De imitatione Theognidea

11쪽

αρμενα πάντα.

12쪽

v. II ab Iλα μ=ηρια καίων : erg. 33 αyλαα ιγiρια καίειν. : Ex laymilis,omoricis: v. 5 ποτνια φ τω h. p. ol. 2. a Tot igitur hexametrorum clausulae cum IIomericam mo- moriam reserant, memorabile sane est, quod quattuor hexa- motri Theognidei vocabulis clauduntur, quorum syllabas aliter dimotitur Theognis atque Ilomerus: I vocalis iv κακιον apud IIomorum ceterosque epicos brevis, apud Atticos poetas longa est. Eadem apud Jheognidem producitur in sine uss. II of Ilis, corripitur et in uss.2s of IIII et quotienscunque occurrit in pentametri S.

dem constanto brevis est in sine s. 126 ἀνι το. Logitur quidem in s. 668 ἀνZώμ γ ν, sed hic orsus alius poeta est, Enoni Parii ut orgii putat ceterum locus corruptus est.')3 Praetores moneo ue Amia in sine s. ITI id est in ursi per Synigesin legendum esse. Genetivus pluralis huius vocis per syni Zosin apud IIomerum nusquam legitur, sed apud reos.

11 ἀμφὶ δε φοίνικι βάλε π=iχεε. v. y γελασσε δε γαῖα πελ is xi eis h. p. D. II μείδ=ησε δε α πενερθεν Praeter hos verSu ViX certa imitationis ex IIomericis hymnis expressae vestigia exstant apud

Theognidem.

13쪽

theog d in thesi primi et in ii. Cor. s. si in arsi primi efv. 25 in ars ultorius pedis. a 2 Versuum partes, quae et apud Theognidem et apud Homerum aliosque in initio hexametri loguntur: v. I 6 να h. p. P. I oh g8. omorus AD PQ l.

14쪽

Asterisco notavi vocabula eadem versus sede qua apud Homerum aliosque collocata.

Bergiis scripsit pro F, quod libri praebent. Contra eum dixit ilo pulse i in Philol. XXIX, p. si Sq. De collocatione vocis θανατου apud omerum et eSiodum vide infra ad . OG.

15쪽

De collocatione horium verborum apiidiomerii ch. Eberhard sprach licho imi motris he oobachinngen ii homerisclien hymnon II. p. 2 et P. b. 8 Asterisco notavi vocabula quae apud IIomerum vel Hesiodum in initio versus lPguntur.

17쪽

Cortae sententia cortis sormulis expressa qua in carminibus IIomericis iterum atque iterum occurrunt, partim ab omero ipso fictae, partim ex poesi epica, qua antoruomorum floruit, translata sunt.' Atque adeo non solum singuli versus, sed etiam integrae carminis partes cortis locis constanto repetuntur. Addo quod multa et certae formutuo constanter eadem VerSus sede reperiuntur et quod saepe certae eorundem Verborum forma nisi in certo vorsus pede non leguntur. A talibus formulis ne elegiacam quidem poesinationum fuisse exempla ex Theognidis carminibus supra collecta probant. Nam quamquam Theognis rarius eis utitur quam alii poetae elegiaci, tamen non pauca formula Ilomericae apud eum cum aliis versuum locis tum in fine Oxametrorum inveniuntur exitus enim potissimum hexametrorum os auribus et memoria audientium infixae remanebant. Sed delectum sormularum habent poeta elogis ei. Nam apud IIo- merum ipsi fines versuum multa continent, quae sero obsoletam antiquitatem eius quaeiomericam praecessit poesis picae

Vitium subesse apparet Fortasse cum IIermanno O proscribendum St. ' Vid. orgii geschichte ortari ech literatur I, p. 36

18쪽

rodolorent in multis formulis orba prisca et rosiondita occurrunt, quibus poetae elegiaci omnino abstinuerunt. Videamus nunc, qua fide utatur Theognis formulis o-moricis. Multas enim integras carminibus suis inseruit, alius plus minusve immutavit. Nonnullas amplificavit epitheto addito :Ηom. l. 22 d82 υκ κευθε σι αεγ σThoogn. g δνοφερὴ Γ το κευθεσι αίη C. Hoc loco foro totum distichon ex uno omeri hexametro

Ceterum mi illa et certae loquendi formulae cum tanquam ad sollemnem artis poeticae apparatum pertineant, et apud omerum ceterosque epico et apud poeta elegiacos lyrico8, tragico leguntur. Volui, ut e multis exemplis duo asseram, non raro pro vivere ' dice

19쪽

Nonarusquam liud opitiaoton in formula puc Thoogui dominuenimus atque IIomorus in eadem sormula praebet:ch. l. 3, 65 26, 26 θεων ρικυόέα δωρα o Theogii lo33 θεῶν δ' ε μαρμενα ωρα i ch. l. 26, 3I πολεμον ' λίαστον γείρει o Thoogn. g πολεμον πολυύακρυν ει ρειερικυόη of λίαστο vocabula cum Theognidis notato obsolota nequo ad elegiae genus dicendi apta essent, postea domum doctis poetis repetita sunt. Multa alia exempla afferri po8sunt, sed haec sufficiant. E contrario in formulis ex IIomoro petitis formae occurrunt, quibus Theognis alias non utitur. Volus genetivi formae incto a nominibus in Q declinatae apud Theognidem nisi iussi mulis ex omero petitis non leguntur: h. v. da iac simia dομου et v. d2 γυλα Λ, σο ηερ=ῆσαι. Idem nutarina pro a nisi inruomericis formulis non utitur: h. v. sεν Dpres, j. 2s νοο ἐνὶ στηθεσσι, , cis, ἐντο ενιστηθεσσι, alias constanter x etc. Formulas omoriens in ponis metro rarius inveniri quam

in hexametro ex exemplis supra congestis intellegi potest Est autem formulae, quibus aut prior aut, quod saepius fiori solet taliora pontametri pars expletur, saepissime apud

IIoniorum vel osiodum in initio eorum hexametrorum in-Veniuntur, qui caesura 'ενθ iis/ιιμερε In duas partes dividuntur. Volui om. Od. 2, 3T ποντον ἐκ τρυ ετον in

initio versus positum, apud Theognidem . 2d in altera pentametri parte legimus; si . Theogn. V. II 26 κουριύίησαλοχου cum l. I, id, ubi adem sormula in initio vorsus occurrit; etc. Duobus locis v. Id of solis o no sexumotri νοον οντιν ἔχουσι Il. 22, 382 , mutata verborum collocatione

pentametri exitus f οντιν ἔχουσι νοον.

Saepius Theognis formulis, qua apud Ilomorum in fine

20쪽

hexametri inveniuntur, in ponismoiro ita utitur, ut torminationes tantum verborum mutentur:

cs r. Retiner in Georgii Curtius Studion I p. 266. - h. etiam heculein curae epigraphicae p. I Sqq.' in altera pentametri parte, ubi spondeis locu non est. 3 decies sexies in altera pentametri parte, ter in priore parte.' in altera pentametri parte. β in altera pentametri parte.' sexies in priore, sexies in altera pentametri parte.