Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

731쪽

6r DEFiNigus IMP. GERMANsci contra Regem Galliae holici iudicatum, quod oppida Imperii Romani obtinere eum diceret laqueis Cameracum circumiectosque nes, ut cribit milius Frois ardus ita loquitur siuod G Ludoviciu tanto honore Angim urgebati, praecipua fuit causa, ut hac occasone inter teros tumultin besco recuperare posset Camera- cum qua quidem civitas cum H Imperio coniuncia tamen a Gadis fuit occupatabe o Albe Aroentinas testatur, Lticlo, jcumtaxiare,ctimi lima lippum Regem monuit let ut ab occupatione te rarum Imperii desisteret, mentionem simili c-cisse studorum qua Rex Francia tenebat ab Imperio, neque ilias recognoverat Maximiliam ditate Gallum adhuc sic satis multa Lotharingia Reon tenuisse idque visum clim Impermnli a fieri, Quandoquidem quasi indiculo quodam citcomprehensio in uia charta, quam ex manu

m, plena auctoritatis exhibet Clarinii Chifletius in Vindiciis Hispanicis cap

usF. Operae fuerit pretium illam cum sua inscriptione huc adferre. QuInquam enina' ara

mprehendat quae ad Burgundiam ς μζ

plaeraque tamen Lotharingicollegno sunt ta

732쪽

LIB. II CAp. XXVI Excerptum e Iuridica di quisitione tempore

Bapalmis in Arte a versu Truncum

Berengaris , TRIBUTUM VODDAM GNARIUM quod vernacus TR AVERSappediant, ab Normannico mari, ad Ardennam usque exieebatur a quo nultas nis Imperio subditus eximebatur Os quis peregrinus id frat da sit,Iure in eum agere vel in ipsso Imperio po- erat exactor lupa repetens obtinebat. In Cameracensium s Veromandriorum

confinio quidam HUNE CURTENSEM VACVM, fure nexisuum, ad Fave a Dynaste Iure domini lectare assiquando professus II δε-riam postea superior isse Dynastes Comiti A sensi vendidit: hi uo ui comitatui addixit,eoque Francicam reddidit.

E SEM clientia stia agrum, olim alienatum, Ubemptore redemit Franciae primu acceΠ-Hoc tracta Franci lis quam septem θ - Hrum agro In perio a serunt.

733쪽

εν D p1Mm IMP. GERMANICIA Coenobio Fervaquio Imperii es ita adversium AESIAM protenduntur, adi tranium que pontem, mi Monachorum Prioratus diraret, Caroli Magni et smperatoris privioris nobilis Deo musta m sum Imperii, Regni monimenta superes di

cuntur. . ru

mirinio ad eam Laudunensis civitatulo tam qua Ardennam sectat Imperii ora pr discitur, quo tractu Aubentonium me crebra η γ eaque olim Imperi , late ternuntur.

dum, lure nexi siuum , cini Dynas a Rum 'niacens Francisa uris escit, merum imperii esset allidium. Sic RU Ois BARO, id micinus, Imberii ab antiquo curat, Francorum is Remno adiunxit.

ipsam ditionem Campania re Imperii est studum, in Francorum iura transtulit. Ab dicta isdennensi Laudant portam σι

TUM, Castrum PORCIANEM

734쪽

TELIAM si procurrit. Ea regione quILauid Axonam, Ardennam intercipit breta hodierna Campania adscribatur,purum fuerit Modium αδ eoauerimo a Campania quon am

Comitibu possessum. ISTIUS COMITAT hereditatem

Theobaldus Rex vasta aliquando diu , , nec Francia tamen Regem, velut eius beneficimrius, umquam agnoviis tametsi eo nomine sepia id in appetat- Abiu quae natu maximi , et mini comitatu iuxta oe Regno haeres, quantumvis Regis Francianam uxorem accepisset, nunquam tamen Comitatum a Francia,sed ab Imperio habuit frater el- ceu improlis successor, i, primus eum in Francia Hientelam invexit. An te iliam nu a unquam, ultra Castrum Porci nense Francicorum administrorum acta fata

vel audita. ELI GRANDIPRA se tractu Comites terra suas et Urim natura

ς profitentur.

735쪽

is eundem fumum paulo superihu D0ΜCHER Oppidum aliud in pleno νιre Osaris iameis iam ibi Franci publica munia obeanti: quia scilicet ad Suesione e sanct Medardi

Monasterium attinet. sciterum in Campania Comitatu Caste retinomine HAI S stur Ducu Barrenses,summadhuc hodie Imperialium quod quia a Fraueta recipere non vult, ingentes ab eo molestia patitur. Postea ad COMMERCT, municipit is Mosa superitu ad tum,inde adaliud eiusdemsi minis advers, nomine UAUCO ULEUR, pergit Imperium inde feresecundum Ararim in Burgundia urbem Ausonnam, ac denis Rhodanium, communem Imperii Franci 'ς

mediterraneum usique mare limit . Unde mret, Lugdun m Viennam Valentiam, Ara 'cam, Avenionem cum enascino Comitatu, I rasionem Arelatum, a iam iuru se νε σι qui terrarum ingens tractin B, nova Francicartim virium accesso, urbium,

num procerumque, pus quam Mi num rλμpotentia maxime simanda. Tanti mali orago a Franc maxime VI

736쪽

Het Episcopu Imperio contem in . Hi impe cum decima exactionem Regi rancorum a Papa indultam iussu Regu urgent eamdem a urce nu mmbusseris, iam Imperto Iurepros a subditu exigunt suoddum C Arbeliua in ris simulant, actum utri piscopatuum isorum C areae partes Franc haberi coeperint uod is vero procul et B. Successione porro non acquiritur,sed umone Imperium quare nec vendere, nec oppignorare, nec alienare quidquam potes Imperator Recitapiendi vindicandique Ius semper en successorita Hectoritari in

sit inqui jam pridem negligit Imperator,

munera omnia pacate Iam s publice obeunto Franci iusta puris antiqui,pactorum auisarem mentorum toties iteratorum habita ratione . Providere dignetur bonus Deus. Hactenus illa charta Et quidem de iis qua ad surgundicum Regnum pertinent iam ante di .ctum est Lotharingico Regno, perinde ut hae Mimivimus, nullo justo titulo ea quae hic recensim ut' u btracta esse per allum, non est serte quod dubitemus Attamen etiam illud vacat duma

737쪽

M DEImigus I . GERMANICI bio, hactenus neminem Caesarum illa in ditio nem Imperii revocasse. Et vero a primo sere Maximiliano variae querelae super ea re publice privatimque fuse sunt. Numa successoribus idemst factiam, numve serio a Gallis isthaec quis re , petierit, fateor me ignorare. Itaque nec definire audeo, num quadam longi temporis praelcmptione tueri se Gallus possit, esse diutum per vim occupata secerit sua. . Avostu memoria in eodem Lotharin ic οRemo Henricus It Rex intim Tullum: Vim-dunum in potestatem mam redegis . 23 sisebes qui secuti sunt Reges studiose sibi servaverunt,tastra illas repetentibus canalibus&γmnium Imperii Ordinum delegatis. Nec xa nmen- adeo dissicilis ostensi fuit retentionis illius iniquitas, si attendas alea quibus Gallicipatroni Regum Iuorum caussam tutari comu

m enim leges tasse is eum Mauritis p

cti praetexerunt. Sed ne quid dicam de robo illius ste leti eum ipse formula pacti a Uλii illis non soleat adduci &plaetiqile aliis maluς rint pinextibus uti , per est ver muc,

738쪽

Li3ERII CAp. XXVI 66s ejusmodi tabulis illius foederis contineri. Et

vero ipse Thuanus . ita scribit AHectum conventionibur, videri e re omnium esse , ut Rex quamprimum Cameracum s possit, Divo - , rum sive Metim Eum Virodunum Lotharino civitates occupet, oe prasio firmatas VICARII IMPERII nomine inposterum teneat. Et tamen Reges Galli e plenam omnino potestatem in urbes illas sibi arrogaverunt. io Adhoc Henricus Rex publicis literis prosessus est, ut scribit Sleidaiatis . et , se toto in negotio nullum privatum compendium atquesuetum, sed hoc blum spectam, ut restituta sui juribus Germania, liberato Saxoniae Duce Land vio, laudem atque gloriam immortalem consequatur.

Thuanus Inc cum dixisset, praeter foedur c Maurisio initum, non defuit rationes quib/ suras L licuisse sui contenderent, subjungit: , primum quidem a naturali miliarum δε te Hrgumentum ducitur siuem et si Germanio ius protulerunt re in Gallias fusa mustiam me etiam citra Rhenum Germamcam i m D secum intulerunt, nunquam tamen tran

739쪽

mo piNmus IMP. GERMANici Mosem si extenderunt. Ridicule sane. Quasi vero liniates gentibus pollesilanum Marum natura p. in terris discrevelit non veris stinum sit Horati illud

Propria telluris herum natura nee m Nee me nec quenquam patuit. Et 1i Germani ad Molam usque a Rheno omnia sua iecerunt, satis utiq; hoc suerit ad Lothalangi carum illarum urbium possessionem iure servandam. Qui vero Germani non ultra Molam 'is extendςrint, cum vel soli Franci universiam Galliam in ditionem suam redegerint Nec illi qm ibi rerum potiuntur Reges, in Galliam quatcnui est Gallia, aut iure aliquo veteri Galliae competcs, te imperant, sed quatenus Reges sunt Francinis rum, quibus facta divissione tertia pars cessit Imperii unive si Francorum Carolini. . .

Diffsum ineptae illi argumentationi larum eximium, indicant quae subjicit ci Sed validiora sim qua ab antiquitate im iura ulin ca . Sunt autem Pscillia, imo jugulant omnino causam Viam Postquam enim narrasset , quemadmodum

Austr sit ad Caroli Magni posterii xςmia

740쪽

c Li3E II Ap. XXVI 6 ivenerit , fatetur eam denique Carolo Crasso Arnolpho obtigiit , qui utique Germanice Reges Herunt. I Do addit a Carolo Simplice Austrasiam Henrico Saxoni concessam, ab Ottone Magno vindicatam C ur, inquit, cum postea procerum factione regno Galgia δε- pulsu esset, Henrici Saxonis, qui Conradii Imperio successerat, ope in regnum restitutus, muneration loco Austrasam ipsi permisit atio que in eius gratiam iure suo es it anno Salutis occccxx. Henrico Otho Magninsuccessit, cui

faciofuit, captivo Carolo, in carcere Peronae mortuo, tuae a patre in ea provincia acceptum

firmare Non multo post addit Hugo Cm is pc- tertia stirpis, qua hodie feliciter imperat , princeps , nuper in Regno constituti ,

cum Othonem potentissimum principem placatum halere mellit iniuriam Regno potius qMAE'

factam dissimulavit, posteritati in

15 candam reliquit. Haec inquam subruunt omni no fundamenta causse Gallicie. Si enim jam Piciarico Aucupi ponte concessa est , ab illoqui omnium Francici Regni per Gallicam erati ci ci ci lagitimus dominus , Australia, si illam