장음표시 사용
141쪽
Curatione Hydrocepsali Acuti. 1 27
pupillae dilatatae, et convul Sion eS, IdSunt, Pro gnosis infausta eSt: Sin autem convulsio nos frequentes, Stridor dentium, rotatio Capitis, paralysis unius lateriS, Caecitas, et pulsus vel tardus vel velociSSimus acceSerunt, prognoSiS eStitis austissima. De Curatione.
Q. Quae curatio est hydrocephali in stadio Primo tL. Purgantia repetita, praecipue sub murias hydrargyri; hirudines tres quatuorve temporibus applicatae, vel misSio Sanguinis generalis;
et balneum tepidum mane et veSpere ; et, Si Capitis dolor, et vomitus non cedant iis auxiliis, emplastrum meloes vesicatorii amplum summo capiti superimponatur, remedia optima Sunt.
Q. Quae curatio est hydrocephali acuti in Stadio secundo ΘΓ. Alvum ducere submuriate hydrargyri in partitis dosibus, quater vel Sexies in die ; et unguenti hydrargyri drachmas duas in corpus bis in
die bene infricare, convenit: cum adSunt tor
por, StrabiSinus, pupillae dilatatae, alvus pertinaciter astricta, capitis dolor perpetuus, vultus pallidus, et pulsus circiter centum et viginti aut triginta, et exilis debilisque est, tinctura digitalis purpureae cum Spiritu aetheris nitrosi ae-
142쪽
123 De Curatione Hydrocephesi.
tali aegri aptata, alvo interim Submuriate hydrargyri soluta, remedium Essicax interdum est. Q. Nonne alia remedia in hoc Stadio pro- Sunt ZR. Si incitatio corporis maxima eSt, pul Suvalido, Vultus et oculorum rubore, et capitis dolore vehemente, indicata, detractione sanguinis et emplastro vesicatorio, iterum Opus eSt. Q. Quid in stadio tertio faciendum est PK. In hoc stadio de aegro actum CSt; et nihil ad rem fieri potest: nisi alvum facilem teneamus, Caput vel nucham iterum eXUlceremus, et diuretica, Sicuti scillam maritimam, hydrargyrum, digitalem, et caetera ejusmodi, eX-hibeam HS. Q. Quid generalitor de curatione hujus morbi observas pN. Curatio constat in febrem temperando Purgantibus, refrigerantibus, et detractione Sanguinis ; do inde in effusioni intra cerebrum prae-Cavendo, aut eam, si acciderit, Submovendo, purgantibus, diu reticis, et veSicatoriis, ut jam dictum CSt. Q. Quae morbida, capita mortuorum inspi- Ciendo, detecta sunt pN. Venae Sanguine plerumque turgidae, adhaesiones membranarum, partes earum insummatae et Spiisatae, Saepius PluS minusve humc-
143쪽
ris in ventriculis, tum ros coloris subalbidi in substantia cerebri, POSt mortem reperta Sunt.
Q. In qua classe et Ordine n Osologiae apOplexia ponitur ΘΛ. In classe neurosium, et ordine ComatUm. Q. Quomodo definitur apoplexia ZR. Motus voluntarii fere Omnes imminuti, Cum Sopore, pluS minuSve profundo, Superstite motu cordis et arteriarum. Q. Quae Signa apo extae parOXySmum Prae- Cedunt ΘΓ. Capitis dolor; motus quidam spasmodici quorundam musculorum ; torpor vel SenSUS desectus in quadam parte; vertigo: Somnolentia : tinnitus aurium; titubatio; desectus memoriae, auditus, aut viSus; dupleX visus; Stra-bismus : imbecillitas saepe, et interdum paralysis quidem alicujus membri; parOXySmUm aPO-plexiae instare significant. . Quae signa Sunt apoplexiae ipsi usi pa-rOXysmi ZR. Homo, quibusdam eX Signis Supra me moratis sere praeeuntibus, subito correptuS Cadit, jacetque sensu motuque voluntario privatus: vultus ei rubicundus aut purpureuS eSt; re-
144쪽
spiratio difficilis et cum steriore perficitur; palpebrae vel clausae, vel Semiapertae sunt; pessus Plenu S, validus, et durus : interdum est Stridor dentium ; et unum latus paralysi, dum alterum convulsionibus, implicatur. Q. Quos homines apoplexia saepius corripit pN. Homines aetate sere provectos, Capite magno, Cervice brevi, plenoque habitu, praeditos ; atque poculis, epulisque deditori plerumque rapit. Q. Utrum apopleXia sanguinea, an Sero infrequentior est ΘΓ. Sanguinea multo frequentior accidit, quum ferosa, quae quidem rara ESt. De Causis Laecitantibus. Q. Quae causae apoplex iam incitante R. Quaecunque quantitatem impetumquct sanguinis in vasis cerebri augeant, sicuti e Xercitatio immodica, ira violenta, incurvatio COP-poris diutina, ligatura circa collum nimis arcta, Calor theatri coetusve magnus, balneum calidum, inspiratio plena cum spiritu Protin US
tento, VenuS nimia, insolatio, vapores narcotiCi,
et injuriae externae capiti illatae, apopleXiam
Q. An iis causis tanta copia sanguinis tali Cum impetu in cerebrum propellitur, quanto Va-m ejus rumpantur Θ
145쪽
L. Vasa quaedam cerebri impetu sanguinis vehemente interdum rumpuntur; sed multo -saepius dilatantur ita, ut eundem essectum, pa-T-Πmum nempe apoplo Xiae, essiciant: in hoc tem disserunt, quod ille remediis idoneis et tempestivis nunquam ; hic Vero Suepe, Submo
Q. An apoplexia SeroSa Cumis SV pra enUmeratis movetur ZR. Interdum fortasse, Sed raro ; nam sere
Semper aegris iSchuria laborantibus, hydropicis, et admodum debilibus, accidit. De Causis Praedisponentibus. Q. Qua2 CauSae Corpus apoplexiae obnoxium reddunt ZR. Pleihora sanguinis, ignavia, obstipatio, modus vivendi luxuriosus, potatio nimia, caput
magnum, Collum breve, Solitae evacuationes SuppreSSae, Calor eXternus, et aetas provecta, cauSae praedisponentes certe habendae sunt.
De DiagnOSi. Q. Cum quibus morbis apoplexia confundi Potest ZR. Cum ebrietate ; epilepsia; paralysi, et sortasse hySteria. Q. Quomodo apoploxia ab ebrietate distinguenda est t
146쪽
R. Odor spiritus ; pulsus parvus, debilis et frequens ; vultus pallidus vel ruber; historia horarum sex vel decem prOXime praeeuntium; et motus membri, stimulo admoto, ebrietatem do- Signant : dum sopor profundus, vultus lividus. accessio subita paroXVsmi, et pulsus plenus et
validus, apoplex iam indicant. Q. Quo modo apoplexia ab opilepsia distinguenda est PK. In epilepsia convulsiones ambobus corporis lateribus cum sopore accidunt; musculi faciei plurimum convelluntur et torquentur; VUI-tUS rubescit, et sudore madidus est, oculi fixi et prominenteS Sunt; et aeger Spumat ore; praeterea, aura epileptica Saepe acceSSionem pa-roxysmi antecedit. In apopleXia vero Conuul-Siones, Cum adsint, latus unum Solummodo cor ripiunt, dum alterum paralysi resolvitur; muSculi faciei torquentur, sed raro Convelluntur; vultus lividus et rubicundus est: oculi fixi sunt, sed palpebris celantur, quae vel Clausae, Vel semiapertae Sunt; aeger non Spumat Ore, Stertit vero inter respirandum.
Q. Quomodo apoplexia paralysi dignoscenda est pN. ParοXysmus apoploxiae et paralysis in gradu tantum inter sese differre videntur: nam in Paralysi, quanquam sopor, et respiratio dim
147쪽
CiliS, et sterior, quodam modo adsint, aliquid SenSus, veluti auditus, et motus voluntarii nonnulli, etiamsi imminuti, adhu C SuperSUnt.
Q. An apoplexia cum hysteria confundi potest tR. Vix: in foeminis tamen habitus plenissimi, paruXysmus hysteriae interdum apoplexiae haud absimilis in adspectu ; Sed pulSUS pene naturalis, Suspiratio, reSpiratio inaequalis, nunc
tarda nunc velox, subsultus muSculorum aliquorum, et convul Sione S seu Contortiones corporis
generales hysteriam designant. Plerumque globus quoque parOXysmum antecedit.
Q. Quae prognosin apoplexiae faustam indi-Cant pN. Prognosis semper cum cautione dicendaeSt, quippe quae plerumque infausta. Quanto tamen levior paroxySmus, quanto junior aegrotus, et quanto vita ejus praeterita temperatior ;tanto magis faustλ est prognOSla: porro, Si Sanguis protinus mittatur, et postea si redeant et motus et mens, spes adhuc major est Sanitatis. Q. Quae notae, contru, prognosin fore infaustam significant ZR. Totum corpus ita vehementer reSolutum, ut motuS Omnes voluntarii, et sensus quQque M
148쪽
imminuantur; Sopor profunduS Cum Steriore; Reger aetate PrOVectuS ; Prognosin praebent infaustissimam. De Curatione.
na, emplaStrum meloes vesicatorii, et diluentia blanda et frigida, in Ordine neceSSaria Sunt. Q. Quantum sanguinis semel mitteres ZR. Quum vita aegri in praecipiti periculo est, Sanguis pro habita et viribus ejus ex vulnere Venae amplo detrahendus est ad reditum USque mentis motusque, vel ad deliquium animi ; nisi pulsus mollis et frequens, et vireS eX- haustae contra indicent. Si post aliquot horas diathesis phlogistica redeat, sanguis iterum inquantitate justa pro viribus mittendus eSt. Q. Quid post sanguinis missionem Protinus faciendum est ZΓ. Capillos radere; et emplastrum meloeS
vesicatorii forte et amplum summo capiti Su- Perim Ponere oportet, ut humor quam copiOSissimus eduCatri P.
Q. Quid post sanguinis missionem, emplas trumque veSicatorium, fieri debet R. Alvus est ducenda; si aeger devorare
149쪽
potest, habeat pulveris convolvuli j alapae scrupulum cum sub muriatis laydrargyri granis quinque omni tertia hora, usque dum alvus libero responderit; si non devorare, injiciatur enem a purganS, et altera quaque hora repetatur, Si opus, ad alvum ducendam. Q. Nonne alia purgantia aeque reSponderent tR. Certe multa alia: sicuti oleum ricini; sulphas magnesiae, Sodae, potasSae; phOSphaS SO-dae; infusum sennae; et caetera, bene reSpouis dent.
Q. Si rubor vultus, confusio idearum, dolor Capitis, aliaque signa urgentia, detractionem Sanguinis iterum indicant; vires autem et habitus aegri vix patiuntur, quid fieri debet pN. Hirudines octo vel decem, vel cucurbitulacum ferro, temporibus aegri applicari debent; et deinde emplastrum alium vesicat Orium Summo capiti, si fieri potest, aut nuchae, imponendum est, et tum alvus leniter ducenda. Q. Quid regimen apoplecticis idoneum est pN. Diaeta tenuis, parca, et purum nutrienS; herbae; fructus ; serum lactis ; lac butyri; panis; juscula adipe destituta; et aqua fontana Pro potu, potiSSimum Conveniunt. Q. Qui exitus sunt apoplexiae tR. Curatio, aut paralySiS, aut mors. M 2
150쪽
Q. An apoplexia saepe in paralysin desinit 8 R. Saepe; nam, Si injuria cerebro illata
magna fuisset, priusquam remedia idonea admini Strata, paralysis sequitur, ut Consequentia illius injuriae necesvirin.
Q. Quae est definitio paralysis ZR. Motus voluntarii nonnulli tantum imminuti, Saepe Cum SOPOre.
Q. Quot species sunt paralysis ZR. Quatuor: paralysis partialis quorundam musculorum tantum; hemiplegica alterius corporis lateris : paraplegica dimidii corporis transversim sumpti; et venenata a potentiis sedantibus externe et interne adhibitis. Q. An parsySis semper sequela apopleXiae est pN. Saepius apoplexiam sequitur, sed minime Semper ς eX aliis enim causis quoque Oritur. Q. Quae Signa sunt paralysis tΓ. Imminutio motus voluntarii in quibusdam Corporis Partibus, modo paucioribus, modo pluribus; et Saepe perturbatio vel desectus mentis facultatum, sicuti memoriae, imaginationis, attentionis, judicii, et astectionum animi, paralysin plane designant.