De Sestianae Ciceronianae interpolationibus [microform]

11쪽

getiuinam Scripturam vasto' de Pror Aus Contraria ratiociliatio vera milia videtur Si illim ut inimium coiicedit, Prima

maim o littera in 'a' mutata est, essici videtur, ut etiam illud, a quod SuperScriptum Sto a manu prima prosectum sit.

Nam qui vasto in basia mutavit, cuius rei causa fator Potuit,

nisi ut ossicoret vastato id quod G Rhaboni Sed neglegentiabis scripsit ta' voluit astato', atque sic o quoque Scribem Ull8, uidi sorte eonStituere quam ro8tituere textum malumus )Ac ne in L quidem verba quaeso' clo coniectura addita

sunt immorum offendis, hoc quoque ex codice desumptum SSO quamvis deteriore genuinam enim Scripturam in dubiomalinius restituit cum Scripsit: quam mea inflammata eorum celero' '). Transit Malmius ad locos nonnullos in quibus Nompluria verba vel tota enuntiationes superscriptae a secunda vel tortia manu aut margini adScripta Sunt. In re traditum est: ita suum consulem Antonium obServavit Sestius , ut o illi quaestor bonus o vobis omnibus optimus civis videretur Et vobis omnibu8 Buppletum edi

vastatus' non ullo loco dixit Cicero tamen et vastare et vastari monationum est ab eo, atque ipsum vastatus apud bonos Scriptores saepe udu venit. 2LIIerigius l. l. p. 26 locutionem 'iracundia quae me inflammateorum scelere quam iure almius a leoron abiudieavit, osondit: exemplorum quae attulit e tvntum huc Pertinent, ubi hIatiuua diectos est; et ne haec quidem re vera huc pertinent, nam Prorsu aliter comparata gunt. In Verr. II. ut animum inflammarent ementiendo aliquid et criminando' inflammant igitur ei ipsi qui aliquid omentiuntur, criminantur i. e. inflammani eo quod omentiuntur Sq. Phil. XI hoc senatus consulto Cassium inflammabitis' inflammant igitur qui hoc consultum edunt l. e. inflammani eo quod edunt. At nonne plano aliud egi taracundia me inflanima eorum celore ' Et num haec ita defenduntur: tacer ferner aucti inflammatus ira omi inflammatus scoloro; colores of suroro, furor ei gestiore agi, o ... Tulle

locum habent si is qui inflammatus est ipsa ira, ipso furore , PB Aeolero imbutus est sedent hae in pectore eius; a profecto non scelus in Ciceronis pectore. Di Screpantia locorum ni fallor in oculos incurrit. Itaciuo nihil hac in re origius contra Halmium Probavit.

iani robis salte pro inlarpolato habet Sed in vobi8 prosi

aliquando bonus civis visus sit, scit iudicibus. Atque ad iudicos iam in antecondentibu orator o convertit, cum de laudo dicat,

qua ipsum illi assocerint, solebatist quam ipsam etiam ostio ab eis vult tribui. Itaque vel lenissima mutatione te bonis omnibuS carer po8Sumu8.

ceteroquin aptissima, qua otiam G praobent, ab inferpolator Suppleta potius quam istum ex illum corruptum Putemud, PraeSortim cum Pronomina illa saepissime in libris Confundantur py

Etiam ni in summa rei cummortetio facio verba liuvabant

anagnoStao domitilente. Idem uberrime et accuratissimo dorecentioribus coniecturis dixit, ipse autem satis acute coniecithiihi saviario iuviibani anagnostae'. do qua coniectura borius

IIerigi coniectura ex omnium Paene infinito umor maximo

probabilis mihi vi lotur, tamen nescio, an verius sit aliud remΘ-

dium do quo cogitat . Selio ossius, raosortim cum savia non

Sati concinno cum libellico an noBtis coniunguntur. Qui Saneat to corauptam graeci vocabuli formam una gno Sive 'Praobore putat, cui correctura vocis accesserit.' Quae quomo

loco cogitari PotoSt. i In hoc eum II almio alii nuperrime etiam IIerigiu offendit t. l.

P. 2T, ubi varia hominum doctorum commentis recensuit Qt monim omnibus ipse Proban8.2 Quin immo IIerigitis q. l. p. 2T 8qq. ne tisium quidem inisin verbis impugnandum cen8et Explicat egenbergium secutus

qui hane vim pronomini tigium' tribuit tigium honorem i. o. um do,

quam n mesen bergius quidem pro medela vendidit, non arto sed artificio uti mihi videri.3 ut legendum esset nihil anagnostae iuvabant'.

12쪽

Primo itim LIII dubium toti est, quili uiuum Sit addit mentum illud commune P cum G interdum vera sunt'. quod

satis, almius demonstravit t. l. p. 338. At hoc loco agitur domani&8ta interpolatione eiu teneri do cuium permultu Eunt,

in ordinom verborum irros,sorunt, quia recontiori interpolatori debentur. Quar hunc eundem HSSO, qui reliqu permulta

EuporScriPSerit, Contondi Oiluit. Nam omnino aliud genus est illorum meo tam reperto interpolationis motam ira runt ij

Iuro in D 32 genuina esse qua m. 2. a blita Sunt iliominem et a caede ab ' ortZiu l. l. p. 2 Sq. pro certo affirmat, cum Italinius lota satis insolenter de caesais dictum ne tuo cicoroni tribuendum aesso putariti) Monos illo bocio reis ipsis verbis acerrimo Caesarem opponi atinio eiu8que libidinibu

hominis qui ut modo dixerat hanc tantionem Molori lati IIorigius qui . l. p. 18 sqq. ubei rimo hoc de loe disputat,

verba SuperScripta dolandit, quamquam idem OBBo ea interpolata Agenon infitiatur. Et lianc moam sententiam hodie teneo nixus ossensionibus ab IIalmio recto allatis, modo contra ni vertit, quae his tantuniverbis inhaerent quas res se ossenSiones ierigium non negat il

uherstelluri in Ciceros in ne ist, eigi leti letoli iodor in DIT: quo quido temPor . . . utroque in genere steti risium Bi , miror virum acuti88imum fugi 88 hoc loe non de vera aut corrupto Signineatione agi sed M, faustu advorsa iusdem contionis. Itaque Pinii alia hoc

loco extat oppositio noquo quidquam his ex orbis argumonii illii polliei

tur Aetne ligukalile Beliaul,iung- Quam reprehensionem ip8 intellegit

minime cadere in verba illa, Si non Per se sed cum ceteris Ponsiderabuntur;

consesSus dicuntur omni solere sqq. Ηοo sane ille quoquo probescit, ut neglexit. Et hoc, ut iure contendit Halaniu8, interpolator quoquo videtur neglΘxiSSP.

2LII alnitum omnes oditore seeui sunt; ipse eripsit tomitiem

et a vi aut diominem et ab omni vi abhorrentem'. Subtilitor excogituta quamquam parum Probabilis Pauli est coniectura pro imitem horrentem : sh om. i. e. hominem temperantem' legentis es eiu diSp. P. IS. Ceterum exile quodammodo videtur unum adiectivum.

con est dri cupivit. Puto accodere aliud quod insolentiam nullam sesso probos verbum abhorror o, cuius Vis acerrima non egi genda est Aliud ni PS caodem nolle, detrectare, repudiare, aliud a Redem hi inret eam. Iam ad sino, primi disput: tioniae capitis servenimus in

quam Iuni non nulli loci iPS integrum secundam ' unum esse infodoxis fanion R Auspicion O, qua in universum CriPturas illas adspersit, nequaquam recessit. Liberandas oro illa

Bu8picione manum . 88 probatur primum o quod paene

omnes illos Ioeos Per se defendi Posso victimias cloinde,

quod, ut origius domonstravit pag. Id sq. ex multis locis apparet, quam abstinenter manu illa suppleverit, praesertim suod in et by apertas lacunas non suppleVit, qum inter-l3olator an non Praetermisisset denique quod gravissimis locis quibus, ahnius nititur, verba in P ex notoτελευτου XcidiSSPipSa Supplomonia docent, id quod casu tam saepe fieri non potuit j.

Itaque omnium summam si saeimus, eonstare hae videntur rex nonnullis locis protrisus perspicuum fit Parisinum, cum Scriptus Aget, PoSto iterum diligonte Pellectum et cum ullo codico cum eo Puto, ex quo MOACriptus erat, comparutum esse ita,

ut o hoc insto in P omissa orant insorrontur, alia corrigorentur Uonjocturam gitur ei docto qui aut Supra vorSu aut

in Argin Sunt ScriPti, non apiunt; sed si de eis suspicio nascitur, non ex illo quod manu . scripti sunt, sed ex

interpolata contulet Atque has in disquisitionae non nihil

1M Quare non in cireulo versatur, ut Primo obtutu videri potest, IIortetius recte monen illud pag. 1 sqq.

13쪽

notum est, cum almius saepe taceat L, isterdum ' antiquiorem manum agnoscat, interdum undEm matrum gnosci resibi videntur ex hoc iam patet primo obtutu discrepantias illas Scripturae non semper perspici Athnmo hanc in rom accuratissimo inquirore operae sano pretium esset Sic qua critica arto prohata sunt, luculenter confirmari Possent ex Scripturis ad quas qui accederet, haberet iam normam quandam iudicii. modo circulus vitandus Ago .

i Si in t 2 additamonium, quod genuinum putat, antiquiorem lini eripium es8 dicit; eontra in L B, ubi item genuina putat addita

a renu . nihil de scriptura dicit.

Transonmus iam ad os locos, quos alii interpolatos osso aut

iure aut iniusto consuerunt Atque huius capitis ordinem ita mocommode instituere putavi, ut primum eo locos, Plerumque leVioreS, de quibus in utramque Partem paucis disputari IUSSos, adferam,

doli do inhorpolatis nominibus propriis dicam, tum porconsoam excepti primo loco allati se in quibu ullo erraBBO, POStremo,

hardus ridi prius voluerunt' ' in vanum SuSpicionem OCRTerunt. Orho attingam Orimarinum suspiciari et Tae verba o. Moserto Gavii l olaolioro inforprofamonium osso antocondolitium toxveproculis extracta salso loco in ordino Vorborum Oceptum. Quod cum per se veri simile non videatur, veri similius reddi non Poterit, atquct omnino temorarium videtur hoc in loco oodissimo

corrupto tales captare coniecturas, antequam de ipso textu emendando cortius aliquid indagatum sit, quam hucu8que viriB doctis contigit. Og in verbis iugurium ut iam v dositur osso illa villa Ibor-

hardus dubitat, num villa' interpolatum sit omitti vix

potest ne lue ostendit repetita vox, cum altero loco tugurii vocabulo OPPonatur.

Io pronomon ipsi ante utrumquo Garatonius et Schuelgius doleverunt; quorum Sententiam iure alii non sunt secuti ). Item controversia non est quin o boluntarios', quod I assontioni orollio.

3 qua ratione elegantiae parum rationem habuit. quamquam alia ratione impugnanda est Garatoni sententia ac voluit Schroodorus. Extollitur enim ipsi' pronomino subiochum ipsi boni

amittulit'. ut stone igitifidet quamvis boni

14쪽

ne extat quidem optimis in codicibus, a Schuelgio ), rempublicam amundoro, Madvigio'), Ligd tot post peccarotiab Orollio, SI, iii tribunatu a Bahio,inysoro iuro sint deleta. hi in verbis ac debilitato corpore et contrucidato dolens fac'

Garatonius onuntiationi elegantiam genuinam Oddidit, quam Dori

agnovit interpolator. yi recto omnes cum Manutio qui sit scribunt i qui et integri sunt et sani sqq. codd. et qui' itoque particula 'et' eum advigio delenda est. Ordinem verborum Porto turbarunt tria verba in 'i' exeuntia. Doniquo egregio tribus do locis disputavit Paulius l. l. agg. 32i 32b, 32 , cuius argumentis nihil fere addendum est, quibus delevit et2 rectigalium', et vorba omnis logos, qua sunt dotaurore do fomitor logum rogandarum una rogatiovo' ), morte obita' ).

omnino inforpolata sit, Porruptam esse consoninnoum si (Junm-quani consentire cum omnibus sententiis, qua hanc in partem prolatae Sunt, non aut libet aut licet. D. Sosito iam Manuti, suspoctum duit in ius I. I

p. a cum eo consontis: almio videtur glossoma esso'. cumi es Madv. puse non l. ol. I. p. 25, ubi rellii salsum obare iudicium refutatum At.2 Momni poni conioesuram 'ro publieno quamvi acui Oxeogitniam recte eum alii improbat Seliroedorus. 3 Contra non recte eadem in Lab Madvigi, aliis 'praetor' ἐρ- lotum Conuntiationem rotativam eonioetura tolerabilo saltombodditam esse censeo. Moum de hoc loco iudicium infra Protarum. f. pag. d Orimantius I. I. p. 12 una rogationst non impugnandum censet, eum de ceteris Paulio Asentiatur. At quomodo lex rogatione dolore potest Dioni delet rogatione, quae lex faeta Si lex ipsa rogation dolori, non dolore potest, ut lex Aelia et Fufia rogatione consulum cs i 33. Lex gi delet, vi sua, nοn rogistione delet.b Addo hoe loe illis verbis totam emphasin huius loci dolori. Sic enim diceret orator servatis illi verbig: quos a maioribus vestris videtis morte obit positos esse. Aliud is quod certes dixit quos a

in commentario utitor iudicaverit Ebe ardus cum nysero uncis inclusit. A certo glossema non solum videtur, sed etiam

est. Cum antecedant par propo laus P. Sesti esse debet. . . idem Venit Capuam . . . idem . . . Marcellum Xterminandum

curavit', 'huici' non solum suffieit se dehilitaretur addito Domino,

quod ipsum molestum est, antecedentia si spectas et insequens beneficium P. Sestii'. Accedit quod ordo verborum huic apud me P. Sestio vix Si ferenduS. 3T C. Marii a Pauli I. I. p T quem Aestutus est Ebo hardus, recto doletum est. Insequontibus omnis si dompta vis Marii nomino illo iam loco commemorato. Quo sublato artificio quodam oratoris ex eadem re veluti duae factae sunt quarum utraquo suum sociam drali pondus Rocho Insupor Paullus initium Sequenti capiti in comparationem VocaVit.

Di 'Minturnis ferri non possct odio nemo foro non COD-

minus eum rimanno inforpolatori tribuam, quam Italinius cum

aliis pro glossemate habuit MinturniS' Nam cum per Se molestus est genetivus ille, tum vim debilitat orationis quam in eo

ponit Cicero, ut Marium ad insimorum ac feri uissimo

ne tenuissimos misso

Quod hi Baltius vi abricio prior loco dolendum censos nec probo nec improbo Potuit sane facile ab interpolatore ex

Posteriore loe repeti ni offendor in Domin non OASum,

quod consulto adhibero potuit Cicero cum gravitato quadam et acumine dicens hoc loco

P nomina Gabinii et Pisonis interpoSita vim orationis

mirifieo frangor cursum tuo rotardar, diei Ploygersius I. I. P.

IZ itomquoiaysorus iudicas. Non octo, puto Corto minuitur

quodam modo additis nominibus imago attamen non Venu Sta S, sed audacia eius minuitur. Cui ita moderari paene debuit orator cum porgeret aliorum haurire Potidio sqq. quae durenae dicam ridiculo do applicarent remiSSivi hominum SignificationibUS.

Vir Italisto antes callos dolori vult Paulius d. l. p. 32T.

15쪽

oppositionem, quae est inter totam Italiam et callos Italiae. do dii quo collega sustinendo atque modorando si meam in illum indulgentiam .... laudare vero Solebati S'. Collega Eborhardus uncis inclusit. Nullo noc si non rudeS

non movet Immo fortasse consulto collegae vocem repetiit

Cicero, cum do indulgentia sua in Antonium loquoretur. LIB. Ilunc igitur animum attulit ad tribunatum P. Sestius, ut quaosiuram acodonia rolinquam os aliquando ad haoc Propiora Veniam, quamquam non St omittenda singularis

illa integritas Provincialis . . . Verum hRO ita PTREtPTEamuS, ut tamen intuentes et respectantes relinquamuS'.

videtur, cum dicit: im ZuSammoniiungo de Textos in dio horto verum- relinquamus gaia unstatthan, mei man si ja

Quod utrumque concedo Sunt verba illa referenda ad aliquid commemoratum iam verbis quamquam non est omittenda sqq.At quae paucis illis orbis attigit Cicero, haec praeterire se

Itaque cum dicit praetereamus orator, nondum praeteriit; potuit multa de Sestio, qui in provincia versatus PSSet, dicere, sodpraeterire Voluit, quare verbo tantum eas attigit. Cur igitur

verborum offendit Urimannus, sed nequaquam me iudice melius rem administravit cum sic dicit enuntiationem conformandam fuisse verum haec ita praetereamus,ut tamen intueamur et respectemus'. 3Vorum in dubio F. Schoellius vidit, qui verba ita Praetereamus,

1 Nam cum ex participiis verba sinita conformet, plus ponderis eis tribuit, quam par est Qui intuetur, Ion Praeterit, mel constitit honoautem intuente praeferire poSSumus.

ut Proseripsit. Ita sublata est offensio, qua est in miaesta coniunction illa ita praetereamus, ut . . . OlinquamUS', EodΘm

que pacto maior tollitur offensio, de qua nemodum cogitavit, quamquam gravisSima St. In Verbis enim traditis verum particula Cum Sana ration Pugnat. Recta hae est cogitatio : multa de eis rebus dicor possum et magna, verum haec praetereamus';quamnam vor habes oppoSitionem, Si legis: multa dicere pos- Sum Et magna, Verum haec ita praetereamuS, ut tamen intuentos respectantes relinquamus P Quo loco verum ad

non quadrat, ut paene quare' oxpectomus. iam lao rationi

Convenirent multa dicor POSSum Et magna, quae, cum nobiBPraetereunda Sint intuentes tamen et respectantes retin-

quamus. Itaquo summo iuro vorba ita praohoroamus ut dolobi-mu8, quibu interpolator explicavit tamon intuentes et respectantes relinquamuS', quod Singularius dictum ei visum est. Id Si qui occulto a saluto nostra dissonfiunt, lateant;

si qui deorun aliquid aliquando atquo ido nune fastoni

quam stando oratio mea, nisi qui se ita obtulerit, ut in eum non invasi8S Sed incucurri88 Videamur'.

G. Wicherto et eidnero, qui Pro interpolato habetiant verbum insectantur', cum chroedero non assentior Prorsus eum Madvigio facio, qui antequam illi do interpolation cogitarent optimo

ronios intollegantur, octo hoc loco ponitur adiecto altor illo insectantur' asyndeton, quod hic in verbis est eiusdom paene significationis in brevi et concisa ratione infra Set in subStantivis oste salsa opinione, error hominum i . Ceterum se offerunt uiuim loco non respondet. Eloni gradation quadam Cicero adversario Suo enumstrat, quorum tria adfert genera primum Porum, iram qui demussarent, alterum eorum, qui cum Antea impugnassent, tum quiescerent, tertium

16쪽

rent in impugnando advorsario De his autom nihil significantius dicere potest ita linsectatituri; se osserunt nudo positum parum dicit. Itaque alterum utrum Si dolendum foret, non 'in

dolendum si, ut mea sori sonionii a. So offerunt ut optimo opponitur verbis tacent sit quiescunt', ita inSectantur', quo illius verbi notio accuratiu describitur, respondet verbis si qui fecerunt aliquid aliquando'. I Ilane laotram immanemquo boluam, vinctam auspiciis, alligatam moro maiorum, constrictam legum Sacratarum cutenis, solvit subito logo curiata consul vel, ut ego arbitror, OXorutus, Vel,nu non nomo putabat, mihi Liratus . Vorba lege curiata ex Tegum curiata a Turitobo roStituta

Orimantius I. I. P di interPolata conset, o quia redditamoratum

illud turbo imaginom o quia superfluum mori Romanis fato quid dicere quod posterius etsi concedendum sit, tamen cum multa

Superflua dixit Cicero, tum noScio an hoc loco Xpectationi Rudientium non suffecerit orator, si solium dixisset solvit subito consul Quin verba disti l e cordia Romani, sane dubium

acerba quadam Cum vi verba icta Aunt. UOIuam vinctamnus Piciis, iligniam moro maiorum, constrietam ictgum

Sacratarum calonis, lego curiata solvit consul Itaque lege curiata quaSi auSpicia, o maiorum, lege Sacrata Sunt

Ac si rospicis qua Proximo soquuntur, qua Per OmPlure Adeinceps pagina descripta sunt, nonne id ipsum Cicero innuero videtur lege curiata illa leges Solutas esse omne. Turbatam

non desero. Eadem in paragrapho aulium quoquo impugno qui l. L p. 32s in verbis ut non nemo putabat mihi iratus verbum putabat'. quod in P putaro', in pn putaret extat, ita in textum

falS irrepsiSso putat, ut quis ui indicandi iudicii causa ad verba ut non nemo adscripserit puto reo te'. Quod non puto

recto, sed artificioso ab illo Oxcogitatum Scholiasta oblonsis

ot tamen querellam sapit Psa clubitatio . Sed victo, qualis sit dubitatio illa. Ipso Mnim cicor, non dubitat, aut certo mondieitio dubitaro. Si dubitationem significaro voluissos, non dixissos ut ego arbitror Vel . . . Vor; qui arbitratur, non dubitat.

Nec dixisset ut ego arbitror', ubi Pronomen PSum OPPOSitionem indicas, quae est inter suam et aliorum sententiam. Et quod

rem conficit, id ipsum saepissimo hac in oration praedicat Cicero non fuis Se sibi iratos potentiores illos Sod putatos

osso Itaques do Cio oronii dubitatione, suam Profiteatur,

cogitari nequis, sed dubitatio illa, do qua dicit scholiasta, in o

cSt, quod rem pSam quasi in dubio relinquat, utrum Sua an non nominis Sententia vera sit dubitatio igitur est auctiontium. Aiquo in sano callido dicit. Contra si cum Paulio legimu vel, ut ego arbitror, exoratus, Vol, ut non nemo mihi iratus agitur de dubitation Ciceronis quod ferri non OSSO demonstravimus. isSot enim tum iratus' mo iudico cum non

nomo ooniungondum noquo saetio eum pauli ad tonnomo

ec arbitror Supplorumori ' arbitratur', quod Sontentiae, ut ido-

tiatio primaria. Quo quidem impcrfecto nil otcrat XProS-sius diciti nam recessisse illo ab opinione Sua, quam iam tenebant significat imperfectum, contrarium praesens Qua

tempori lautatione quam eleganter et quam odeit Cicero

Itaque adeo non si ossisndendum in imperfecto, ut contra unum hoc rationi Susticiat quam pSam ob causam non admittitur. Pauli ratio qua ad nomionio arbitrandi orbum Supplet. Arbitratur sano subaudiri poteSt, at non conveni in rem tempus praeSens convenit arbitrabatur', at subaudiri non polost. Illius

17쪽

onim duritia exempla oriani apud Ciceronem 3, mutationem vero temporis in ellipsi per se iam satis dura exemplis Paulius vix probet. U8. Alter unguentis afluons, calamiStrata coma, QSpicienS

ConScios Stuprorum ac veteres Oxatorct aetatulae suae, Puteali

eti oneratorum gregibus inflatus, a quibus compulsus olim, noin Scyllaeo illo aeris alieni tamquam in ' fretu ad columnam adhaereScoret, in tribunatu portum perfugerat Maloe mulcavic Ciceronem Grimannus, cum I. I. I, dis orba

tamquam in fretii ad columnam doleVit, quia tum demum clara

esset imago. At hoc Sticumen ipsum fucotiarum totiore, Columna, dico vocem imbiguam Nam da, Maeniam Moliniinam

illumquo usum eroditorum non extitisso, amon imagino usus Cicero dicere potui8Set ne in Scyllae illo aeris alieni tamquam in fretu ad columnam scit Rheginam adhaeresceret'. Imago exfas, acerba desunt facetiae. Faceta iti locuti, idos, quod

bigua. Atque ob id ipsum Promoto columnam' eleri nequit, ad quam neutrum, nee Maeniam nee Pheginam', supplendum

est. In tribunatus portum perfugerat, ne ipsi id accideret, quod in freto navigantibu Saepe accidit, Scit ut ad collamnam adhaeresceret' . Accedunt retia ad ea quae exposui. Primum non placo nudo positum orbum adlinoroscoro' doin si vero adscripsisset interpres tamquam in fretu ad collamnam', profecto non Maeniam' addere potuit, ut putat rimannus, Sod Bhegi-

11am'. Tum si omnino reliquis hune Ioeum additis vortiis interprotari

studuissos, corto haec soro addidissos: ad coli imitam Maoniam tamquam in fretu ad collamnam Rheginam' Verumonimvero Si id ipsum deest, quod maxime interpretationis indiget, nonne ratione a via Progredienti probabilium videbitum omnino mihil

1 cf. Phil. II, Lio non fractabo ut consulem ne ille quidem me ut consularem'. Alia multa cf. aegel3bachium Draegerum nihil contra probant. Ceterum de ellipsi cum Pauli certamen non ineo; neque enim hae potissimum o nixus oum lio tost impugno, sed quod omnino vio-

Iontior et unesitior ratio eius videtur. Ego si clo Putabat ex corruPto

putare emendando dubitarem, praeferrem lectionem V putaret ac nescio an modus potentiali praeteriti optimo sententia re Spondeat.2 'in' praepositionem M. Seysfertus delevit coniunxit in Scyllaeo

srdiu ni fallor, neque stet ita eoniunxit.

A deleri possent verba in fretu quae nescio an turbent imaginem eiusque vim imminuant altamen pro certo hoc affirmare nolim.

Proto Satis antiquo PDis. Nam quid ego do supercilio dicam, quod tum hominibus non suporcilium so pignus rei publica videbatur ZTanta erat gravitas in oculo, tanta contractio frontis ut illo

superciliori antuus illo niti tamquam vado videretur'. Locum celebratum est atque sane sessimae corruptus Ossen

P. 2 qq. qui totam nuntiationem anta erat, videretur intorpolatori tribuit. Ilio quidam omnino, quidam Qx Partosocuti sunt. Coniecturas foro omnes, quas viri docti excogitavero

llertZiu enumeravit, qui . l. p. 38 qq. liberrime hoc de loco

desperato disputat. Ipso Richtorum Putat rectam viam monstrasse emendandi pro tantuus legentem anticus', quamquam

concedit hac coniectura acquiescere nos non magi poSSe quam Sua ip8ium anticus cos.' Sed noScio, an alia tamen Sit via, ad quam

F. Schoedius me Perduxit, qua insistentos erue hune Iocum here

mus. Interpolatio utiquo minus verisimilis videtur ob vamquam vado verba satis exquisita et per Probi toStimonium comprobata, eoque minu de ea cogitare licet, quo corruptiora haec verba perhibentur Atque summa offensio Schoolli, inesso vidotur in

verbo sidoretur post sideretur et Midebatur in eiusdem

clauSuli recurrento Iam ver reputandum est ade a Probo allatam desiderari in codicibus quod non tam ante 'vide' retari intercidisse quam se cor rupium Pu a conicion tu illo suporcilio an tuus anticus Z ille niti tamquam vado roretur vel

or exor et ur' . de Praeterea cogitari Posso de verbis illo supercilio hoc loco eliminandis ut qua ad 'super, illo anto

corruptum proprio pertineant, praesortim cum Probus tum titamquam vado teStetur. Habemus igitur Schoenium Si sequimur: ut V antuus illo niti vultu tamquam vade reretur'. Restat

difficultam qua inest in tantuus'. Atquo iam ut non cortum

ita probabile mihi videtur ii verbo alitud8 latere illii 'rultu'

PO Probum Probatum, quo quomodo CorruPtum extitorii, iam

non scimus Legendum rigitum osset anta orati gravitas dii oculo, tanta contractio frontis ut vultu illo niti tamquam Vado oro tur', qua emondatio loci dissicissimi velim tam sit

18쪽

relegarit . . .'

QS illorum verborum , tum contentione oratoria qua hoc loco extat relegarit satis firmaturi .

hi isti quidsim quos togatos non modo nullo senatus conSulto Sed etiam repugnante senatu tibi tute legasti Z'

Legatos I. r. Gronovio, Madvigio aliis Suspectum videbatur.

Quod locutionem ipsam affines, extat adom in Vah. ut

atque orationi formam corrUmptor contendat advigiuB, ego non video. Atquo quod illo dicit isti quos ita clici, ut apparent Ciceronem nomen ipsum degatorum illi Vix concedere, hoc argumentum contra Madvigium vertendum St. lam etiam despicatius dicit Cicero, si nomen legatorum eis tribuit, quam si nihil dicit atque hac si luce rem illustramus, nonne ipsa haec figura irrisionis cuiusdam augendae cauSa conSulto videtur quae-

bar, ii qui aut vim vi depulsum reprehendore aut porditorum civium vel potius domeSticorum hoStium mortem maereret Verba vel totius momeSticorum hostium' Maysorux delevit, quod in scholiis omissa iunt Sed hac bo nihil probatur. In scholiis enim multa saepissimo omissa sunt, ita ut appareat eum, qui poSterior tempor lemmata ad Scholia Scriberet, non id egisse, ut integrum textum Praeberet, Sed ut, quoad eius ori potorat, tantum verba scriberet, quorum Cholium

continebat explicationem: quae Studio tuetus multa omisit

vel etiam mutavit vel aliena addidit . Itaque temerarium est ex aliquid ioncludero, nisi accedunt ilia.

offensionem oro illa orba praohon nullam contra cur haec poti88imum o 88 Sint bono intellegitur Correctionem

i quod eadem in paragrapho traditur: qua mihi cum fratre cum

patro ius erat , non agitur de interpolation od do seitantia librarii.

enim oratoriam illam qui lemmata Scripsit ad suam rem sano nihil facere suo iuro putabat. -

do 'ex quibus unum habere exercitum in Italia maximum;

duo qui privati tum osson et praeesso et parare, si vellent,

suporatam Catilina importunam manum novo duco os inspo

rata commutation rerum 8So renovatam Nihil ogo cum Halmio aliis his in verbis conseo mutandum OSEO.

Nam quod a superatam Ernestius Schuelgius, uellerus deleverunt, hoc idcirco fecerunt, quod susam scribendum essedo Gulielmi coniectura sibi persuaSerant atque ' fuSam A SUPE- ratam ne ego quidem probarem. Sed Parisini Scriptura retinenda est Nam cum superari' non ridem siti quod dolorii

git, corte donuo importunao fiori possunt. Quod miror Orollium

negare, cum dicit su3am mamim iam nemini importunam esso poSSo. Eano non St, Sed fieri poteSt: quod ipSum legimus in

M. Sed ut revertar ad illud, quod mihi in hac omni est

οratione propoSitum, omnibus mali illo anno Scelero consulum Tom PubliCum Ss Confoetam, primum illo ipso di qui mihi su- nostiis fuit, omnibus bonis luctuosus, cum Ogo mora complexu Patria ConSpetuquo VPStro ripuiSSem et metu PStri Periculi, non mei, furori hominis, Sceleri, perfidiae telis miniSque cessis-Som patriamque, quae mihi erat carissima,propter ipsius patriae caritatem rosiquiSSem; cum meum illum caSum tam horribilem, tam gravom, tam ropontinum non Solum hominos, Sed tecta urbis ac templa lugeront, nemo VOStrum serum, nemo curiam,

nemo illesim adspiedro vollet illo inquam ipso dio dissileo

immo hora atque etiam puncto tempori eodem mihi reiquo Publicae Pernicies Gabini, et PiSoni Provinci, rogata ESU.

19쪽

modo Suspecta videntur collatis verbis 'o diem illum, iudices, funestum seitatui bonisque omnibus rei publicae luctuosum'. at hoc uno argumento nihil probari ipso sontis. Immo

refellendum edi, nam accuratiu8 laterpolator emb illilli loci

sit mihi lanosium LN mihi gloriosum'. Itaque quae concinUnt, caSu concinunt, non interpolatoris Studio. SpecioSa prima obtutu coniectura Si Paulli, qui s. l. p. 32i verba mihi reique publica pernicies delevit. Non Solum enim debilitari videntur insequentia ad quae quam maximo rhetorica arte animos audientium Cicero attondit, Sed ne recto quidem ita dicere videtur. Sunt enim duae res, quas uno eodemque dio

facias osso dici orator Atque alteram multis verbis multa Cum

arte et vi poliquam exposuit, pergit sillo, inquam, ipso die . . .

Quid iam aliud afferre potuit iis unam alteram rem At unum Paulius non respexit. Non enim Cicero simpliciter dicit illo

ipso di mihi reiquo publica pornicios, Gabinio et Pisoni Pr vincia rogata Stra in quo ego quoque offendorem, sed dicit: illo,

inquam, ipso die, di dic, immo hora atque puncto temporis eodem' atqui puncto temporis eodem et omnia ea facta

egrumst, qua allista horrimo xposuit, o Gabinio Pison quo provinciam rogatam 33 - hoc Si diXi3Sot ridicule dixi8Set Doea Riae qua omnino inest in locutione illa hyperbole rhetorica

iam non agitur ea tum etiam valet; sed antecedentia si legis, ubi tecta et templa lugent, concedes satis inepto ac ridiculo

Ciceronem dicturum misso octo Puncto tempori alterum quoque QSSe factum. Itaque temporis exaggerationem Cum,d

hibuisset mutato consilio periodi repetiit illud atque acerrime duo inter Se opponit.

DO 'qui et ipso hostis fuit Populi Romani et Corrimum

hostem in regnum recepit, qui conflixis, qui signa contulit, quido imperio paene certavit, regnat hodie 'Qui conflixit' pro glossemat, habet inarStenus d. l. s. 6 q. sed hoc loco volui ubi 'quiae cogitaro Pro glossemato habet, expungenda censet verba, quae frigeant et abundent, de qua re Plerumque ancepS Si iudicium. Rectius fortas8 illo loco

I. Quae cum res iam manibus toneretur, et cum CODSuleEProvinciarum Paetione libertatem omnem Perdidissent, qui, Cum

in senatu privati, ut do mo sontentiam dicerent, flagitabant,

riiutius mustinero, rinitum Consilium de interitu Cn. PomPei'.

polation cogitaverint. Atque Eborhardum quidem, qui ferro Sanavit, orbi non refuto. Delovit illo verba et cum con3ules'

usque ad flagitabant', quae verba Putat interpretamonium OSSO eorum, quae anfocodunt tuae cum ros iam manibus sonoretur l

do qui factum sit ipso explicet velim. Atque verba et consules - sordidi8Sent' torvari sotuisses dicito nisi impedisset illi'

nomon dolebimus, quod, si esse interpolatum, quomodo ortum sit, facillimo intellegerotur. Lentus succurrere loco rimannus studuit t. l. p. d22 sq.cum scripsit qua cum res iam manibus oneretur et cumJconsulos cum provinciarum pactione libertatem omnem perdidis-SOnt, qui cum . . . dicobant, cum hoc non OSSent iam diutius sustinere initur consilium de interitu Cn. Pompei'. Ita

dilucidioro portodum rimannus Deisso sibi visus si Tamon

vertat Nam cum agitecedat cum Causale, alterum deum Con

cessivum vix quisquam sentio qui audit atque insequitur statim tertio loco cum', cuius coniunctionis Significationem haberemus

ter deinceps mutatam. Ultro illud non possent diutius sustinere tanto spatio distat a coniunctione Sua, ut, re quo Pendeat,

nemo iam sentiat, praesertim cum ipso Ortmannus interrup

tam centea periodi conitructioitem interpolita enuntiatione

Cicero. Contra facito intollogimus, cur illud cum anto hoc non poSSent repetiverit, corruptelam quomodo ortam SS Urt- mannus sibi fingit minus intellegimus. Ostendit Cicero, cur Per vim consulo. dissicultatibus quibus obstricti erant io extrahere conati sint. Communem omnium bonorum impetum diutius SuStinere non poterant; aliquid agere coacti erant, nam red

20쪽

manibus ienobatur ne famon id sacoio potuerunt, quod ab eis

arbitrio agendi Perdidissonis nihil ergo restabat, ni3 ut omitium dissicultatum iustioroin dolloront QDa in clopingonda

eonSulum soli dicione aeum enuntiationem illam relativam qui cum . . . dicebant libertu antecedentibu adnexi,set, ii asi

oblitus ii euntis Poriodi totam eoiuliolonem breviter comprehenditolaior cum hoc noli posson iam diutius sustinoro initur

consilium sqq. Atque certo elegantior est ἀνακολουθ re, quae quomodo orta it per Spicuum it, quam petiodii qualem Olt-

Itaqii cum Balmio, advigio aliis in tradita scriptura ncquIESCO, ac no illi quidem mo stolidit, quod recto os olidit Madvigilis l. l. p. d68 ). 26. 'caedem iii soro maximam laciunt universique ostrictis gladiis et cruelitis in omitibus fori partibus fratrem meum, Virum optimum fortissimum meique amatitiSSimum oculis quaerebant, voce poScobant. Quorum illo telis libenter in tanto lictu ac desiderio si non ropugnandi sod morsondi causa corpus obtuliBSet uum, ni3 Suam Vitam ad Spem mei reditus servasset Temere Dahius I. s. s. sin fortissimum Moiquo amantiSSimum' et Ernestium secutus in tanto luctu ac desideri, mei non

repugnandi Sed moriendi causa inforpolatori tribuit i).

Dicit de priore loco nihil ad rem pertinere amorem Sed ob id ipsum, quia Ciceronis amantissimus erat frater, quaesitus Sta illis quem si Ciceroni inimicus fuisset, certe non quaeSi-vi8Sent.

Atquo Q Itoro loco miror, quomodo talem Uuhius ibi fingatoriam esse interdi lationem. Do hac ro nomii, nihil dixit Mo

ossensione nihil nisi hoc inelite dici corpus totis obicero repugnandi cauSa Quod Si concedendum 88et, quamquam Ilon St, tamen nihil probaret Nam per reo illud dici non posset nondum Sequeretur, ut etiam hoc loco ferri non posset, ubi non

II Quod si quis mi laus Probet, non murium refert cum id dotam

quaestionem iiihil pertineat, num interpolatum sit illi necno. 2 in tanto luctu ac desideri mei Servavit vj Seru8.

pe Se est positum sed oppositum alii roi Inon repugnandi

Sam bone de republica meriti, causam senatus causam Italiae, cauSam rei publica SuScopiSSet . . . '

Non Probo quod herhardus vocem causam etiam ante

Itono de re publica moriti ropositam dolovi Qua si deosset nihil sano desideraremus, sed cum sit tradita, non est, cur in ea offendamus. Immo optimo respondo gradiationi, cuiu parum

rationom abero vi lotur, qui Molotta illa boo, Quo membra in unum conti alii Inoo nim ostendondum non osso -- quod movisse Eborhardum idolum quod, cum primum dictum sit civis calamitosi deinde soquatur amici sine adiectivo hoc insequentia membra domonstrant adem sino adiectivo posita. Praeterea similiter verbum cumulavit Cicero VII s. 8 sq. Pulsi nos eramus, non omnino ista manu Siaa, Edtamen non sino ista vos faciti maerebatis Captum erat forum

stillio Supprior stod Castoris iamquam aro aliqua a fugitivis

Eborhardum dolando, qui idcirco dolenda ea esso putant, quod

jam ad pulsi nos eramus addi doliuerant. of his orbis non

PutSum OSSO, Sed Pulsum fuisse in exitium Cicero significat non do semel facto gitur, Sed de statu, quo tum ute

batur L in exsilio. Itaque, ut recto moimit chroodorus, pulsi

potuit potuit ad orba captum ora forum . mo. Quomodo igitur lioc in genero praesidii comparati accusas Sestium cum idem laudes Milonem Z An qui Sua tecta de-sondit, qui ab aris focis ferrum flammamque depellit, qui sibilicor vult tuto esse in foro, in templo, in curia, iure praesidium comparat qui ultioribus, qua cernit cotidio toto

EOI PorΘ, monetur, ut aliquo PraeSidio caput et cervices et iugulum e latera tutetur, tunc do aestusandum putas piNihil hac in paragrapho delendum AESto quamquam duae

coniecturae a viris docti Prolata Sunt.