Történelmi tár

발행: 1891년

분량: 721페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

421쪽

parique voltilitatis suae affectu nobis, regnoque uOStro respondeat. Quod reliquum est. Ille Vran bene ac seliciter valere cupimus.

sae caes nati no nostro et smmo secit itinuq princeps. mis Gabris saeri Roma iii imperii et Transylva iliae PrincepS, parti III, regni ungariae nus et Siculoruin crini R. necnon Oppalii et Radiborii si dux etc. amiciis noster SingulariS, Se D Prosdmittet id O eum ill ma principe, diis tissim sorore nostra, priIa-cipe Catharina, marcitioni SS Braude burgerisi, in BoruSSi Juliae

Cliuiae et Montium ducissa te matrimonio sollicitare constituisse, a sae caes aute instantius flagitans, ut n0n solum clamemtissimum suum c0nsensum praebere, vertim etiam benignum ad celemmam quamquam tinus negotii matrimonialis expeditionem auxilium suppeditare dignaretur. Sac caes intus hoc sibi negotium minime displicere clementissime respondit, cumque in suam

cels tam propensa sit fac caes niti voluntas, ut etiam si aliquam domo portissimi hostis sui sibi locari quaereret, minime iiii pediri cupiat. iiiiiiii matrimonium cum soror nostra promoueri liberiti AK iiii velit, cum nulla unquam flensi OIiis auri in SIC. Res antentis loliis data hueuSque sextet. Ad maiore in vero testificationem indubitati consensuS. promptaeque promotioniS, Sae caeS mta Suae cels legatos a commissariis suiS, per ditiones

suas, Secure usque ad confinia nostra deduci iussit. Sic itaque cels suae legati die id huius mensis ad aulam seu residentiani liostram nobis absentibus appulerunt, et ii eiusdem legationis suae munus debite expediuerunt Ante adventum auteni omin-dem servitor quidam ad nos missus suit, qui et de expeditione legationis ad suc caes nitem et negotio apud nos affectando nos

cortiores redderet Maluissemus sane istam legationem atque sic totum hoc negotium in longius aliquod atque commodi ila tempus reiectum, uti quidem legationi nuncio id a nobis responR dutium est longe nobis gratius futua uiuo i adite iatuni legatorun alIiluotmensium mora inii eretur, i xpellitiori linque disserent, iii in ut consestim approperent, e quod res tanti momenti nostra quiden,

opinione pluribus et quidem exquisitioribus praeparatoriis indigere videatur Proetati uer legati eum im in adcinctu essent nec eorundem expeditio c0inmode differri posset illis audito negotio imuin per generalia respondimus, et flagitat nobis ad aliquot iiiii istum decursum deliberandi spatio, maxime apud illos urgeri fecimus, qu0d etiam si, ut apud omnes, ita et in inclyta domo

422쪽

11ostra uatit Ilionia semper libera suerint, nec quisquam nobis eatenus illissust In necessitatem tui potie Iuli ilire gaucleat nihilo-IuInu inmen in SRU. ReS. et Ieg. Ol. Intem certi de cauSis eo

obseruantiae animo simus, ut nullas e domo nostra matrinioni inuoluere, vel nos in affinitatem aut amicitiam ullam inmidere cogitemus, unde quicquam, quod in eorundem pra iudicitum vergat, emergere possit Sufficionis tamen idem legati propensam ac caes nitis uoluntatem demonstrinuit, eo quod praesens in senatu ementissimum consensu praebuerit, et commissarium suum proinaior itineris securitate adiunx serit, quin imo pilam dumi nodo illud lagita se iit. Aut necessari uti duxis qsent, et se in sentissime onania nil nos ei Scribere, uel et lamisi SSi propriis legatis mentem suam

Cum fac regia te cumque regno Poloniae foedera esse firma aiebant, neque quicquam suaui celS hostilius unquam tentasse, eo potius auimo esse, ut perpetua pacta vicinitatis firmiter ωnseruentur, prout id ex hinc indeque missis internunciis, uarii que literis patet, adeo ut nusquam alti regni Polonia incolarum sinistra aliqua sertis suae causa suspicio boriri merito possit Instantius autem certiorem aliquam resolutionem flagitabant, atque maxime praeceteris propter itineris longitudinem,

consectiorem iam suae cels aetatem, tum quod unanimiter omnesceis suae subditi sopli eiusdem matrimonium perpetuis uotis exopterit et de Siderent. ΡrRete ea inculcabant, se ita incerta atque dilatoria resollitione di mis Ris, tum in nunium, tum Suae quoque cels animo Oreque 1 uturum, nos hancce ineundi matrimonii ratio-ilesii liaud leviter improbare et dilatoria resolutione eis suas

ulteriori sollicitudini repudiam mittere. Responsum inter alia non pauca fuit, quod in grauioris momenti negotiis, praesertim uero iis, quae matrimomum aliquod e comunt, dilatoria aliqua resoli tio quae vel ex deliberations uel alia ex graui causa si non si tim repudium simplex importet, et omnem Spem Optatae reSponsionis declaratoriam finalis auferat, quin imo si omnino illud

matrimonium improbandi causa nobis esset, in acie animum nostrum xponeremus, nec ullum ulterioris resolutionis tempus

Qui hisce non dote miti omnes illicultates praetensa emedi sublatus esse contenderunt, dum Sac Caes. nati approbationem sua cels obtinuit, et erga sae regiam tem regnumque Poloniae sic se semper geSSit ut de ratificatione matrimonii istius

uultum iam dubium esse possit, quin imo c0nfidere pesius queat, fac reg. in gratum et acceptum sere, si per hoc matrimonium mutuae beneuolentiae incrementum haud exiguunt addatur. Considerandum itaque ni is obuenit, quod s oris nostras

423쪽

iaci matrimonio maturae, nobis tamquain germano et unico fratri, iure sanguinis curam gerere incumbat, ut tam de inauseruoni quam aliis quibusque necessariis primo quoque modo

prospectum eidem esse possit iuxta ac lignitas status ac cotiditionis eiusdem postulat. Reuocauimus nobis in memoriam Sae. caeS mteIi non nii ius Sororem suan principi Transylvaniae tumi semporis inperii lasces administra iit despondisse atque elocasse. Oc urrit 1ioliis rege Poloitiae isdsem filias suus lased re coniugalitur1XiS8e unde et Iiostrae Sorori male ibidem non fore SintuimuS.

Neque enim eiusmodi matrimonii commoditas hoc repudiato facile nobis obueniret, propterea quod inclytamin plerumque domuum principes pauci adm0dum reperiantur, qui melibes adhuc uiuant, quibusque tanta facultas rerumque asiluentia sit, quanta est Transylvaniae pruicipi. Et licet nonnulli reperirentur, dubium

tamen nostram-ne sororem, an uero alias ex quibusvis inclytis regalium electorum, principumue domibus quarum par non exigua tu matrimonio sollicitaturi forsent adeo nobis ob incertam

Spem ut tuam, certam elota indi u Oleni nostram rationem ultro Occurielitem repudia I se e re nostra utSum non suit. Nec tilis lue

insigni nota BD Stru res ouasisset, si dilatoriis nimium resoluti ii nibus nostris aninium Transylvaniae principis a matrimoin Iulionum lacissemus, ut sorori nostrae, eo quod huius negotii rumoriam ad aulam fac ines tutis, et sic procul dubio ad alia qu0questulas peruenit, omnes nubendi cuipiam principi occasiones pra cissum luissemus nullis praesortim extantibus causis quae ad impediendum p0tius, quam ad promouendum hoc negotium matrimoniale nos auocare possent. Quid quod i sque ulla intentione aut praescientia nostra hoc uim nos maxime mouit id repuditos Sollicitatum sit, propensaque sororis nostrae ad matrimonium volunt us apparsent sic ut potius obedire, quam resistere apertae

huic di iiiii a uolui illiti uni iniuS. euod SRC. Eg. Iuta: nute niani unius et ineliSi uiu aliquot

decursum por legat uni Suum Ohi exponi iussit in recenti per-Ρetui habui niti memoria. 1idque viii reSpuriSi ne reg. inti

nobis utum fuerit, obliti fuimus Mens tamen ac reg. nati tam fuit, praecauendi, ne sub praetextu atrimonii laedera nobiscum contra sac. m. antem inire usi taret. Illa os sano veritatis sido affirmare possumus, ne minimam quidem h0rum omnium mentionem apud uos lactavi esse, et pyius suum cels quaelibet mutuae amicitiae incrementa emptare. Atque

his di eis usis nostrum quoque ruebuimus consensum, certaque lincta dotalia, post sume iiiiiiij in lili ii ipotentiam per sestatos noliis

424쪽

isti regnoque Polauiae debita, admitti posse visuiu fuerit Adeo sinistrae cuiusuis de nobis conceptae opinioni sumienter occum is se confidimus. I 5 nou. 30. I brundo ita uesuopleniae, Misyes oesy auumn ea sistisen. Serme ac potine Rex ne et affini uti parens obseruan- dissime.

Ad literas Regiae rasi tis, quae matrimonii Transs-vanici causa ad nos a Reg. ramis ad diem 18. mensis Nouem bris Ciemieinicie perscribebantur, hoc respondere existimauinius.

Nos ita demum ob consensum nostrum II ditari morat matrimonio Transnonico additum tam duriter in literis Reg. Vrae Miis increpari meritos esse si aliae in praebitione huius c-Rensu; imqaiam mentem OStram subiissent cogitationes quam candide et amice cum Reg. te ra agere iurisiurandi Dpmoriani iti Iuluam deponere, necessitudinem, ita princeps fetidatarius domino sito tenetur. Diillatolius ii segligere ratioritatem, affinitatetuet amicitiam 1egiam minime gentium parui aestimare nil unquam

id conari, quod uulnus aliquod rae Reg. M incuteret, vel obducti vulneris cicatricem refricaret vel regno ad hilum usque noceret. Nunc vero cum haec ninia a nobis sint per quarulongissime remota qua inis coelum et terram testes vocarius)iudicet ipsumet Reg. Mias Vra, an non valdo indignium sit euinii , taliter perstrinxisse. Quae enim est accusatio Vr Reg. binis arguit nos, quin amnitatem ransmanici principis non

recusauimus. Verum lia cum re ita comparatum est, ut nihil hic criminis subsesse uideamus nec quon quum nequa lance hoc qui 1cuid sit trutina iit Elii ut ullium futuraran 'eDSER HIR. qui illi: In Si Omnii penitis filii Scrutatii l uerit tali quid ii in v liturus fuerit, tale quis hic inventurus Sit, ii quod me tanta in indignit-tionem incurrissemus. Quae enim pacta rutile nica, une fides data, quo iuramentum praestitum uobis interdixit, ne sororemi stram pro potestate ui eque eo quo nobis ceu fratri domusque nostrae capiti iura deserunt matrimoni coli aremus ei, qui a nemine popinquorum sola in Reg. tu excepta hoc matri- m i non dignus iudicatur, cuius sumue nominisque celebratio t0tam persuadit Europam, maxime cum line omnia prouidentia diuina regi conspicaremur. In memoriam sibi revocet Reg. ra

Itas quod summi pontifices lustrariit qui rescripserunt, anciverunt constituerunt caSS et imita esse obor omnia quae ex minima etiam parte matrimoniorum libertati nocerent. An non . omni inu intimo ex olonio: si tithuanica nobilitate a est mororem, cui vult, matrimonio iungere. Non negabit itaque Reg. 27 Diuitiae by Corale

425쪽

Vra Mias huius iuri usum quoque nobis, qui sanguinii neceS- sitii dino ram Reg. Mtem attingimus earuleiatque filiali amore et fidelitate ea, quam princeps vasallus domino suo debet, prosequuti semper fuimus Absit enim et procul absit a Reg. rarate ut se talem erga nos gerat, ut inuidis et malevolis ansa per id praebeatur, ita secum statuere aliisque persuadere, in minori apud ram Reg. tem electorem mandeburgicum, cognatum, filium principemque vasallum preci esse, quam ultimum ex toto nobilitatis ordine. Neque est, quod nobis his quisquam regerat nos attamen principem vasallum Ligium Vrae Reg. Mtis esse.

Nam ut illud hi scientes prudentesque praetereanivis. RXime adhuc controuersum esse quisnam Ligius Longol ardes ab illis enitu Ligii vocalnilum ortum trahit dictus fuerit, inter Omnes

tarne peraeque constat lini Obligiltionem adversu matrimoniorum libertatem nihil iliiqiis ii licitius; e. At Ura Reg. Mias ulteriatu agitur nnuS, DO per Ugὲit uni Murru certiores fecit sibi

ingratum suturum hoc matrimonium, nosque respondimus, quod ab hoc abhorreremus, nec eius conficiendi causa absque scit et assensu Vra Reg. iis quicquam facturi essemus. Legatum quendam ad nos missum fuisse eum tali legatione, qui in perinrando semesoribus etiam verbis usus est non diffitemur intominuero plane quoque confidinuis, ex rem ms nostro de innocentiae nostra tum Vrae Reg. ti, tum aliis omnibus satis superque

liquere potuisse Promisisse autem unquam, et si tuti ii Dapori de matrimonio hoc contrahisendo a nobis ne cogitatum quidem suit, nos hac in re nihil facturos absque scit se iis MyllM Vrae Reg. utis quod pace rae Reg. M tis dictum sit nos non recordamur, nec mente concipere possumus, quid nos ad id promittendum impellere potuerit. 'raeterea res aliter longe SeSe nunc,

quam empore legationis habent An non enim in Reg. Istas legatum suum apud principem Trans anicum habuit an non et ille vicissim suum in aula in Reg. binis, an non lautissimo

is ipse legatus in aula Vrae Reg. tis tractatus suit Quis igitur

aliud statueret, quam firmissimam amicitiam inter sermum Poloniae regem et Trans7Danum pricipem coli Quis unquam

putasset electorem Brandeburgicum ob cum hoc initam amnitatem apud Reg. ram tem nun eo natum, quem Semper et ubique parentis loco coluit tantam indignotinia sem diaprsus se excitaturum An non venia omnino digni erimus, qui penitiora qua secum in pectore recondita Vra Reg. tas gerit pergemitati, eo quod nobis id non liceret, non fuimus 3 At nocet coronae

regnoque Polonico 3 quidem quomodo id fiat, non assequimur-

Nihil itaque est, de quo culpemur, atque tam acriter incusemur. Xam si TransyDaniae principi foedus inire cum Suec animus est de quo tamen neque quidem nobis constat), non instigabit.

426쪽

cuin ad id petriciendum matrimonium hoc sicut etiamsi inuti binonium hoc contractum nunquam suisset, illud propterea nonommisisset. Quod vero de eo quoque Reg. Vravitas conqueritur,

quod nonnisi r non amplius integra ad se matrimonio hoc per- ScripSΡrimus hoc ea de causti laetulit quod rti nilii de aduentu legatorum Transylvanient uni haliel emiis donec in finibus nostris ductoribus ac cae S. Ditis uSi conSister erit. Non itaque tempus

ferebat, quicquam tunc iri Reg. Vrani teli perscribere nisi legatos, qui negotium instanter urgebant, per aliquot menses

detinere vel re insecta a nobis dimittere eum axium principis

Transylvaniae offensione debuissemus. Et quarunam causam permissioni huic praetextuissemus. Ad uecicum matrimonium quod attines, sancis testamur nos ante de e tractari, quam iam consocium consiliis maternis suisset, non resciuisse. Itaque ut nobis ra Reg. Mtas parcere nec testes objicere velit, hoc matris

monio inflictum osso reipublicae vulnus, etiam at tu otin Di petimus. Quid enim hoc matrimonium prodesse potuit omnibus A. .qiuae facta sunt 3 quid opis liuid auxilii attulit quomodo ita lustreipublicae vulnus per hoc inflictum est i uin imo aSSerere

audemus nos nonnullo emolumento reipubluin esse potuisse,

sin per indignationem Vrae Reg. tis nobis licit uni fuisset, ita affinitatis iura cum veco sororis nostro colere velut ipsa natura

exigebat Sed non aliter res sese eum matrimoni Transylvanico habet. Utiles enim sorte ess poterimus reipublicae etiam apud Transylvanum, si ita Occasio poposcerit, si etiam Reg. in tost eum modum vehit nunc actum, in id matrimonium invehi

inposterum cessabit, vicinitatis autem iura cum Transylvano, veluti hactenus actum, ulterius colere perrexerit. Nos obseruantissimi pactorum fidelitatis iurisiurandi semper manebimus, et perfidiam omnem et quicquid huic assimilari potest plusquam Vatiniano odio prosequemur fugiemus et detestabimur. Quod reliquum est, rae Reg. Miis auori nos commendamus eidemque

satista, elicia prosperaque Omnia precamur Dabantur ex arce

nostra Coloniensi ad diem Novembris styli Juliani 30. anui Christi 1625.

Sac Reg. M tis rae Georgius Gulielmus dei gratia marchio Brandeburgicus, Sac Rom. imp. archicamerarius et elector in russia ullae. Cliviae, Montium, Stetini, omeraniae, Cassubiorum Vandalo-aeum, nec non in Silesia Carosnae Cirniouiaeque burggrauius Norinbergensis, princeps Rugiae, come Marcae et Ravenspergi. .dnus in Ravenstein cognatus et amnis uti filius observantissimus Georgius Gulielmus elector. Diuiligo b c oste

427쪽

IU25 Θμ. m. n. A rasto nitruas levet Bethdenim rhoz hJrassiis Dysseu, ,Litterae Serenitatis Vestrae per hunc tabellarium suum, qui revertit nobis allatae, copiose conqueruntur cum de alienatione in se animi sacra regiae majestatis Poloniae vectaeque regis, domini nostri ementissimi, tum etiam de epistola quadanii illustrissimi ac reverendissimi domini vicecancellarii regni ad

serenissimum electorem ducemque russiae amnem suum, acerbius de se, ut sibi videtur, eripta Parcius nobis ad utrumquere SpOIidere visum est, quippe elim ne inquirere in litteras sorum, qui privatim ad se scribunt, minime nobis expediat, tum manus expedire arbitramur, relateare memoriam eorum, quae bene expressa laedere potius, quam componere animos tanti momenti possent Longas aures manusque magnis principibus esse vetus,

quibus et multa sibi pertinentia audire et ex abdidioribus locis, quae quamvis secreta et abstrusa existimantur, illo regio animquo medicamine, quod summam potestatem in genus humanum habent, patere tibi cogunt, nec quisque mortalium tantum tribuat, aut suis artibus sidat, aut tantopere sua vel dicta vel scripta arcana esse putet, ne ad notitiam eorum, quibus interest

et quorum magna nomina ii terris sunt, perveniat, nobis attigisse recentia sufficit, Serenitatem Vestram facile sibi in memoriam revocaturam. Caeterum, quod ad stia dia sua in sacra in mMestatem et regnum Poloniae attinet tuni demum Serenitatem Vestram maxime declaraturam dudicabimus cum alendo et fovendo dictis et lactis benevolentiam majestatis sua et amicitiam Reipub. quod optamus et amice suademus sublatis excusationibus et accusationibus, nulla praestita occasione superioribus oblitoratis a novis ossiesis ordietur, minime ambigendo, si haec intercesserint, vicissim eadem relaturam serenissimum e torem rectam et debitam viam anto pactam sibi sponsam magna ex parte neglexisse, facile vel Serenitas Vestra deposita passione judicabit, qui aliquantisper decessisse a debito iuvestati

suae honore et vinculi splendidissimi honeficii hoc in passu parum memor, jure aliquo judicatur promissa prius sorore in matrimonium Seronitatis Vestrae, quam ut animum majestatis Suae explorasset, et ut cultus requirebat, revereretur, haud difficulter sine dubio veniam concessuri. Verum et haec Serenitatis Suae in majestatem suam fide et observantia, tum etiata

ossietis oboliri, animumque ejus in priscum statum reducere

428쪽

esu 9. 7. A pros ac conventaeuel Bethlium Gorhoz. Litteras Serenitatis Vestras tabellarius sim liodi ii obis reddidit, dium in conventu eum primoribus et nobilitate palatilia tu hujus circa negotia Reipub moraremur, quibus et sitidium suum Serenitas Vestra in sacram regium mujsstatem Dominum nostrum clementissimum et amicitiam in regia uni Poloniae

declarat, nihilque hostile nobis unquam cogitasse, et arma in alios parasse nunciat lingvas malevolorum incusando, qui eiu modi rumores sparsere Fatemur quidem, nec dissimulatidum arbitramur, superiori tempore exintubusdam haud obscuris locis ad nos pervenisse, Serenitatem vestram non satis utae animo in regnum hoc esse et apparatum hunc armorum, de quo mconstabat, causandum nobis quodammodo ore. Quod quamvis ulienum ab aliqua firma suspitione nobis esset, qui et conscii ian hi sumus nullam cari 13m nec Serenitati Vestrae, nec inclito regii Hungariae ad hostilia praebuisse, imo nexus veteras et1hedera Sanctissime servasse, tuti etiam prudentia et maturitas Serenitatis Vestra meliora noliis semper promittebat, tamen cum nec Serenitatis Vestrae animum apertum habuissemus, nec

quidquam adeo certi et securitate vicinorum in ejusmodi trepitu constaret, providendum nobis duximus sine tuus is qjuria et laedus desissimo sorvaturi, et si quid adversi ab aliqua parte

ingrueret in absentia sacrae regiae majestatis domini nostri clementissimi qui nunc bella cum duce Sudermaniae distentus est viriliter responsuri. Sed cum Serenitas Vestra, prout sine

ritas inter principes et regna postulabat, amicum animum sitis mi regnum hoc per litteras suas aperuit, foedusque a tot saeculis initum se servaturum promittit, io quo gratius regno huic accidit, eo amanti iis nos etiam ad amicitiam hujus regni Serenitati Vestrae deserimus et mutua fide pacem tranquillitatemque

Copia Liae rarii an ab edictor e manden burgi eo ad Bethlemium. Serme Princepsin amnis si frater dilectissime. Et si nullaim nobis est, Dilectionem ram iani dudum miserrimi at ius admodum ancipitis status, quo tum electoratus noster BrandeburgicuS, tum ducatus Borussiae iam ultra sesqui annum laborat, certiorem factam esse, facere tamen non potu, mus, cum dictarum terrarum calamitates ac pericula nullo pacto Diuilia πιν Corale

429쪽

KRoto es A HARMiNcatos H,BORChucusque tinui sed in dies magis lagisque augeri atque e X re cere uideatiuis, quia Dilectione in ram latius de re onmi insori uni eluu Billue verum Iὶ ostriani ac ditionum nostrarum Statum exponere linis. Et quod electoratiim quid sin nostrum inprimis attinet, Dil. Viae satis cognitum est,ritui pacto iam terme ante

sesqui annum comitis Maiisseidici et regis Daniae copiae equestres ac pedestres magno numer nobis insciis ac insalutatis electoratum nostrum ingressae suerint, ac duas eius prouincias, veterem Marchiam et Brignissae parisin occupauerint, eoque ipsConinem illam ditionem nostram, quae Albi fluvio adiacet,ac ostium ulterius fluvii Haxesae dicti in potestatem suam redigerint. Quanta subditis nostris illis in locis eo tempore imposita

sueriint tributa, et quantis insuper vexati fuerint dirρptioinibus atque iniuriis dicere nunc non attinet cum nemini id non cognitum Sit, eaque pluribus in locis adluic extent rapinarum ac illatae devastationis vestigia ut non taui facile suerit incolis nostris etiam plurium annorum spadio ad pristinas suas facultates redire. Id vero omnium pessimunt tuit, quot ob viciniam ducis Fridiandiae si comitis illii, qui instructo ac numeroso cum exercitutum ad limites electoratus nostri versabantur, ad haec omnia nobis consciis ac consentientibus, hostili animo contra caes. - ac in maximum suorum exercituum detrimentum agi duc bant, in periculum conjiciebamur, lare, ut iidem pari etiam modo reliquam electoratus nostri parum Occuparent, infestarent, diriperent, ipsaque aes mias occasionem hac ex re caperet, nos laro hostibus habendi. Ex quo quanta et harum quas iam possi-ilemus terra1tim ac ditionum et earum, quae in ulla censi districtu ah aliis stin pntur cum iure tamen ad nos pectent. aut quarum inposterum successio nobis differri possit ab hinc

nobis impendere ac in nos devolvi potuerint mala praeiudicia ac pericula, facile Dil. Vr colligere poterit. Nos itaque ut ab hisce ninibus nos immines redderemus, eo quidem tempore

Oruni diligentia apud Daniae regem tum literis, tum legationibus id egimus, ut abducto suo alia in loca exercitu, quem equidem

non ad vastandum et in pericula conjiciendum electoratum nostrum, sed ad defendendum inferioris Saxoniae circulum, ac eis, qui tum aliis in locis periclitabantur, auxiliandum collectum

esse acceperamus, ele toratum nostrum ab hisce malis ac port- illis liberaret. Cuius p Si tandem postquam per aliquot iam iii Enςρ Illurimum damni ab hoc exercitu perpessi essemuS. PO-naissionem obtinuerimus, adeoque e spe fuerimus larent retroductis hisco copiis omnibus pacifico utrinquρ stat ditionibus nostris frui liceret, prout etiam a duce Fridiandiae parem, quam danico exercitu immunitatem pacti eramus, contra omnelintamen expectationem nostram accidit, ut magna exercitus danici

430쪽

425vars, quae comitis Maiisseidiei et ducis Vivaxonsis ductui parere

iussa fuit, non ex ditione nostra, qu0 sperabamus, retrocederet, sed longo per electoratum nostruin tractu per quadraginta circiter milliaria in Silesiam procederet Maxima quoque reliqui

equitatus danici ais, ut securitatem horum itineri praestaret. sub generale Fuchsi etiam in cis Albinas eleel ir: itii, nostri paries trajiceret i)uo ipso qui deni t moclo dicta Maiis l-dicae ac Vinaueri se copiae id obtinuerint ut caesareas Opin Santeuerterent, ae ai't ut lielli O tela pore in Silesia collocarent. Caesarei tamen exercitus olliciarii ad unum omnes nos in suspicionem concessi voluntario hostibus suis transitus ne trapstitius

adiumenti, et derivati ex Saxoniae partibu belli in prouincias caes nitis culpam ac suspicionein vocarunt, eademque in ipsa etiam caes vitis aula non parum laborare cepimus.

Cumque post hac contigisset, ut danici exercitus reliquiae in ducatu Brunsvicensi a generale 'Ilio admodum caederentur

eorumque pars non exigua tum in territorium nostrum prout etiam antehac a comite Mari Mico, cum stragem cognitam pene pontem Dessauiensem perpessus esset, pariter actum fuerat se

reciperet atque ita ditione nostra tanquam certo contra capsareas copias asylo uterentur hoc tandem inde euonit, ut ii titio huius anni, cum unior increbuisset, iterata vice partem non exiguam danici exercitus per ditiones nostras in Silesiam concρ auram, pars caesarei exercitus, iussu ducis Fridiandia ud in ipe diendam hanc in Silesiam irruptioneni, civitatem nostram ros-nensem, quae nostros a Silesia limites disterminat, cum adiacenti districtu occuparet, atque ita Hadri sive Oderae fluuium in

potestatem suam redigeret. Pari quoque ratione dux Lunaehurgensis cum copiis a duce Fridiandiae sibi commissis comitis Tylli suas ac instinctu, ut si ruitatem occupandae Melae anico exercitui praecideret,

nonnullam partem sui exercitus in ditions nostras progredi iussit. Re metropoli electoratus nostri Brandeburgo aliisque ad I avolam sitis locis ac impriniis nobili ilii uirio avelbergensi ad anfluentiam Albis ac Havolae sit praesidia imposuit. Quae omnia tamen dissintulanda iunino putarenuis modo spes nobis esset liberandum brevi a malis hisce electoratum nostrum fore.

Verum tantum abest, ut illam huius rei spem concipere liceat. Ut e contrario etiam Daniae rex anteversum se a copiis camsareis hisce in locis videtis magno numero in alteram electoratus nostram partem, quam Albis a Veteri Marchia disterminat, quas Prignissa appetatur, irruerit, comitatuni quoque Rupinensem occupaverit, ac nunc in cariam etiam Marchiam perrexerit, atque adeo non ultra quinque a rosidentia nostra milliaribus substiterit, et progressus proculdubio adhuc ultra foret, nisi

SEARCH

MENU NAVIGATION