Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

631쪽

ιν - DipiNipus Mp. GERMANICI Imperatores Germani bi tribuunt in omnes AErelatens regni regiones . quibus continenturA Iobroges, Bel ioci Provinciales, Burgundi libera, quam Caroia IVCasar Philippo Audaci Burgundiae Duci, prole masicula Comitum ex Fimaa imperiali ture fruendam dedit. Idem Bodinus paulo ante, Regum Gallicorum jura illa derivaverat, a perpetuo quodam Icariatu, quem Carolus IV Caesar Carolo VI Viennensium Delphinati concessierit.' Carolus, inquit, is IV Imperator Carolum VI Viennensurata Delphmatem Vicinium perpetuum creauti

anno M CCCLXXVIII re quia nondum excesserat ex ephebis adiecit atatis benefici copiosissimo aegratiosissimo diplomate , unde

aurea sigilia ependerat, quod in archi gum nostrorum me legisse memini. Vicarium autem perpetuum Arelatens Regno pro citis excepta Sabaudia' in iis ius vita ac necis Imperii subditos, ac potestatem qua a Regiali si ioxime abesset concessi id H, ut capite damua tos supplicio eximere, tributa imperare, Tec 'caba indicere, macationes munerum conscis

r nescia ac manera publica arriri, cis

632쪽

Ligra II CAp. XXIV m

decernere ac finire eges ubere aut cata antiquare,provocationes ad Caesarem disceptare s id genuae asia e cere os it qua nepte or vinciarum praesidi seu Vicario ab Imper tores tributa idemur Mox subjungit Provincia Comites ab Imperio Germanico iampridem feta

psis exemerunt. Inter quos extur Raimunia

du poseremus, επι ilia alteri Hoc IxFrancorum Regi, altera Carolo Duc Andium i nupst hinc ad Comites Andium Provincia inde ad Reges no os Renati Comitis farrit ne delata est Haec cum ita o more tuo attulisset Bodinus , tandem concludit: quo planum it , Reges Francorum in o-i, ne Arelateas rerni populo Iura maiestatis

halere . nec imperii Germanorum Muciarios

porro Ioannes etiam Aventinus, tam dum ante illum Theodoricus de Niem, crinam scriptorcs , alienationem Arelatet Regni per Carolum IV Imperatorem fariam esse M agnoucrunt graviter coimqucili sun Huius lim sunt verba : Ecce

633쪽

s FINIgus mP. GERMANICI h pocrita insignis, s avaritia alter Crassus, cum quali pertinaciis calliditate ad Imperii culmen ascendi 8 Ecce quales fructus attuliti P Nam quondam Ludovico Andegazens Caroli Francorum Regis germano imu sare sdibus, pro uno prandio solenni,sbi apud Visiam

novam propeAvenioncm praepara. o,Regnum

relatense ab Imperio dimembrando seu eparam do concessit. Aventinus in hunc modum loqui ij l. 6 Annal. Boloar de Carolo IV Caesare laverba iacient Galliam Narbonensem , quam Vienna principatum, Delphinatum in nrem Arelatens vocamus ab Imperio abalienavit,

Ioanni sororis sua marito nusquestio Carolo R , occidentalis Francia tribuit Sigism-- is filius eius, qui ori rerum potitus e La pr bavit. Diploma in Bibliotheca Parisiensum amplissima, qua intemplo suburbano D. Victori dedicata exstari legi anno abhinc decimo octam,

cum Lutetia Philosiophia operam darem. Id in oab aliis proditur. Quibus tamen est opp0'nunt recentiores quidam Gallici scriptorcs, quorum alii non dubitant asserere, ne quid mi Delphiuatum a Caesare Carolo quidquam

634쪽

Li AER I Ap. XXIV t uti datima esse tallo, quoniam ille Principatussam tum multis retro temporibus hierit sui tu ris Illos inter Scipio lupi et Histos generati

stliniis tumet invectus in Niemium, & qui eum sequuntur Germanos, in haec verba suae linquae prorumpit Trutila se notorement suppose,pui u long temps avaravant ij avolt en desdeigneur particulimrs, qui o dolent en ro-

H. autem tametsi ita a variis vialao tra cantumn quammultis tamen a vero fortassis a ςunt ac proinde nostrum jam est, heic etiam in 'gcnue,procul amor: odio,ssententiam nostram in medium depromere.

icivandum Galliae Reges nunquam hisce quin-- 0 imi culis, vel rem potitos per Oh, ' una, vel in omnes eius a uod summum sibi arrogasse tinuumque ex historus est notissimum ho nore

635쪽

'erte nemo dubitat. Sed nec in Sabaudiam, nee n Burgundiam minorem , nec in Helvetios, aliosque Burgundici regni incolas , hactenus Gallicorum regum quisquam , tanquam sibi iure subditos quid tentavit. Et Ver lusis, quod in Arelatense regnum sibi competere volunt, nomine videas laerumque non intelligesceos aliud , quam supremam in Provinciam potestatem. Duodipsum usque est adeo notum, ut non dubitaverit diserte idem assit - 1ο mare ipsemet Nicolaus igni crius Gallus, parte tertia Bibliothecae historico quam appellavit,

ubi de iuribus Christiantissimi Regis sui in ci num Arelatense disputat. Verba enim de illo

taciens subnectit sua lingua: t entendens encor , c droit mr Ir enc Iouement car es Aoude France coni amat cherche aucun droit im les autres province, Iollaum a inici, Inde obiter patet perperam ab Aventino pro nunciatum, quasi Gallia Narbonensi Viennae

Principatus Regnum Arelatens idem

gnificent quamvis haud negem Arelatensis:

Pni vocem Viennae illum Principatum syc

636쪽

Liar II Ap. XXIV 'γphinatum uim alia quam multa selere olim

comprehendere.

Notandum Sec do neutiquam admitti posse, quod de Delphinatus Provincite Prin- cipibus antiquis Bodinus Scipio desalii tradunt, illos dudum in libertatem assertos Imperii Ieges non audivisse. Nos certe sana tum cap. xiii cum de aliis tum diserte de Piovinciae dominis longe alia probavimus. Sed c non mulis to post liquido ostendemus, ipsos Gallicae familii Regiae Principes aliquot simulac in bona ista successerunt, ultro in clientelam sese Impetii dedisse Caeseribus nonnullis disticulte eos a tamittentibus. Quod prostem haud secissent, sit, terras illas Impeii finibus jam tunc antehac e cidisse suissent arbitrati, sive Caesares sive Regii illi principes Et ucro videas Bodinum de alios in ullo teste haec ita asserere, idque in gratiam Regum suorum, quo illos omnibus Imperii tru

aoribus eximant.

Id Dertio dignum est observatu, Rudolis piovinciam in potestatem Regiae fami M. Gallici quidem pervenisse, non alio tamen quam siduciario jure a Rudolso collato. N

637쪽

so DEImiῖUS IMP. GERMANlCigatur sane Albertus ille Argentinensis narrans, obiisse tunc ultimum Rc in Arctatcniciat atquc

ita regnum illud per Aim a Galliae rege occupa tum Rudolso iustra indignante. Nec enim illa tempestate rex aliquis Rex Arelatentis vixit. Fabula vero nata est inde, quod sine masculis veredibus defuncto unc Ra:mundo e-ren ario, ultimo familiae suae longe tamen potentissimo Provinci Comite, iacri illius cito, Ludovicus I Rex eiusque rater Carolusi Ande avensis post Siciliae Rex , uxorum suarum nomine

Id initio proceres illius regionis aegre tuliste, ut Qui maluerint mollibus amperii habenis reo nec placuisse Rudoli, utpote cum no uvo exemplo in tam amplum patrimoni imImperii, iamilia Regia , aemula semper m- perii rebus, tum perveniret haud quisquam negaverit. Nec tamen in Gallicarum rerum

diustentissimis scriptoribus, quales utique .pi' Gaguinus ani lius de Regni Ar latenti illa occupatione quidquam legas l inquantum arbitror, quod tum temporis n0'

xam Regibus Galliae illa possessio esserisqu/ζ

638쪽

Ligga II CAp. XXIV Carolo ejusque posteris Siciliae Regibus Nee temere item reperias in ejus aevi monumentis, id quod Volciastum audivimus memorantem a Rudolio per vim itertum Imperio Arelatens e Regnum itaque vix est ut huic fidem tuto ea in re adhibeas. At vero a Rudolse concessam fiduciario lure regionem illam Carolo Siculo, indubitatis licet testimoniis probares: imo ex iisdem per ut verosimile, ipsum Ludovicum Sanctum Gai

nil filiam, illo nexu fuisse Impegio ob

ulctum provocabo nunc duntaxat ad uniti

Nicoles III Papae epistolas quoniam et o

&numero complures si antis prolixiores, quam ut commode huc queant adferri, contentus nunc ero historia, ouam ex illis Bgovius confecit, rebus anni cum septua esimi;

ni tum octogesimi post millesinu ueta t

urnum decimotertio Annalium Ecclesiastico 'tonio inseruit Priora :ec sunt num δ

639쪽

s DDpmmus IMP. GERMANICI Raimundi Comitis Provincialis Magneta mi Luritici Galliae regis id nominis ix itidem jam deuincti, relicta ius in Provincia Comitatum atque Folcaqueri provinciam pratendebam seque BENEF1CIARIO TITULO erat igitur jam in clientelari jure Caesaris Rudolphi Provincia Uiba possidere asserens, Rudolphum

rerum ad Imperium sectantium vindicem implorabat, adeoque contra Carorum possessorem incitabat. Negotium proinde Carol, do biviqfacessebat armis contra susceptis, posses exuere cogitabat. Intercessit Nicolaus Pontifex ne ferro inter se decernerent, sed arbitrio Sedis Apost totum negotium permitterent, hut que rei nuncios adsub Asa Romana destinarent' amobrem tam Rudolpho quam Caroma pacis consita inclinante, s auxilia a Nicola' implorante, is Regina Margarita scri it a 'thorque fuit dissidii dirimendi atque concordi ineunda: misso adeandem Sm one Cardin.fit, S, qCecilia, tunc Legato in Galliis AdRudo quoque misit Episcopum Tripolitanum, quic

pitula, articulos conυentionis Assi proponeret atque exponeret, ut tandem pax tet concors inter

640쪽

inter Reges sabiliretur inter qua praecipua fuerat conditio, ut Molphin Clementiamilia am Carolo Principi Salernitam, robigo SL

cita primogenito in tramonium cosio rei,do- tuque nomine Comitatum Provincia, Alcmquem concederet, seau molestia inutis liber ret, a m per eadem ratione Anem controvem si inter Margaritam, Caresum imponeret.

Cumque Caressis Rex Petrum Episcopum C mibique mem, Lucam de SAniano, o Richardum troiam milites consibariosque 2os primum ad Nicia Ponti . deinde ad Rudo tam ire nuncios in eo negotio iussisset, Nicolaus illis, mittens adRudo tam maiorem in modum comtimendamis. planius S accuratius omnia traduntur in historia anni octogesimi num. 2 quidem hunc in modum. Cum hac in Italia ageren ' non intermisit Nicolaus majora gravia odia componere, inter Rudolphum Re rogem Romanorum a Carorum Sicilia iam 'Liam exorta. Jam dignitatem Senatoriam, spotestatem Vicariam Caroli deposiverat C mitatus Provincia, Alcaqueri possessio, controversam terrebatur . Rudol tu ad I