De Sestianae Ciceronianae interpolationibus [microform]

31쪽

llis

Scensibus, qua ipsa per o vividam coloritorquo docurrontoni itineris descriptionem aboant. Uaoc adeo mihi Videntur perSpicua,

cumque portineat, quis tandem animo non persentiscat dano ine3t exaggeratio in verbis indo ab itinere toto', Sed prolecto non eo efficitur, quod lineo omnia per cum Particulam superioribus adnectuntur, sed ipsa dosompitono Mihi igitur constat eum tuo

illud dolendum osse ut inepto ex antecedentibus repetitum.

III. illo se sic cum inimico meo copularat, ut illum Ono

Proscriptionis, quam adiuvabat ex Clodius, homo iis dignissimus quibuscum vivit, fabulam, sos scriptorem esse diceret'

ProScriptioni5 cum tabula facete Dominetur vatiniuS. In quo iam inest, suo ba verba licunt in dubio igitur addita

sunt ab interpolatoro, qui putabat octoros non intollecturos esse cur abiit, proscriptioni nominaretur Vatiniu8, nisi adderet

quam adiuvabat'. Itaque cum Eborharao atque Icarsieno deleolidditamentum.

Acta mea sibi ait displicore. Quis nescit qui legem meam eontemnat, qua dilucido vetat gladiatoro biennio, quo quid

Cum Rosenbergi Taysoroquo Madvigium soquor orba potioris aut interpolatori tribuentem, qui loci natiniana memor( 38 hunc locum ex illo complendum sibi sumeret Pravo tumorimuinto Ompore verbi. Nam cum sana ratione pugnat potioris' illud, nequo veri est similo corruptum esse ex potat', quod ferri Saltem poSSet quamquam recte advigius monet Ciceronem hoc loco rid posuisse sol im, piod praecipuum esset et alterum complositorotur perii noro quo ad n in uni post ultor orona repulSam aedilitatem iterum potentem potiturumVo. Aeson bergiuSattulit insuper rationi advigii Praesidium haud instrurum, quod

odoros LIM Quae res hominem impossit ut sit tam intemperans

norat studia populi , idolias clamoros o concursus futuros. Ita exspectatione elatu homo flagrans cupiditate gloriae

tenere Se non Potuit, D in os gladiatore induceret, qu rum osso ipso Pulcherrimus

Verba est enim nimia gloria cupiditato cortissima lonissimaquo

Conioctura restituit Ioepius ex depravata Scriptura PariSini. isto nimia gloriae cupiditate'. Atqui non genuina Ciceronis

verba sed inforpolationis Oiminam formam Ioopium rostituisso arbitror tesu interpolatorem idem feci8So, quod Ioepius fecit, scilicet contulisse locum Lito est enim homo iste populo Romano deditus Iam advigilis l. l. p. 62 sqq. verba ut spuria im

num Orri POSSint, Si inteae InmgimuB OBC cupiditate'. At Sic etiam restant non nulla earum offensionum, quas Protulit Mad-

Vigius es, quod graVisSimum est, totum conexum verba illa possimo turbant. Quae enim equutitur familiam gladiatoriam, credo,

nactus si PectoSum, nobilom, gloriosam artissime cohaerent cum eis quae antecedunt quae res hominem impollit, ut sit

tam intemperans P Ad hanc quaestionem irridenter illud est ro. sponsum Gladiatore dedit Vatiniu8 contra lege tedit; id

forum nactus es fani gloriosam, ut, cum ludorum dulcodo om- Ilium unimo Eubiret, accuSaro eum omne detrectarent Ilic

es conexus modo Posterior cum ironia dicta sunt, nam contrarium verum erat. Atque Sic eo Rerius eum Perstringit

Cicero, cum, quae ipSa crimen adStringant, quasi excusationis specie Profernt. Hic Ero conexu ProrSu turbatur interpositis illis verbis, quae ex mento adverSarii ad ea Serio respondent,

si quasi aedio insoquontibus rospondetur. Itaque ego quoque hoc tribuondum conSoo uiterpolatori, qui conexu male intel

lecto respolisum ad interrogationem illam desideraret.

32쪽

DP IZi. cum regum potestatem loli tuliSsent ita magistratu atinuos creaVerunt, ut conSilium Senatus rei publicae PraOPon Oroiit Sempiternum, deligerent autem in ut consilium ab universo populo, aditusque in illum sumianim ordino momnium civium industriae ac virtuti pateret senatum rei publicae cuStodem, praeSidem, Propugnatorem collocaverunt

t Sonatus post ut consilium delerumit arStenta l. l. p. 8, quod

nomon Sonatu ut Ilienum sit, ipsa consilii definitione, ita in fine domum sententiae suum insignem in locum occupet.' Mihi

roctissimo arsionias vid otia iudicasso. Rogibus opponitur

consilium empiternum, OS Ei, non nomen Deniqud si senatum iam vocasset Cicero illud Consilium, vix Pergeret: deligerentur autem in id consilium sqq.

I Qunro malim ita in torpuiigor ut in lemmisi signifieavi, quam eum omnibus editoribus verba Senatum rei publieae custodem sqq.puncto ab antecedentibus SPVOCaro.

Quamquam in eis, quae adhuc disputavimus, tot vidimus

loco Singulo Singulis Suspecto esse viris doctis atque sat multa interpolata ab illis demonstrata osse, tamen restant non nulli

Quorum Si iam aliquot pocimina odimuB, non ignoramuB, sicut

ipsi non omnia ab aliis Prolata Prohavorimus, futuro ESSE, qui

bus non omnia, quae iam a nobis proserentur, placoro vide-

alitur. Itenim praeclarum est illud: ne quid nimis modo in

utrum quo Ontontiam Verti poteSt, neque ultu unquam homo fuit, quin illud ipsum quodammodo laesisso et alios arguerit et

ipso sit argutus Sunt Onim in huiusco modi quaestionibus qui

d eo et possit iudicari it iudicetur: sed ii reos quidem locos deesse, quos interpolatos esse foro omnibu porSuadeamUS, permsuasum nobis St. Itaque libero, quae nobi ViS Sunt, Prolaro

mus et domonstrahimus haud sane Parvo exemPlorum numPro,

quamquam multi ei suo doctissimi viri quaostioni ido iam

operam tribuorint ac noS, tamen multum aboSSo, ut omnia iam eius modi vitia investigata sint ). Quam sit audactor interpolata Moloberrima Ciceroniae pro

Sostio oratio, Statim primo ex capite obicet, in quo uno ter St

interpolator deprendendus; quod Si quem in univerSum Pronum ad suspicionem hac in oratione tractanda reddat, non est mirandum.

Atque do una illarum interpolationum, quam Bahiu detexit, id ictum est pag. d. Sed prima statim in enuntiatione temerariam manum agnoscimus Opponuntur inter so hac prima in

i Cum hucusque re secundum ParagraPhorum ordinE EXPO- Austri mus, quod commoditati eorum qui logoni fieri putamus, hoe in capite, prae8ertim cum minor it numeru locorum, re iPSaB, non numΘroffsequi melius visum est, ne disiuncta in loco, re quae cohaerent.

33쪽

homines mirati sint, alteram iam mirentur et quod P a rum fortes homines videret, aliquis antea miratus est hodie potius mira

tur gi quom omni ii Vidit serisim dape stro oppositio rellast

extare obct, tollitur aut Corto ObSCuratur, B IogimuS, ut traditum est 'Potius miretur, si quem bonum et fortem civem viderit

quam si quem aut timidium aut sibi potius quam rei publicae eonSulentem Nulla iam extat oppoSitio duorum membrorum,

nam quod in POSteriore membro dicitur, opponitur alii rei ipso in posteriore membro allatae. Sic totam condicionem Prave Per

verti quis est quin porsentiscat V Atque si quis verba timidum et ibi potius quam rei publicae conSulentem hac ratione

satis multi series . . . qui auderent sqq. latendum est eo magis Verba illa SuSpecta PSSo, cum antecedentia repetant atquo ita repetant, ut OPPOSitionO ObScuratum, limum omnino totum enuntiatum reddant. Nam n per 'si quidem formatum enuntiatum placet servatis illis verbis, etsi nos minus logico si non cogitare attamen loqui conSuovimus. Etenim hodie aliquis bone potius mirari potest, quod omnino etiam honos videat quam sii missos, etiamsi anio nili l miratus est: sed recto dicitur: si quis antea illud miratus est, odio potius hoc miretur. Itaque mihi

atque cuiviB, Puto, qui diSCOrnor Polio cogitando, OrSuRSum Stverba quam si quem aut timidum aut sibi potius quam rei pu

blica consulentem inferpolata osso atque ansam iniserpolationis

ipsum illud 'potius dedi33e Tolle additamonium: cappoSitione oppositionem factam videbis dilucidam quam desideras, et alium eumque aptiorem et validioro finem toti impositum poriodo.

IJ divitii illlodammodo interpolatione res est perrumerga iliarib,

ubi extant verba sicut vulgo ignari rerum loquobantur'. Ignari

rerum dolendum est, quod falsam inferi oppositionem. Non enim inter se opponuntur ignari torum et trorum poriti'

aliter tum Cicero pergeret ac legimus, Sed Sormo Vulgi'

et res vera' Atque ne putasse quidem Ciceronem Contenderim

omnes eos qui vulgo loquebantur ignaros suisse rorum; aliud enim est loqui, aliud sentire atque qui certe gnari rerum strant, nodoquΘ-bantur quidem, Sed tacebant; qui loquebantur, non Solum ob impori

tiam, sed etiam ob cautionem quandam do uno i Corono, non omni

versa re publica loqui poterant. mis duabus causis commotus

verba ignari rerum ab interprete prosecta PSse cenSPO, qui

neglecta illa oppositione, quae iam extabat inter ut vulgo loquebantur' et re quidem vera', ita priora Verba explanabat, ut

Morum interpretamentum deprehendimus in ultimis verbis do , nihil dimere'. Altius exsurrexit mrator, Magnifico loquitur ut parum videntur rissa verba ad relationem frationis quadraro. Nam etalloquitatem membrorum per non solum raedetiam inter Se coniunctorum turbant, et omnino languidissimum toti illi periodo impoliunt finem. Quod sentire existimo unum

uomquo, Ilai totam nuntiat onom l. ei prorsus idom didunt haec verba, quae ad cotidiani Sermoni genu accodunt, quod

tosque volitare'. An alacres laetiquo volitans, qui de se timent

Aecodii quod illud in quo , quod insequitur, ad nihil aliud re

ferri potest nisi ad verba Sod etiam fortiSSimis atque optimis civibus periculum moliri'. Nam, ut insequentia apertissimo demonstrant, ii intellegendum aest in ο quod optimis viris

vero nos interpretari illud in quo vetant vortia me so nihil timoro', diano Proximo anteeodunt. Ad quae, si recte se haberent

haec verba roserendum osse illud in quo', id quod pugnat cum insequentibus. Nuibu do causis et ex Sen Su communi et ex

ipsius Ciceronis verbis Potitis dubitari non posse equidem Pro certo habeo, quin verba o so nihil timoro a librario adscripta sint, qui verba alacro laotos suo volitare' explicanda atque in vulgariu dicendi genu detrahenda ibi Sumpserit. In hi quoquo vorha 'qui so servasse Min caelo dixerat tras interpretamentum puto esse. Nam obnuntiatio nihil aliud erat, immo in ipsis his verbis constabat, ut qui habebant potestatem illam dicerent se de caelo servasse. Haec ipsa erat obnuntiatio, quare ferri illud noquit 'si obnuntiasse is praetor, qui se sorvasso do caelo dixerat'. Dixerat vitiosum esse hoc quidem manifestum est Si enim dixit e ServaSSO, obnuntiavit, Oque dicero illud potuit et non obnuntiare cf. I2s Sed coniecturis,

quibus nonnulli loco modori volvorunt id antii psheitur, ne

prorsus inepta Sint Verba ro3tat prior illa ossenSio. Quare contendo

34쪽

illa verba adscripta osso ad Dam si obnutitiasset Fabricio

praetor', ut quo modo oro obnuntiatio explicaretur Bliti lis

aut ab eo leae cum illis verbis suSpeeti Scriptum aut poststa

error insertum est. Quibus verbis deletis aequabilitas quoque restituta est: Nam si obnuntiasset Fabricio praetor, accepisset res publicae plagam, Sed . . . Si intercessisset

Fabricio collega, lae8i88et rem publicam, Sed . . .

legitur: qui nim in iusmodi vita norvi osso potuerunt hominisi aternis flagitiis, sororiis stupris, omni inaudita libidino insani ZiNam ut omittam parentheSin admodum amphium PSSo, obstat in illa exclamatione alteri membro alterum . Aut exclamari potest: quinam in eiusmodi vita norvi osso potuerunti aut lituinam nervi PSSesoluorunt hominis . . . inSanil' Utroibi coniuncto tota claudicat innitiatio Claudicanto OSteriore Ombro, quod suo pondor onora vocem nervi amittificatam iam Dor in se iusmodi vita' ). Ita insuper nerxi ' Vox primum translato dein

Proprio adhibetur, qua dura Si variatio. Eo largiamur hoc Ciceroni, vel aliter interprotemur: OStat commixtio duarum sententiarum, commixtio duorum membrorum, qua serri nullo modo poteSt. Sic enim non olim inoleganter Vorum etiam prorsus contorto Cicero dixissot. At Sunt verba in eiusmodi vita interpolatori tribuenda, qui, cum Xplication Ogor Puturos,

libidino insani nulli iam OSSOnt OSSO Orvi, magi Suno moribuBquam ingenio insignis fuisse initurissu Ost.

s. Non minus malo accedunt in re vorbam'isauri os in aliis agri Gallici partibu3 ad enuntiatum et non obScuro in illa

coniuration vorsutum' '). Primum Onim Pravo vorSari et tranS- lato et proprio adhibetur, cum et cum coniurationis vocabulo et

simile exemplaim liberioris huius dictionis extu BY ea beS QSseram, quarum non unu auctor, Sed dux omnium voluntatis sui38em .

in illa coniuration vorsatiani satis indicant. At in haoc orba Sino dubio interpres docte explicavit, cum adderet: Pisauri et in aliis agri Gallieiunitibus'. Similiter res comparata aesti in Ira 28, ibi traditum aest: 128

qui mo Studio gloriae Putet idcirco exisse, ut ita rodirem y'Quod post elegantissimo dictum est, Praesumitur OxPlicationo studio glorino ita, ut genuina fructura possumdetur; nam aut

dicetuliani erat reditus ita florens fuit, ut verear, o qui mo

studio gloria putet exisse', aut reditus ita florens fuit, ut Vctrctar, no

qui mo putet idcirco exisse, ut ita rodirem'. Utrumque in unum commixtum Iolestissitarum est. Accodit, quod illis orbis studio gloriae lacumon, quo inso Pontia irolata Sunt, doletur. Vos

Vorum quid om osi: si Cicero idcirco oxiis, ni ita rodiros studio gloriae exiit. Itaque octo in torpretatum est, at PS interpretatum. Magis haetet interpolatio quaedam in re Ferri non possunt vorba hodio olim diligito uri vos dacissime cognosceroii oti victi'. Nam si dicitur id c diligit ud necosso est certam rom ad sorri, cuius ad normani amorem dimotiamur Quid autem hoc loco commons oratur si es diligit, rua facillimo i oti ai studio aro Non coriam rom vorbis disori dos gnatam abo-Illud, qua En Suram amori impleamu8, ut dicero poSSinaiis Siccum diligit. Aliud esset sic eum diligit ut cognovi Sti S, ut icitis voL fato quid. Ita enim ros se habet loco, quem

attulorunt inforpiotos ox Plane. 28: Macedonia sic iam diligit,

ut indicant hi principes civitatum suarum. Iam habos cortum aliquid cum dicatur id ii di ama'. Nam aperte indicant legati illi, cum assidoni Plancio probo laborant. Ilabemus sano

tum aliquis eum amorom 8So iudicet qua tortuosior est ac pacti, inopia et cogitatio et locutio. Omnem osson Sion om Sic

tollo, ut verba hodie sic hune diligit deleam, utpote quae aut

ut interpretamonium adscripta sint verbis satis exquisitis Isod

35쪽

caritatem illius necessitudinis et benevolentiam non ademit',

aut, Nivivi fortasse verisimilius sto addita, ut locus illi Plan

e janae imili fieret, elliit memor erat interpolator Nili bil8

tato illius ocossitudinis et benevolentiam mon ademit, ut vos

facillime potestis iudicare ex hac vel assiduitato eius vel sollicitudine et moleStia'. Ut in eis, quae id huc uitulimus totas miliantiationem Rhinterpolatore interpretatione amplificatam esse vidimus, sic ingula quoquo verba explicata sunt modo brevius modo uberius. 8b Talo exemplum iniri deprendisse milii videor, ubi, cum dictum sit omus os olbpugnata sorro saeibias, exercitu Clodiano Posteriora verba exercitu Clodiatio misero lati guent di erro facibus quasi sunt formula o loco Summa cum V prolata Quam vim additum exercitu Clodiano prorsus frangere uni AquiSQUE SEI - fiet. Aiquo iion novum ad fortia illis orbis, immo os ad ferrum et ad saco Supplendum St, quod omne8, qui audiebant, per Sointellegebant: exercitu Clodiano' quare cum dictuni sit ferro facibus', adnecti exercitu Clodiano me iudice a Cicerono mon

qi Similiter res se habet D l, ubi non dubito' quin hominum opinione ante nobilitate ip8a blanda conciliatricula, commendatus'

hominem et lovem et falsa opinione errore hominum . . . commendatum sciebam' additum sit quod ipsum additamentum

side facit rima lini ententiae Supra laudatae ).

nominatim illud in enuntiatione tot in illo communi incommodo

I cf. pro Cael. conservato igitur rei publieae, iudices, civem bonarii artium, bonarum partium bonorum virorumJ' bonarum Paritum partium bonorum virorum aPud F. Schoellium I. l. p. b . 2 Verisimile est interitolaiorem specta8se quae infra io-

nulla in quemquam propria ignominia nominatim cadebat'. o- currit statim vocabulum; res etiam D s. Ex posteriores loco

tur, Cum quod cli COTO vult ornior, Satis sigDificietur verbis in illo communi incommodo ulla in quemquam Pro Pria igno

minia nominatim cadebat'. dimiliter denique sub in . Sed civem I omanum in F 22.

ullo iudicio ut edicto ex Patria consul eiecerit Echoonio videtur

hic odicto' Maloe ad 'sinoe ullo iudicio repetitum esse ex mo extermitiabit civis Romanos edicto consul a suis dis penatibus'. Eadem hac in para grapho verbum Scinterpolatum ita ut pror-

PSS Orator quoratur,maximo utitur gradationo, cuius fastigium in Eo Ponit, quod civem ille Romanum ex patria expulerit Nihil, ut facimis castiget, praedicare vult de expulsi ordine, virtute, Patria amoro, luctu Inoo omnia nosarius illo pro nihilo ducero potuit a civis erat Romanus, quem illo exturbavit, hoc est scelus inauditum Apparet prius illud civem' in verbis non amicissimum rei publicae civem , quod gradationem misere

do ac subeundos laboros ubi 'suboundos prosocho nihil aliud PS quam interpretamonium vulgare ad exquisitius L dietum

gilavit, qui de Similibll interpretapienti addito et vel ille in textum

etiam pro Sosi. et topponique conatis antecedentibus. Quamquam hoc

non regiB Pro Certo rem ranaverim quam multis ulla, do quibus dubitari

possit, non debeat, velut rasi hi ut spe aut motu ut ceteros con- Servatem' V i. e. iudicia, quibu omne tu continetur Lyd qui boni3

viris deserviat defensorem et alis. Talia et impugnari et dolandi possunt neque ulla do eis exsistore dubitatio, nisi tot loci certissimo interpolati nos Pronos omnino ad suspicionem redderent. Itaque talia dubitantos tamen et ambigente relinquamus.

os toxeipiundos id quod habet eod. Frane.(excipiendos).

36쪽

experii itidos'. Deleto ac subeundos neque quaesitae atque

Concinititus Daembrorum restituitur quam illud ac subeundos furbat. Iam enim extat uno semper adhibito orbo millia

verba festimo ilium praotoris temporis . Prinnim nimboncinnitatem orationis laedunt, qua hoc loco, ubi tam conciSo orator dicit, acritor promenda est Tria Sunt in priore Parte Ombra, tria exi octnmus iii posteriore. Sed si lion levius, quod non si quidnam a verba sibi volunt, cum antocodant sodrocito momoriam perfuncti periculi, praedicationem an ditissimi beneficii, indicem officii praesontis' Nonne frigo additum testimonium Draphoriti ioniporis pitonim tria illa mombra solis viro lummodo Superioribus tribus membris non officio vicinitatis,

nu clien tela o aut hospitii Publici respondoni quartum Caret responsione, responderoe voluit riniorpolator, non quidem

superioribus sod i mombro, quod proximo antocodit, ita ut oppositionem efficeret indicem ossicii praesentis, testimonium

praetorii temporis. At non vidit oppositionem illam temporisium 3Xturo cum antecedat memoriam ierfuncti loriculi

Periculi vocat Cicero appellation om illam apuanorum ut luo ita sano loganter iam dicit hostimonium rillud lasso praetoriti

temporis his tum verbis abstinuit. Atque languent etiam ideo verba, quod nihil niSi de tempori ration dicunt, quod

Cum EUPOTVRCaneum, quia iam logantiu indicatum est, tum

frigidum, quod alia attributa omnia modi sit illud testimonium proferant: est perfuncti periculi memoria, os bono ficii

testimonium praetorii temporis At tali sui, tritor Polationis

fossimonia. 23. dimisi vitio laborant in et verba nam oratio ipsa consulis perniciosa PotoSt reum sublicam labefactaro Maoc quoquo

interpolatori tribuoroe summo duro mihi isti Oor, Ini irationem

amplificaro studebat allata causa, cur omni illo supplicio dignus e85et Sod Paeno ridicula haec OS cauSa nequo vera hoc in

conexu. Si enim respexeris, quae Cicero consulo dicentem

facit, intelleges noti lianc ob causam omni illum supplicio dignum

significori, quod oratione sua labefac in re Potuerit rem Publicam, qua non labefactata, sed prolapsa tum erat, sed om

nino propter nos ariam ita probitatem , quam talibus illo

verbis prodidit. Ilo in propatulo Si neque cogitanti dubiuiu

publica iam non potuit dudum prolapsa Ilo est secundarium: prior ratiocinatio rem conficit. Atque deletis illis verbis melius etiam se excipiunt Sententiast, quae inter Se opponuntur: Si dixisset nec solum, omni supplicio esset dignus: quid fecerit, Videto. Similiter falsa explicatione interpolator in i ii orationem Hii, amplificavit. loquitur Cicero de Pisono et Gabini, consulibus,

qui quam Oodo scelerateque rom sublicam adssi Chassent, over

tiSSent, etiam tum breVi tempori Spatio intermiSSo unusquisque

Proeul ubi ex eis qui audio liniat memoria tenebat. Quibus famon notario ab illis factorum tristem imaginem dii memoriam

rodigor porinde quasi Voroatur Cicoro xelamat 'quorum por

deos immortales si nondum Scelera ultioraquo nuSta rei publica vultis recordari, vultum atque incessum illorum intueminit 'Et cum hanc externam duorum consulum specisti iam exponat

rium, Prometo non icto id ibi inciendum Putavit, quod opus osse illis, ut faetorum ni ei memoriam Ohemontium refri

caret. Qua quidem facta nequaquam oblivion obruta, immo omnibus notisSima orant. Atqui in in Soquonto nuntiato diSertis

verbis Pronuntiatur Vultum Rivia in COSSUm Commomorari, quo

lacilius actorum memoriam repetere possint audientes. oeigitur rei ipsi parum aptum videtur. Et si largiamur illud Ciceroni, tamon uno priori , nuntiationi socabulae rosollitur;

No volint igitur audientes memoriam illam Opraosonfaro, timere so Significat Cicero, OSSE OB non ignorat. Qui autom, cum ros ita se habeat, ita Pergere PoteSt, ut putandus sit ea externa commomorari, ut sacta acilius in momoriam redironi Ita porgor potuisSet, Si, num po S Son repetero memoriam, dubitasset Accedit, quod in PoSteriore enuntiato tora vox, qua

37쪽

vultus atque incossus comprehendi deberet, nobis mon sufficit, cum potius vocem desit loromus, qua totum liabitum sexiernamque Speciem consulum Significet. Do hac enim orator ain verbataeit, ora tantum Pisonis accuratius describit. Itaque Posterius enuntiatum iacilium proposueritis' pro additamonio est

habendum. Explicant autom orba nihil aliud nisi a Cicorono

ScriPta Se non SAP. Quibus deletis insequentia aptissimo ad ea Se RPPlicant quae antecodunt ).

Finem iam imponamus huic capiti it toti disputationi

noStrae uno etiam interpolationis fidei vitis odit illustri. Cla

ss13T. mant ii, LII atque obsecrant verba ipsius Ciceronis, ut improba tandem liborentum vicinitate, io, tam iii, non nudiri

debebant. Tradita enim sunt verba thao os una via, mihi credite, et laudis et dignitatis et honoriS: a boni Viris sapientibus et bene natura constitutis laudari et diligi, nosse disciriptionem civitatis sqq. Ille unum unoro, num a bonis viris

Sapientibus et bene natura constitutis laudari et diligi si a sit laudis dignitati honoris, an potita ip8 laudi iijglij ta8 Ilon 68,

viris diligi a Cicorono scribi non potuisse, sod explicationis causa pueri in rhetorum Scholi additum, inepte in toxtum ro-CePtum, in QPtius eruntum OSSO adeo Si in Prola itu, ut ne verbum quidem addam, quo dulciam sententiam, ni iam miror

mihi primo concipere licuiSSP. Tollo matrum de fabula nec spero me R Ciceron accusatum iri, quod immemor suorim orum, qua ipso ipsa hae in orationo dixi33et: non iSta Si medicina, cum anno corporis parti esti-

Pollum redhibetur atque integrae carnificin OS ista atque cru

delitas'. Non enim Ciceronem ius, osse, cui ientPetium adhibuerim. io vero quam confirmotur egregia ratione, iami Non recto Pluygorsius nihil nisi vocem nondum dolevit quod orator ridicule cohortaretur iudice ut id facereIit, quod saei liu i. e.

eBt, qua nondum recordari volunt Pluyger8iu ita disputavit et mon-

davi quasi sextisro non Pro nondum'. Quod si non ioglegimus id alteram adducimur ratiostinuitonom. -

animum advortas fenim si circumspicimus tota in oratione

quibusnam singula singuli tosti ad hasiroseant inforpolationsiq.

tion irassentur interpolationes, dii, intermissa spatia aut

Paucas habeant aut nullas Ilanc rei nuturam miratus eum casu id factum esse non PoSse mihi persuasissem, quidnam Sit causae mecum reputavi neque frustra, puto Etenim si consi

deravid Ciceroni ut loratii textum, quoniam antiqui8Simum

qua illud explicemus, scilicet haec, quod non tota oratio Sed pario; quaedam ostianae illivi in scholis tractatam sint, vel

necuratius tantum Partes illae sint lectae . oe si Consta

ret, inforpolation os vario dispoi fas ado non mirarsemur, ut ad illam causam necessario dotrudamur. Sed suspicio haec, quae per se haud improbabilis esset, etiamsi arulla praeterea

ltimus uro illas sartos intorpolatas orationis Integras

Parte USSU, qua PUT SP CODOXum quendum rueboant omissis reliquis artibus; nam etsi multas inoptiam scholis illis

iuro tribu innas, amon non prorsus omoro hic illi congoriomparagi utiliorum tractatam PSSo putemus neglectis plane quae

cohaereant artissime Atque huc ration confirmari sane su

spicionem meam laetus vidi Nam abundant inforpolationibus

dero is iussisse me sartes illas inforPolutionibus Marere, ruti aliquid indo officerom. Elonim eonirarium et oi singularitas et onsonsus virorum doctorum de locis dubii Probant, si qui his duabus rebus quam instero meo animo erΘdere malunt. Sunt enim omnes foro ab omnibus interpolationes in illis ipsis partibus detectae neque ubi errores aliorum refellendo mihi QSS Pensui, agebatur de verbis earum

Partium, quarum parca aut nulla in Orpolatio ad most mo onsonitum

Perduxit.

2 earoni prorsis intorpolationibus talis-To iudicio omnium, qui interpolationes indagabant in Bestiana.

38쪽

Raro interpolatum est G-l2i ): fit transitus nil novum l2T. I in usque ad finem denuo saepius inisti Polatum Ost. Ilaec toti solis luco clarius rom illustrant et nati uiti quantum

Su Spicionem meam layenti quam jam ut non ab omni dubita

tione Omotam ita anximo Probabiloni victori arbitror 3 . Eo quod rem conficit nondum comm semoravi Accuratius nim in

partos illas, qua tractatas esse aiaxillae contendo, si inquit imus, intellegimu praeter ea, quae proprie ad Sesti defetisionem per

nem spectans. Vidimus fractatas esse Sy qna in parte narratur quid destius anto tribunatum socerit, deii id quae ni-nino facta sint anno se Gabinio et Pisone consulibus, quae contra Ciceronem moliti sint, quam messorint, quibus cillo causis motus in exilium verit. Defensio haec coloborrima ipsius Ciceronis finitur S 2 atque inde cessant interpolationes, dum Ciceronis res denuo suscipitur si Indo usque si do tribunatu Sosii agitur, exponitur Pi ROSOriim, quasi illo ad Cicero item revocandum machiliatus sit Cessant torum interpolationes ubi suam ostiique rem relinquit Cicero et de optimatibus dicit inde ad G Incipit descriptio illustris roditus

in re publica rebus gestis, do exilio, do rostitutione Cicero praedicat, quare haec oratio earum rerum sola erat liberrimuS, non noper Se verisimilo Si fuisso, qui huic uni rei intenti ad ostianam accederont Pi Rosertim cum notum sit vitae rorumque

Cicerobis illo tempore in scholis quam maximo ratiotiem msso

I carent Prorsus interpolationibus f SS-Ios; IIG-I2d. 2 Quod vero lite per orationis partes observamus, noli sinus Valet do totis orationibus. Velut ornito e provinetis consularibus omnino libora si ab iniorpolationibus ciuno ut ipsi Cicoroni subturpistula visa est ad Att. IV, b, 13, ita pror8u neglegitur in grammati eorum et rhetorum latinorum scriptis, nisi quod unum locunt doetior adhibuit Gollius. Itaque talem rationem interpolatam non esse non miramur sed ipsa orationum in hac re discrepantia rationem quae alibi ineunda videtur confirmamus.

habitam Sin autem alia etiam cauSa eaque Satis SingulariS

RdeSt, qua Ad standem no sentctntiam adducat, nonne fidere

quam dissidoro nostro iure malemus Fllaec si non rei argumenta tamen fulcimina suspicioni puto eSSe Quae si Vera est, Sequitur codices nostros Sicut oratii sontem ducor ab exemplo in schola quadam adhibito ubi gravissimae corruptelae illatae silit alia iam inerant, alia poStea

Denique, quod laeto elatoque animo pronuntiam insigne se et magitum nobis obtulit exemphim quo vora qua os crisis philologica egregie confirmetur, infirmetur gregi miSera opinio atque Pertinax eorum qui huiusCemodi potissimum quaOAtiones Rodisquisitiones damnant rationi potius quam traditioni diffidentes. I Si enim paveas rillas interpolationsem ortam oggae putabimug

quae in PartihuS non traetatis inveniuntur. Quarum in D fero Pura-

graphis septies interpolatum est ββ 56. S. T. IIo. IIS. 125. contra in Io paene paragraphi tractati qu inquagie St

39쪽

Crassioros littera indicant do locis agi ubi interpolatio agnoseonda sit.

Adnotatione numeri minoribus rudScriptim Significavi. Numeros bis scripsi, ubi de diversis locis eiusdem Paragraphi agitur. 1. P. 2. Pasi . . d. P.

f. p.

32. P.

Lib. p.

assis

in .

ad i. p. tb. 2. 2.

13 S. P. lib. I o. p. 33. 1 3. P. 3.

Addenda et eorris elida.

an roetius plaudphani pro gaudebani poni operi Pauliu3. -

40쪽

Natus sum Otto immig die XX. Apr. a. 18b in oppido Thiongon haud procul a Rheno et rota confluentibus sito, patro Gustavo, matre Ilenrietta e gente laiber, quibus adhuc vivis gaudeo Fidei sum addictus evangelicae Litterarum elementis imbutus Noenigsfeldi prope Villingen oppidum gymnasia frequen

maturitati toStimonium adeptu per SemeStro hibernum Friburgi Philologicis me studiis ectere Coepi Dein eidelbergam me contuli ibique usque ad hunc diem eisdem in studiis Aersabar. Iiitersui per oetios sex menses scholis virorum clarissimorum Dari sch, Behaghel, Brandi, de Duhia, . i Scher, ΗΘnse, os Amanu, Nolit, Sthoi f. Paul, Schoeli,

mei Ster deminarii philologi meidelbergenti8 quod floret

IIII aiquo per annum senioris munia sustinui Benigne concesserunt Utili ut paedagogicis Brandi ut philologicis, ange-meister ut epigraphicis, Paul et Behaghel ut germanici exedicissitionibus interOSSOm.

Quibus praeceptoribus doctissimis atque humanissimis, praecetori Voro F. Schoellio V. ach Amuthio, G. Uhligio, qui Summa cum bonevolontia Studia mea foverunt tam consiliis