Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

721쪽

melinis debeant, meis aluos ad regensim no-sram edem Regiam in civitate radicta, qua Regalia dicitur, destinando duxerimus, nulli alteri obedire velint, debeant fideliter sa- rate. Et quod dum praesentes fuerimus in loco praedicto, licite possumus pro nostro benepticito,

auri, argent re alteri cuyuscunque metiat, fabricare monetra, ad quarum recepitionem obligabuntur omnes, guli, quamdiu nostra Sc- renitas ibi dignabitur demorari. NUerum haec hactenuS.CAPUT XXVI.

a Retes Gallia in Regno Lotharin dico possident, istorum magnam partem finibo h perii tam fortassis ex

eidisse. ΡΣ Π xo Burgundico Regno, ducit nos

ordo in Lotharingicum. Hujus au malia quidem citra omnem controversium in Nira Imperii limites continentur , utporc VRS Onera ejus publica serant, &audiant lcs: pareant iudiciis. Nonnulla vero ui usunt juris, certe opinionibus hominum Vasa

722쪽

Lippa ICAp. XXVI 663m partes differuntur qualia sunt, quae Calliae ac Hispaniae Reges tenent, in Ducum Lotharin3iae patrimonio censentur. De quibus solis proinde nunc disputabimus, initio a Gallicis r facto. A GALLis quidem Reges ab Ottonum usque temporibus in omne illud Regnum per complura secula nihil sibi arrogaverunt, laxinter Regnum illud o Imperium firmas imites- is querati certi sibi constiterunt Hoc statu fa ne omnia ad Fridericum usque Secundinia Caesarem perducta esse, a nobis capitibus VI VII luculente ostensiim est. Unum tamen hic addemus, quod ibi do-

, cere intermisimuS. Nempe a Caesaribus nostris ultra antiquos Regni Lotharingici limites vim Imperii fuisse protensam in Cam-yantam Gallicam. Non ausim cum doctissimo Chidetio repetere illius uris otiginem ab ab anno XXXVI quo Odo Campanus

Iacramento se obstrinxit Henrico III. Illud in untaxat pertinuit ad non offlenden-

tum amplius siectis quam fecerat Odo. Ditate Otto Frisiingentis l. 6 cim. y AGUM

723쪽

e astataque per tres continuos dies Ouonu terra,

VAT LUM Lodixingi quoquomodo lactic ir Imperator revertitur his dedu

hrti de urbibus Franciae cap I lico' baidum i unci ab Hentico Imperatore ,: tiri medio relinquo, quum Vld in IJ h pidiceum , quo nemo

candore in eiusmodici de Comitibus Campaniet ita loqVυ qui Ludovicum Crassum Regem et Itirem be is continuo lacessuit in J V

724쪽

L13ΕDII CAp. XXVI mtum annis junior est Theobaldo illo Odonis

filio.

725쪽

Verum utut illud sese habeat, saltan huMagnum Theobaldum in clientela

726쪽

LisERII Ap. XXV o inpote quum ille Palatini titulus non nis ab

Impenitore profectus sit 'miserte Pithceus Palatim appetatio generalis e Doe communisus omm ae qm munus aliquod habent in P latio Imperatoris.' Item paulo post Id me compedit ut dicam, nostros Campam Comites

raeam Palatini dignitatem non obtinuisse a Renre Branciae,attento Amaxime, quodcum ramum istum titulum assumpserunt, non in bona Regis, fratra,sed aperti eius hostes erant. Iterum alibi Comites nostri cum Regem Francia haberenta εγο tem, uise fortiores exhiberent, acceperunt ab Imperatore Eum Palatinisu regionis titulum. tandetius ita scribit In chartis antiqui apud Aicolaum Camuet arium Trica sinu Henricus Comes Campania anno MCLX inferibitur Trecensis Comes Palatinuae Theobalduae item anno MCCXXIV nec non re Henricuae

a ter anno MCCL LII Campania, Briae comes Palatinuae. Idem Chii etius taeelare observavit , inter epistolas ridericia Caesaris

Dina sic incipere : riderisu Dei gratia Ro-

727쪽

668 Fmigus IMP. GERMANICI miti Trecarum. i. e. Campano' gratiams am, omne bonum. Idem ad suci verba haec petri Sanjuliani Decani Cabilonense ex libro Antiquitatum Cabilonensium Toparthalonem a in Historia Regis Ludovici satis' i endit, Comitatum Campania non fuisse obnoxium Corona Franci eque Marschallum Campania haereditarium non fuisse Regis Francis

decretum. Et vero Ionevillaeus partea. Histor. S. Ludovici agens de apparatu illius Regis, quempianno 2 g in sacram expeditionem instituit, dbserte dicit, se Regi jurare noluisse, quia, inquit, μ' cliens quae non eram. Attamen non orta sis hinc firma collectione deduxeris, Campaniae omnem Comitatum Regibus Galliae non uisse is

obnoxium a

Fortius argumentum traxeris ab eo, qu00 nec Theobaldus Rex avarrae nec elus Allus, ubi Campaniam haereditate crevillent, Regum

Galliae beneficiarios ut se agnoscerent comps raserim passe, Imperii majestatem observant :modo verum sit quod ita ab alias refertur.

certum est, Comitatum hunc in patrimonium

Regum Gallie anno demum M CCCX A

728쪽

fiusse cooptatum , rerum potiente Philinno Valatio. Ut Nolui haec quum stupra agerem de fini bus otharingici regni, movere quod existi, metri rebellione potius quadam haec ita conatigisse quam iure subnixa , utpote quum definibus a terno pacto aliter fuerit Regibus Galliae ab Imperio cautum Nec vero ipsi taeGres nostri videntur Campaniam Imperio sib-κ ductam olim suidem inter damna a Gallis l. lata numerasse. Notat enim ex Alberto Atagentinate quidem Cis fletius, Ludovicum avarum Imperatorem anno M C GC X X XII literis Philippum Gallum admonuisse Laistit ab

is occupatione terrarum Impera desisteret, id existimans pertinere ad occupatam Campa naim. At vero no iam tunc cap. V. osten-

aus, Delphinatus praecipue occupati caussa Ludovicum succensuisse. Videtur nimi. sum facinus illud Campanorum pene ocmi

729쪽

BERUM , absolutum ab omnibus legibis,

foederibus, obligationibus, conventiombin s M. ctu, quibus ipsi antea fuerat devinctu s obbagatuae, quocunque modo, spe suamcura caus am id fuerit . Inveteri s. Flandriae Chron, co legi, notatum est Chifletio Alsatiae Vindicatae cap. xi, eumdem Gidonem de Comitatu

Mandria tunc fecisse HOMINIUM Adolpho Imperatori; qui illud admisit, eique

opem s auxilium adversus noxios omnes o Nticitus est Nec vero etiam homagium elu,

modi admittere debuit forte Adolphus, ncca secutorum Caesarum quoquam id exactum cst ac proinde juribus Imperii certis qui disque eiusmodi quaedam connumerar non umerentur: quamvis alioquin ad Regnum Lotharingicum mento pertinerent. Vt vero aliquiuiuris in Campaniam aut Flandriam Impcd0 accreverit, id omne dudum utique petiit cum intra hosce trecentos quinquaginta annot nemo Caesarum Imperii nomine a Gallo cPras illas vel ferro vel calamo repetie t tantum abest, ut quisquam vindicaverit. Nec nina

tanti est querela unius Maximilians' m

730쪽

I sq. II Ap. XXVI criCaesaris, qui interii titias a Gallis Imperio illotas Occupatam Campaniam recensiuit. DE IIS igitui tantum nunc agemuS, quae

hodie Galliae Reges possident, etsi aeterno pa- et cum omni Lotharingico Regno quondam Imperio cesserint . dc dubio carentibus ph scis Regni us finibus contineantur. Illa vero, ut compendium iaciamus, possunt tres in cla te quasi dividi. In ea sicilicet quae ad Maximi lianum usque primum Caeserem tenuerunt, in ea quae secuta usque ad proximum ferale Germaniae bellum. densque in ea quae nuper ac

cesserunt.

PRIMA quae diximus quod attinet, amis statim a seculo usque decimotertio , post lapis cum Ridetico I Imperii vires, videntur Galli Reges, ut in Regnum Burgundicum, mi in Lotharingicum sensim magis magisque

involasse plura hauddubie occupaturi, si domi roles ibissent tranquilice, nrimum ab Anmis inde a Burgundicis rincipibus aemulis , non tuisset violeum conatibus repa oulum ni ctum P vero jam reinc Llidovicus IV o-

tuum Anglu Uicarium Impetu instituit

Rci ci contra