Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

271쪽

DEJmmus IMP. GERMANICI concesserit. At verisimilius est , reverenter magis cultum a Suenone Caesarem cum ex aula reversus spreto Danico ritu Germanicum amplexus sit, cultuq Saxonico assumpto de in omnem militiam sitam pertraeto uxorem etiam ex Saxonia duxerit,di regno pulsius restitui in merit per Henricum Leonem. Quae omnia piemet Saxo fateturi

Verum quicquid egerit Seseno naud eliquare in magno id ponamus discrimine Qui Suenoni victo occiso successsit anno lues Valdemaru illico quid ossicii sui esset me mor, eidem Friderico Caesar obsequium detulit. tegebat tunc Caesar Augusta Vindelicinnim, in Ilesiam moturus, jamque stans in pro' cinctu. Ea de re ita Radevicus l. i. cap Eodem loco, hisdems diebus nuncii Regis Daci nuper electi Principis adeunt praesentiam,posti lautes auarent INVESTITURAM OB REGNO Do Regi mittere ac electionem ac imo factam ratibabitione coni mare dignare' tur Exaudivit eos Imperator, praebitos ac cepto abiis sacramento urisjurandi, post rem tum suum de Italia infra dies quadraginta

272쪽

Jams precatoresaderant a Rege Dacorum Electonuperpopulis favore creato, Principis arbitrio sceptrorum jura perentes Annuit hoc pacto Rex, utponiasiare versum Ante quater denos properaret Regulus istam cautusadire dies, gnumsumptura abist , OUeauiis MemIurando rite datu . Anno demum aiM in Germaniam reverso sire, aldemarus ille investitus est. Abbas Stadensis Anno Domini MCLXIII. Imperator tam Rotandum quam Octavianum cat ad udicium,curiam indicens Bi uncia. V mt Imperator, venit Rex cramine ruritum scomitam Dux Borius erat, quem ipse

: se mersis, quia regnum assectavit Ai

aldamarus duo Regna Dacia, Suecia ab imperatore suscepit.

Saxo Metis id contigisse fatetur etiam sed 'ei musta admiscet fidei plane ab-hmilia , primum enim non erubuit riden Caesarem doli, perfidiae incusare, Fsa quasi

273쪽

quasi aldemarum domo pellexerir, tantum schisinatis Pontificii sedandi praetextu, ocre, et spe totius Silviae praefecturae a jam pertrae to ad sese denique praeter exspectationem pinstulaverit, ut in Imperii clientelam Regnum traderet. At vero iampridem ultro id se iacturum aldemam promiserat, jam tenebatur investiturae capiendae ergo Curiae redicis ex Italia Frideriei se sisteres ceu modo amdivimus. Ipsemet porro Saxo satis prodit, al-demarum isthoc animo ad Caesarem ivisse: stribens Esbemum quendam , hisce verbis ad Regem suum proficiscentem ad Gesarem usum: Videri quod liberam gentissua cervicem, in si ς barbarorum hoc nomine Saxo Germ

nos traducit obsequis assuetam perfadam signobisem servitutem miserabiti Teutonicorum

y gosubigere cupiat cuid autem Dillius ad

deditionem perdurare, summam , ubertaim extrema servitute mutare : Uuore Regmp cario quam potenter praese aderi Itaq; Caesarem cum Daniam sua ditionis essecerit 3

miraturum auo tam validam gentem ora promissis superaverit istam armis tentavcrit

274쪽

..... LI)ER I CAP. XIV. diij illum sermonem incanduiste quidem Re- tamen verbo coasse id tibi esse consilium Idem narrat, Regi adventam illico moram destarditatem a Caesare e probratam, mymosum esse quod ante non D mri cum o Remum quod Romani Imperii

'indicat illa mox subsiecuta inlaudatio. Nec

catus sit: ut capit altero . . . ostende Dania fuit Imperio tum obstricta a serere Principum mo-Πζgar milai promptum est. Nisi quod dubi

275쪽

ris D FINIBUS IMP. GERMANICI

dubium me nonnihil reddit repetita per Frideticum a filio Canuto investitura,& cum fastidiretur Caesaris subsecuta indignatio, Et Canuto enim facile suisset Caesari petenti Omagium a 'na cum excusatione id negare. Caesari nutasuissent ustae propterea quidem indignanui De Canuto autem illo aldemari filio &successore, adhuc sub tutoribus vivente, narrat insemet Saxoa 6 crebris illum Varu D

amicitiae successionem EXPETERE JUSSUM quam modesti e rescrip se, excus itonis erbis a regnandi novitate qi situ. cum Casar erepturum e Regnum allia dam-rum plenam minarum epi iam re nis et Isi'lum hoc resicrisere contentum fuisse 'quin'

tam Casa: esse, ri quam tibi

mat, qui Daniam in qu beneficio reponere

Missum deinde a Caesare Sigfridum Thu

ringum sororium Canuti ab Arctaiepiscopo Absalone , penes quem tum administratio nis regiae summa erat hoc tulisse respouj-

276쪽

L18 Ei I. CAp. XIV. ais minore cum libertate hunc Danici Regni quam in Romani imperi gubernacula contIneres proinde abiret, Imperatoriq μ perferret imnorum Regem neminimam quidem obsequi pami dignitatissiua nomini delaturum. ACaesare ultionem meditante inductium mox Bogi lium pomeranum classe Daniam petere,victum

autem ab Absalone, coactum sele sua in clientelarem subiectionem Daniae Regis tradere Meminiti usus negati a Canuto homagust Amoldusta cap. I. Historiae clavorum: Iam interimperatorem, ipsis, Canutum scilicet discordia erat quia Imperator ab ipso seminin exigebat, quodet Rex ne abat. Idem cum narrasset cladem Rogisti Pomerant, a Leitcap. 7: Haec autem non sine udignation imperatoris facta sunt, qui se dicebat dupliciti a Cantito Rege lunatum , ψιod ab eo ronari noluerit, requod Stivos Imperio sub- ossi dominio per tributum re hominium sub

diderit,

Verum misera tempora mox rempubli- m Sceperimi, ut Dani quidem ausi fuerint liquandium laViam, Nordalbingicam

277쪽

Saxoniam redigere in ditionem suam , nemo autem Caecarum ex eo usque jus aliquod inDaniam praetenderit, multb minus armis vindicaverit. . Ac proinde, pcr annos quadringentos septuaginta amplius, Dania nexu clientelati s hita pristinam uae majestatis libertatem constanter tenuit, amperii Germanici legibus subductaest.Antea vero non solo errore quodam Re mira, sed populi quoque Danici conlensu, ptiestitum esse homagium , indicio fatis manil est est cum quod Regibus omagium

praestantibus populus non uerit restagatus, tum quod subjectionem illam detrectans Canutus populi aliquem dissensum non attulerit in excusationem tamen in patrimomo Regum pleno nunquam Herat Dania,coque nec fas fuit regibus de reipublicae summa populo imconsulio lis onere. Obiter coarguendus venit Albertus Stadensis in eo , quod Sueciae quoquς segnum Valdemarum I homagi lusς Cetessere riderico accepisse refert. Nec

enim ille simul Sueciae Regem egit, . Caela'

ruin

278쪽

Li3ER, CAP. XIV. adimi nemo in Sueciam aliquid usque huc vel tentaverat. Eoque nihil juris in regnum illud vel vValdemarus peteae vel Caesar dare potuiti

Si vescensem, Ducatum, Episcopatum Iamdudum non Germanis MDames urufuisse necnon essehodieqi. DAniam omnem ampridem nequaquam

amplius Germanici esse Imperii partem,sed sui arbitrii rempublicam,proxime ostendimus. Nee arbitrorquenquam facile inveniri,id qui hodie in dubium vocet. At ne sic quidem abore instituto deseneti aut satis firmiter limi- mania Dania que definiisse fortassis vi-Mmur. Sunt enim qui existiment, non int

pariem tamen

qxis aliquam, Ducatum nempe apiscopa

mihi: ntur non alio magis eam in sem

279쪽

nici principes Holsatianici Stesisvicentem duca

tum rexerint. .

Et sane seculo superiore, Episcopatus ille Stesivvicensiis in ipsas Tabulas Ordinum Imperii

Germanici , ea quae anno vicesimo primo in Comitiis sunt conscriptae, ac omnium credibiae fuerunt accuratillimae' est redactus P

oque quum Golscalcus Episcopus fisco Impe- perii pro ut erat jussus haud satisfecisset, per sententiam Spirensis Judicii Regalibus, quae appcllantur, beneficiis est privatus anno sexto post vicesimum Caeterum ille ipse Episcopus illico Episcopatus sui bona omnia non cr- manici sed Danici iuris esse, literis ad Judicium illud pirens exaratis probavit quas Histos Mestvicens L . cap. v. pag. an Cyprariis ς citavit. Rex ipsemet Danis Tabulis illis ninmen Episcopatus istius eximi, ut vitio insicstum, cum posceret , ab Imperialis isti Ad Vocato mota Christiano IlI riderico iRegi lites, secundum Daniae Regnum in pio Spirensi soro judicatum est Formula scintentia cum aliis ad negocium hoc pertinen tibus continetur libro primo dedisone n. ς'

280쪽

LIAE U CAP. XV. cima operis Decisionum sive Rerum in Ca meta Imperiali judicatarum, quod collegit ediditque Adrianus Gylmannns Quum idem a tem Advocatus Christiano III Regi de Ducaruquoque lesuvicens controversiam moveret, Rex vero de injuria conquestus esset Carolo Caesen jussus est Advocatus rem illam missam iacere prout loco jamjam laudato apud Gyl. mannum legere est. Et vero iam a Conrado II Caesare ad usique idoram amnem Regni Danici susci vocatum, adeoque antiquissimum illum limiatem rursus Confirmatum esse, sam tum supra Adami remensis testimonio comprobavimus. Nec reperire est vel levissimum vesti-

n iterum limitis constituti Econtra iam

Q. Christiano duodecimo Helmol

diis stripsit . . c. i : Odor est times re eni v vj. Helinoldi continuato , ut ita li- m Arnoldus Lybecensis . . c. in Adin munitu in gravi transiens

Ea Histor