Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

251쪽

quium flexit , proferente tam Henrico I Aucupe, Danicis incudionibus hapini irritato, ultralidoram veterem Saxonia limitem, vim Imperii. Isthac de re Adamus Bremensis. cap. Ο. Henricus Rex cum exercitu ingressus Daniam , Torm Regem primo impctu adeo perterruit, ut imperata se cere manda retos pacemsupplex deposceret. Sic Henriseu victor apudSchba ichera nunc Heidebadicitur, regni terminos ponens, ibis Marchione aluit, Saxonum coloniam habitare praecepit. Paulo aliter Dithmarus I. I. Insuper ramannos, Danos armis sibi obtemperantes fecit, re ab errore pristino revocatos cum Rege eorum Gutone, hos Christi iugum portarcedocuit. Superat quidem aetate Adamum Dithmarus: quia tamen ille longe est isto in rebus Septentrionalibus narrandis accuratior, nec Da nicae historiae Cnutonem quendam Regem' i Orm eo tempore agnoscunt, Adamo potius sidendum est Victoria ista Henricus in ipsa Italia

inclaruit. Hinc Luitprandus l. 3. c. s. Primu et

iam hic Danos subjugavit Uis servire coeg/

252쪽

perhocnomensuummultisnationibis Aurem Repetit idem c. n. HenricinoisItalos mismen tunc maxime Harebat, quod Danos, F

aceret. itehandus I. I. eam rem ita narrat, cum omnes in circuitu nationes subiret et, m Tinavali latrocinio Fresne in fabant, cum exercitu adiit vicus, re tributarios fa Imregem eorum nomine iam baptim

endum esse in nomiti et

non est dubium De limitaneo autem magis c

Uni clus. Nec tamen est quod de Adams

Episcopo quodam prodita. Erat

tructam a -PHenrico arcem longe ab ad

253쪽

o DE FINIBUS IMP. GERMANICiquibus liquet iac Henrici victoria promotis Regni limitibus, accessissedi nobile illud emporium d Vicinum agrum usque ad Ste1Nicum cita tamen , ut ipsa illa urbs protermino Regni utriusque esset quod ultra est Daniae relicto. Et vero jam audivimus diserte ita limites definientem Adamum qui

idem repetit, ut mox audiemus, cap. Jo. Quem secutus Helinoldus c. itidem scribit: Fines

Danorum qui olim fuerunt apud leovic iotransgress Otto.

Henrico defuncto, cum Dan legatosOttonis& Marchionem trucidassent, Otto ille Magnus instructo exercitu omnem istam Cimbricam Chersonesum non tantum pervasit, sed uegem Haraldum adegit, cum Christianam res, gionem admittere,' tum Regnum recipere in seudum. Hoc de Otione non habet , quod mireris miti indus. Itaque juvat iterum audire Adamum Bremensem c.go disserentem. ROtto, in ille, Rex postquam omnia ferme regVaqua post mortem Caroli defecerant,sivo Imperiostuletarat, in Danos arma corripuit, quos aUtc

pater ellus bello compressit. Enimvero tunc μbellare

254쪽

L18ER LAEA XIV. ω duremGuapud Heidebam. Mos Othonis num coloniam funditus exsti uentes Ad

255쪽

ius DEJmigus IMP. GERMANI Danicum tenuisse adeo ut etiam ille Episcopitus Vonaverit Hactenus Adamus , quem Helinoldus , Albertus Abba Stadensis Cran-tgius alii blent dissimulato nomine describere. Alibi cap. o scribit Juliam ab Ottone tributo subjectam, d in tres piscopatus divisam. Illi vero quod ait Adamus, Episcopatus Iuliae ab Ottone definitos, testimonium luculentum praebet diploma illud Ottonis I, quod inter Lindenbrogiana p. Ustio uidi alterum Ottonis III, quod p. III consinetur quae paulo post adducemus. Non meminit hujus victoriae , ceu ante dixi, Witehindus nam Cypraeus ineptit, quan do l. I. c. I pag. Dab Odone in Gallia contra Danos gesta cum hisce confundit sub finem tamen Litestatur, inter laudes Ottoni Caesari

desuncto a populo dictas a statum hoc quod cum alios superbos hostes, tum anos sul a Iet.&de Vigmanno rebelle scribit, illum ad . Haroldum conigille belli redintegrandi con- ς'

ira Ottonem causa. Dalmarus quoque silan tio victoriam illam praeterit, Ottonem tamen appellat Dacia hae. Daniae salutem. Saxo

256쪽

L13ga LCAp. XIV. iis bax Danus patriae historia striolo si G

pociarum G 'bulas ineptorum

magno' veritatis dispendio&

257쪽

m DE Fimpus IMP. GERMANICI famae suae dedecore, nihil pensi habens. Hinc Henrici Aucupis de Ormo Rege victoriam Marchionatum letalcensem ab illo coimstitutum silentio tegit: causam moti ab Ottone belli dissimulat imo impudenter audet victo sriam Haraldo adstribere. Vertini Henrici quidem res Italico etiam teste locupletissimo Luita prando jam probavimus. Ottonis autem victoriam vel illa produnt quae mox sublungit ipsemet sui oblitusSaxo. Hacqumum sciI. QNor egum , auditis suae Caesar apud Iuliam gesserat, plus opis ac ucia ex Saxonicis armis

quam suis viribus at ientem tributum Hara do nega P. Haratium vero rebus cum IN ratore compossis,confortium catholicae religionis Famplexum. Nec prosecto vel Hacquinus vel Haraldus ita res sitas composuissent, si Cito turpi fuga ex Iulia se recipiens extremum suOIum agmen Haraldo trucidandum expositisset. ImOqVei Otto aeternum nomen potuisset freto 'Iutico indere si dignitatem suam suga ejusmodi

maculasse Enimvero itonianae victori eluculenta testimonia sunt haec ipsa Saxoni narrata non Haraldinae. prae

258쪽

ecutus Marchionatum lesivvicensem passum eo Ottonem antiqvari, &Eidoram veterin

vero ne alienum, mox patebit

insipiciis , propagatamave aliquam ' in xhibent, quas ante laudavi Ἀ-

tari midum hunc enim baptigatum

ita sese habent.

potuml, inde enter in hoc

259쪽

ma DE Fm AUDIMP. GERMANIcI. studeant idcirco nos interventu dilecti Archi piscopi nostri Adal gi, pro prosteritate soc lumitate Imperii nostri,quiaquidproprietatis iumarca e regno Danorum adtacti as in honoremDei constructas,uideucet SLIES VICEM SEM,RIPENSE AR ENSEM, elavi hucpertinere videtur, velin futurum adquiratur,ab omni censuve ervitio nostriIuris abse etimus. Et ut Episcopisprascriptarum Eccci mrum,abschisia Comitis vel aliculi FISCI STRI exac toris infestatione serviant μ

cumbant, volumus mite Iubemus. Servos veros coonosin eisdem proprietatibus habitamus, nulli nis eisdem Episcopissertituros ab omni etiam nostriIuris sertitio absisimus , 5 subisnuilius banno eldsiplina idos, ni si bigarum

Ecclesiarum Advocatis esse volumus. Dut hoc auctoritatis no strapraeceptum firmum, inco mulsum permaneat hanc chartam conserib an--s nostri impressione Laribus us, quam rore manu propriasubtusArmavimus. Data VI len Iulii./m Dominica incarnationis DCCCCLVIndictione HYAnno miniOtto nis perii IV, Regni autem xxx. um 3-gadeburch in Deinomine men. Iu