Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

431쪽

3 7 DE FiNigus IMP. GERMANICI iam tum aliquid dichium est. Si enim illud tempus patiatur quis effluere, indicat is eo ipso negligenter se habere rempublicam quae amissa

sunt dereliquisse , Quo ps posses ri etiam

fraudulento ac malae fidei novum jus conca 3ditur. Non est vero quare quem turbet, quod restitutio debeat fieri a superiore, qualis rege nemo datur in republica. Id enim non simpliciter, sed tantum inter cives obtinet. Perinde ut inter cives nemo potest esse judex in caussa is propria. At si stiperior desit tum unus quisque sibi jus dicit, sese vindicat, sese restituit. Nonnemo haec omnia vult praestari ab uno, cui existimat jure naturae totius humani generis M competere. Sed inepte. Fac i,

enim quo tamen nihil est stultius talem aliquem a natura esse institutum 4 ripsemet assciatur injuria quem inveniet ille judicem vindicem aut restitutorem Vtique aut nullum aut seipsum. οVERVM haec de aIia id genus pro dignitate persequi, ejus philosephiae est quae justum

ne naturale exponit. Quod tametsi sertassis haud fatis sit laetum hactenus, tam Πa nobis

432쪽

a nobis iocine loco, itaquam est exspectandum. Suffcit nunc pauca tantum haec produxisse, propterea quod argumentum nostrum propius attingant tamen impedia liora unt. Duo histe adiicienda sunt ad publicum tis Imperi pertinentia, sic fatis quidem inicilia explicam, nec itidem hujus loci quae tamen non minus atque illa quae iam attulimus sitammessiunt ne uaris ad ario umentum nostrum cxpediendum ac proinde saltim paucis praemittendi, ut iis tanquam finmis ypothesibus imposterum uti liceat. Alterum est , quemnam penes sit τὸ κύ- , adeoque alienandarum Imperii partium juriumque pol stas suprema. Alterum, an illa siumma potestas obligetur, provincias Imperii Onanes ad popu-

Prius quod attinet, nonnulli quidem eximiumant omnem summam Imperii potestantem penes unum Caes irem esses hunc vero propterea quod sit mundi dominus habere omniana liberrima poli stiones, ac proinde alie-Πλndi iacultate esse praeditum. Ex adversio

433쪽

Complures, utut Caesari omnium tribuant picinum dominium, alienandi tamen potestatem

ipsi denegant, idque eo argumento quodcumeta alienatio cedat in Imperii detrimentum, cum Caesar omnisque adeo summa potcstas u-s nice obligetur ad commodum reipublicae qua rendum. Caeterum haec quidem posterior ratio levis est, jam ante a nobis falsi conubista ac rejecta. AEque autem elumbe est argumentum paulo ante adductum pro Caesareato alienandi potestate. atenim potillimae Imperii parti cum Cisalpinae tum Transalpinae

Caesar imperat, non tam ut Caesar quam ut

Rex aliquis Germanicus , si sane velimus ex aeterem omnem definire Id quod latet in ostensum est a nobis libro de Germanorum Imperio Romano Igitur quamvis Caesari,

in ea quae ipsi Caesareo jure proprie ita dict0

competunt, dominium plenum fuerit minime

tamen hinc sequitur in reliqua omnia par 'illi us esse. Sed nec facile probaveris, Caesari hodie vi tituli Caesarei ullum tale plenum dominium convenire Esto enim ue sucrit illa Caesarum olim potestas i hinc tamen col

434쪽

L13Ε II CAp. XI et stigere non licet Aaodieque illam superesse, cui

ita argumentati videas lic fatis multos. Nam ullo ue ut Romanorum omnia , ita etiam Casarum lura mutationibus sunt obnoxia. Nini in his aeternum, perinde ut nec in aliis hirumanis rebus. Eadem sane verisimilitudine coI- legeris ex eo quod Germanicorum remam pem exigua olim aetate Corneli Taciti suerit existi matio, nunc itidem os duntaxat valere ua-ipdendi magis auctoritate quam imperandi Atqui tanto temporis patio etiam hoc mutari

potuit.

Certioribus igitur rationibus innixi, primumi, idquidcin dubio credimus carere, saltim post

faximillanum id nominis primum ussam alienandi bona Imperii potestitem Caesaribus superfuisse. Dilarte enim id vetitum est iis legi- omnes sunt ad Caesaream ibu nitatem admissi. 3 onus Capitulationis, invocant, cum Carolo 'Phia para0ra-

435쪽

albentia Privilegitii totcuin sortitigi tin m. Maὲlucten. In eandem siententiam aliquid legitur a in Capitulationibus omnibus eorum qui Carolo

succelserunt.

Etiam vero dudum ante, etsi non sicripta lege, tamen recepta consuetudine id fuisse Imperio probatum saltima Caroli IV aevo manifestum fit ex eo libello quo Vencesta Caroli filio dignitas Caesarea detracta fuit ab Electo ibus. Inter alias enim abdicandi illum causis justas etiam hoc adferunt Electores' complures urbes terrassiam in Germania quam Italia ad m-roperium pertinentes alienavit, parum pensi habens ut eas retineret. Idem insimulant Gelbceslaum , quod pernitisse mutilasset Imperium, mutilum reddi permi et dum ex Vicar

Imperii creaverat Ducem Mediolanensem. Patrem

436쪽

LIAE II. Ap. XIX Patrem Irincesta Cimium ob alienationes it rum Crassum. perii vitricum, dissipatorem, appedale non dubitavit Maximilianus primus; haud dubie non ita dicturus si liberum alienandi sus Caesaribus competere iudicallet. lam seculo tertiodecimo adstrinui sacramento solere esseres , ne quid patiatitur Imperio decedere , indicat Ottonis V histona. i. M ixδnam Matthaeus Paris ad an-ipnum M X. Circa die estis os tua

manorem Imperator, memor Iuramenti, quod Iecerat, cum a Para ad morem uerat uui-

te alium homini umperii, dominica ca-

post addit Imperator nuncin Domιui PapAE

437쪽

et DE migus IMP. GERMANICI Papa tale perhibetur dedisse restonsum. Si, inquit, summus Pontifex di perii ura injusi polidere desiderat , a sacramento, quod temporei confecrationis mea ad dignitatem Imperialem meJurare compulit, me abso at, quod

videlicet DISPERSA IMPERII JURA MEVOCAREM. Memque cum Papa νμm

Imperatorem a prasito uramento , quod omnes Imperatores insua consecratione , inop ctis sacrosanctis Evangeliis urare tenenturio absonere noluit simperator econtra Imperii jura,qua jamparte maxima in manu potenti revocaverat, reddere contempsit, idem Papa ira ipsum Imperatorem sententiam excommunicationis tulit, oeunisersos tam Alemannia quam

Imperii Romani magnates ab nus si athabsonit. Marcomnia aris. Cui tuto possumus credere, quoniam desipisaevo illo floruerit, valuerit multum prudentia industriaqu*Discimus vero hinc praeter illud de isOi ν οin vulgari juramenti sere formula Romxtimc usitata fuisse tum illa quae otio jura ς rat. Ottonem vero tale quid jurasse, ex a vati quoque Tiberiensis , quem Imperatos

438쪽

Liar II CAp. XIX a uRegno Arelatens praefecerat, admonitione ad Ottonem haud dissicile est collectu Ita enim

ille loquitur : Si times conscientiam tuam, quas Mintiam propter sacramentum Augu- 'γαe patiatur, consis famam pusticam quati- Te criminationem de ingratitudine in Papam scilicet. Simili si non eodem acramento devinctum fuisse ab is uomet Papa Frid ricum etiam secundum Ottonis aemulum&ho-io item patet ex eo, quod cum Sardiniam occupatici, Papae ex J sunsjurandi de Romanae Eta is bonis defcndendis sibi laeti, illam repotenti resiponderit,' tu e jurasse ad repetendas re Imperii, a quibuscum Sard ma nyuste esset abalienata, prior suramento se fortius u reri. SE mnia plenius narrat Sigonius octavod cim libro Histor Ital. Hodie tale quid a miaribus coronandis Romae non exi stur,ceu coimnat ex eremoniali Romano Forte etiam post tridericum illum secundum statim id exigi de

i Jμ palmento non uno didicisseiacentifices suis rebus id non satis aptum esse. detur vero cin Germania jam tum in si

439쪽

:8 D FINI cImp. GERMANICI etum Regem admittitio esse. In Speculi sane Saxonici s quod illa aetate conscriptum esse alibi demonstravitnus L Lait.' . ita legitur: Cum rex eugetur Iureiurando imperio homa-gium praestet: aurare debet,se velle i itiam confortare S deseruere iniustitiam, oe Iau

PERII secundum suum pos JURA S

PENDERE. Qui acramento adstrictiis est defendere jura, illius arbitrio non relinquitur alienatio, itaque si in Germania ob istinuit tunc illud sacramentum culus mena,

ni Auctor Speculi , liquid patet diserta lege

alienandi potestatem Ccesaribus iis prohi-hitam. Pertinet quadamtenus ad mortanhunc id quod de Guillelmo Hollando in sarem Hecto narrat Ioannes a Beha Chronici Episcoporum VP yemnor pag. p. edit. Tra ,emna , dum militaris dignitas more illius aevi ante Caesaream inaugurationem pii Drretur, inter regulas illius disti plinae an etiam ipsi sacramento firmandam propos tam : Rempublicam stibatam in lor mittere, seudalia bonam ni imperii S

E UVAM ALIENARE 'Sed

440쪽

in nas leges iuraverimi tum Omnes militaris o dinis, utique Caesares es hoc juramento tu runt alienare quidquam prohibiti. Sed non est fortasse cur huic quidem argumento multurn innitamur, cum de juramento Gesareo ipse abunde constet, festim ab eaordio usque seculi te

Ne vero est cur heic quidem simus soIuctu de Caesarum potestate quae ante illudi pael una obtinuit, quoniam de suis alienati nibus, quae forte post contigere, nobis a ei dum veniat, ne huius sit instituti arduum hune iocum , prout alias fieri par est, nunc aegredi. cim ne utemur quidem nunc operosior aliis v rgumentis, ut ostendamus i nullam fuisse lini ab aliquot seculis Caesaribus potestatciri

alienandorum Imperii bonorum qualia cctaicioquin non pauca possunt peti ex illa summa potestatis ratione tu in Imperio iam- is dudum obtinuit. Illam enim nequaquam

olim suisse modi est in unius Caesia m manu sed Imperii ordines illam siemper

p)rticipaste , more antiquitus pene omnibus ocrmanicis populis recepto , liquido estis