장음표시 사용
281쪽
consilij capies. Illud autem a te peto , ut , si iam ille euhauerithoe periculum, de abdiderit in classem, na tuis rebus consulas , dc aliquando tibi potius, quam cuiuis si amicus. Satissa inest iam a te, 'el pificio, et familiaritati: latssiachim etiam partibus , Se et Reipubl. quam tu probas. Reliquum est, ubi nunc est Respub. ibi simus potius, quam dum illam veterem sequἱ mur, simus in nulla. Qi are velim, mi iucundissime Cicero, si forte Pompeius, pulsus his quoque locis, rursus alias regiones petere cogatur, ut tute vel Athenas, vel In quamuis quietam recipias ciuitatem, qu si eris facturus, velim mihi scribas, ytem, si ullo modo potero ad te aduolem. Quaecunque de tua dignitate ab Imperatore erunt impetranda, qua est humanstate Caesar faeillimum erit ab eo tibi ipsi impetrare, & meas tamen preces apud eum non minimum auctoritatis habituras puto . Erit tuae quoque fidei, de humanitatis .curare, ut is ta liarius, quem ad te misi, reuerti possit ad me , & a te mihi litteras re
Quasi per Deum scribit, inter Niciam, ct Vidium se iudicem esse oonDirutum, re item iar iocum de P. Syliamorte quid dam seribit.
Non sum ausus Saluio nostro nihil ad te litterarum dare . Nec mehercule habebam, quid scriberem, nisi te a me mirabiliter amari, de quo, etiam nihil scribente me, re non dubitare certo scis. Omnino mihi magis Iitterae sanes expectandae a te, quam a me tibi. Nihil enis Romae geritiar, quod te putem scire curare, nisi sorte scire vis, me inter Niciam nostrum,& vidium iudicem esse . Proseri alter ut opinor,duobus versiculis expensum Niciae.Αker Aristarchus hos ἀβελιγ.Ego
ranquam criticus antiquus, iudicaturus sum trum sint τοῦπρι-κπ, an . Puto te nunc dicere, Oblitus ne es
igitur fungorum illorum, quos apud Niciam Z & inseptilia a cultuarum cum hia Septimae Quid ergoὶ tu adeo dubi e cussam seueritatem veterem putas, ut hein foro quidem re liquiae pristinae frontis appareant, sed tamen, suauissimuin
282쪽
νυμ ιατην nostrumminis integellum, nee commkam,' ut, si ego eum condemnato , t9 xestitura: ne habeat Plancus Bursa, apud quem litteras dii at Sta quid ago' cum mihi sit incertum , tranquillo ne sis animin an, vi in Milo , in aliqua maiuscula cura, negotiove versere, labor longius, Cum igiturniIhl erit exploratum , ' re libeoaer esse risurum s scribam ad te is itibus . Te tamen hoc scire volo, vehementer populum solicitetm fuisse de P.SIllae morte antequam certum scierit: nunc quaerere desierunt, quo modo pexierit: Satis purant se scire , quod sciunt. Ego caererique animo aequo fero; unum vereor, ne hasta Caesaris refrixerit. Vale.
D D t Tulisti mortem ι σ in Dolabella sermoribus Furi ς mum sibi ait solatii futurum. Quanquam iam eam Des ' bella dimiserat; sed singendum erat Cis Onhtemporis causesa; eum Dolabella apud Caesarem dominantem gratiam plu
V Et meo ipsius interitu mallem litteras meas dςsiderares quam eo casu, quo sum grauissime assiiuus ; quem ferrem certe moderatius,si te ha rem . Nam oratio tua erudens,&amor erg4 me singularis multηm leuaret.Sed quoniambrimi tempore, ut opinio nostra est: te sum visurus, ita me affecturis offendes , ut multum a te possim iuuari, non qub ita sim frastus: ,r aut hominem me esse. oblitus sim, aut sortunae suo cumbendum putem:sed i. 'men hilaritas illa nostra, dc suauitas, quae te praeter caeteros detest bat, erepta mihi omnis est:firmitatem g n, 6c tonstantiam i modo fuit aliquando in nobis,
283쪽
AD DOLAB. ET ALIOS. a si ARGUMENTUM.
Grati latur I labella de Baiar Un , σ orationem , . pro Deis tro asi Casarem habitam , mittit.
CIC. S. D. DOLABELLAE.CRatulor yaijs nostris si quidem,ut scribi , salubres repente
fictae sunt,nisi sorte re a mant,& tibi agentantur, & taminui.u, dum tu ades,sunt oblitae sui, Quod quidem si ita est;minime miror, c tum etiam ,-terras vini 'Am , si xubi ita conueniat dimittere.orat'nculam pro Pleiotaro,quam requirςbas, habebam mecum, suod non putaram: ixaquς ς m tibi misi . Velim se imas 't caussam renuem, inopem, nec scriptioneriagnop e dignam . Sed ego hospiti vetexi, di amico munusculum mittere volui Lepidente Crasso filio, cuiusmodi ipsiussistent esse munera . Tu velim animo sapienti, sortique sis ; ut tua moderatio, μ grauitas aliorym infamet iniuriam, Vale.
Rogat Dolabellam. xt mino, σ Planio reditum inpareum coasciat:eosque ita excuset; ut ostendat, si quodam, s necebitate coactos Pompeij partes in Hispania fuisse.
C. Suberinus Calenus,& meus est familiaris, & Leptae,nb-stri familiarissime, pernecessarius. Is eum vitandi belli satissa,proscctus esset in Hispapiam cuni M.Varrone ante hellum; 't in ea P uincia esset,in qua nemό nostrum, post Afra nium superatum , fellunt ullum lare putarat; incidit in ea ipsa mala , quae lammis studio vitauerat ε, opprestos est enim bello repentino;quo' bellum cor in tum a capula, ita postea confirmatum est a Pompeio,H nulla rathne se ab illa miseria eripere posset Eadem caussa sere fst M. Planij Haeredis, qui estitem Calenus;Leptae nostri familiarissimus. Hoste Igitur ambos sic tibi commendo,yr maiora cura,studio,sollicitudine ani mi commendare noἡ Νssim. Volo ipiorym capsis, meque iii so vehemente ,& amicitia Houer, dc humanitas. Lepta vero culii ita laboret, ut eius fortunae videantur in discrimen Vpet
284쪽
nire: non possunt ego non aut proxime atque ille, aut relantiis teque laborare. Quapropter,etsi saepe expertus sum, quantum me amares, tamen sic velim tibi persuadeas, id me in nae te amaxime iudicaturum. Peto igitur a te, vel si pateris,omo, ut homines miseros, &fortuna, quam vitare nemo potest, magis quam culpa, calamitosos, conterues incolumes; vel qu per te me hoc muneris cum ipsis amicis hominibus, tum municipio Caleno,qui cum mihi magna necessitudo est,cum taptae,quem omnibus antepono,dare. Quod dicturus sum,puto equidem novalde ad rem pertinere 3 sed tamen nihil obest dscere . Res ti miliaris alteri eorum valde exigua est,alteri vix equestris. Qua propter, quando his Caesar vitam sua liberalliate concessit, nee est,quod hs praeterea magnopere possit adimi reditum,si me tantum amas, quantum certe amas, h*minibus c*nfice,in quo nihil est praeter viam longam, quam idcirco non fugiunt, ut &vivant cum suis,& moriantur domi . od ut enitare,contem
dasque,vel potius,ut, perficia, sposse enim te mihi persuasi vo
hementer taeetiam, atque etiam rogo. . Vale .
Dolabellum laudibus extollit quia columnam is foro Caesari quasi Deo erectam, euerterat. Hide lib. I . ad Atticum, s. Lactantium, lib. I. cap. II.
ETsi contentus eram, mi Dolabella, tua glotia, satisque ex ea magnam laetitiam, voluntatemque capieba tamen non possum non confiteti, cumulars me maximo gaudio, quod vulgo hominum opinio socium me adscribat tuis laudinus. Neminem conuens, tironuenio autem quotlate plurimos ; sunt enim permulti optimi viri, qui valetudinis causa, in haec loea conueniant, praeterea ex municipijs frequentes necessarii mei)quin omnes, cum te sussimis saudibus ad coelum extularunt, mihi continuo maximas gratias agant. Negant enim se dubitare , quin tu meis praeceptis, & consilijs obtemperans praestantissimum te ciuem,& singularem Consule prae as. Quibus
ego quamquam verissime reuum respondere, te, quae facta ,
285쪽
tuo iudicio tua sponte facere, hee suiusquam egere consi lio, tamen neqde plane assentior, ne imminuam tuam laudeno si omnis 1 meis consilijs prosecta videatur, neque valde nego, sum enim auidior etiam,quam satis est,gloriae. Est tamen non alienum a dignicite tua , ouod ipsi Agamenoni, Resiam Regi, fuit honestum habere aliquem in consilijs capiundis Nestorem,mihi vero gspriosum te iuuenem Consulem florere laudL; biis, quasi alumnum disciplinae meae. L. quidem Caesar, cum ad eum aegrotum Neapolim venissem,quamquam erat oporessus totius corporis βoloribus, tamen antequam me plane salutauit. Ο, mi Cicero ι inquit, gratuIor tibi, cum tantum v ses apud Dolabellam, quantum si ego apud is ris filium valerem, iam salui xsse postemiis: Dolabellae ver4 tuo & grat 4 , & gratias agor quem quidem, post te Consulem solum. possumus vere Consulem dicere. Deinde multa de facto,ac de re gesta tum nihil magnificentius , hihil praeclusus actum vnquam, nihil Reipub.salutarius. At me c una vox omnium est. A te autem peto, ut me hanc quau salsam haereditatem alienae
gloriae sinas cernere, meque aliqua ex parte in societate in tuarum laudum venire patiare. Quamquam, mi Dolabella , haec enim iocatus suia libentius omnes meas, simodb sunt aliquae meae laudes, ad te transfuderim: quam aliquam partem exhauserim ex tuis. Nam cum te semper raptum dilexerim ,
quantum tu intelligere potuisti tum his tuis factis sic incensus sum,ut nihil unquam In amore suerit ardentius.Nihil o enim, mihi crede, virtute formosius. nihil pulchrius, nisi amabilius.
semper amavi, ut scis, M. Brutum, propter eius summum ingenium, suauissimos mores, singularem probItatem, atque constantiam ς tamen Idibus Mart. tantum accessit ad morem, ut mirarer locum fuisse augendi in eis,quod mihi iampridem cumulatum esse videbatur. Quis erat, qui putaret ad eun amorem, 'quem erga te habebam, posse aliquid accedere ' tam tum accessit, ut mihi nunc denique amare videat, antea dii
xIsse. Quare quid est, quod ego te horter ut dignitati, & glotimseruias proponam tibi claros viros, quod iacere solent 7 quid
hortantur neminem habeo clarIorem,quam reipsum. Te im telo oportere,tecum Ipsum certes. Nec licet quidem tibi, iam,
286쪽
tu Ipseram amandus es, tamque dulcis, tamque In omni genere iucundus, idest proprie ruum . Accedunt 'qn Attici,sed falsiores, quam illi Atticorum. Romani veteres, atque urbani sales. Ego autem sexistimes licet quodlibeo mirificEcapior facetiis,maxime ninratibus: praesertim cum eas videam primum oblitas, Latio tum cum in urbent nostram est infusa peregrinitas i nunc vel etiam braccatis, & transalpinis nationibus, ut nullum veteris leporis vestigium appareat. Itaque te cum video, omnes mihi Granios, omnςs Lucilios, vera ut dicam ,
Crassos quoque dc Delios, videre videm, Moriax, illi, praeterie, quemquam reliquum habeo, in uua tam ima nem antist quae, & vernaculis sestivitatis agnacere : hd hos lepores cum
amor erga me tantum accedat, miraris me tanta perturbatione
valetudinis tuae tam grauiter exanimatum 'hae ' Quod autem altera epistola purgas te non dissuasorem mihi emptionis Ne politanae fuisse, sed avisxem moderationis urbanae, neque ego aditer accepi; intellexi tamen idem, quod his intelligo litteris, non existim sse xe, mihi licere id, quod sego arbitrabar, res has non omino quidem,sed magnam pariem relinquere. Carulum
mihi narras, & illa tempora: quid simite i ne mihi quidem ipsi
tunc placςb t diutius abesse ab Rei custodi sedebamus enim in puppi, caluumque tenebamus, nunc autem vix est in sentina locus. An minus multa S C.futura putas,si ego sim Neapoli Romae cum sum, vrseo forum, S.C. scribuntur apud amat rem tuum,familiarem meum. Et suidem,cum in mento venit, pons ad scribendum,& ante audio S.C. in Armeniam, & Syriam esse perlat*m, quod in mςam sententiam ia m esse dicatur , quam omnino mentionem ullam de ea re esse farum. Atque hoc nolim me iocari putes.Nam mihi scito iam a Regibus vltimis allatas esse litteras, quibus mihi grauas agant,qubdis mea sententia Reses appellauerim quos ego pon modo Reges appellatos,sed omnino natos nescieb . Quid ergo ςRξtame, quam tu hic erit noster hic praesessus moribus, parebo, auctoritati tuae: cum vero aberit,ad fungos me ruos conferain . m.
mum si habebodn denos dies, snsulbs sumpstiariae legis cons ram , sin minus inuemio, quod placeati decreui habi are apud te,scio enim,me nihil batius tibi sacerepota'. Domin Sulla
287쪽
nam desperabam Iam, ut tibI proxime scri psi; sim tamen non , abieci Tu,velim,vi scribis,c fabris eam perspicias;s enim nihil-in parietibus, aut iri tecto vith: cstera mihi probabu
intendit primum, nihil ase pratermissum, ut Casariam ambeneuolentiam conciliare: deinde, neque boni ciuis, freque se hientis hominis Wmium inse desiderari posse ; DIDem. , ad Papistriscationes respondet.
DElectarunt me litterae tuae , Ia όuibus primum amauiamorem tuum, qui te ad scribendum incitauit, vere tem, ne filius suo nuncio aliquid mihi sollicitudinis attulisset. De quo, de tu mihi antea scrinseras, bis quidem eodem exem plo facile ut intelligerem te esse commotum , dc ego tibi accidi Tate rescripseram,ut quoquo modo,in tali re,atque tempori aut liberarem te ista cura,aut certe leuarem. Sed quando Nimis quoque litteris ostendIs, quantae curae tibi sit ea res; mi Paete labeto,quidquid arte fieri potuerit, non enim iam a satis est consiliopuMare, artificium quoddam excogitandum est) sed tamen, quidquid elaborari, aut effici potuerit ad istorum beneuolentiam conciliandam, de colligendam, summo studio me consecutum esse, nec frustrativi arbitror. Sic enim color, sic obseruor ab omnibus ijs, qui a Caesare diliguntur, ut ab eis me amari putem.Nam,etsi Non facile dicatur amor:
merus, ct sim sinisi aliquod incidat eiusmodi lepus, ut quasi au-νum igne, sic beneuolentia Delis periculo aliquo perspisi postratera sunt signa communi sed ego uno utor argumento,qua
mobrem me ex animo, vereque arbitrer diligi, qubd & nostra fortuna ea est, & illorum, ut simulandi caussa non sit. De illo autem, quem penes est omnis potestas, nihil video, quod ti- . meam; nisi qubd omnia sunt incerta cuni a iure discessum est, nec praestari quidquam potest,quale suturum sit, quod positum. est in alterius voluntate,ne dicam libidine. Sed tamen eius ἰ9- sus nulla re a me offensus est animus. Est enim adhibita in ca ire ipsa summa a nobis m eratio.' enim ι
288쪽
meum liberE loqui, cuius opera esset in ciuitate libertas; sic ea nunc athissa, nihil loqui, quod offendat aut illius, aut eorum, qui ab illo diliguntur voluntatem . Effugere autem si velim nonnullorum acute, aut facetὶ dichorum offensionem :fama ingenij mihi est a cienda: Fbd si id possem, non rec sarem, Sed tamen ipse Caesar habet peracre iudicium , re ut
Seruius, frater tuus, quem litteratissimum suisse iudico, facile diceret. Hic versus Plauti non est: hic est, quod tritas haberet aures notandis generibus Poetarum, & conluetudine legendi; sic audio Caesarem,cum volumina iam consecerit, -φθεγμα τον, si quid afferatur ad eum pro meo, quod meum non sit,reh-cere iniere Quod eis nunc magis facit,quia vivunt mecum sere quotidie illius familiares . Incidunt autem in sermone vario multa,quae fortasse illis,cum dixi,nec illitterata, nec Insulsa esse videantur.' Haec ad illum cum reliquis actis perseruntur, ita is enim ipse mandauit. Sic fit, ut, si quid praeterea de me audiat, non audiendum putet . Quamobrem Oanomao tuo nihil utor; etsi posuisti soco versus Attianos. Sed quae est inuidiaZaut quid nunc mihi inuiderisorest verum fae esse omnia. Sic vide,
Philosophis elamissa, ijs, qui mihi soli vidEntur vim virtutis tenere, Nihil esse sapientis praestare, nis culpam. ina videor
mihi dupliciter carere, & quod ea senserim, quae re issim . fuerunt, & qudd, cum viderem praesidij non satis eo ad ea, obtinenda,viribus certandum cum valentioribus non putarim. Ergo in ossicio boni ciuis certe non sum reprehendendus. R Iiquum est, ne quid stulte, ne quid temere dicam, facia nive is Contra potentes. Id quoque puto esse sapientis. Caeterun a vero quid quisque me dixisse dicat, aut quo modo ille accipiat , aut qua fide mecum vivant ij, qui me assidue colunt, Mobseruant, praestare non possum. Ita fit, ut 8c superiorum consiliorum conscientiae, & praesentis temporis moderatione me consoler ,-illam Ath similitudinem non modo iam ad inuidiam;sed ad fortunam transferam: quam existimo, leuem, Ze imbecillem, ab animo firmo, dc graui tanquam fluctum a saxo, frangi oportere. Etenim, cam plena sint monumςota Graecorum, quemadmodum sapientissimi viri regna ti,eti
vel Athenis, vel Syracusis , cum seruientibus suis ciuitatibus,
289쪽
meum statum sic posse,ut neq; offendam animum cula uam, nec frangam dignitatem meam Nunc venio ad Iohationes tuas, quando tu secundum Oenomaum Atth, non ut olim 'lebat, Attalianum, sed ut nunc fit mimum introduxisti. Quem tu mihi polypum, quem denarium narrasZquam tyrotarichi patinamὶtacilitate mea ista ferebatur antea;nunc mutata res est.Hirtium eo,& Dolla ita d, cendi discipulos habe cetrandi magistros. Puto enim te audiuse, si serie ad vos omnia perferuntur, illos apud me declamitare,me apud illos c itare vi autem quod mihi bonam copiam eiures,nihil est. enim cum rem augebas,quaestiuncatis te faciebam attentiorem; nimc, cum tam aequo animo bona perdas,
non eo sis consilio,vi, cum me hospitio recipias, aestimatiodem te aliquam putes accipere, etiam haec leuior est plaga ab amico, quam a debitore . Nec tamen eas cςnas quero ut magnae rei, quiae fiant;quod erit Magnificum sit,& lautum-Memini te mihi Phemeae caenam narrare nemperius rix,caeteraeinlani m do. odsi pellaueras meast matris tuaecoemm Vocate, seram
id qum Ndloenim videre animum,qui mihi audeat ista,quae scriNS a nere , aut etiam polypum Λmiani Iouis similern ;crede mihi,non audebis. Ante meum aduentum fama ad te demeaenoua lauritia venier,eam extimesees Neque est, quod in
promulside spei ponas aliiquid, quam totam sussuli o Solebam sentio antea delectarioseis, de lucanis tuis. Sed qa d haec loqui. mursiceat modo isto veniae Tu vero λlo enim abstergete animitui metum ad tyrota6chum antiquum, redi. Ego tibi Vnum sumptum afferam , quod balneum calefacta oportebit εἰ, caetera more nostr upertara illa lusimuxDe villa siliciana de curasti diligenter, descripsim facetissime: itaquc puto me permissurum: uilis enim satis est; saniorum parum . Vale.
290쪽
NOuia homo ridiculus es , quis: um Brittas noster apud te fueris, ex me quiera quid de istis municipijs. 8c agris suturum putem asi aut ego quidquam sciam, quod iste nesciat; aut, si quid aliquandoicis i non ex isto soleam scire. immo vero,si me amas, tu fac 't sciam,quid de nobis suturum siti habuisti enim iii tua potestate . ei quo vel ex sobrio , vel certe ex ebris scire polla sed ego ista ι mi Paete, non quaero: primum quia de lucro prope iam quadriennium vivitnus; si aut hoc lucrum est,aut haec vitaιω-rstitem Reipub.viuere; deinde quod scire quoque mihi videor,qula suturum sit; fiet enim quodcun- sue volent, qui valebunt, valebunt autem semper arma; nobis igitur satis eue aebe quidquid conceditur; hoc' quis pati non potuis, ori debuit a Veientem videm agrum, ac ali natem metiuntur: hic non Ionge abest 1Tusculano ι nihil tamen timeo:fruo dum licra: to,ut semper liceat . si Id rninus contigerit; tamen,qw ndo ego,vir sortis, idemque philosopbus uiuere pulcherrimum duxi,non possem eum non diligere, culus beneficio id consecutus sum. i si custat esse Rempequalem sore sis & ille vult, δο*mnes optare de Mus; quid faciat tamen con habenita se cum mu tu colligauit sed longius progndior, scribo enim ad te. Hoc tamen scit non modo me. qui cisnsilijs non intersum, sed ne ipsum quidem principem scire, quid
futurum sit: nos enis illi seruimus , ipse temthbribus. Ita nec ille quid tempora postulatura sicit,nec nos quid Ille cogstet, scite possumus. Haec tibi antea non rescripsit non Ddi cessator esse solerem , ptiesertim in litteris; sed, cum explorari nihil haberem,nec tibi sollicitudinem eat dubitatione mea,nec speme assit matione afferre volui. 1llud tamen adscribam,quod est ve rissimum; me his temporibus adhuc de isto peticulo nihil audisse. Tu tamen pro tua sapientia debebis optare optima, cin
gitate dissicillima,serre quaecunque erunt. Vale. . . e .
Enyonis, quibus cavi adductus , auasi apereo ludo faminiares in eloquentia caperit exertare. δών nonnulla per ioci- de