장음표시 사용
61쪽
Rr Ru M p. HANs-rant, fortioris tutaminis ergo cenditum, uti propterea antiquissima urbium Saxoniae perhibetur, erexerunt, di muris obvallarunt. Namque quum haberent inimicos Darios, totque obruitiones oc disiectioncs gcnrium cotidie cernerent, de hoc ix det .ctu munitionum fieri observassent, hanc euram fortiorem inierunt , quCd a
Boiis ita in Italia dc a Brennzne vicino, velut et jam ah Grunone, ir; tre Regis sic ala brorum, qui avno Mori
3 s 86 ante christ. nat. 37S, Urb. Cond. 3 Croningiam Vrbelii Fri condiderat , factum esse addidicerant Verum non eodem usi sunt semper studio, quum saltem montibus de locis eminentioribus arces impCnerent , at palustribus dc udosis aut campestri planici ei aliter se accommodarent . Velut etiam Propterea, Sassones dicti iunt, quod larmiter ibi sederent & possessionem obvallarent, quam semel acquisiverant, quod in nomine Holsatorum, quasi sylvis insidenter, quomie satis clarum est. Inde ex his saxones progressi simul fuerunt, atque ex talibus regulis ulterius progredientes totum illum tractum, quicquid ab Hollatia Athis, Visursis ec ulterius prope Frisones iisque
62쪽
ringiam intercluditur regionum conter nationibus, occuparunt, & id omne in eorum cessit ditionem. Tribus autem postea potissimum cel brati sunt, 1 diversae regionis situ, nominibus, ut alii versus ortum c: rca Hercyniam sylvam dc Albidos fuminis ripam habitantes Ost Saxones,
aut Ostvali, reliqui VI estphali MAngarii dicti fuerint. Novi quidem, quam mire heic historici de appellatione & origine Saxonum se torqueant, uti etiam Olberi cratram in
rostune Saxonia sia confitetur quod pudor & confusio faciei illum
occupet, quoties ad antiquitates tales eruendas recurrat; idem etiam attestatur Renecoin commentatione sea de Origine Saxoi um, q u Dd p otius risu quam confutatione dignoscenseat eos, qui Francis Troi anorum,& saxonibus Macedonicam prosapiam adserant. Longe rectius sentir,& veritati propius adstipulatur saxo Crammaticus vir Stalandicus, qui Saxonicum nomen etiam supra mille annos ante Christum natum cognitum introductum esse amrmat, ut mirari merito quis possit, quur nihilomitiua Cranetur tam opero:e hama
63쪽
1ς RERπMp. HAN s. rem disputet, num indigenae,an VC-ro advenae sint saxones. Vnicam , a bet rationem, quod maiores illis nolle adseribere Cimbricos , quoia D ni quasi perpetuos hostes implacabili odio semper insectati sint saxones. Verum quam stagilis ea sit suspicio ,
id cuivis rem aItius impenetranti fa-eile patet. Namque an non intra patiem &dilium saepius talia exercentur odia, ut vix intermori ea possint, ceu quoque se atrum gratia rara emesolet, iuxta poetae Oeid. effatum. Quis est hodie, quem lateat , quam perpetuis inimicitiis mutuo se illae
binae Suecorum & Danorum nationes defati tent i Nonne inveteratum
iri habetur dissidium, ut prope in
naturam conversum apud eas dicaturi Interim tamen hi storiae utri u que partis testantur satis aperte, quod prima Danorum regii regiminis forma , qu et huc usque viget a sueci coprofluxerit. Ita enim historica narra-
io Elici Daniae Regis, VVratinat T. Ducis Pomeraniae fit. habet, quod
tempore Davidis Regis Israelitarum Dan ex natione Suecica filius Hum blae, a quo Cimbri nomen Danicum mutuati sunt, ipsorum Rex &auspex
regni talia fuerit i qui vixerir
64쪽
PARs T Y . irinundi 2898, ante Christum natum omno Ios . juxta Bertii sententiam in German.sua. Sic & Frothonem Α, quem alii 26, alii 27. Regem Danorum faciunt , ae sub quo Christum Iesum natum hist. Elici iam dimiassevcrat, non tantum sueciam, Britanniam , Hyberniam, scoli am, N or-vegiam, sed etiam saxon iam , Frisiam , Ungariam & omnis Orientis usque ad Graeciam subiugasse adeo
glCriantur, ut etiam reges & incolae omnes eidem servierint. Ex quo patet , saxonum nomen satis tunc amplificatum fuisse in gente ea,nec non apud exteros vicinosque, velut etiam inde eorum fama increbuerat,nt etiam postea Ptolomaeus qui sub Antonino Imperatote foruit, au.post christ. Vat. i i. eorum mentionem
in scriptis suis fecerit, licet & postea
potuerit aliquo usque propter varios casus intermori. An vero Ptolomaeus Saxonas sic nomina erit primus, uti putat, Renec. in dict. lib.de Orig. So. dubitari merito posset: sed videat eualiis, quomodo ille salvare velit originem Saxonum, hos dum ad scythas & Sacas maxime rejicit ,propter derivationem nominis asacis Asiati- ir delamptam. Egregie tales inuti-
65쪽
Sax. lib. I .lag. 4. ubi ita ait: omnes enim refugiunt in vastam illam Asiae solitudinem, dc scythiae latitudinem , quoties ignotae
gentis originem requirunt. Inde falso producunt Gothos &Hunos,quum sint notissimo omniti borealtu testi' monio Gothi ex sueciae regno orti et in quo etiam hodie stirps gentis curri nomine perseverat: Huni quoque Brosi attestatione patre nati Huno, Tuistonis filio, inter Europaeos citra
Tanaim, etiam cum Germanis annumerantur : quomodo Suaevi suetustissima Germaniae gens dc Marsa, quorum reliquiae sedent ad exitum Albis fluminis Thietinarsi, cum vicinis, qui Musorum rese uni vocabulum .sed haec quum sit pars Saxoniae, ad Saxoniae tamen nomen, quod iamdudum requirimus, nihil pertinent. Haeremus ergo in sententia Taciti, Cattos ipsos vocari Saxones; quando& regionis termini, & gentia mores consentiunt eius testimonio. &c
. Optime quidem agit heic Crantalus, quod Saxones indigenas faciat Germaniae, & concedere nolit omnino, quod sint advenae & extranei; sed ta-
. mea nihil magi. ipsi imponit, quam
66쪽
PARr TERTIA. I 'nominia dcrivatio, quam, quum non possit accurate invenire, refert eos ad Cattos sive Hassos. Q amvis vero maiorem in ea opinione mereatur fidem, quam ille Renectus, tamen uepotior foret sententia Buntingi ; qui in Chran. bri 1 .pag. 4, non quidem magnopere contrarsus vult videri Crantalo, sed tantum mediam qnasi invenit viam nominis causa, dc Saxon ibus natalitias Chaucorum non immerito adscribit: Contingit hoc saepius, ait, apud Romanos, quando exterarum nationum nomina in suam transferunt linguam,quod tum litteram unam pro altera euphoniae gratia ponant ἰ velut C. pros. & si aniliter; aut quod etiam litteram plane transmutent, transponant, & alii loco per metat hesin adsignent: sic, inquit, confer haec inter sese duo nomina Chauci, saclisens, invenies facile, quod Chauci hac ratione sach sones fuerint &c. Non incompte quidem haec profecto duita sunt, quum tantum laborem speculationis sibi
CrantZius ex origine nominissaxoni-
ei confecerit. Sed idem illud quoque
Buntingus in rei veritate attingit. quod superius ex Iohan. Goropio Be-caao attulimur, qui S axonum maios a re
67쪽
primit , quod etiam ipsum linguae
idioma ostendit , Saxones non ex aliis procreatos esse parentibus, quam quos Teutonica natio admittit. Et
quid prohiberet, quin Hassorum Potius nomen a Sassis olim, qui nunc euphoniae gratia & propter constanti am animi fortes aut cordati Saxones dicuntur, per substitntionem lit- serae H pro S esset denominarum , si ita in nominum derivatione semper foret ludendum tempus quum util-gur quoque hodie nostrae gentis in aliquot locis se Samones vocet, & se appellari adamet , quod etiam Rene in dict. lib. affirmat. Sed quum libellus ille non sit in manu omnium, iuvat ipsum plenius loquentem introducere : pag. . er 8. Sic se eius habent verba: Nobis quidem, ait . adducere exempla ista placuit, quod hodie Dani Saxonibus proximi, D nis Sueci. Ergo Saeae a Graecis sienuncupati et Unde Saca peregrinus Poeta, de quo sui das. Contra Romani initio Saxas dicere maluerunt. AG
rum e gnomentum, quum id ita invaluisset, ut de Getis, & Sallis, Boii . Cimbui, di ipsis nostratibns Nationibus
68쪽
γΑxs T TIA. 2 rnibus, familiarium aliarum cognomenta invaluere. Primus omnium Ptolomaeus saxones in digitavit. Licet ille ipse auctor Sassiones in scythia collocet ergo manifesta apparet separatio θ quod utrobiqu e gentis relliquiae maesissent, quemadmodum nostra tempestate Hungaria& Bulgaria in Asia seperant. Enimvero Saxones patria prolatione hodie se Sassones V Scant, superiores vero Germani saxones. Quod ad sedium diversitatem attinet, nihil de Danis, nihil desuecis chaec enim nomina , usithodierno notissima, retineamus) r peto. Considerentur amborum cognati Getae, Gothi, Gutae. Vbi enim hi non palarunt Quae in Illyrico, Dacia, Pannonia, Italia, Gallia, Hispani a regna condidere t ut in Taurica, utque inter Danos & Suecos etiamnum nomina eorum reliqua. Inferat nunc aliquis, unde Saxonum appellatio, unde origo deducenda siti Non nego, utrumque caput controversum esse. Primo loco posterius enucleemus. Sive Cimmeriorum, aut Cimbrorum, sive Ascaniorum, aut Teutorum posteros , saxones statuerimus, res eodem redibit. Nam A s-
69쪽
ne , Gomerum, a quo Cimmerii, &Cimbri patrem habuit. Illud inficiari nemo ausit cum nomenTeutoniam .in Germania exolevisset. vel saltem ascriptoribus usurpari desisset, Imperatorum Saxonicorum dominatu revocatum. Hinc enim qui Otto Magnus omnium primus Rex Teutonicorum vocatur et hinc qui Saxones generatim exteros appellant undι--sbe, qui reliquis Germanis Vrilyche.
Et fieri potuit, ut eodem rempore Francia Teutonica dici coeperir, quae hodie Imperium: Nam antea pranciatam Galliam, quam Germanjam c plectebatur : Ut e contrario in annalibus exinde Teutonici inculcantur,& Gallorum Franci, Romani cognominantur; quippe cum quibus non
modo Armetici pulsi a Britannis, quos Angli nostri pepulerunt , sed etiam Romani per Galliam milites
coaluissent, testibus Procopio & Iornande. Addo de Teutonica Francia denominationem istam etiamnum Heinrici U. Imp. aetate durasse, post pro ea literatiorum usurpatione Germaniae vocabulum in imperatorum Titulis obrepsisse. Evincit alterum Heinr. V. diploma, datum Monaste
rio Gotm κυν, in Marchia Badensi ad
70쪽
in hunc usque diem permanens usus. Etsi satis constet, ante Rupertum Bavaricum, vel eo nomine contentos fuisse, vel Reges Romanorum se appellasse. Quidnam saxones vocabulo hoc imbuerit, definire dissicile est. Rectissime videmur sono inhaerere posse,nisi quod & hic coniecturia agendum. Et mirum cum ipsi se Vocent Sassen, per prolationis huius signi ficatum in gentis idiomate commodum nullum occurrere, sed superioribus Germanis denotare αυτοη- νας, indigenas, habitatores. Similiter dictio Sache risdem , non Saxonibus, in usu est, designatque causam in foro disceptandam. Vnde rursum Cachsen, id est, saxones. Cum Sahe Vox Saxonica, ad Sacas alludat. Apparet autem diversitatem omnem in tempora diversa conferendam. sint ergo saxones i uisces, disceptatores , forsitan a iustitiae laude. & iudiciorum aequitate. Enimvero notae Sa-aonum leges, nota est Bonifacii, Archiepiscopi Moguntini , ad Echelbaldum Epistola , in matrimoniis tuendis, libidinibus punjendis severitas. Taceo eodem propemodum tito evenisse . ut Romanae leges aB 4 L.