Angeli Spannocchij. Oratio. Habita per eum Bononiae, in sua schola magna, cum primum ascendit locum illum eminentiss. iuris ciu. docendi gratia. Prima die mensis Martij. 1586. Ad perillustres quadraginta viros. S.P.Q.B

발행: 1587년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

ante, mea siponte, ut foecilem, istum ac plane diuinum Fellinae genium semper unice colui:sic

nunc multo vehementius, vestro tanto incelus

erga me studio, & vos ciues, & haec omnia diligo . fateorq; mihi diem hunc illuxisse pulcherrimus quo tam egregiam vestram erga me V luntatem, ac tam honorificu de me iudiciuin licuit experiri. At vero quia me non latet quocdam esse animo perturbatos, damnantes aetatem, & forte doctrinam meam s ac desperantes

me ad veterum illorum quos imitaturus sum laudem & gloriam peruenire posse: operaeprecium me factitrum exissimo, si paucis occurraiis dubitationibus; de omium fluctuantes antimos colligam, atque confirmem. Dicam itaq; prius de aetate mea, quae tametsi non adhuc uratura videatur i, ubi tamen opera, non corporis habitudo respicitur i, superuacua videtur omnis

de barba, vel annis concepta suspicio. Accedit etiam quod praemature satis hanc legendi prouinciam Senis aggressus stim di, quod nec fecisse quidem doleo in saeculo tam fluenti, quo nasce . tes morimur, finisi ab origine pendet. Annuequidem iam iam secundum ac vigesimum ingressus su, quo ciuilia iura publico decreto prinfiteor

22쪽

steor;quod & antea per biennium priuatim apsidue feceram: quamobrem senescere mihi vi deor; & non obscure sentio melaboribus, vis iijsque pene confectum; de Salerni praesertim stomaci, oculorum , capitisque aegritudinibus mancipatum. Sed sit dicam vere quod sentio, non eil eadem habenda ratio aetatis, in Republica administranda, &in docendis publice discuplinis: ad regendam quippe Rempub. delige di omnino stini viri graues , conruio , & longa

rerum experientia probatissimis quorum op ra uti valeat ciuitas etia domi, aut in lecto qui scentium: ad scholas vero seu studia regenda ,

praesertim sapientiς ciuilis 3 dici non potest quatum conserat acumen ingenij in corpore valudo, ac virenti ut studiorum laboribus qui numium magni fiant in comode resistat , atq; supersit. Huiu odi autem vix reperiri poteti in vis ro septuagenario contra vero in homine su draginta quatuor annorum, id cumulatissime& haberi , & commendari poterit: etenim ille, suo quasi consectus senio,contabescit, & cad cam quandam maturitatem adeptus est: ille ve ro vigentis florem aetatis praesesere, unde plus

roboris, &perspicaciae sine in dubio sperari po

23쪽

test. De doctrina mea nihil est, quod aliud dicam ; nisi quod Salernitana schola , per quindecim annos, & vltra, libenter excepit ea, & non sine aliqua delectatione probauit. Licet autem ipsa sit exilis, & exigua; ars tamen adhibebitur,& quotidiana cultione ingenium exercebitur; ita ut liceat sperare,statuto tepore,fructus uberrimos, idque maturius sorte quam credatur a multis. Postremum illud obijcietur, quod ego maiorum virtutem, qui hunc antea locum strustinuerunt minime adςquabo:sed hoc non mea magis, quam omnium huius aetatis hominu imbecillitatem redarguit: est enim hoc commune vitium eorum, qui alienas operas contemplantur, ut quid factum sit, non quomodo factum a maioribus nostris considerent. At vero tantum abest, ut ex hoc ulla nobis impedime in parentur, Vr magis erigatur animus. & ingenium. magisque confidam me veterum laude, quos tantopere admiramur, aut facile aequaturum 1, aut squae finitima gloria est) ad eam pro-Σnne accesturum . Quid enim causς est , cur natura hoc tempore tardiora, quam olim humana ferat ingenias quς in omnibus suis r bus obeundis admirabilem conflantiam, ad

24쪽

mirabili prorsus aeternitate tueturὶsi enim nuc.& coetu natui ali se se conuersione contorquet;& terra pariter suis librata ponderibus immota iaceti, sit sol, & luna nunc etiam terras clarissima luce collustrant; sit denique caetera omnia eodequo antea modo a natura gignuntur; cur limmines aut ad inueniendu hebetiores, aut ad imtelligendum tardiores, hoc tempore, quam antea procrearit falluntur enim qui putant, ingenia temporis diuturnitate minui: illa siquidε nulla ratione, nisi forte socordia, franguntur; neque ulla res essicacius nos docet facere, quamvis pe faciamus. Nihil igitur ineptius mihi videtur; quam existimare naturam ipsam, omnia sua in uno partu essudisse munera; reliquo autem humano generi sterilem, effaetamquὶ remanere voluisse. Dicam de Aristὀtele, ac Platone, quorum tanta extitisse in omni disciplinarum genere laus creditur; ut eos solos, quicuque Pilosophiae destinantur, attinganr, eos Cinnes artes, omnia studiorum genera, terant trahant discerpant dicemus idcii co, eos incrediabili sua laude quemqua retardare potuisse, quominus si ita ferat animus) ea studia prosequatur; in quibus in summa cum laude, & maxi

a ma

25쪽

im siculorum omniu assentione, versati sunt' Equidem magnos eos viis viros fuisse iudico;& quos iure omnis miretur posteritas, si1mmo ingenio , doctrina , eloquentia, reru peritia prς stantes; & ut uno verbo dicam siummos nomines: homines tamen fuisse puto, idest quos& latere aliquid potuerit; quis ut non omnia primi inuenerunt, sic alijs posi se venientibus , plura inuenienda reliquerunt. Quam multa enim sunt quae eos omnes, & alios , qui proxumo, longoque in teruallo subsecuti sunt, etiamquetrentes latuerunt ; vltro aute sese nostris aut patribus, aut maioribus prodiderunt nam, &coelestium orbium numerus, & stellaru erra cum motus, multo certior est ab ijs, quam ab illis inuestigatus, & traditus: & maris totius latitudo, proflanda tasque perpensa:& terrς ipsius abditissimς partes, quas non solum non pen - trauit antiquitas, sed ne adiri quidems imo no, reperiri etiam posse existimauits maximo consit io sunt, & praestanti animi magnitudine , a nostris peragratae. Sed non ne hoc iam tempore comparata est nauigandi ratio melior, Ares ipsa militaris, ac bellica nouo quodam, MAntea inaudito tormentoru genere reddita eth

26쪽

inst nictior Quae omnia sit praespicua sunt; quis non videt peispicuu simul esse debere, non

solum eandem nobis, quς veteribus aciem ingenij manere; sed si exercitatione acuatur, pr statiorem etiam futuram Agendu est igitur, nec deponendus est animus , maioruque facta imiranda magis, quam admiranda sunt. Quemadmodum enim eos ipsos veteres non tantopere extolleremus, si nihil ipsi fecissent: ita nos etiam debemus manus admouere tabulae, multa tentare, multamq; opera spe profectus amittere: quia optima eli illa iactura quet maiori l cro pensatur. Quamobrem nemo debet me damnare temeritatis, quod talem occasionem arripuerim. nemo etiam aetati, vel doctrinς meet conuitium facere ir minus etia desperare, q uod probatiorum ideil antiquorum laudem ac vi tutem, aliqua saltem ex parte no adsequar praestabo enim quicquid ex parte mea potero, plurima certe si dabitur) praestiturus. Osteram enim vobis merces, si minus communi huic vestrae animorum alacritati pares, Viribus certe meis haudquaquam inferiores: illa enim postulat maiora ; hae autem mediocria tantum p stare possunt. In reserenda aurem Vobis prorantQ

27쪽

tanto munere gratia; equidem hoc repromit to, semperi praeflabos mihi neque unquam in legibus enarrandis diligentiam; neque,in audiedis studiosorum desiderijs,qquanimitatem; neque in sententia simplici rer referenda fidem; neque, in perferendis laboribus, industria; nec in publicis, priuatisq; comodis augendis, gratianimi significationem, ac beneuo sentiam, defuturam: atque hanc habebo cura infixam ossibus sempiternam, ut Operam ubique meam ex hubeam petentibus, ut praestem omnibus volu tatem optimam, humanitatem sinceram, ingenuitatem verissimam : Neq; enim facetus quis- piam, aut eleganti morum inlliuitate fiam praeditus, non is ego sum qui verborum blanditijs, hominum beneuolentia mihi conciliare quei.

Quanrum vero ad id, quod mei ossicij videtur esse praecipuum, quod inquam in adtinet ad publicarum lectionum laborem suscipiendum, in explicandis Caesarum Prudentumq; responsis 3 nihil aliud nonu natim polliceor, quam quod

omni studio conabor, ut vestigia sequar ani cessorum 1, qui tanta cum laude, tanto omnium

applausu, hoc eode loco iura ciuilia docueruta id autem dc alacrius & diligentius exequar sub

28쪽

clypeo Iullustrissimorum ac Reuerendissim

rum Cardinalium Prςfectorum;de quorum Vir tutious, bonitate, prudentia, sanctimonia, rerum omnium experientia, non est quod multa dicam, tum quia praesentes sunt, & proprias abhorrent laudes, viri sumae modestiς, tum quia mihi maxime verendum est; ne videar eis mala mente detrahere ; siquid inconsultus ommitterem. Ad vos ergo sermonem meu conuertams quotquot adesiis, studioli Iuueta es) rogans ex ipiis visceribus, ut aequi boniq; consistatis, qui quid ab initio praestabimus; nec statim conferatis cum expectatione praesentiam; sum etenim eius ingenij, ut maxime cupiam formari ad captum uniuscuiusli, atque ideo nihil auidius e pecto, quam ut moneatis, quemadmodum inenarrassis legibuρ, valeam omnibus satisfacere. Vobis omne meum studium, ossictu, laborem, diligentiam, quantum denique ingenio, atque industria efficere possum, polliceor ac defero: uod quidem tum mea sponte facio, qui totus a vobis pendeo: tum veitro quoque tanto de me iudicio incitatus; Musis etiam ac diuinis numinibus, quorum in templo sumus, id aprobatibus. Eos itidem oro, atque obsecxo s ut quia ad

29쪽

3θad me audiendum hodierna die studium adtulistis, id in perpetuum conserueris, & augeatis. Visitetis quaeso) frequenter auditorium s existimantes doctiorem sane prosessorem potuisse vos habere quemlibet; amantiorem vero neminem. Hoc vero tum alijs de causis vobis censeo faciendum esse; tum ne aut eorum, qui me huc aduocarunt, aut eius qui accersitus est, animus, vestra ulla tarditate debilitetur. Ego s ne vigilabo mea sponte svi dixi) pro vestra utilitate libenter: eoque certe libentius, quod intelligo me ita a vobis audiri, ut quantu in vobis vitalitatis ex meo labore 3 tantum in me laudis ex attentione vestra redundet. Vobis vero Senatores sapientissimi) nuquid gratias quas debeo

imortales agam i num beneficentiet vestrae magnitudinem commemorabo i quoru in me studia secere, ut in vetustissimo, ac nobilissimo, vetustissim , ac nobilissimae ciuitatis gy mnasio profitear ; in quo auditores accipio nobilissumos, natura, ac moribus optime institutos:

quo nihil unquam optarius nihil foelicius laudatissimo cuique professori contingere potuisset Idquidem agnoscere munus, est mihi sane facillimu, exequi aute, vel praestare penitus uni OL

30쪽

Irtibile. Quid ergo faciami ago unis gratias,

non tamquam orator splendidus, sed vesuti memor beneficii recepti, animo uberiores, quam oratione. Ago gratias mente, vultu,gestu, corpore, actu, habitu, omni loco, omni tempore; tacendo maiores quam loquendo: redditurus etiam ingentes, si unquam licebit. Vobis etiaimmortales debeo Illustrissimi, ac Reueredissimi Praesules; quod me sublimia humiliter,ampla tenuiter, illustria inornate tractatem, qu nimiter ac benigne sustinuistis: reddere autem vel compensare, cum ulla ex parte non valeam; Deum Opt. Max. assidue precari non desinam; ut mihi foeticem huius pI uinciae cursum,

vobis autem

desiderabilia cuncta laeti tur semper atque

concedat. Dixi.

FINIS.

SEARCH

MENU NAVIGATION