장음표시 사용
61쪽
a D IssERTATIO I. pos trinas illas antiquiores , Gresera etiam notas , nihilque ad nossram rem facientes, qua tanti Pontificis, ae tam lingavi nam anno 79ς.
Hadriano succedens , per viginti ct fere dimidium , ad 8 I6. pervenit ante laudatam Conringit editionem nostris majoribus perspecta fuerant: Verum Labbetis admonitiunculam triam posvit ad marginem Conc.
tom. VII. pag. III 3. per quam tanta editionis utriusque raritas patet.
Hanc, & novem jequentes edidit anno I 6ς s. Helm stadii Hermannus Conringius ; sed pro solemni haereticorum more foed si imis adversus Ecclesiam Catholicam , ejusque supremos Pontifices crimin tionibus , atque calumniis conspurcatas . Inter hujusmodi autem diacaritates intempestivas , homineque usu rationis praedito , nedum hone- βο , prorsis indigηas , neque aliud praeter Herilem inertium d umque homunculorum risum promoventes , duae res icti conducere Octendunt δε-ctis mi ac Venerabilis viri sententiam Ven. Card. Bbna Rer. Lithirn lib. I. c. I a. n. a. a ersus Raccium Illyricum , qui Catholica Ecclebis damnum inlaturus . Missam latina in ediὸis: Excaecavit illum , inquit, malitia sua ; nam e Contrario Orthodoxae fidei dogmata , recepti
que Ecclesiae ritus ex ea passim confirmantur: confesso suprema d minationis Pontificum , ct renovari ab iisdem Imperii .r, nisibis, ctria H. Et vero fatetur primum , quod negare non potes Praef summare
suppetunt argume3 - Pontificis potestatem: Iure omni . allens , Caesarum soluti,
Mia, Caiolo iam honae etiam parti Italiae Regia potestate dominarentur . RHmodum εμι aperte mentiens , subjungit . quemadmodum Leo III. vim passus a suis adactus fuit, expetentibus praesertim idem Civibus Romanis, ut Caesareae iterum auctoritati Pontificiam Sedem subjiceret, in Caesarem electo Carolo Magno . uare ct Iiterarum Omnium inscriptiones, conclusionesque italita , ut vocant, charactere procudendas emravit , ut primo obtutu in legentis ocuIos incurrerent, Domino piissimo , & serenissimo Victori, ac triumphatori filio , amatori Dei ac Domini nostri I C. Larolo Augusto: necnon piissimum Domini Imperium gratia superna custodiat: qua vult conferenda eum Od. Car. epinilis, quas Gresserianas appellat , ut discrimen teneatur . Euid vera hae verba sunt ; neque eruditorum ullus Cinritato nuperisque Seriptoribus ei adhaerentibus negat, Leonem III. Imperatoria majestate Caresum prosequutum esse, nullumque ex titulis tanta dignitatis propriis praetermisisse . At Leo ep. a. al. X. Imperatorem sie a tur: Ab ipso Clavigero Regni coelorum , qui vos in suis utilitatibus desens res constituit . Perinde ep. 4. al. VI. loquens de suscipiendo Pippina Rege
62쪽
og LEONIs III. EPIsTOLIs 3 Rege Roma in ventura : quantum condecet, inquit, filio tam magni
defensoris s. Dei Ecclesiae : passimque in aliis Epistolis de sensorem s. Dei Ecclesiae Imperatorem appellat, ut praedecessor sevus Hadrianus
Patricium nuncupaverat eumdem Carolum . Praeterea dolet ep. 3. al. I.
calumniatos sibi esse aliquos , quod in Legatos Imperiales docilis esset, subditosque in suam gratiam recipere deaignaretur , si parrocinium Imperiale implorassenr: Non solum , inquit, Missi vestri timent vestram
portare legationem ad nostram pusillitatem : verum etiam alii jam non sunt ausi quaerere a vobis auxilium, quia nullus est, qui vestram quaesivit Clementiam , ut dicunt, qui postmodum ad plenam potuisset pervenire gratiam nostram . Mitto institutiones Ducum in Ditione Ecclesia lica , armorum apparatum pro defensione ora maritia ma ; actusq&e alios summum Principem designantes , de quibus opportunius agetur in notis; erantne ista Caesareae iterum auctoritati Ρontificiam sedem subjecisse Θ Miseros falsa opinionis patronos i telo uin tur aucipiti . quo dum vulnera putant insigere, vulnerantur. III. aeuid Z quod Sicilia, atque Sardinia sollicitudo ob molimina a sub Pura Stelliae . Maurorum adter ius utramque inctulam , Leonem urget ep. 8- & 9, 2--a...tiri, at ii I. & 1I diuid Z quod Gregorio Patricio Sicilia , licet Graeco Im- atque ev:dens.
peratori morem gereret , commercium literarum erat eum Caroli ct
Leone Θ Suscepimus , ait Pontifex . Gregorii Patricii Siciliensis , responsum scilicet serenitatis vestrae Epistolae . quam illi per hominem nostrum emisimus. Num de donatione illius Insula s. Romana Ecclam agebatur . qua amplissmis Calabritani, ex Siculi patrimonii reditus jampridem injuste spoliata erat, ne Agarenorum a sydve illi intiantium faucibus , D. Petro intercedente , absorberetur cum evidenti . ac p/rpetuo Intorum Pontificia ditionis , Regni Italia pericvlo Orte ante annos quinque , seu anno 8o8. ex hisce episρIis liquet, Coscam insulam Pomtifciis paruisse imperiis ep. 4. al. v I. in easdem ob causas . ni fallor; minora licet essent in illam jura s. Sedis , qua unicum ibi patrimonium habebat; dum e Sicuti patrimonio a Issinos antiquos reditus Orientales , commutationis titulo, exigere quotannis debuisset: De autem insula Corsica, inquit, unde θc in scriptis, & per Misses vel ros nobis emisistis , in vestrum arbitrium & dispositum committimus , atque in ore posuimus Helmgaudi Comitis, ut vel tra donatio semper firma & stabilis permaneat . & .ab insidiis inimicorum tuta persistat, per intercessionem s. Dei genitricis , & Beatorum Principum Apostolorum Petri ac Pauli. & vestrum sortissimum bra-Α a chium.
63쪽
4 DIssERTATIO I. chium . . Et Ludoviciu pius Carili filius in suo Diplomate , de quo imfra , tres ictus insulas in Caroli Donatisne recenset. Ga res eraditis aliquot recentioribus persuast. ut Diploma Ludodicianuin interpolatum
Imdietialis Maiestat. IV. aua quum ita sint, plures Leonis Di Iolas desiderari negaverit hae e si s , Mori Ovivium nemo . Quum pracipue ex Conringianis antiquior ad annum .es. ζ ςi 0.-q- spectet 8O6. ac Leo GPt Pontifex ab anno 79ς. Interea dum feliciori alii e situ illas revere datum erit, decem inis , que maxima sunt reliquia integri dominatus Pontificii , Majesatisque Imperatoria incunabula n=bis exhibent, recensendis ius tam . Ne autem qui Carolini Odicis epi tuas tam accurate diges , parum diligentiis adhibuisse amguar tu recensioue harum ct captu faciliorum, is longe pauciorum numero , easdem omnino leges mihi servandas prascripsi , quas in pra- curandis illis sequutus sum . Tames ad lectionis Tarietatem quod attinet . Helm stadienses membrana ab unω eodemque Auctore iterum inspectae emendationes potius , quam variantem lectionem suppedit edicenda sint . Nihilominus singulare id nostra editio praseeferet, quod primas, aIterasque creras Conringit ob legentium oculos ponet. At quia Imperatoria Malleitas fuit praecipuus Conringit scopus , quum Leoninas Epistolas in lucem edidit; me quoque ejusdem majessatis a Leone tertis instituta , vel si mavis in lavrata , satagere aqvum erit. uamobrem ab ipsa instauratione ordiens veram illius indolem objiciam non modo Iois Germanicis, sed praecipue Annalisa Italo , qui Ann. I t. 8oo. Roma meatusque ejus supremam dominationem Graecis Augusis ineritusque ad annum Scio. Tunc vero, captata occasione mulieris Cpoli imperantis , Pontifcem o Romanos , in Carolum jure Graecorion transato , se illi suberim aκtumat, nullo annalium monumento , nullaque gravi auctoritate ductus . βuambis enim o Annatissa Lambecianus apud Reium 8 . n. 9. is alii, male omnes , Orientalis Imperatoris dofectum , renovati incidentalis fuisse causam putent; dominium tamen supremum hucusque Gracorum Dese , ac deinceps Francorum , neque virmant neque virmare poIerant . Unam omnino cavim Imper toria Majesatis renoetanda in Occidente θnchroni Auctores assierunt;
necessitatem scilicet continendi populos , Antisci Romano jampridem subditos , in ocio: reliqua omnes cavi inductiones sunt Scriptorum , qui Iinge post ea tempora floreutes non vera , sed vero Amilia literis consignarunt . Defensio enim Catholica Fidei , ct Romana Ecclesia, Patriacit munus erat, quo quam egregie Carolus sanctus fuerit, ex Codicis
64쪽
Carolini literis compertum fuit . Nec majestas Imperatoria necessaria erat, ut munere eodem fungi pergeret. At de his aliquanto inferius diacam . Nunc quae post Carolini Odicis aetatem Carolus Putricius pro Dis Orthodoxa , ct Ecclesia Romana praeclare gessit, memoria repeti oporter, ut de Imperialis dignitatis instauratione planior , atque utilior sermo fatis
Fides Catholica, & Romana Ecclesia a Carolo M. Patricio Romm . egregie defensa, & Pontificia dominatio dilatata.
V. Nil profecto apud hi iονicos tum veteres tum recentiores celebrius Franeorum potentia Lonomachorum vesania per octavum Ecclesia faculum . Inde enim Italia V 2 ' o' hin.': defectis ab Austustis Orientis ς Romana Ecclesia dominatis ; vicissitiri 'xiare & alior.
Exarchatus ; Regni Langobardorum excadrum; ac prae gne Cariat δο- nis vindices fvit r.
rrim Regum initia , ct potentia , qua iidem Principa Apo iclorum , 0 qtie succonribus retulerunt accepta. De quibus omnibus connat ex liateris Leonis III. praedecessorum in Carsinum Codicem relatis . Orthod xa fides , ct traditio Patrum sita sacrarum Imaginum veneratio in iis literis appellatur impense commendantur Francoram Regibus . Praeeipti e s. Petri imago toto terrarum Orbe celebratissima vindicanda piis sinis iis Regibus inculcatur . Eam quippe Isaurus ore blasphemo se confracturum minitatus erat Gregorio II. sub ipsa impietatis initia rint conflat ex ejusdem literis a Frontone Ducaeo Iarine factis , apud Baronium 726. to. TH. p. 3sa. ct apud Labbenm Concit. to. vrI. P. T. seqq. ); conceptis enim verbis , Romam mittam , inquit, & imaginem s. Petri confringam ; sed & Gregorium illinc Pontificem vinctum adduci curabo . Idcirco prima in Iegatione ad Fraucorum Principem Carestim Manellum adornata, Claves Petri , lymbilum scilicet potestatis aperiendi, claudendive cxIorum regnum . missae ιanto cum D eqsι; ut, quod Carola non licuit, filius 6tis Pippinus Rex Carsivorum primus Petri auctoritate per Vicarrum , seu βuccessorem ejus, Rex crea tus una cum filio Carvi A l. ac Patricii, seu defensiores Petri ct ejus successorum , ct peculiaris populi, Romanorum scilicet, ct totius Romani ducatus incolarum defienati , nil antiquius, nihil sanctius h buerint , quam Clavigeri Regni coelorum , is peculiaris ejus populi dest nem , atque exaltationem Apo Iesica Sedis . Id vero quanto cum fenore uterque Rex fecerit, barbara tot gentes proslata, Catholica
65쪽
fidei dilatatis , timorque ingens impiis illis Augustis incussus abunde docent. Δuare Caroliu Iegationibus Cpoli adυenientibus fatigabatur.
licet ancipiti , aut vano plerumque eventu : quanto enim majori cum
alacritate Carolus pro sacris Imaginitas pugnabat; tanto detestabilioricum impietate de iis conterendis agebatur a Graecis . aeva omnia confiunt ex monumentis Caresini Odicis . Gallorum opinionis VI. In isto autem Codice, utpote anno 79 I. exarato , praecipuum d
Im,ν Motu re deratur testimonium defensionis , qua Carolus Patricius sacras tinetia. - iq'm i ς' nes asseruit , Sedemque Apostolicam exaltavit . At Concilium generale Nicanum II nobis posteris tanta rei memoriam conservat Labbe Conc. tO. VII. P-9Is. seqq. . Ea scilicet en Epistola Hadriani Carolo Regi Francorum, & Langobardorum, ac Patricio Romanorum, data, ut Labbeus anima disrtit, anno 794. psit Concilium Francinoim
diense adversus Nicana praedicta Synodi oppugnatores . Cujus sententiam tit assequamur , aliquantulum retrocedi oportet . Mortuo Guctantino Gyronrmo, ut diximus to. I. p. 336. anno DCCLX xv I. Leo IV.
eius filius Imperii ac paterna impietatis hares successit, qui ex laeve Aue. βι scepit filium Constantinum , brevique immatura morte sublatus
successorem sub tutela Matris reliquit anno 78o. Hisce Augustis rerum potientibus . momentanea lux adfusi post diuturnam sexaginta ferea unorum tet es ratem . Id sentiens Petri navis Rector Hadrianus, epia ΠοIam utrique inscriptam dedit vII. cal. Nov. Ind. IX. sive anno 78 s. quam referunt Saronius 78 s. n. I . seqq. θ Labbeus Conc. to. VH. p. 9 q. seqq. ; neque id quidem inutiliter . Namque ii Principes ad C tholicam fidem instaurandam proclives generala Concilium cui perinia serum , quod anno exeunte 787. Nicaea celebratum fuit . Actis hujus Concilii delatis in Franciam , alterum ipsius canonem finistra interpretatione perceptum, iη Frane ordiensi Concilio damnatum fuisse liquet. Hae autem super re, quum minime insistendum fit prolixis quasti nibus , pis a proposito nos avertant, videndi Annales Baronii , Simmendi animas Dersones ad id Gηcilium , ct pracipue Petrus de Marea De Conc. lib. 6. cap. 2ς. . Guod ad nos attinet. Franc ordienses Patres eanoem illum juxta sinistram pra dictam interpretationem Hylo admodum viri denso persecuti sunt in Capitulari, quatuor in libros divise . qtia per summam injuriam tribuuntur Carolo, quia egiem Hadriano confutandas misit, adeoque Carolini appellantur : quod fal nese Hadrianus docet in Apra laudata epistola , qua Capitulare inud
66쪽
VII. Et vera ad ustimum caput Seniens Con . to. VII. p. 96o. Recta et i eutrutatum illud recitat: Ultimum capitulum est, ut sciat Domnus Ap iiadciti iostolicus , & Pater noster , & cuncta simul Romanorum Ecclesia , ut secundum quod continetur in epistolae beatissimi Gregorii, quam ad Serenum Massiliensem Episcopum direxit: Permittimus imagines
Sanctorum , quicumque eas sermare voluerint tam in Ecclesia , quamque extra Ecclesiam propter amorem Dei, & Sanctorum ejus.fidorare vero eas nequaquam cogimus qui noluerint. Frangere vel destruere eas , etiamsi quis voluerit, non permittimus . Et quia
sensum sanctissimi Gregorii sequi in hac Epistola universalem Caiatholicam Ecclesiam Deo placitam indubitanter libere profitemur . Deinde Carolo sic reponit: Hoc sacrum , & venerandum Capitulum multum distat a totis supradictis capitulis. Et idcirco eum agnovimus vestrae a Deo servatae orthodoxaeque Regalis Excellentiae esse proprium in eo, ubi rectae fidei plena, penitus consessa est se sum sanctissimum Gregorii sequi . Meminit enim vestra prae recti iasma regalis praeexcelsa scientia , qualiter in ipsa s. Gregorii Papae epistola Sereno Episcopo Massiliensi directa sertur inter caetera contineri, ubi eumdem Episcopum increpans , inquit: Aliud enim est picturam adorare, aliud per pusturae historiam quid est adoran. dum addiscere . Et prosequitur variis ex Gre orti ejusdem epistolis
venerationem sacris Imaginibus debitam demin trando longe aliam ab adoratione . quae debetur uni Trinoque Deo . Perinde fecerat pius Prin-eeps , quum ante Francinordiense concilium , haereticas opiniones ab avis
dacissimo Sipando literis consi natas accepit, doctorum examini subiaciendas : namque easdem ad Hadrianum ferri curans , sobriam illam valdeque prolixam elicuit epi Iesam ad Hiypania Galliciaque Episcopos Conc. tom. v I l. pag. Io I qua Divini Salvatoris depositi custos intemeratam doctrinam Episcopos tuos edocuit . uamvis enim apud se haberet Acuinum virum doetissimum , cujus praceptis instituebatur; tamen quum de sidei controversiis ageretur , ad infallibilis doctrina sutem se vertebat, ut fisi Orthodoxa dogmata acciperet, cujus vindex
erat acerrimus , ut sape vidimus in primo hujus operis volumine . VIII. cit erum summam illam venerationem , qua Carolus prae aliis Ex veneratione Can-
sanctu Principem Apostolorum prostquebatur, Hadrianus pro exemplo i,2bibiacti si adlabuit in Iaudata epiri Ia ad cinctantinum ct benem , eosdem admonens . ut in uar Caroli Regis Francorum, & Langobardorum, a Patricii Romanorum Petri patrocinium implorarent: namque ait: super
67쪽
s D IssgRTATIO I. per omnes barbaras nationes beato Petro Principe Apostolorum vobiscum comitante, eritis in triumphis imperantes victores, tacui filius & spiritualis compater noster Dominus Carolus Rex Franis
Corum , & Langobardorum , ac Patricius Romanorum , nostris o temperans monitis , atque adimplens in Omnibus Voluntates, omisnis Hesperiae occiduaeque partis harbaras nationes sub suis proste nens Conculcavit pedibus, omnipotentatum illarum domans, &suo subjiciens regno adunavit. Unde per sua laboriosa Certamina eidem Dei Apostoli Ecclesiae ob nimium amorem plura dona perpetuo obtulit possidenda , tam provincias, quam civitates, seu castra , ct caetera territoria, imo & patrimonia, quae a perfida Langobam dorum gente detinebantur, brachio sorti eidem Dei Apostolo , c jus & jura esse dignoscebantur . Sed & aurum , atque argentum quotidie pro luminariorum concinnatione, seu alimoniis pauperum , non desinit Osserendo, quatenus ejus Regalis memoria non derelinquatur in saeculum saeculi. Religioni duxi de sententia qui
piam praeterire: quippe qua pii uri ici Carali filii Diplomatis verba
fere ipsa continet, magnum sinceritatis argumentum : Has omnes , in
quit . supra scriptas provincias Asmiliam , Pentapolim , Tusciam Urbes & civitates , oppida & castella, viculos & territoria, simulque & patrimonia. Aua notari velim a Pugit. s Annalissa Italifasse opinionis patronis , qui Carolini Codicis literarum inversione ad annum 787. Tuscia donationem disrunt, ut facilius datam possessionem in dubium reυocent . Si enim Hadrianum anno 78 s. Gracis Prin-eipibus Donationes istas nunciabat, solas igitur civitates Campania ad tertium Caroli adSentum , seu ad annum 787. dferri oportet. Ε o nimba, .s. βω quia effuse ira liberalitas Putricio Romanorum ad lectio dominationis scribitur Nonne obliteratam prorsus se Graeam dominationem Romapi 'th, . rumpi id demotistrat Z Duo scilicet complectebatur Patriciatus , ut animad-raiciat a Franc. Reg. - tit Marca de Conc. c. I a. doctrinam approbante Fugio O. n. 8. Iurisdictionem , qua Reges Francorum utebantur ipsa in urbe R
via ex consensu Pontificis populique Romani, ae defensionem Romana Ecclesia . Quibus addi omnino debet orthodoxa mei patrocinium , quod Patriciatus precipiuum esse munus sepe vidimus . Neque id noΣtivi a cidebat Gracis, qui non semel conati nequicquam fuerant o Exarch itim , ct Romam in suam redigere poteriatem . uamobrem qui supreis mam asserunt dominationem Graecis usque ad Octavi faculi extremum .
veritati sucum faciunt, eua enim Ducia esset Ponti cis, Principibus
68쪽
Uultare, quos Catholicam ad religionem redituros sperabat Secus segdsisse compertum est Stephanu in II to. I. p. I 6. s 8. qui per Leg tum , seu Missism Imperialem , petatue supplices literas Opro1 mum ad
Urbis defensionem inmitamerat, dominatum lubens abdicaturus , modo Urbi defensio non deesset. Hadriani autem ais , quum Roma magnus
defensor adesset; sancta respublica ab annis fere sexaginta Graecam d
minationem exuiiset; paucique admodum superessent, qui praeter Rurificem in urbe alium dominatum esse meminissent; Hadrianus Roma Princeps eum Principibus Cpoleos loquebatur rro dignitate , ae majestate sua . Talis profecto in Urbe , talis in Galliis Romanus Pontifex habebatur. Dominum nostrum a Deo decretum S. P. a R. etim Dissus erat anno 7s7. to. I. p. 143.ὶ π Alcvinus Caroli praeceptor , qui Francorum omnium inflar erit, ep. 27. al. 72. de Summis Pontificibus ita loquitur: Semper Sanctae Romana: Sedis beatissimos, quantum valui , Principes, & Pastores amavi . At minime dimittenda est Ha driani Principis ad Constantinum ct Irenem Principes Epi tota , quam versamus . aeuandoquidem jura tum sacra tum civilia per tot annos invasa Hadrianus repetit ab iis Principibus, s Catholicam fidem ampi
citi telint, hunc in modum :X. Si veram & Orthodoxam sanctae Cathol. Ecclesiae R. nitimini Maas pestimorior. amplecti fidem , sicut antiquitus ab Orthodoxis Imperditoribus, seu a caeteris Christianis fidelibus oblata atque concelsa sunt patriin toto erat:greae in-monia B. Petri Apostolorum Principis fautoris vestri, in integrum iuxta nobis restituere dignemini pro luminariorum concinnationibus eudem ejusdem Dei Ecclesiae , & alimoniis pauperum . Imo & cons
crationes Archiepiscoporum , seu Episcoporum , sicut olitana comstat traditio , nostrae dioecesis existentes , penitus canonice S. R manae nostrae restituantur Ecclesiae . Ad sacra jura quod attinet, Siaciliae , Calabriae , Venetia item , s utriusque Illyrici Anti titum consecrationes repetebantur. Civilia vero minus late patebant, Calabria enim ct Sicilia limitibus circumscribebantur. De utrisque admodum
erudite Aemannus De Later. Pariet. c. Is . . Ea vero tam vehementer repetebat Hadrianus, ut porit annos novem in literis ad Curatum, queis Capitulare, seu libros Carolinos a Novatoribus appellatos refellit, Consautinum , qui matrem in suam ipsius perniciem ab Imperii consortio abjecerat, ab haeresi haud emersurum tenetur , nisi jura illa restituat: Dudum quippe, ait, quando eos pro sacris Imaginibus erectione adhortati sumus, simili modo dc de Dioecesi tam Tom. II. B Α
69쪽
Io D IssERTATIO I. Archiepiscoporum , quam Episcoporum S. Catholicae & Apost. R. Ecclesiae, quae tunc cum patrimoniis nostris abstulerunt, quando Sacras Imagines deposuerunt. & nec responsum quodlibet exinde dederunt: Et in hoc ostenditur , quia in uno Capitulo ab errore reversi , ex aliis duobus in eodem permaneant errore. Et infra: Unde si vestra annuerit a Deo protecta regalis Excellentia , eodem adhortamur impetu pro sacris Imaginibus in pristino statu erecti ne, gratiam agentes . Sed de dioecesi S. nostrae R. Ecclesiae tam Archiepiscoporum . quam Episcoporum, seu de patrimoniis iterum increpantes , commonemus, ut si noluerit ea S. nostrae R. p. restituere . haereticum eum pro hujusmodi erroris perseverantia esse decernemus . Plus enim cupimus salutem animarum , & rectae fidei stabilitatem conservare , quam hujusmodi habitum mundi possidere. Sie Hadrianus anno 794. Sequenti autem exeunte Occubnit momtem : nee diuturno in viginti annorum Pontificatu s. Leonis III. Patria
monia illa ad Ecclesiam redierunt. Interim Saraceni Sicilia λbiantes , ejus invasionem saepe periclitati , anno demum Ra . Insula invasa Graecos tota Italia perpetuum ejecere. αvumque duobus amplius sectilis Insula incubassent, Norimannorum ope S. Sedes antiqua ilia jura recimperavit . Qu;, sdili ei pii l. stigare Hadriassus patrimonia ilia tam velamenter repeteret. moniola reditus in Aemannus docet prolatis verbis Theostianis : Appellata patrimoniae. a ieravi. sanctorum Principum APOttolorum, qui apud veterem Romam inveneratione sunt, illorum Ecclesiis jam olim persolvi solita auri talenta tria & semis , hoc est libras auri tercentum quinquaginta, qua ad nostram rationem , ait idem Aremannus , consciunt summam triginta quinque millium aureorum in annos singulos . Adeoque quum Pontifex ea repetebat, aurea fere vicies eentena millia in alimoniam pauperum, di concinnationes luminum eroganda , per summin nefas ablata fuerant ab leonomachis ex patrimoniis Calabritana Siculo , quo, Desilarem ad exactionem transatum fuerat quicqt id tanRantinus M. successoressiue Augum, Patricii, atque alii pro animae remedio conis tulerant in Oriente praedictis Ecclesiis . At de his iterum sermo erit, quam de Diplomate Ludovici pii disseretur . Nune serio animadverti velimeavsas , cur Romani Pontifices adeo impense Patrimonia Sesse repetorent , ex Rege βο s. Gregorii M. in uno Siculo, dum illo femebatur Ecclem . Et viri ct mulieres cujuscumque ordinis , ne Ecclesiastris quidem exceptis, ad vi tinn, ac venirmn necessaria quoad viverent, obtinu
70쪽
o a Laon Ir III. EDIsro L Isre lib. I. ep. I 8. - 6ς. lib. V. ep. 38. lib. VII. ep. 38. . Alieno eregravati, ct carcere Ob paupertatem detenti levamen , libertatem, aetata prasidium sunt assequuti lib. a. Ind. XI. ep.ς6. . Hi Ius caritati integra dioeceseos duobus millibus tritici modii subventum lib. v. ep. 4. Innumeras necessitates alias minores omitto . In libro Pontificali videre en consuetaedinem Eeessa laudatisfimam sui ortu congenitam thesauros in pauperes profundendi, atque Ecclesiarum decori eonsulendi . Perinda es in Annalibus Ecessanitas , quorum Hen. parens Baranius IT s. n.
Io. plura effusa in pauperes Pontificia liberalitatis exempla se allaturum spondens . iis praeiudit insigni illo Gregorii XIII. suis diebus vita
functi, qui Pontificatus annis tredecim incomplatis vicies centena minita aureorum distribuit . Vuamobrem , praeter provincias s civitates , Patrimonia potissmum S. Sedi asseruntur in Diplomatis Principum eo Alio Pont eum , quibus non erat Iiberum ex publico arario in patiperrect Ecclesias effundere , qua in ossicia tam militaria , quam civilia , ine las militum, in opera publica , resque in alias tum Roma . tum aliis in eivitatibus idi locis Ecclesiactica ditionis eroganda erant. XII. Diylinctus hie pecunia usus fuit in eausa , eur Hadrianus non ribae Patriit maior.
semes quaserit opem a Carola in sarta tecta Basilea s. Petri Cod. Car.
ep. 66. al. LXI. 87. al. LXVI. ct Leonina civitas ad cari eapta ria, cta est.
Leone III. ut est in libra Pontificali se s3a. consium mari non p ruisset a Leone IV. nisi Lotharius Aug. fratresque ejus non modicas argenti libras suppeditassent. Patrimoniorum tecum indolem Rex Caresus, natura flua in pauperes, o Ecclesias liberalissimus , Optimisqiιe institutus disciplinis . probe uorat . Idcirco num videns Hadriani con-
Rantiam , diuturnamque Graecorum contumaciam , quorum artes experimento didicerat, fictamque amicitiam pro Italici Regni ct Apostolica. Sedis tranquil te eod/bat, Siciliam Insulam , antequam Imperator foret . Sancta eidem Sedi eoneesserit una cum Sardinia edi Orsea ; an pinea , quum Prine is Apostolarum patrocinio , Fusquam armis , de fendi posse a Saracenorum incursionibus cognovit, res en in conjectura posita, nullosquidem monumento veteri concesso hujusmodi comprobatur. Anno dumtaxat 8o8. ex Leonis III. Disclis discimus , Orsea institim uris esse S. Sedis liberalitate Carali: ct pon annos novem , Sardiniam quoque , ct Siciliam paterna tinationi adjungi a Ludovico pio compertum habemus. Itaque An testea Sedes jura sua in illa Inscita , An continuo possedit ob eontumaeiam Graecorum , quam Saracenica excepit invasio ἔCarolo tamen aut Patricio, aut Imperatori refert accepta . Equidem ma-