamet, Cum apilli Rearentur. Aureolos secuit tibi quae mea vita, capissos Dexterari Scyllea saevior illa fuit. Una manus Niso vitam abstulit, altera Amori. Magna hominus , major laedere culpa DCOS.
509쪽
Ouam tibi largitur vates Aretine tabellam
Sume solent magnis munera parva dari. Demittit Musae quidquid docuere et vel haustum Quidquid de fonte est Bellerophontis equi. Salve cui Latium debet sacra numinis instare Et quo perpetuus sermo Latinus erit. Salve qui eloquio praestas, Leonarde, Pelasgo. Et facis aeterna vivere laude patre S, Summum te vate alii dixere poetam, Quodque ratum teneo , thetor in orbe prior. Sive velis Grajo seu vis sermone Latino, Seu profa an cantu gloria prima tua est, Musa sepulta diu debet tibi Musa fatetur. Vivere, Musa tuum nomen in astra feret. Traducis libros Latio sermone Pelasgos, Bella quibus pateant Punica Roma quibus. Te propter novere omnes quae vita Platonis,
ouis Cicero, eloquii qui pater ante fuit. Etrucaque in linguam per te conversa Latinam Immortale tibi nomen inesse facit. Atque alii centum tanta est tua fama, libelli omnia te faciunt ire per ora virum. Summa tua est gravitas, summa est praestantia linguae. AEquiparas veteres, vincis ipse novos . .
510쪽
Quamvis ille tuam cantarit carmine famam, Et nomen quamvis dixerit ille tuum. Nostra tuas alibi laudes pudet Omnia coram Dicere jam cecinit fistula nostra tuas. Non mihi Musa deest, non carminis auctor Apollo, Tu mihi Calliope, Phoebi H eccipi e mihi es Iudiciis expecto quae sit sententia , seu sit Ducenda in medium, seu acerra da lyra Ir. Si laudas, quisnam nostras mordere tabellas Audeat audebunt se dent meliora prius
Non sunt digna legi 8 rapidus diducat in undas
Aut male cantantes Per Styga ventu agat. Di faciant possim te ut judice plectra movere Lautius o summos inter itu IUGLOS.
Ad Ioannem Germanum si uin exigentem ejus re itum ad GAem Romam
Qui petis ut sacram Gerone reyertar in urbem Esse salutatum te mea Musa jubcc. Hos certe ante dies tetigisse iii Tibridis arva, Sed mare turbatum Tibridis arva DCgat. Nunc ogo pallentes Cumarum ductus in Oras Antra per montes Ocia solus ago. Interdum admiror qualis spelunca Sibyllae est, Bajarumque sinus, Miseneumque caput Balnea, sulphureum collem. AElffudos Oue jacentes, Et quaecumque nigri sunt Phlegethontis iter. Interdum Aonias vocitant mea plectra OxorzS, Quas inter solo ludere saepe eas Tunc nos hinc lustrant salientes aequore pisces; Hinc genus anguineum, ruricolaeque i Dei. Sic abeunt non ponte dies . sic ludo vagorqueaArrigor an Zephyri vela secunda darent.
Exurgo an gelidae clarescant cornua vias . Et tria quo viridem terque quia torqUe th Oxura
Hei mihi vel piceus madidis Notus evolat alis, Au ducit densas urbidus Auster CUndi.