Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

발행: 1680년

분량: 1033페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

931쪽

; a IN POLITICA ARIS TELII. mus vel non queamus, quid superest absit vero aeter num illud omen quam ut ferale illud clametur: aeqvi.

as reipubi ac libertat Germanica M.bin commodum ire, hem

iempis est. Neque enim Cum vulgo speremus quod ille ait, agentibu in sinum d caelo devolaturam victoriam aut prospexam fortunam Nolle sapere hoc ipsum est Deum ostenderet ut velle, ejus est legibus obsequi certumque est divinae indicium irae caligo inenti offusa. Quod non sacris tantum est literis traditum sed motum gentilis inofuit, dicerit Ammiano

Marcellino , manum injicicut bin fatu habet ari l xl luminum se obtundi. Quam in sententiam de sat0l0-i,quitur Velleius Paterculus fori unam si re constituit, o Via corrumpit. Versus similis argumen ti' uos recitat Lycurgus sua contra Leocratem rati0 ne, ut ut pei eleganteS,reserre hic non attinet Nec vero, etsi stulta etiam interdum emendet Deus, est quur per

petuum stultitiae praesidium quis sibi polliceatur rara

ouippe isthaec sunt nec trahenda in exena plum, certe non in spem seeundorum eventuum. Orandum taque est ut in sano corpore mens sana sit. Quin imo,haud multum absurde ille apud Crispum: non .lo ηιεxtreplictu mali bribus auxioa deorum paranIur vigilandodo prostere omnia cedunt. Et certe pracata Nil minis io is

dignatione, quam innumeris hactenus peccans res Vimus, restituetur providendo ac laborando pullumi ni in integrum etiam res quantum spero

Germanorum redibitque pristinum g p

decus , ira libertate Ordinum temperat j Πη ripatu i , ut neque in hoc libidinem neque

932쪽

PRAEFATIO 873 illis licentiam habeamus metuere , sed sacra legum auctoritate cuncta in ossicis contineantur. Absit enim ut vel in tenui hac Germaniae sortuna desperemus omnia meliora , aut majorum gloriam extra oculos collocent optimates. Etenim regnet modos in singulorum animis cura integri rei publicae corporis, penitu silue Omnibus sit persuasum Ducatus, Comitatus, Episcopatus, Abbatias Vrbes, populosque omnesGermaniciImperii id quod sunt vere esse,hoc est partes non nisi uno vinculo unoque spiritu salvas I singulis licet invalidis, certe contra potentes undique vicinos minus firmis, universo tamen atq; idem vota Io lentes idem nolentes in suis defendendis terrendis omnium hostium conatibus sussicere. Enimvero hoc animo atq; liac sententia obtinente, brevi morescent ipsi etiam cineres patriae, stabitque aeternur Germania, firmius Ionge quam Palladio suo Troiae Certe contraria opinio, quasi nimirum totius Corpo. Pris non sit habendo ratio , sed singulis iam rem agere satis sit. Germania evertenda est nata , etsi olim damnosa minus fuerit quam sit nunc, prae vicinorumtuc impotentia. Haec vero sententia somniii animis insideret,omnes etiam ad concordiam sese componerent mutuamque amicitiam: qua res quantumvis parvae in rosui formidinem solent crescere. Onus Putem detumescentibus,remotaque affectuum

nebula, sorte&religi ,nis negotium sese mitius habe. reliquo tamen cujus certe obtoitu , potissimum nunc respublica in partes scinditur, aliturque dissidium nostrum internecinum Non enim est fortassis,quiar vel

933쪽

s potirica ARISTOTELII

in tantis animorum fluctibus tranquillitatem omnem desperemus ni procul gratia procul sidio paruum ,ri collocentur, nee superstitio nascinet oculos in ebectu; Nam quur superstitioni nos adstrahamus Ia n anum illum inter nonnullos ob religionena m-mum, vincentem Drope furores Iudaicorum elui s in Quemadmossum nempe his religio Iuli. . - him aeeinere, si a suis: ita videas '0die in

Gose honi odium hostile in dulentis

se errorum vero nullam gratiam ne veniam Judaeos quies non rationali pietate,aut iustaMotae: obseruantia istam uiliumanitatem industiis exemplo proprio nos docuit Salsator Samaritidetarii: non reculans: petereaquam accie: stili parabola de aritani nonneminci benen hra Viatore a Iudaea latronibus prope enecatu

perere pastorem decet , que gregis v N

934쪽

lane non alium quam eum quem quis noverit deploratae salutis esse; inquit enim Q ami ἐξ, ρ α όαμαρτα ει- α α υτ Nec tamen , vel ejus nominis omne fortassis vitandum consortium fuerit,

saltim non illud quod occasionem queat objicere cor, rigendi Longe sane aliter&ipse tractavit tractarenos aurit eos, qui ab harreticis decepti spem adhuc relinquunt emendationis Corintliti futuram corporum reViviscentiam negabanti. Galarae losis legem fidei impio vinclito annectebat: ut necellariam in aliud plane

ritriis traducti Sed cum his agens Apostolus ipsa

mansuetudo est Monet, increpat, docet, ut fratres, io ut sanctos Dei inihil certe hic videas durum aut inhumanum. mo marimus magister ipse, eum qui Eccle- quam publicani aut ethnici loco 'bis vult esse; munera humanitatis non totistit, vel caritatis quem limitibus excludit ut qui ipsemet cum publicanis 3 peccatoribus ederit biberitque, is infirmorum sanitati consulens. Quin desinamus ergo tande atroclum contentionum. Ne utique odia nostra plusquam Cadmea sancto injunctae pietatis titulo ven-- Zelus iste elusamarus est,&carens scientia , illa altim, qua primum quidem casas, deinde a.

cifica, aqua, obsequens, pona misericordia fructuum s 2 Irκm, absque seriatione o minime uuis Veritatim sectemur sed Alescamin prors cum baritate. Illa verorram cohibet, benigna est, non visperperam, non insatur,

non agit indecore, pn quari quasea sunt, non exacerbatur, non cogitat malam. omnia crevit mnia sperat mnia fasinet.

Hac charitate dulcorand sane est Zelus noster, e-nδε-

935쪽

o' IN OLITICA ARISTOTELIS. cessim contra veritatem. Moderationsra innotestat m. i2 Non equidem disputabo hic, sitne partium a oua hareseos nomine infamanda, vel in quamnam earum merito hoc congruat probrum id certum arbitror, verum haereticum non tam errore quam errandi mertinacia censendum eue, pone interdum lethales sententias non pessimis ingeniis innasci adeoque cum haeretica opinione nonnunquam catholicum animum consistere, plane ut agere iniquum quid etiam mmune iniquus potest . Quid nos movet vero, quu peJu de

nosis invicem suspicemur

dicatur, ut nos ipsos ritu bareticapravitatu infami t. N

dico, quur alteri alteris pe)us audiamus uua error detestatio duriorem de moribus nostris sententia i ' otuito Sit tamen ita Sit alterutra par 'T, terior, neutra tamen, quantum sper supe . chaeorum blasphemam impietatem Maniciaai ζrant,quos vir sanctitate atque doctrina ad miracumaximus Augustinus, in haec est verba alloquutu

936쪽

fallant in vas qui nesciuη qu/cum labore verum inveniatis est quam di cile caveantur errorer ut in vos Guiani, sui nesciunt, quam rarum is arduum sit carnalia phantasmata pia mentu serenitate superare. Hi in ρ saviant, qui nescia uni quanta dis cultaresanetur ecu Uterroru hominis, uapossini iniuινι olem sevum. Isti η νθ savian , qui nesciunas quibusgemitibinose 'iri. t ex ' antulacunque par ινρισι inredigi Deu . Postrema in vos saviant, qui nugarao errore decept ιhunt, qual vos deceptos τι ent. Ego autem 6υire in vos omnino προ ρ sum, qu- scut me ipsum id ιempore, ita nunc debeo susinere , o antipatientia vobis. cum agere , quanta mecum egerunt proxim me cum in vestra

dogmate rabiosi o cacin errarem. Magna scilicet vis est y Q in utramque partem opinioni inolitae, quaeque ceu cum materno lacte immulsa est si accedat cumprimis seEtae studium, morbus malen etiam meo iudice, quavis scabie insanabilior quo qui tenentur, si eidem credimus, caeci atque surdi reddi consuevere. Orige nis diruim est ευ ρ ρ γ ῶν ρωπο-

perbia itaque fuerit,&fragilis nostrae mortalitatis de dignatio, atrociter animadvertere in ingenii cui pam Ic immanitatis Oblivisci in peccato humanae in b becillitatis Non ego DraVae pervicaciae sum patronus, nee veniam peto vere naretico homini, h. e. quem an- rogantia aut nominis amor sectam facit condere aut fovere, quique Laistionibus turbat publicam tranquilli talem. Nihil enim tam asperum excogitari posse existimo quo non ille asperius mereatur. Ne sceleris quidem

937쪽

s s IN FOLmCA ARISTOTELIS. purum omnino dixerim, qui illi aures praebens insectae communionem prolabitur Tantum ita animadverti in deceptos optaverim, ne non tam interitum illorum curareqnam salutem videamur quaesivisserit inhaeer. go animadvertatur,sed sine saevitia in hi increpentlli sed cum lenitate: moneantur sed fraterne denique ita tractentur ut Scripsi intelligant nihil in sese nos habere odio praeter haereticam sententiam , qua nihilominus de causa maxime nos dolaamus illorum vicem.

Sed quo prolabor Ego vero nihil aliud volo,slusiri sime Princeps,quam periculis in quibus patria versatur

praesentissimis,omnes omnino quotquot sumus scri0 admoneri, ut animi divulsi Aionibus distractici 'qmnibus modis reducantur ad concordiam& communexeipubi studium: nihil vero esse, ne religionis quidem queis laboramus controversiam, quit saltim a curis concordiae&paeis civilis cogitationes nostras segrege mus: quod enim hinc hostilia interii ves odia exercean itur, non tam pietatis lege fieri quam inani quadam su- Ierstitione Atque me quidem haud Latet, quantum ab ac mansuetudine ablint multorum mores; scio etiam id esse partium ingenium , ut altera indigne seratast metuat alterius quoq; benignitaternicii tame xinimicis henefaciendum sit,nihil dubito, nolentibus etiam Sip- vitisci repugnantibus modestiam, lenitatem , carita temque tam severe nobis mandatam quasi obtruden a esse Certe hanc viam prima in incorrupta Ecclesiae prudentiores ac meliores'inq; Patres contra segreges errantes insistendam sibi censuerunt. Quale enim hominum genus erant Donatistae Arrogans, impidis, haereticum, in circumcellionibus suis etiam saevum tacrudele.

938쪽

pIS FATI 8 9 crudele. Hi vero ipsi erant, quos cum fratrum titulo fuisset dignatus, in haec nectare quovis dulciora verba prorupit vir sanctitate eximius Optatus Mileuitanus. Nequidicat me inconsederate eos fratres appellare,quibales sunt. quamvis o illi negent,est omnibis nasumst quod nos odio bas eant, orioliκ ὴ dici fratres fros tamen nos recedere armore Dei non possum- quet hortatur Spiritin x per Esaiam prophetam diceni vos quι timetu nomen domini auάιte nomen domini sequi nos odio habent est execrantur , est nolunt

se dicinatres fros vos tamen dicite tu fratres, rhesis. Et a te huic suppar Gregor. NazianZiantistes longe pilis mus dicebat vi , αδελφοὶ ψ τί. Misim . . Lia, ι-Τ'σέχονται Ante utrumque scripserat B Cyprianus

piare Arct consul repariter ac suadere ut. eripotest, nemo defratri in pereri, est consentientu populi cert unu gre miosua mater gaudens includat ali aternitatis vinculo ne

erroribus insectos quidem excludens Ist hoc autem si fuerimus animo possumtis autem & debemus esse, non concutietur respubi enatis de relisione disputationibus nostris, certe non ita ut nunc dissipabitur: imo fiet, ut affectuum purus mentis oculus clare perspiciat caligantem nunc vitio nostro veritatis solem, utque omnes id amplectentes quod vere καθολικὸν est , hoc est quod ubique ouod semper quod ab omnibus est creditum,sopitis dissidii si actitimin eadem mense, o eadem sententia. 2 Nimirum veritatem cernere non potest oculus odii spissis glaucomate suffusus, ut ut illa clarasit&solem ipsum gestes manibus Optimus demum magister te, ni oratio est,irrepit quippe in animum latenter suadulucedine , intimas mox eius fibras expurgatura Hieronymi aurea sententia est: taui modese Loquitur proxi-

939쪽

IN OLITICA ARIS TELII num ratum accipit responsum, o quasi de uberibis is ut is De quarebat but)rum exprimit: si qui inepta verbo rixisse discordiam exfratern corde provocat, quasi necesaria πι ramodam emulgens ovainem elicis. Et vero, ne destexemplum, tali plane orationis genere, Arianos, A.

Oollinaristas, Macedonianos, Sabellianos atque id se us alia haereticorum portenta, vic e&ruri 9 Ecclesia tholicae corpori felicissime sese sociasse, ipsemet estis est ille quema sanctitate paulo ante commendaba

iniis commendari autem numquam satis potenti Na-

angenus Gregorius. Quidni vero audiamus ipsum ora uentem, seu canentem potius lenis sermon Sm a io

an Victoriam' Igitur quum varia es animi ἰαenumerasset dilidiuetque, neminem adeo tisse m6bilem quin a sese exus sit sub unget statim a C ad 6a mo AbbateIacobo Billio non minus lestanter de Graeco Versa: Hos ertrahebat dogmatum ingensprmitas: Fledrebat issos ratio docendi mea.

Nee enim e odium fers contumeliam, Studio at Juvan i, verba ρromebam, osens, Non vulnis insigens nec, ut qui ambuη , Animos in alium bros erum ob temp- fcrcη , Commune sceptrunam κuides, Verbore Dei iAudacisque institiam etin meam roHoc quippe citum est septu ac proprium, Nigrantem abcimo vomere Fuccum pectore, V itisfugias hostis in tenebris tui. Sed voce blanda commodaque utens ecet ch si i/atronum, me tequi pisci Miseratur agros, neminem cT ur

940쪽

PRAEFATIO 88i Ex auis istud, cedere ut Aude erat,

Rursumque multo pulchri ι vincere, SUAS Tonanti quispiam um acquiritur.

Quid vero, si nostro tempore isthuc succederet Quid, si & in nobis dulcis sermo istum fructum pariat e ne vi

delicet amplius&m nobis sit Roboam ac Ierobeam, Iuda atq; Israel, Hierosolyma ac Samaria; sed in tergerino pariete confracto, qui unius sanguinis uniusque sumus reipubl. etiam uniuS simus Christi, coales Centibus vul. neribus quae e u Corpori dissidia nostra inflixerunt, reparata ejus tunica quam militaris furor olim scinde-io re erubuit quidem, nos autem innumeras in parte di visimus. Faxit hoc sane ille quid ipsemet caritas ac pax nuncupari voluit, caritatem item ac pacem symbolum

suorum iussit esse Sed non est hujus loci de remediis dissidentis Ecclesiae eiusquepace disserere etsi illa nihil publice privatimque possit esse conducibilius atq; ad rempubi erii gencam magis necessarium quippe quum anima qua si reipublicor sit Ecclesia,adeoque non minus vere dici possit,rempubi in ecclesia esse, quam vere id olim alio sensu negavitoptatus Mileuitanus. Quod si autem tam felix fortuna hoc infesto virtuti paci seculo non sit

speranda terrarum orbi, aut nostrae Germaniae peccatai non ferant statum adeo beatum, utinam saltim nat pri-uS: ut si non amemus no prout par erat, saltim minus nos invicem habeamus odio Certe Sosic erimus felicessatis atque etsi non optime atq; ex voto, tamen sc satis bene componi iterum tot modis nunc divulsa respublica poterit nemo profecto non deinceps execrabitur civilium bellorum laces etiam antequam ardeant.

SEARCH

MENU NAVIGATION