장음표시 사용
261쪽
et o LIBER ILterest, sive sit malae, sive bonae fidei
possessor. VI. Si alius rem alienam apud me d ponat se verus dominussuperveniat , eamque repetat, cui res es resiluenda, an domino, an deponenti ξ Quia obligatio, qua domino te
d. e. io. neyr r.em restituere, est antiquior, & exf. I. n. . Priori contractu, posteriores contra-
, ctus exceptionem inde accipiunt, nisi posterior contrahens & deponens jus habeat , propter quod domino prae ρbis. ferri debeat. Sic si creditor apud me dia. dςpORRx pignus , quam vis jus credito- ''' ris, quod habet in re, sit posteriusjure dominii, tamen creditori deponenti, non autem debitori & domino eam re- g. s. stituere debet, quia creditor gus habet Σ' 'in re, propter quod domino praefer- ρὐλ tur: secus est, si fur aut latro rem apud ' me deponati vel si fistus rem furti-
ejectam vindicare velit, ubi constat de
VII. An nulla es dieierentia inter res ex gentium jure acquisitas ct ex jure cisili e m.
262쪽
bet , quae sibi sunt naturalia, inter quae est obligatio cujusvis posses ris ad rem domino restituendam cum fructibus, deductis tamen impensis in fructus & in rem factis , ita ut si quis rem d c. io. alienam invenerit , praemium in Ventionis petere non possit , nisi fuerit promissum.
VIII. An bonae fidei possessor tenetur ipse suum jus in dubium vocare, o publice significare , talem rem a septifideri, uis forte ad alium pertianuerit , eam vindicare queat 'Negatur , quia bona fides & tu
rant, Sc faciunt, ut habeatur pro do- , S si mino. Imo si post usucapionem com Lud Moapletam sciverit rem esse alienam, reia lina destituere eam non tenetur, quia prior clominus excidit suo dominio. disp. ODIN. Luomodo obiligatio nascitur e re-hus non exsantibus adversus nos pM. Ille, qui ex re aliena factus est
263쪽
locupletior , tenetur in tantum , in quantum factus est locupletior, modores aliunde non sit pensata domino. Nam si v. g. tibi res furto sit subtracta, quam ego bona fide acquisivi & consumsi,&tu a fure Dus aestimationem sis consecutus , a me nihil amplius petere potes , licet factus sim locupletior , quia non ampliuS tuum esse videtur , quod e X re est, nec bona fides patitur, ut idem bis consequaris , haec enim Obligatio ad restit titionem , inquantum quis factus est locupletior ex re aliena, fluit, non tantum CXinde ;quod dominia fini introducta ad ser- Vandam aequalitatem in eo scilicet, ut unusquisque suum haberet , verum etiam exinde , quod res , cujus dominium neque consensu meo, neque dein
licto , neque jure belli amisi, adhuc
ad me videatur pertinere, vel il li consumta, quicquid ex eadem ad te pervenerit :& est hujus dicti tanta aequitas, ut multa hinc definiant J Cti extra legum praescripta , semper ad ipsam
aequitatem, ut evidentissimam, prΟ-VCcantes. X.
264쪽
X. Si res apud bonae fidei posse ssorem
ht. Non tenetur ad ullam restit Uti - d. c. io.
nem, si res perierit quia nec res ipsa, apud eum est, nec lucrum eX re. XI. Re conliumta, obligaturne fructus exsantes resiluere ΘOmnes fructus & industriales & PQ . G. naturales domino sunt restituendi ' quia quicquid est re mea, meum de rei est , licet industria tua intervenerit, gquae alio modo compensanda , non au dou. q. tem fructuum lucro, detrahendo sic. r. rim.
Omnes impensas in rem factas , ut &
mercedem industriae tuae. - taliter.
XII. Si fructus Ant conseremti' a
M. Tenetur ad restitutionem, si modo alias quoque tantundem erat consum-Grol. d. turus ; nam in hoc locupletior cense-ύς , 3 tur. Unde sequitur, eum non tenericle percipiendis, seu , quos negleXit Percipere ; quia nec rem habet, nec quicquam , quod rei loco succedit.
tam alia donaverit ZIM. Non tenetur, nisi omnino etiam , h
265쪽
sine hac re donaturus tantundem fuis siet: tunc enim lucrum erit , rei suae pepercisse.
Xt V. At vero propter beneficium accipientem ad remunerandum sibi obligat , ct sic semper videtur locupletior fieri, etiams ex mera liberalitate , ct citra necessitatem donet ei. s. Quam vis accipientem ad remune- d. h. .. randum naturaliter obligatum habeat ,
red. tamen remuneratio necessario non se-
α quitur, sed sufficit beneficium grato
animo reputare, & hinc, quamdiu remuneratio non est secuta, non videtur locupletior factus.
XV. Si rem alienam talis possessor
vendiderit Z d. e. io. Si eam bona fide ipse emerit ,&s 3- retrovendiderit,obligatur in quantum plus pretii accepit, quam ille dedit, habita tamen ratione laboris & eX pensarum circa rem vendendam : si donatam vendiderit, totum pretium restituet, quia tunc ex re sua propter meam
nihil ipsi abest. Quae sententia vel ma-Time aequa est, si dominus rei non possit
266쪽
CAsu T X. a ssit possessorem convenire,& rem ipsam . vindicare. Nisi forte prodegerit pretium , alias non prodacturuS. XVI. An res aliena, bona fide emta,
resiluenda es sine repetitione pretii
erogati pht. Affirmatur , nisi quatenus domi IV
nus rei suae possessionem probabili- 'auρα. ter non potuit recipere sine aliquo ima λ, φρι'.
Pendio, ut puta, si res apud piratas fuerit, tunc enim deduci poterit inuantum dominus impenturus libenter fuerat : ipsa enim possessio priesertim recuperatu difficilis, est aliquid testima-hile, &in hoc dominus postrem amissam censetur factus locupletior. Hinc si possessionem facile recipere possit L dominus auctoritate judicis , emtori 'non potest pretium repetere, etiamsi
eo animo emerit, ut domino restitueret: debuit enim tunc domino saltem rem indicare, qui eam sine omni pretio a possessore vindicasset.
XVII. At nemini oscium suum debet esse damnosum pQ-3
267쪽
a 6 LIBER II. pl. Nullum hic fuit domino periculum rei non recipiendae , ergo sibi im
pii tet quod rem emerit. Praeterea r currere potest ad venditorem, & eviectionem petere.
XVIII. Si quis bona fide rem alienam emat , is post emtionem audiat, rem esse alienam , poteritne rem venditori resiluere, ut pretium servet 'Si venditor sit ignotus , vel fur , latro , aut pirata, qui forte re restituta abiturus est, ita ut possessio recuperatusit dissicilis , rem ipsi restituere non PO-test , quia, eX quo res fuit in ejus potestate, caepit obligatio restituendi, quantum in ipso fuit, quod non praestaret, si rem restitueret venditori: si periculum nullum sit amittendae plane rei, restituere potest, ic domino indicare possessorem, cujus nihil interest, an a posses re vindicet, an ab
emtore , cum multum intersit tum emtoriS , ut Pretium recipiat , tum venditoris, ne propter excePtionCS,
s quas habet, possessionis beneficium
amistat. Et videtur emtor fecisse , quavis
268쪽
CAp UT X. a Zquantum in se est , ut res per veniret ad
dominum, non enim hoc tenetur facere suis eXpensiIS. XIX. Lui rem habet, cujus domin ignoratur , an naturaliter eam pauperibus dare tenetur PQuanquam hoc valde pium sit , d. e. io' non tamen praecise ad hoc quis obli-, ιδ gatur naturaliter , quia ex dominio nemo jus habet , praeter dominum. JNon esse autem & non apparere, tan- . tundem valent quoad eum , cui non aPParet; modo faciat, quantum in se est, ut veniat in domini notitiam, e. g. Curet rem in locis publicis procla
XX. Si quis rem accipiat ex causa tumpi , aut etiam ex causa honesta , ad quam quis vi incii obligatur, an eam harestituere debet Θ Grol. l. 2 M. Restituenda, quia turpiter accipere est contra honestatem accipere, & Z, . sic non nisi turpiter retineri potest. si ρ Nec lassicit hic domini & dantiS UO- i, is. Iunias, sed requiritur etiam , ut accipiens habeat facultatem accipiendi , S
269쪽
ut finis sit licitus, & modus rem dandi& accipiendi. XXI. An rerum fungibilium dominiaum in nos transfertur sine consensu domini 'Negatur ; nam res ejus generis stinctionem quidem recipere dicun- tu id est restitui posse per id, quod genere idem est, sed ita demum , si consensus praecesserit , aut ex lege aut more praecessisse intelligatur, ut in mutuo; aut etiam si res , utpote consumpta, exhiberi nequeat.
Ι. .m ex promissis naturaliter jus oriatur.
II. Quot sint gradus loquendi de rebus fui. ris , qua nostrae sunt potestatis : er quid si asserit . III. quid requiratur ad assertionem.
V . Muid promissio perfecta VI. Quid ad eam requi'
VII. ebrius ex promisso obligetur. VIII. An ex delicto. IX. si ando puer ratione uti incipiat. X. Quae leges sint obser- anda , quando minoresio integrum restitu.
270쪽
XI. Si pactio fiat in mari ,el insulis vacuis. XII. Promissio errantes an obliget. XIII. Quid s ex tali inani promisso alter dam
ri eausam dederit. XV. Ex metis promittens an obligetur.
latrone contrabat , ut alium incolumem diamittat.
XVII. Quid si latro nullum metum inferat. XVIII. Qualis requiratur materia ut promissum maleat.
XIX. 9uid si res nunc non si in potestate promittentis , sed esse ali quando possit. XX. Quid si da facto impossibilia promittantur. XXI. Si ex possibili res impossibilis sat XXII. promissio ob
causam vitiosam naturaliter valeat.
tatur ad consequendam rem jam antea debi
nobis promittens invitos nos obligare possit. XXVII. ε si ex contractu magistri , qui a pluriabus navi praepositus est , singuli obligentur in solidum , an pro portione quam in navi ha
XXVIII. EAd promissionis liditaιem quid rein quiratur in promusa
XXIX. Cur acceptatio non requiratur , si ci tati aliquid promittatur. XXX. Ora acceptatio δε- beat inuolescere promissori. XXXI. An promissum auis te accceptationem facilum
licite revocetur. XXXII. E si mortuo voluntatis nostrae interis nuntio. XXXIII. Ocn eo non moris
XXXV. n terι ius pro alio acceptare possit. XXXVI. promissioni perfecta Ouus aliquod adiici possit XXXVII. in commo-