Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

발행: 1680년

분량: 1033페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

641쪽

ues DE FINiBU IMP. GERMANICI perii jura pertinere asserebat Carolus Rex sMargarita D. Ludovici relicta, altrinsecus contendebant,praestantiamque juris beneflciarii obtendebant Nicolaus itaque Pontifex arbitrio partium arbiter factu , Mattha Ur o tituli S.Maria in Porticu Cardina9,6 Benedicto AEnagnino Notario Apostolico, id quicquid erat, controversia commis, ut cognoscerent .

dentes animos concisiarent con emtM Carolus utramque Provinciam lure beneficiario retis i.

ret, Ludolphm Clementiam filiam Caros Principi Salernitano in matrimonium daret AI laus id quicquid impedimenti, ex eo quod mentia Anareae Fratra Relis ungariaculo Caroli Principis,promissa, atque ipsi Carsi, ηGotta Clementiae Soror des ossa Iam uerat, tot teret, Margaritas qui urisse habere exit maret, apud substili Rudolphi Romanor figuproponeret declarationem autem senteuet eam, 'Nam sunt, desinitietam a Sede Apostolic is exffectaret, Caroluae Rems Princeps, ex j muti a Rudolpho Rege procripta figi perio homa tum lium maestarent, atque δ' cramento se bimarent. Euri bus literas '

642쪽

forma privilegii omnium transactorum conceiaderet ad extremum Nicolaus Legatum a

Sede A sono desinaret, qui non olum prisens omnibus actionibus interest, verum etiam omnis auctoritate Apostolica sabiliret. Misit in eam rem Nicolaus Pontifex Hieron mum rit Pudentiana Presbyterum Cardinalem LMgatum, qui pacem inter Reges Rurilphum, Carolum conciliavit Nicotauae quoque ipse uti desideratum matrimonium contraheretur, o me impedimentum lusit atque ut quam citis e fons tria accelerarentur, omnino praecepit. do bio porro ex pactis conventis utria que Provinciam Carolo ejusque haeressibus, Guscendentibu in perpetuum, Iure pmd vocantas clario como sit,&Margarita Reginae, nove ih a te aliquis alius nomine suo , impedi, mentum Carolopraestaret edixi ac quid iuris Ichabere putare ut adsedeferret, atque decim, rationem a Sede Apossolica expectaret, praescrinit. Hactenus fgovius Cui tuto possumus uti- credere hac in re, cum literae Pontificis colaminde haec deprompsit, passim vulgatae imi Quin imo citant inter illas Nicolat. -

643쪽

3 4 piNIBU IMP. GERMANICistolas tertio anno scriptas, loco septimo decimo, ipsius udoli luCaesaris litere benericiariae, rO.lo Siculo tunc conccisae id quod BZovius quo

tari, etsi in illum modum in ditionem familia Re ae Gallicana fiduciario titulo provincla devenerit , vicam tamen rem illam ' me minimes serendam succelloti RudolpblAdolso assavio. Verissimum scilicula squod audivimus Goldasium narranaei coAdolpho , provinciam illam Gallis eriperς

conato minc etiam Eberii idus Dusboncm si Archidiaconus in chronico ad annum ir' annotavit Orta est controversa interi P ii

Francia scis erat Philippus pulcher exu parte s Guardum Regem Anglia ex alter , Et Adol in Romanorum Rex in faetens IMPAn repetivit a Rege Franci Regnum Ar latense, o quasdam alias terra , et esse perit, easque quodin manu forti

quirere domandavit, ni Albertum Austriacum Cartarei cum

bppo Pulduo anno MCCXCI M in si

644쪽

cem dc concordiam pactum esse, haud videtur quidem negari poste lanaque tum cap. in id conditas tabulas produximus. Nec negaverim , a p.ure in Gallos collatum benencium circa Arelatensem Provinciam , quod impugnaverat Adollus, ab illo confirmatum esse.

At ver id quod uinto loco est observandum' imperialia omnia iura illum alienasse,

neutiquam fit verosimile . Utique enim inio tabulis illis otia attulimus,quibusque pax tunc publica constituta est , nihil usimodi reperias, Stati repugnat huic narrationi ullis sub ecuti temporis qui liquido ostendit, Imperialem summam potestatem in Arelatens istiae , diu etiat, an post, Callo haud repugnante, suisse stuperstiatem ceu mox demonstrabitur Qui vero id contige i , si ea prodigalitate Impcri omnia

inhaec iura Gallo cessissent Ad hoc usque adeo de Alberti illo dono Galli inter se dissident, ut id ipsum illud disssidium fabulam omnem suspectam reddat Did , quod eorum nonnulli

Π iis vapulant i Eiusmodi sane est com-nacinum Hil cimi Nangiaci . aliorum con-- , di cessum

645쪽

α' F1Nisus IMP. GERMANICI cessum ab Alberto, ut Regnum Francia, pota solummodo usque ad Mosem fumum i i ita partibus se extendebat, de caesero ii que ad Rhenum potesatis sua terminos dilataret praeda. re enim in illud animadvertit Bellerorestius im

tim Mosian semper fuisse semitem Regni Fram clari qua ultra Mosam siunt ad Geni vimo se remo Imperii iure .pendisse V ucri. sati habuit angae narrationem illam mi se minime probavit. Producam suo M'bertino illo dono sententiam, qualem illam Gallico Latine vertit diligentili mus uniueus Im Addition. adl. 1. c. s. lutis Publici, Gioniam digna sunt quae memorentur

convenerunt Vocoloribus in Lotharin ia, Mσno Principum Praelatorum rum quam Gallorum comitatu. ibi paci initis renomatione antiqui /perator renuntiavit uri, quod nomine

ri habere poterat in Regnum Ar

646쪽

tori Friderici invaserant. M autem Gazacessit in emia mentum Rudos lis primogeniti peratoris favore matrimonii, quod curata Blunca sorore Regis contraxerat, anno autem insequenti consummarivit, omne Lud Do tico aere arbitrabatur, tam in Lotharin iis quam in Comitam Usens, districtu risburgensi. V i scriptum vidi in copia transmi ctionis hac de reconfecta rem quadam historia Archiepiscoporum Trevire iam non δε-

pressa - οὐ ut eadem hisoria refert maxime dici licuit Archiepi copis re virens, Iuntino coloniens , icut Imperator postea fuerit coactis se apud ipsos excusare, prout mfert Cu manus . Licet Annales mi Emide Nangiaco, Annaos alta etiam hoc ad dant eodem pacto fuisse concessum, uinmites potestas ct iurisdictio Regni a qua ante M Iesia terminabantur, imposterum ad Rhenumuique si extenderent. Haec ignieritis. Qui si legit Tabulas illa Albem quidem usque adeo liberales , quare non vulgavit eas omnium exanain exposivit Certe quo-

647쪽

qs D Fimaus IM'. GERMANICI.niam hoc neglexit, etiam ipso illo fides illius suspectat redditur. Jam vero subiungit mox Vignierius, Henricum Lucesburgium vendidis. sic impcrii iura Gallo quod proiecto fieri non potuit, si paulo ante Alberti illa donano tu sisset instituta. Quod si porro Electores nimcipes Alberti illud donum improbavere, non accessit utique ipsemet ignicno teste, consensus Principum quo uno stat robur Caesareo rum munerum . Non dicit vero id Cuspinla-ionus quod ignierius illius testimonio vult probare, sed hoc: Blancam Philippi Regis sororem Rudolso filio in matrimonium datam esse, Moguntino incolomenis Episcopu Hθlicuis ,

easque ob nuptias Agerio dehinc in Hos ac re is bellis fuisse. me donato a Caesare Arelatenti sc-gno, ne quidem verbesum aliquod memoraVis Cutinianus. . e is Veluti autem Alberti donatio ita tabulOla commentitia est quoque Henrici Luctibus Ugii venditio quod Sexto obsie vandum venit, Etiam huic enim repugnant secuti temporis areta, Quae loquuntur superstitem Caesarum auctorintatem in Regm Arelatensis populos region μ

648쪽

Ligra II CAp. XXIV que Imo ipsemet ille Henricus paulo ante obiatum, siententia illa qua Robertum Siculum pro

scripsit, non tantum Regno Assum diaterno sed e tiam Comitatu Provinciae excidi se pronuncia i vit, ut diserte in vita Caesaris illius scribit Conaradus eceritis. Nec tamen etsi pontifex sententiam illam improbaverit, caullatus est veniadita impens lura quod metito obiici potuit Hennc , si illa venditio fuit instituta ui vendidisset porro Henricus Gallo Imperii iura cum constet fui I illum infesto in Galliae Re gem animo, Squidem usque adeo, ut nonnulli memorent agitasse illum consilia de Gallia omni subjuganda in obsiequium Imperito uisiei ulum sane lurium Imperi eximium vindicem, monumenta omni loquuntur. Adlaocante Bodinum iacmo memoravit illam Henanc venditionem : non Tmylius, non aptainus, non quisquam alius eorum etiam , ui

'malore cura res Gallicas tradere aggresti sunt. Num vero tacituri suissent rem magni adeo momenti, ii illa tabulae ad quas provocat B ulnus, in regiis tabulanis tum comparuissent

649쪽

, DE Fimus in GERMANICI cum jurium unius Bodini fide hac in re nutantur Magno utique argumento', nusquam hodie tabulas illas amplius reperiri. Vident vero illas Bodin non dubitandum tamen in a allaria manu profectas, viro docto, at ni imium forte Regiarum partium studioso , facit credulitate imposuisse. ' Praecipiti aniliudicio illas a Bodino probatas vel illud incli cat, quod scribat i contractum intum inter Henricum V Caesarem .Philippum Vale- iusium Caroli VI proavum. Quae plane sunt Valesius enim ille rerum potitus est , i ab anno vicesimo Navo post illelsemum trecentesmum usque ad quinquagei mum interea vero temporis nullus Henricust, Imperii rebus praefuit, sed Ludovicus V far, cui cum Vallesio tantum non capitales in micitiae intercesserunt, Nec integro illo culo Henricus aliquis quintus, sed id non in

ueptimus Caesarem egit. Par Mλἀ insani strenui scilicet illius Gallicorum luridi'

650쪽

conjiciens contiactum illum in annum MCCC tricesimum, quo nec Conradus aliquis nec Henricus imperavit. Quam ineptum porro est illud Bodini , Ordines Imperii con- sensisse in contractum illum δε Regem Bo- hemiae Ioannem constitutum praedem Quid opus enim praede illo, si ordines consensulent

iam vero Iohannes illa Henriei Caesaris filius hemiae Regem coepit agere demum anno io CCCXII, eo plane tempore quo gravissumum dissidium erat inter Caeserem inobetitum Sicilio Regem qui tunc erat Provinciae Comes Gallici ut sanguinis ita partis. Cui fiat verosimile illo tempore multum adeo a Geois sare is hoc Gallis indultum Quam pene ridi culum etiam illud : Arelatensia omnia emisse ab Henrico Philippum Valesium fide tamen iano septiragesimo octavo eiusdem seculi curati Carolum Regem filio suo ab sareio Carolo V conferri Vicariatum Imperii ing Uno Arelatensi quidem excepta Sabaudia, quae tamen diserte in Tabulis emptionis am ni Gallo cesserat Iace nunc, nunquam iubae in omne Burgundicum regnum

SEARCH

MENU NAVIGATION