장음표시 사용
171쪽
brachium et crus unius lateris assicientes, choream evidenter indicant. De PrognoSi. Q. Quae est prognosis choreae pH. Rarissime periculosa est; trahit vero diutius. Paucissimi intra mensem reStituuntur ; plerique vero in menses duos treSve aegr0tant ; et perpauci annum integrum laborarunt. Interdum, sed perraro, in epilepsiam, et fatuitatem desinit. De CuratisHe. Q. Quae est curatio choreae ZR. Consilium medendi de causa excitante multum pendet; si morbus a dentitione essiciatur, gingivae libere Super dentes offendentes incidendae sunt: si ab irritationibus in canali
alimentario, purgantium uSus ConStans PrudenS-que aegro essicaci remedio est.
Q. Nonne purgantia repetita vires aegri exin hauriunt, et injuriosa fiunt pN. Purgantia ita repetita in plenis dogibus, ut
dosis insequens effectum prioris auxilietur, faeces accumulatas paulatim eXpellunt, atque non modo non vires aegri debilitant, verum etiam
Q. Annon tonica interdum utilia sunt p
172쪽
De Choreae Curatione. R. Sine dubio vinum, cinctiona, ferri praeparationes, et amara, Utilissima Sunt: quando Cum purgantibus conjunguntur, Vel alternantur, ad ventriculum et intestina roborandum. Q. An missio sanguinis, et alia remedia ne-CeSSaria sunt ΘΓ. Sydentiamus missione Sanguinis et Purgantibus aegros chorea laborantes, et De Haenantispasmodicis et electricitate, curare solitus Ost; sed iis remediis raro OpuS eSt. Q. Quae remedia essicacissima reperta sunt R. Purgantia caute et prudenter administrata, tonica, et interdum antispasmodica, Cum diaeta nutriente, Curationem fere essiciunt. Q. Quae morbi reditum prohibent tR. Diaeta lauta, alvus facilis, balneum frigidum, et exercitatio libera Sub divo, choream Certissime arcebunt. DE EPILEPSIA. Q. In qua classe et ordine nosologiae ponitur epilepsia ZR. In Classe nourosium, et ordine SPaSmO
Q. Quomodo opilepsia definitur 'R. Musculorum convulsio cum FOPOre.
173쪽
Q. Quot species epilepsiae sunt pN. Tres : epilepSia cerebralis, sympathica, et
Q. Quomodo definitur species cerebralis pN. Epilepsia cerebralis sine causa manifesta subito adorienS; Praegressa nulla sensatione molesta, nisi fortaSsis Vertiginis vel Scotomiae alicujUS. Q. Quomodo definitur species sympathica PR. Epilepsia sympathica sine causa manifesta ; sed praegreSSa SenSatione aurae cujuSdam, a parte corporis quadam Versus Caput aSSurgen
Q. Quae definitio est speciei occasionalis R. Epilepsia occasionalis ab irritatione manifeSta oriens, et ablata irritatione ceSSans. Q. Quae generaliter de epilepsiu notanda Sunt tΓ. In parοXysmis accedit ; et breve post tempus abscedit; epilepti cum saepe in valet uia dine Solita; nonnunquam vero debilitatem vel Stuporem, intervallo relinquit. Saepius juvenes et pueros, quam adultos, et puellaS, OCCupat ; saepius noctu quam interdiu parOXysmus accedit. Q. Nonne paroXySmum Signa quaedam Prae- Cedunt Z
174쪽
sectus, scintillae, vel Spectrium ante OCulos, tinnitus aurium, palpitatio, flatus, languor, Stupor, aut aura ut dicitur, epilepSiae paroxysmum prae Cedunt; multo saepius tamen epilepticus repente Corripitur. Q. Quae signa sunt paroxysmi ipsius ZR. Homo quam primum perculsus horrifice vociferat, Subito concidit, jacetque prostratuS,SenSUS eXpers; musculi plurimum Convelluntur, praecipue Unius lateris, os distorquetur, oculi sursum versi album ostendunt, digiti arcte
Contrahuntur; eX Ore Spumae mOVentur, quae
cruentae sunt ubi lingua mordetur, quod Saepe evenit; deinde isterposito tempore ad Se aeger redit, et per SeipSum ConSurgit. De Causis dieitantibus. Q. Quae causae epilepsiam movent pN. Injuriae capiti illatae ; ex stosis, vel Spl-Cula OSSea, vel tumores, Serum vel sanguis ess sus intra cranium ; assectus animi vehementes, praecipue Subitus metus: ira; ebrietas frequens; dolores acuti: vermes in ventriculo aut intestinis; dentitio; et evacuationes Solitae suppreS-sae, epilepsiam eXcitant.
175쪽
De Causis Praedisponentibu3. Q. Quae causae corpus epilepSiae opportunum reddunt ΘΓ. Μοbilitas magna generis nervosi; ple thora sanguinis vasa cerebri nimis distendens ;debilitas generalis; et labes haereditaria, proclivitatem dant. De DiagnoSi. Q. Quibus morbis epilepsia confundi potest ZR. Cum apopleXia, hySteria, et conVulSione. Q. Quibus notis epilepsia ab apoplexia distinguenda est ΘΓ. Convulsionibus generalibus et vehementibus ; Sudore per Vultum manante ς Oculis distortis et albis, vel prominentibus ; Spuma oris ;vultus aspectu generali; et pulsu frequente cimolli, epilepsia CognOScenda OSt.
Q. Quibus indiciis epilepsia ab hysteria distingui potest ZL. Signis jam dictis epilepsiam : dum habitu, Se XV, animo Vario et mutabili, convulsionibus truncum Corporis torquentibus, et extremitates vehementer agitantibus ; globo ad guttur assurgente, et Sustocationem minitante ; respiratione modo celeri, modo tarda, vel interrupta;
176쪽
et urina multa limpida hJsteriam, cognoscere licet. Q. Quomodo epilepsia convulsione dignos- Cenda est tR. Aetas tenera; vel conditio gravida aut puerpera, et Causa haud raro evidens, convulsionem ; dum indicia Supra memorata erilepsia am, designant.
De PrognoSi. Q. Quae est prognosis epilepsiae PR. Quod ad vitam periinet prognosis potius
sausta; ad sanitatem vero plerumque infausta; accessiones tamen tantillum nocent quibusdam opilepticis, ut, cum ipsi nullius rei conscii fu rint, aegre persuaderi possint se aliquid ejusmodi passos eSSe. Alii autem, postquam restis puerint, eXperti SUnt graVitatem Univei Sam, et torpores in aliquot horas, vel capitis dolorem,
stitutae fuerint post tres dies. His singulas acceSSioneS Sequentibus, morbus, cum in Veteraverit, labefactat memoriam, aciem ingenii hebetat, corpuS Universum debili tui, vel arcessit paralysin aut apopleXiam.
177쪽
De Curatione. Q. Quae methodus medendi epilepsiae est pN. Consilium medendi plurimum nititur causis ; et igitur alium alii aegro adhibendum est.
Missio sanguinis tamen, purgantia repetita, temperantia, diaeta tenuiS et parca, tonica, et antispasmodica, Simul cum exercitatione libera sub divo, methodum Curationis Optimam Constituunt. Q. An misSio SanguiniS Semper, aut quando, neceSSaria est tΓ. Minime vero : Si aeger plenus Sanguine est; si impetus ejus Caput verSUS magnUS, EO que vasa cerebri plurimum diStenduntur, Sanguis libere mittenduS QSt.
Q. Quod si plenitudo vix sanguinis missionem poStulat, quid est optimum fieri pN. Hirudines sex vel octo temporibus appli- Care, Caput eX ulcerare, et ibi sonticulum, aut in parte cervicis postica, aperire; et alvum leniter, sed perpetuo, ducere oportet. Q. Quum iis rebus Causa tolli videtur, et pa-roxysmi adhuc redeunt, quid factu idoneum Est ΘΓ. Vires eorum frangere antispasmodicis, Sicuti opto, vel camphora, vel hyOScyam O, OPOrtet i si aeger debilis est, tonicis, veluti cincho-
178쪽
na, tinctura muriatis serri, et caeteris ejusmodi intrinsecus; et balneo frigido, exercitatione modica sub caelo, uti licet. Q. Nonne multa alia medicamenta epilepticis dari solita sunt ZR. Plurima alia ; sicuti hydrargyrus, ammoniaretum cupri, nitras argenti, Oxidum arsenicinibum, Ollidum Zinci, sulptias χinci, digitalis Purpurea ; mOSchus, CaStOreum, et gummi sol tida, uSurpata sunt; sed fortasse tanto utilia Sunt, quanto aut alvum purgant, Concoctionem retardant, eoque plethoram impediunt: aut mobilitatem generis nervosi Sedure tendunt.
Q. In qua cla88e et Ordine noSOlogiae ponitur amentia ZIl. In classe ne urosium et Ordine veSaniarum.
Q. Quae est definitio amentiae pii. Mentis judicantis imbecillitas, qua homineS rerum relationes, vel non percipiunt, Vel non reminiScuntur. Q. Quot species amentiae sunt ρΓ. Tres; amentia congenita a nativitate con- StanS ; senilis eX perceptione et memoria, ingraveSCente aetate, imminutis; et acquisita a CauSis eXternis.
179쪽
De GuSis. Q. Quibus causis amentia oriri videtur ZR. Desectu congenito mentis; imbecillitate perceptionis, et memoriae, in senectute ; et in.juriis cerebro illatis, amentia oriri potest. De PrognoSi. Q. Quae prognosis in amentia ducenda est pN. In amentia congenita et senili prognosis
mala ; in acquisitu nonnunquam suuSta CSt; Sem- Per Vero Cum Cautione maxima dicenda, utpote valde dubia. De Curation . Q. Quae curatio optima amentiae est R. Parum aut nihil fieri potest, nisi quod
lanctiones corporis varias promovere, VireSque ejus nutrimento et exercitatione modica robOrare, valeamus : facultates mentis quoque, Veri- Simile est, ut usu quotidiano confirmare liceat, memoria enim, ut bene cognitum est, eX Olendo augetur.
Q. Quomodo definitur melancholia pR. Insania partialis sine dyspepSia. Q. Quid est insania tR. Insaniam adesse dicimus, quando rerum
180쪽
relationes omnino falsae mente Concipiuntur, ita ut hominis vel pathemata vel actiones praeter rationem excitentur. Q. Quae signa sunt melancholiae ZR. Alia signa aliis melancholicis adsunt; sed res una alterave, de qua salso judicant, mentem eorum occupat; et tristes, hebetes, et obliviosi, insomnes, hominum coetum fugientes, de rebus quidem minimis soliciti, mutabiles, nunc avari, nunc prodigi sunt; alvus astricta est, facies sere pallida, pulsus tardus, cibi avide devorantur, imaginatio adeo falsa et perversa est, ut alius Seesse bestiam, alius crura illi ex stipula facta, alius brachium ex vitro, et alius caput e ferro, factum esse Credat. De Causis ricitantibu3. Q. Quae videntur esse causae excitantes melancholiae ZR. Attentio nimia et continua ad unam ideam ; affectus animi vehementes; religionis fauSae terrores, et Caetera, melancholiam haud raro tandem eXCitant.
De Causis Praedisponentibu3. Q. Quae sunt causae melancholiae praediSPOnentes ΘΓ. Dissicillimum est dictu; sed temperamentum melancholicum, et inclinatio cogitationum