Ioannis Casae Latina monimenta. Quorum partim versibus, partim soluta oratione scripta sunt

발행: 1567년

분량: 247페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

HANNIBAL ORICELLARIUS PETRO VICTORIO

plius obpreces multorum, qui*ndus idem hoc etiam

atque etiam petunt, is

tius agitant,in cons ibi permanere nec, qua frimum

IOANNIS se,

auuncul mei, latina ingeni monimenta domi tenere quibus omnibus omnis hominum nerisfos latis, non

parui pu me ponderis, accessit auctoritas tua qui diligenter mihisuasisti, N hoc sine γῆ dubitatione facerem nec patere diutius tam Daues admirabilis naturae fluctus reconditos abditosilacere priuaremicu ris i orum magna selliaque ἘρAptate quam se inde hau ros perant, nec frustra ita γ tu idem asiseuerabas, ac sine cause perant. Cum tu igitur am

ctor accesseris , et τὸνerius loquar θρηser, qui quasi damni infectipromiseris meque hoc tuosericulose-cerem iusseritia iussum amrbus tot honestorum homi

12쪽

num Ioluntati refragar .Quare totis rem tibi trago, amori tuo magno erga auctorem sium si ex committo . facies igitur quod ex ignitistei us, o, nolue tibiate esse iudicalis tanum ego illud doleo, et molesti in primis sero quoὰ ea, quae maiore animo γnec minori ut arbitror cons ibo aut iam inchoauerat, aut tota mente complexus erat, absiluere, non

potuit ita enim serta pestis illa ingens, quae animos fere omnium inuasit, legendi ipsius ripta, explerip tu et mi potius ipsa eo pacto excitata fuisset neque enim modus ullus est , visque honestarum. ingenua viro dignarum voluptatVm,fδquanto plus aliquis earum capit tanto magis desiderio 'strum in ammatur, ac semper,lterius aliquid ardenter appetit.

de autem id factum sit mirobe nosti vel cuncti

totius, qui cognitum hominem habuerunt, atque mi sim, quibus ipsi locis aliquando rixerunt culenImperfectae non sunt multae magnae ipsius occupationes ' cui iudem nodita est imbecillitas corporis Llorque acer articulorum, quo sepe isse miserabilem in motam conficiebatur', de rixae si non breuitate saltem non longinquitate taceam ccisi apstissimum aetat mors eum 'presserit,qua mens hominis perfici incipue plenos integro fluctus edereposeu Se huic quoque rei tu ccurris A rminque musicemodi partus optimorum ingeniorum non ex numero moleque pMrum,si ex , naturas sectari debere: hancθω per conficietiam fuisse eorum, mu recte G ordine ualcarimi

13쪽

wLarunt: quorum in itutum Verum esse, misis o

veterum iecentrum aboribusperspicis si tam iriamus quae an arua monimenta ingeniosorum hominum in honoreis pretis esse aba autem magna aliorum , qui non tam potiesua scripta limarunt nec Liborem illum emendandi tulerunt , contemni magnopere ab eruditis, omni Lude carere.nihil τerii um

minus umquam nuduisse, qua opulo iacere comten Vmque semper D se omnibus in rebus iudiciosam

corum . posΞremum autem hoc quin uerum sit,acpror

sus ii mori se habeat non possum inflari. Restat

igitur numfluo ,alde me pungit aereor enim neparumpi aciam aduersier oluntati mortui mi Lia eius mortui, cuius in primis oluntatem ratam es mandata omniafirma optare,oe pro uiribus etiam eniti debeo non multos enim dies ante, quam elisa ἀ-

sederet, cum mentis facta esset horum Aborum, quid feri de istis ellet, si qui ipsi accidi se Mesignificauit deleri enim finditus ipseos , in ignemque imponi

natim imperauit cum annensocios multos habeam huius culpae si culpa illa appestanda sq, extiterintque omnibus temporibus ali', qui hac in re bimae volunt, ii mortuorum non obtemperarint se potius communi bono consuluerint, studioque ac cupiditati honestorum virorum moremgeserant scibus ut opinor crimen hoc Fufiindo manibus ipsius mortui veniam

Netrabo. Nuper certe idem fictum es a Medi, bis,summi ac Mutiris iri Francio ciuisciat L

14쪽

ni: Deum historiam; D uam tantopere nunc' nibus probatam, imperfectam ac minime expiatam rebvueret mandauerat Abgenter, occubaretur, et potius interrogatus ascriba, dum testamentum componeret, qui de illastitueret, magno, o convinti ania more'ondit, coniuratur. Attamen recte fecissem, Himantur, quod ipsam ediderint: o nonselum siet Hiberantur, verum etiam eximia quadam laude diagni putantur , o maximo beneficio cunctos mortales

affecisse cretantur. Hem igitur mihi euenturum,si idem effecero orsus confido idea apud multos gratiam initurum, oe senem pios meum mihi igno

turum. Praesertim cum id quod id omnis voluiter saria me nulla rationepotuerit neque enim valeo urimos cohibere, in suorum manu iam pridem non paue criptorum illorum peruenerunt te ipsie, iugent impegre quod iam de nonnullu ipsorum se Nnit, ac non sine magno meo dolore factum ea. F quam igitur animo i As satisfieri vix potest cum ipsa nilique manent, ac formis etiam ubique exmdantur exictimaui me rectius facturum si omnitis j de causis est illa integriora correctioraque e Asistem, atque ita a se uis uocibus multorum, acerrimui

desideris Obsecundassem. uod tamen tu iudici es e

xoti i*t initio dixi a te totum proficisti, cum AR genterprius, an fieri debeat, cogitaris. Cur enim ego in hac re non sequar sententiam tuam, , quod tibi

probatum fuerit,ida erum esurorsu tutem, quem

15쪽

compertum atque exploratum ess auuculus certe meus tibiprimis deserebat, ac de tua eruditione diu, nitus sentiebat . Sed, t omittam nunc doctrinam, praeclaram muliarum honestarum artium cognitionem, illud in primis me in hac pinione confirmauit, quod ideo, quanto amore illum mortuum frosequare, quantas beneuolentia memoriam ipsius coiati Cur igia iur hoc tuae potis um curae non committam quod νnum nomen ipsius plurimum illustrare potess. ab Omni iniuria temporis, obliuioneque indicare mam, cum mos perfuerit, t tu optime scis, consuetuάos etiam eterum illorum Vraecorum, doctissimorum τι- rorum, labores seos mittendi ad fortunatos homines. maximos reges, quod ita putaremst patrocis, multum aliaet iis siriptis comparaturos nec non

lauis etiam ab idillorum ipserum nomini astaturos, cum aliterse cupidos eorum esse lenarenonpossint, Batui ego quidqui honoris ac dignitatis hoc pacto ad quempia peruenire pote'tibilotissimum deferre. tuis propri s laudibus ingeni que commendationibus aggregari. Quem animi meisinsem tibi non semel ante gnificaui orsitu peri modenia causa rib

menter recusaui in eo uero ego non solum iudicium meum sequor: 44quodmungere multis modis conuenire intelligo facio orerum etiam aliquo pacto ν luntati illius, cuius honori lata ue ambo tot animo

Iudemur,sarea: quodpulsi praestare nouoluitio ad

16쪽

ad exitum perducere gero solo enim illim in animo habuisse magnum opus efficere, a salubriter gi s

is tribus plenioribus politioribusque linguis, tam a

alterum M. TVarronem, no volumine A.putare, ac

tuo nomini liba Moua qui in idem studium toto pectore incubueris oea summam intelligentiam ipsarumperueneris apte ut aiebat congruentersuic res ille ductissimus uir seium inprimispropriumquesermonem celebrauit ipsi vero non eum tantum in quo natus erat se aecum etiam Latinum V, cuius imago quaedam acientium noster est frequent reis colere cogitabat, coe eterem etiam ipsorum oriagine ontems aperire atque omnem denique coniumctionem 'serum ornatum explicare. Cum igitur magnus hic ipsius conatus impeditus Serit . in m dio cursu tam praeclara uoluntas facta, qua ego ra

tisnepotui, volui desiderium ipsius implere. Quare hoc amantisimi tui hoministet animo munus accipertes id ab auctore ipso, architectos huius operis accipere existimato, qui tui per 'Ho imus fuit,

acidum vixit,demum nihil enim maius excogiatne ab ad endendam egregiam jusius uoluntatem erga te cumulis tibi in amore res on-

17쪽

PETRUS VICTORIUS

HANNIBAL ORICELLARIO S.

Von mihi suauissime Hannibal onus imposuisti, quamuis sua sponte magnum sue

rit , numquam tamen graue

mihi duxi libentercnim id tuli 4 in singulis ipsius partibus tractandis voluptatem non paruam inueni. nam,

quod in primis alicui mole stum csie potuisset, dubiumque ipsum habere, an ed hec scripta oporteret, mihi negotium non exhibuit nec ullam in partem suspensumme tenuit iam pridem enim mecum statueram rectum hoc este; dolebamque potius tam sero id fieri ac de re, quae scrupulum non magnum in se haberet, tantopere deliberari. Impulit autem me in hanc mentem .secitque ut certi prorsus animi csctem de omni hoc facto, iudicium, quod olim seceram de ingenio doctrinaque huius eximii viri, in quo me socios cotnitesque multos habere praeclare intelligebam 'uio ipsi existimabant nihil limatius, ac politius his monimentis inueniri poste nihil auctoris ingenio acutius persectiusque. Quos certe fructus antea admirabilis natur ipsius videram 'videram autem multos hanc prosecto opinionem de illo in animo meo excitarant. Possem autem multa de summo ingenio huius hominis rinfinitaque cura, quam in hoc genere scri- ptorum

18쪽

l torum poneret, vere praedicare, quae me ab omni reproaensione culpaque temeritatis ut opinor vindicarent: -xque id non tam ut me tibi, cui hec omnia nota perspς cta sunt, quam talijs omnibus purgarem . Sed, cuin res in eum locum iam venerit, ut cuncti mortales cxii praeclaris monimentis speculae aliquod capere illarum rerum sicile possint, vel potius persecte de ipsis existimare, iudicia ipse rum non praeoccupabo nec crimen arrogantie subibo de his solum alienis scriptis illud ex animo pronuntiabo, quod M. Cicero aliquando de suo quodam libro, quem valde probabat , ac persectum undique esse arbitrabatur, in epistola quadam scripsit me non recusare, si sol te aliterquam ego sentiam, de illis aliquando existimatum suerit, quinquantum de his libris, tantundem de mei iudicij fama si ulla ipsa est detrahatur. Nam non parui etiam ponderis Vt hoc securo animo a cerem apud me suit, quod videbam hos viros his scriptis

sempiternae memori commendatos, quorum laudem ac

gloriam libenter omnes probi honesti homines audituri essent, ac si quid etiam maculae ac viti iaspersum so-ret in eorum splendore decoreque illustrando, pshm illos dignitate eorum captos, iucunditate illa persu se ,

Non animaduersuros. improbum vero fuisset, ac nefarii sceleris profecto simile,tam praeclarum argumentum Occultare, ac vitam horum honestissimorum virorum perpetuis tenebris dicare quamuis enim ingenti ipsorum virtuti seriptores deesse potuisse non videantur, non ta

meni ius fallor sacile parem huic nostro, & iudicio ,

sacultate dicendi, pr conem illa inuenisset. Quod vero pertinet ad labores, quos magnos variosque sustinui ut liber purgatus&ab omni macula Vacuus exiret, omnem ego hanc molestiam indignitatemque deuoraui, vi amici hominis laudi honorique seruirem nec umquam odiosbs mihi labores illos esse cognoui, non modo enim ipsos grata memoria sodalis condiuit, sed omnem peni

19쪽

penitus inde tristitiam amarbremq; depulit. Leuauit quo

que non nihil hunc meum laborem, quod eodem tempore me gratum tibi facturum esse cognoui, quem etia persipexi eidem rei toto animo studere, ac curare quanta maxima diligentia posses, ut hec assinis tui monimenta in t gra prodirent in quo ego ossicium hocinum vel pietatem potius, vehementer laudo ac maius quidem te in illum beneficium contulisse iudico, cum memoriam ipsius

ira vivam tenueris, quam si illum in vitam reuocasses: cum enim ille mortalis natus esset, necessario non multo post extinctus fuisset. haec autem ut spero sterna erunt, nulla iniuria temporis vetustateque delebuntur. Remitto igitur ad te librum excusium, ciam communem omnium, publicumque sactum, qui prius tuus priuatusque erat, uel potius magis nunc, quam Umquam, tuum, cum ornet plurimum, atque omni dignitate augeat eum, qui tibi auunculus suit, ac veris propriJsque ipsius laudibus celebret, non suspectis cili unde, ut sepe contingit, ascitis quin autem redundet quoque m te aliquid huius gloria dubitandum non est neq; etiam parui illud stimandum Gaude igitur non parum eximi Ohoc tuo ac praestanti bono contigis ἐeque tibi invita cum alijs multis animi sortuna donis, ut nascerere e sorore huius reclari viri: , si es tuo nomine nobilissimus, non mediocri tibi laudi ducito prestatoque te dignum, ut sacis, tanta sanguinis egregieque virtutis coniunctione quin certe te ille plurimum amarit, summa cura studioque mores ingeniumque tuum ex polluerit;

dubium non est. Sed hec non sunt huius temporis illud magis addendum est, & ipso tota haec epistola concludenda Gratum admodum, acceptumque mihi munus tuum sui sie, praetiarissimum honestissimumque uia rum omnium, existimareque me benescio hoc valde honorem meum crevisie, postquam, de quo tecum prius sedulo egeram, essicere noluisti, ut personam aliquam tan-

20쪽

to dono digniorem inuen Irei sat s enim me, sati sique te

stimoniis ipsius crebris in hoc volumine ornatum puta bam ac mihi aliquo modo aeternitatem partam rebar. Nam consuetudinem illam antiquorum Gaicorum non

improbo, quam tu in tuis litteras attigisti undeocmoriae proditum est quendam ex illis, sapientiae studipsum, habitum fuisse eo tempore contumacem, qui nullum Vnquam suum opus ad principem aliquem virum miserit, cum multa preclare scripsisset, quasi eos contempserit,& illo honore indignos putarit. Romani vero scriptores illi veteres:&qui Joruere ante, quam resp.m Vnius potestatem caderet, hoc non faciebant, neque Inuitutum illud seruabant, quia maiores nullos se , aut opulentiores habebant quare ad amicos, familiaresque suos hoc traducebant, quos tu imitari voluisti, cum tamen contra hac state magna copia ipsbrum sit. Sed poliquam tu i firmas hoc etiam in mentem auctori ipsi ueniste, ut me huius emodi aliquo munc re honestaret, non possum id, ut cetera ipsius omnia consilia factaque, non magnopere laudare eoque nomine immortales tibi gratias agere. Vale. Florentia I. Id.

Iun. MD Lx IIII.

SEARCH

MENU NAVIGATION