장음표시 사용
671쪽
N. Si poena conventa poscatur& Pe solvaturab, eo qui contra fecit, Jam bellandi jus non est: ideo enim poena G t. b.
solvitur , ut caetera salva maneant. Contra si laesus bellum moveat, a Poe- χO. g. 36.
na recessisie intelligitur, id quod inprimis accidit, ubi laeso optio relin- Pώf. i. g. quitur; quod tamen regulariter non αδη solet fieri, ut neglecta poena aliquis
vati contra isncinne IV. Non , nisi publicuS adhuS accedat, Grat. b. puta imperii aut ratiliabitionis, quae etiam intelligitur, si qui deliqtierint, e io. nec puniantur, nec dedantur, si non I, 30. redduntur reS.
meandi seu salvi conductus PM. Non, sed est pri vilegium quod- si is, dam : quare in ejus interprotatione M. I. quenda fiunt, quae de privilegiis tra- duntur. Est uuiem hoc privilegium neque tertio noditum, neque danti ad-':ὸ
672쪽
modum grave: ideo intra verborum Proprietatem laxa magis, quam stricta admittenda est.
XVlIl. Luid est jus commeandi vel Disi conductus P
Becht. de N. IUS commeandi vel salvus condu-
V ctus justuri seu perfectum immu-
cond. e. i. nitatis ab offensione , damno vel in- - 6- quietatione praesidium.
ε 3η- XX. Si militibus concedatur commeatus, quinam intelliguntur nomine militum PGrol. 5.e. I ntelliguntur non tantum greg rii , Verum etiam medii & summi du-GO .p. ces , quia Verbi Proprietas admittit UO. M eam significationem , quanquam est
alia itrictior. XXI. Ouid in salvo conductu comprehenditur sub itu Θωof. h.e. In itu cautum Sc de reditu censeas. i6. tur, ut absurdum vitetur , nam nisi tu-cta, rim'. xu esset recessus , videretur periisse 3 i 8. itum ,
673쪽
itum , ut Veniret in potestatem hostium , quod est ridiculum. Imossicut Besht. de ante salvum conductum poterat of-c fendi ubique, sic eo dato nullibi, ne . . quidem in proprio suo vel alieno ter- tb. 8 T. ritorio , ubi transiit, offendi potest. Et abitus tutus intelligendus est, usque dum eo pervenerit, ubi tutus sit. XXII. An cui abire datum, redire
iv. Non ; sed nec cui venire conces- Grat. b. sum est, mittere potest, nec contra. 'si'Sunt enim haec diversa, nec CXtra ver uer. ba exspatiari ratio cogit: ita tamen ut G t.ρ. error eXcuset a poena. Sed & cui venire permissum est, semel veniet, nisi temporis adjectio , intra quod Depius abire & redire potest , aliam suppeditet conjecturam.
XXII l. An patrem filius sequitur,
virum uxor PNon; aliter quam in jure commorandi. Nam morari solemuS cum c g. 37. familia , peregrinari sine ea. Famulus tamen unus aut altes etiamsi expressus non sit, comprehensus cense-5 S bitur
674쪽
6 r L 1 n E R III. bitur in eo, quem sine tali comitatu
Boea. ire indecorum foret. Nam qui aliquid concedit, concedit, quae ne- Carol. p. cellario sequuntur : necellitas autem hic moraliter intelligenda est.
XXIV. Quid dicendum de bonis is
comitibus PGror. b. Non comprehenduntur quaevis bona , sed qtue solita sunt ad iter as-Gὸhf. p. sumi. EX Presso comitum nomine non 3 3. sunt intelligendi hi , quorum causa magis est odiosa , quam ipsius, cui prospicitur tales sunt piratae, latrones , transfugae , desertores. Gentis eXpressum nomen in comitibus satis ostendit facultatem ad alios non porrigi ; sic concesso pro Germanis salvo conductu , Galli duci non pos
XXV. Si is qui concessit salvum con
ductum moriatur, aut e irat'Crοι. h. N. Non, quia haec concessio venite UA ex vi potestatis, quae transit in successores regulariter: nam interdum si utii itas publica aliud suadeat, vel sine probabili dc justa ratione fuerit concessus ,
675쪽
cetas, exspirat, vel potius revocatur.
bene placitum concedentis, is quamdiu viaverit fuerit com
φ. Durat hoc beneficium, etiamsi Gνορ. d. novus actus volendi non intercedat ,2M secus est , si is qui concessit desierit posse velle , quod per mortem contingit.
XXVII. An leges quae captivos redimi vetant, semper hunt justae 'Non sunt justae , nisi appareat ois Got. b. pus tali rigore , ut majora aut plura alioqui moraliter inevitabilia caveantur: tunc enim suam sortem patienter ferant. Alias enim captivorum redemtio multum habet favoriS maxime apud Christianos , quibus lex divina hoc misericordiae genus peculiariter commendat.
XXVIII. An jus exigendi pretium redemtionis potes in alium tran-
N. Assirmatur, quia natura patitur, Text. c.
ut incorporalia alienari possint S S
676쪽
Gri,i. h. m. Ita, scilicet si ab uno dimissus, λο- pretio nondum soluto , captus sit ab alio: sunt enim diversa haec debita ex d. t. idiversis causis.
XXX. An conventio de pretio fanta rescindi potes , eo quod captuFintelligatur locupletior , quam credebatur ξωοt. b. Non , quia jure gentium externo 1'. i nemo cogitur supplere, quod in cons. θ. tractu minus aequo pretio promisit, si dolus non intercessit.
XXXI. Si captus pecuniam aliquam celaverit, an ei prode sse potest
Ziὸji h pretium redemtionis pe. II. κ . Non, quia simul cum persona ca-C- id pia intelliguntur , quae penes Pers -- ,.c nam deprehenduntur. Imo quae &3 Wh ς- alibi habet apud eos, qui sunt neutrarum partium : de victor statuit , ut
, '' XXXII. An pretium conventum is
aber. ante mortem non solutum ab Geut p. haerede debetur
677쪽
Si captivus in carcere mortuuS c t. h. sit non debetur, promissioni enim erat conditio, si liberaretur, mortuus miss . autem non liberatur: nisi convenerit, 336 ut ab ipso contractus momento pure Adebeatur pretium, & captivus tan-Gl. ad tum retineatur, non iam ut iure belli 'captus, 1ecl ut a se oppignoratuS. SDeν. mortuus sit , cum in libertate esset,
debetur : jam enim lucratus est id, pro quo promissilm est pretium. XXXIII. An in carcerem redire δε-bet , qui dimissus es sub pacto , ut faceret dimitti alterum , qui factum morte praevenit Pht. Non tenebitur quidem dimissus t. h. reddere se custodiae, neque enim id ' et '' conventum fuit, neque tacite actum M.
intelligi patitur favor libertatis , neque debebit lucrifacere libertatem, sed ejus quod pricitare non potestaestimationem praestabit. Nam in promissis onerosis non lassicit facere quantum quis potest , sed obligatur quis ad id, quod tantundem valet.
678쪽
CAPUT XXII. V. Grol. De fide minorum potestatum in
I. siuinam nomine mino-l IX. An inducias dare. rum potestatum in bello i X. homines , agros, - veniant. imperia bello quaesia ΙΙ. Quot modis eorum pro- concedere . alienare.
musa considerari posui. XI. - nondum quaesita III. quando per pactionem l condonare. suam summam potesta- XII Haec ducum pacta autem oblueui. stricte sint interpretan-IV. Quid si condisiones In l da. mandato expressas nonsXIII. siuomodo interpre- observaverint. tanda sit deditio pure a V. 2uid si siues mandast duce accepta. excesserint. XIV. Quid si sub cautiο-VI. I o tali in casu pars ne ratibabitionis dedi- altera obligetur. tio fuerit accepta. VII. e An inferiores suos ο-lXV. Au obses , si oppi-bligare podsint. dum simpliciter tradere VIII. . an de belli causis promberant . praegidium
transigere γ' pacem fa- ante deditionem dimitiacere. tere possint.
I. uaenam sunt minores potesates in bello P
679쪽
inores potestates sunt omneS, Gμον. quorum potestaS pendet abi
eo, cujus auspiciis bellum geritur ε, sl-i 1. . . ve sint summis proximi, quales sunt n. v. 4 duces excellenter disti, si ve longius, ''
II. Luot modis possiunt comiderari horum promissa tW. Duobus, nam aut hoc quaeritur, Grot b. an summam potestatem obligent, aut
an se ipsOS. III. uando obligant sumnam potesatem P0. Obligant summam potestatem d i. quando faciunt id, quod probabiliter ipsorum ossicio contineri censetur. a. o aut etiam extra illud ex speciali propositione nota publice, aut iis, quorum res agitur. 3.b Perb. c. gconsensum subsequentem , quando summa potestas vel expresse ratum , i Rhabet, quod gesserunt, vel tacite, ubi scivit summa potestas , quod actum erat, & fieri passa est, quae ad aliam causam referri probabiliter non possunt. per rem in quantum sit lo- Ss cu-
680쪽
I. 2. e. Io. cupletioreX ipsorum facto. Hinc ab in
justitia excusari non possunt, qui pacta
Improbant, & tamen retinent, quod sine pallis non haberent. Nemo enim cum damno alterius locupletari debet.
IV. An s habent mandatum , princise debemus sequi conditiones in
mandato comprehensas Ph. αα,. Affirmatur, nam si quis sub certas. 4 i., lege, vel interventu cujusdam personae , . O contrahi voluit, requissimum est id servari, cui fuit praepositus, & su Di 3 9 ficit, etiam ad hoc ut alius obligetur licet habeat mandata arcana, ut alibi diximus. Cui consequens est, ut alii reges aut populi magis, alii minus ex ducum suorum contradtibus reneri possint, si satis notae sint ipsorum leges atque instituta. De his si non Ruber. p. constet, concessum intelligitur id , si ne quo satis commode , quae ossicii sunt, expediri non possunt.
V. Luta s fines mandati excesserit
mInor potes, Θ Tenebitur ipsa, si quod promisit praestare non potcst, ad aestimationem: nisi