장음표시 사용
221쪽
reser Dio I. I. consentiente Strabone IV eat . 6. p. 206. Augustus anno 39. primum Daulsum M'onem tres et viginti annos natum Sueton. Claud. I. misit, qui insolentes
barbaros coerceret. Atque hic militare rudimentiun praeclare posuit. Nam ad Alpes ridentinas Occurrentes tostes dorici et ita devicit, ut praetorios inde honores adipisceretur. Di I. I. δι ιν αυτ δ 1υγουστος ποωτον με τον Ἀρουσον δε αυτους πεμφε καὶ ς προς τους ὰπαντήσαντας αυτῶν περὶ τα ριδεντινα ρη συμβαλων διαταχεαὸν ΤρίφαTO' υστε καὶ τιμας Tοατηγικας ἐπὶ τουτωλαδειν. Nondum tamen fortissimorum populorum serocialiaeta erat. Nam quamquam ab Italia propulsati erant, tamen vicinam Galliam depopulari perrexerimi. Quamolarem Tiberius quoquo ad eos debellividos missus est, Druso datus adjutor. iam unctis fratrum viribus Raeti et Vindelici ordomiti et subacti Sunt. Di l. l. , ,ἐςβαλόντες vi , inquit, ἐς την χωραν πολ λοθεν μα μφοτεροι, αυτοί τε καὶ δια τέων ποστρα73 ruit', καὶ ὁ γε ιβεριος καὶ δια τῆς
anni u. c. 739. saeta esse teStatur Strabo . . ,,παντ&ς ὁ ἐπαυσε ιυν ανέδρν καταδρομῶν ιβλιος καὶ Ἀδελφος αυτου ρουσος θερια μια. ' ' Paulo aliter eadem de re, neque tamen citra fidem Velles. Pal. 2, 5. ,,ReVersum
inde Neronem Caesar haud mediocris belli molem experiri statuit, adjutore operis dato ratre ipsius Druso Claudio, quem intra Caesaris penate enta erat Livia quippe uterque divisis partibus Raetos Vindelicosque adgressi, multis 14
222쪽
nctium et castellorum oppugnationibus Hor. d. 14, 11.: et arees Amibus impositas tremendis ejecit acer.), nec
non directa quoque acie feliciter functi, gentes locis tutissimas, aditu difficillimas numero frequentes, seritate truces, majore eum perieulo quam damno Romani Xercitus Od. 14 32. Stravit humum sine clade Victor.), plurim eum earum sanguine od I4, 17. Spectandus in certamine Martio, Devota morti pectora libera Ouantis fatigare ruinisi perdomuerunt.' Minus tamen audiendus Florus, qui libr. IV. cap. 12. . . omne illius cardinis populos, Breunos, Senones atque Vindelicos per Claudium Drusum solum er- pacatos esse Seribit injuria prosecto Tiberium operae isto in bello praestitae gloria fraudans. Breviter res tacta est in Liv. epit. 36. Veliri. 2, 122. Sueton. Aug. I. Tiber. s. Claud. I. Eutrop. 7, 5. 2. Scriptoribus aecuratior etiam est Horatius, qui Drusi et Tiberii res gestas celebrandas sibi sumpsit in carm. 4 et 14. Hunc igitur, quo ViX certiorem testem asseras, si audimus, continuo patescunt haec: a Drusus, qui primum solus ontra gentes inalpinas missus erat v. Dio), hac in eXpeditione Vindelicos tantum aggressus est et vicit proelio. Apparet hoc tum ex Od. 4.vs. 1 Sq. quos post tot tantusque interpretum dubitationes nunc quidem Hecto inepto illo glossemate, quod est a V. 1, 22. eum Petr Bosscha in vindiciis Horatianis adversus nuperam censuram n HOD. Peerlkamp. editam.
Daventriae 1836. p. 29. Sic legendos et distinguendos
Videro Ractis bella sub Alpibus
Lateque victrice eaterVae Consiliis juvenis revicta . Sensere, quid men rite enet. , tum Harius etiam X d. l. s. PSq. marini Principum:
Quem legis Xpertes Latinae Vindelici didicere nuper, Quid Mario posscs. milite nam tuo Dialsus Genaunos inplacidum genus,
223쪽
Alpibus impositas tremendis Dejecit acer plus vice simplici. In his Genauni et Breunt ad Vindelicorum gentes relati sunt id quod fecerunt etiam Ptolem. 2, 13 et Strab. I. I.
οι δε υινδεDκοὶ καὶ ωοικοὶ την ἐκro παρωρειαν κατε- χουσι To IIo μμα Οευνων καὶ Ιεiαυνων.) Sed cum iidem populi in inscriptione e tropaeo Alpium, quo S. P. Q. R. propter hanc ipsam e editionem Augusto amno 742. eonstituit, in lini servata in hist nat. 3, 24 in Vinde-lieis non numerentur, inter ipsos Romanos hac de re non satis constitissae videtur Plin. . . Raetos et Vindelicos in multas civitates divisos esse dicit.b Tiberius Druso in auxilium missus Raetos deindevicit, id quod confirmatur dae 14. S. 14 Sq.: Maior eronum o grave proelium Commisit, inanimesque Raetos Auspiciis pepulit secundis.c Horatius non solum annum 739. quo contra indelicos et Raetos pugnatum, sed etiam diem quo bello finis impositus est, perspicue indicavit in carm. 14. Probaturus enim Tiberium vicisse, quod Augustus copias ei consilium
Deosque uos praebuerit, ita canit a V. 34.:
Porius Alexandrea suppleXEt vacuam patefecit aulam, Fortuna lustro prospera tertio Belli secundos reddidit Xitus, Laudemque et optatum peractis periis decus arrogarit.
Quo die igitur Augustus victor intraverit Alexandriam, eodem hic dicitur post XV annos pri signorum opera subegiSSe Raetos Atqui scimus Alexandriam captam esse totamque Aegyptum in populi Romani potestatem venisse anno Pa. Di bI, 19.), et quidem mense Maeliti Macrob. Salum. I, 13. Ergo constat bellum Raeticum finitum esse eodem mense anni β9. Dio Cass. 55, . ann. 46.J τα τε τουπωμζρίου ορια ἐπζυξησε καὶ τον ii να τον Σεξστίλιον ἐπι-
224쪽
ρουτο. Quid quod ne dies quidem ignoraturi tenim Aleaeandriae e mgnatio non solum ab Orosio libr. 6. cap. 19. ad Kal. Mintil. refertur, sed eidem etiam diei in lendario Antiatino Claudii imp. tempore ut videtur confecto adscripta est his verbis es rellii inser lat. Ol. U. p. 397. Hdeler inmandbuch de Chronol. Ol. I. p. 153.): G.
Quamquam dubitaverit aliquis hac de re Nam si Dionem 51, 19. audimus, Aegyptii e Patrum decreto ab eo ipso
μίζεσθαι), et Censorino auctore de die nat. I. y ab eo
tempore, quo in ditionem P. R. Venerant. Iam cum initium aerae Augustorum Aegyptiaeae inciderit in primum diem mensis Thoth, qui a. u. c. 721. sui pridie M. Septembr. ut probarunt chronologi cs. Ideler. I. L p. 151.): Alexandria hoc potius die iXpugnata esse possit videri. At vero hujuscemodi rationem salsam esse neque ita comparatam, ut jure quodam antiquissimi lapidis fidem contemnas . facili modo evincitur Nam eg3ptum subactam esse Romae jam Id. Septembr. anni 724. constabat es d. I,
37. P. 170. et MaSS. Jan. t. res pag. 182.), ita ut, si AleX-dria Xeunte mense SeXt. capta esset, nuntius hac de rep0st quattuordecim dies ab Aegypto Romam esset erlatus. Hoc vero temporis spatio id fieri potuisse, siquidem nimis longum saeviat inter Aegyptum et Italiam ponius, recto
negavit Masson. l. l. Acastum animadvertens uno et Vigesimo die Roma Athenas venisse, etsi strenue iter secerit Cic. ad sani. I 1, 5. , et alium nescio quem Seleucia Syriae se 28 die Brundisium contulisse Cic. ad Attic. 11, 20.). Itaque Alexandriam jam ante d. IV. Cal. Sept. Spugna-
225쪽
tam esse necesse est. Ante d. V. GL Seps, inquam. Nam ab hoc die Aegyptii revera annos numerabant. Acquiescamus igitur in eo, quod didicimus Aegypti urbem captam
esse lysis Cal. Mintil. a. u. c. 721. Ad Masson in anitempl. reSer. p. 178 Sq. it. Hor. p. 339. interpr. Dion.
51, 19. sed Stura. I. p. l. not. 139. et inprimis Idelent. l. p. 5 sq. 3. Quodsi certum est Raetos et Vindelicos unctis Tiberii et Drusi viribus mense Maecili vel si mavis Cal.
SeXt. a. 739. Subactos esse, videamus quando Horatium carm. . et 14. OmpOSuisse verisimile sit. Ac quartum quidem, in quo sola Drusi victoria de Vindelicis reportata celebratur, manifestum est potuisse scribi, cum Romani de prosper eventu primae Xpeditionis a Sol Drus adversus gentes Alpinas susceptae certiores lacti Ssent, . . Vere Vel ineunte aestate anni 739. Sed profecto etiant necesse est illo tempore ortum Sit armen, o quidem antequam Tiberium istos populos et aggressum esse et prostravisse Romae constaret. Etenim non solum imprudenter, injuste et inficet Horatius egisset, sed impudenter etiam et rustice, si solum Drusum splendidissimo carmine tum laudasset, cum Tiberii victoriae jam notae QSSent. Non equidem verisimile dixerim poetam de industria res gestas Tiberii malitioso vero silentio praetervectum SSe et ita ejus gloriae obtrectasse. Non equidem Horatium crediderim justam ejus offensionem ultro sibi contrariSSe, eo minus quo suspiciosior Tiberius et ad invidiam promptior erat. Et cum inter oratium et Tiberium arta paene necessitas
intercesserit epist. 1 9. 2,2 1. atque hic splendidissima et Sincera laude ornetur in Od. 14. quae tandem invidiosi istius silentii caussa fueris I Quid quod prima Drusi victoria tum, cum debellatos populos denuo motus fecisse et a Tiberio demum subactos esse eventus docuisset, tam essuSalaude ne digna quidem amplius erat Hinc certo evincitur carmen . ante Id. et aliquot mensibus ante mens. SeXtd. a. 739. compositum SSe. dem accurate probatum ivit
Κirchn in quaest. p. 32 Sq. g. 60. et not. 8. - Plurimi a Vero aberrant, dum dam vel ad a. 740. resemini Grotes
226쪽
p. 475. . , vel ad sequentem Sanad. Jani, Vanderi,urg. Fol. II. p. 10. et ad Od. 14. aliique.)CARMEN IV. 9uae cura Patrum ' in quo Drusi et Tiberii gloriam ita praedicat Horatius, ut deXterrima usus
OnVerSione primariam ejus causSam repetat ab ipso Augusto brevi post reditum Augusti e Gallia, ergo prima Parte a. 41. scriptum videtur. Nam nisi omnia saliunt poeta Augustum alloquitur Romae Praesentem. Certe permirum esset, si ante ejus reditum qu in in arm. . et . communis laetitia laetaeque Xspectationis interpres XO-Ptarat, hoc in carmine de ,sive bit desideriis quibus claesse patria ' prorsus nil dixisset. Atque isti tempori optime conveniunt omnia aetatis adminicula, quae armini insunt. Ipsum XOrdium, in quo S. P. Q. R. sat dignos Augusti virtutibus et meritis honores excogitari et decem posse negat, non alia e re enatum est, nisi quod totus Upulus in novis et exquisitis honoribus inveniendis, quibus mare AuguStum e eo sere tempore quo abiit usque ad reditum summo studio occupatus orat. s. Dio Cass. 54, 19 et 25. Hor. d. 4, 2. 41 sq. Dein exitus carminis, in quo totum terrarum Orbem pacatum scribit, sae item habet explicatum. Nam primum qui v. l. commemorantur Cantabri subacti erant ab Agrippa
a. 731. Dio 4, 11. Hor epist. 1, 12 26. . Tum quod Medus, Indus et Scythes dicuntur Augustum mirari, id eo spectat, quod a. 731. Parthi Signa captivosque restituerant Dio 54, 8 Strab. 16 p. 748. 6. p. 2M. Liv. epit. 139. Sueton. Aug. l. ih. . Vello. 2, 1. Justin. 42, 5. Flor. 4, 2. 83. Eutrop. 7, 5. Oros. 6, 21. Or epist. I, 18. 56. Ovid. D st 2 297.), quod eodem Indi ab Augusto per legatos amicitiam petierant Dio Cass. 1 9. Strab. 5. . M.
et p. 19. Suet. Oct. I. Eutrop. 7, 5. Oros. 6. 21. Horat. carm. Sale. b. s. Virg. Georg. 2 ITI. Aen. 7 604 sq.), Scythao Vero, sive Pariliorum intelligis socios sive Sarmatas , dudum oerciti erant ses quae dixi ad od. I, 19 3 8 2, 9 19 3, 29 20 3, 4. 36.), et hi quid in denuo amici M. Di bl 20.). Tum v. 46. Subacta Aegyptus Dacia, Pannonia
227쪽
et Raetia per itum et Istrum significantur, et cum a. 734. Armeniis a Caesare Tigranes rex datus et a Tiberi in regnum deductus esset Dio 4 9. or epist. 1, 12. 27.), Tigris quoque fluvius Augustum mirari dicitur, qui in V. 47. ipse Oceanus belluosus, qui remotis Britannis obstrepat, quod hi identidem ad Augustum legatos miserant es.
Od. 3, 5. 3. Passov. vii not. 249.). In his Horatium fidem historicam non migrasse ipso mirandi verbo meitur. POStrem poeta commemorata Gallia et Iberia unde Augustus brevi ante redierat eum delectu subactorum Sygambrorum mentionem facit, quippe quos ipse Augustus a. 738. debellaverat nescio dicatim a Paea 'erat e s. d.
Ita haec omnia Augusti laudandi caussa scripta esse videmus tum cum post trium annorum absentiam initio a. 741. Romam rediisset. Atque ita statuerunt omnes quod Sciam interpretes, etiam Masson. it. Hor. . 333. et 348sq. Jani templ. p. 17 sq. Greses p. 475. b. et iret .
quaeSt. p. 32. g. 60 et 1. Ante illum ipsum reditum, cum praeter XSpectationem nimium diu abfuisset Augustus Maturum reditum pollicitus Patrum Sancto concilio, scriptum est CARMEN V. 6Diris orte bonis ' haud dubie a. 740. Nam cum Augustus tribus prioribus mensibus a. 41. reverterit, verisimile AEt jam initio ejusdem a deproximo imperatoris reditu Romae constitisse. Hoc vero carmen cum Scriberetur, nondum spes sui fore ut mox adventaret. Ergo antecessit annum 741. Deinde eum Augustus nimium diu abesse dicatur, et s. 26 et 27.:
Quis Germania quos horrida parturit Fetus incolumi Caesaret paveat. haud dubie post Drusi et Tiberii victorias a. 739. reportatas scripti sint summo opino jure carmen a. 740. SSignatur. Idque placuit Massono vii. Hor. p. 341. Jani templ. res p. 99 100.), rotelando p. 476. a. et irchnero quaest. p. 32. g. 60. . Temere Torrentium et abrumodam ad a. 730. retulisse docent s. 21 sq. in quibus le-
228쪽
ges de adulteriis et pudicitia atque de maritandis ordinibus a. 736. latas Dio Cass. 1, 16 ibiq. interpr. Stura.
vol. I. p. II b. Lips. Xe ad Tae. m. 3. Hor. Od. 4, 15. 10. respectas esse dudum mimadversum est viris doctiS.CARMEN VI es Di e quem proles ' in consesso esteXaratum esse a. 737. cum Horatio honorificum carminis saecularis seribendi munus ab Augusto injunctum esset es Masson vit. Η Ρ. 318 Grotes P. 475. . irelin. t. chr.).Ηujus enim quodammodo προοίμιον Si cs. v. 2.), idque ortum ex justa quadam Superbia et Sui fiducia, qua meta esserebatur, e quo tempore Virtutem Suam poeticam et artem cum a primoribus viris tum ab ipso Augusto ita comprobatam esse intelleXerat, ut e permagno Oetarum illius aetatis grege solus haberetur dignus, qui in sollemni Iudorum saecularium celebratione hymnum in Apollinem et Dianam componeret. Qua re nil paene ei contigit laetius atque XOptatius. Ita enim eum vere Poetarum Romanorum princeps judicatus esset, fieri non poterat quin non solum invidiosae lividorum hominum Voculae brevi obmutescerent, sed publica etiam poetae aestisnatio, laus, admiratio in diem cresceret et adaugeretur. Quid mirum igitur, si es Romanae sidicen lyrae smonstratus ille digito Praetereuntium ' nequaquam anxius partae gloriae dissimulator fuit Quid mirum, si generoso spiritu nescio dicatim anmodestia Vertice sublato aeteritum carminum Pretium et honorem identidem auguratus est i Est sane quod laetemur hac de re. Nam huic ipsi superbiae, huic ipsi fiduciae sui, huic ipsi gaudio quo percussus est ubi palmam tulit, primum debemus mollitissiumm DARIO hujus libri III. ,0uem tum momen semel , Scriptum illud ut perbene conjecit rotes p. 475. h. circa a. 737. eum
Horatius carmen saeculare conscere jussus esset. In hoc igitur omnem honorem, quo Propter poesin suam fruatur, amabili prorsus modestia desert ad Musas, quae nascenti
sibi arriserint. Quod cui contigerit imi nobilem fieri. Gloriabundus igitur pergit:
229쪽
Romae princi 'is urbium Dignatur suboles inter amabiles
Et jam dente minus mordeor inrido. Eodem sensu ductus scripsit CARMEN VIII. Monarem Pateras' ad Censorinum, CARMEN IX. X forte me-das ' et a quo exorsi sumn CARMEN VI tDire quem
proles ' in quo poesis suae artem et nomen poetae a
Phoebo quidem Apolline deducit, sed tamen bene pretii sui gnarus puellis magno honori ore libere profitetur, quod carmen Horatianum publice decantaverint, his: Nupta jam dices: ego is amicum Saeculo festas referente luces, Reddidi carmen, docilis modorum Vatis Horati.
CARMEN VII. M UIugere nines ' quamquam temporis indiciis plane caret, a iretinero tamen tal, chr. et Veleherto de Var et Cass. p. 305. ad a. 738. relatum est, a Grotes p. 475 ad eundem vel ad sequentes. Quorum confidentiam mirari licet. Quid attinet certum quendam annum pro natali Venilitare carminis, quod intra quinque annos 73T II. scribi potuisse scimus Non magis constat, ad quem datum sit, quamquam hac quoque in re homines docti ad quaslibet conjecturas prompti Paratique suerunt. Torquatum eundem esse, cui Scripta est epist. 1, 5 in consesso est. Non autem posse intelligi L. Manlium Torquatum, decem sere lustris Datu majorem Horatio cos. a. u. c. 89. tam manifestum, ut mirum sit Cruquium et Dacerium in hanc opinionem potuisse incidere. Hos dedita opera resedit Masson vit. H. p. 211 sq. Nec cognominis ejus filius L. Manlius Torquatus Horatianus esse potest Torquatus, quamquam pro hac sententia doctissimi viri propugnarunt Wieland. Thorbeck de Asin Poll. p. II. et Meyer in stagm. Orati Rom. p. 18.). Is enim et ipse Horatio aetate multum anteirit. Jam a. 688 P. Sullae, consuli designato sed ambitus accusato consulatum eripuit
et ad patrem detulit. in 709. diem supremum Obiit. -
230쪽
Sanadon. Mitsch. Jani, an leri, aliique Torquati Consu- Iis nepotem intelligendulu esse contenderunt. Sed coin- monticius ille est, quippe quem conjecturarum secunda mens Dacerii peperit. Alia via progressus est eicherius. Hic enim, ubi tres illos Manlio docta severitate iterum iu exsilium pepulit de Cass. Parm. p. 301 - 310. Probatum ivit . 10-319. in utroque carmine Horatiano cum Th. Marcilio intelligendum esse C. Fonium Astyrenatem or- qualum Augusto familiarissimia in Sueton Oet. 43. et b6.). Ac mihi quidem plane i ersuasit vir doctissimu S.CARMEN VIII. i Donarem pateras in ad C. Marcium Censorinum, cos. a. 46. cum C. Asini Gallo, demortuum a. 755. in Asia, quem Veliri. 2, 102. demerendis horninibus genitum Oeat, scriptum e SSe videtur, etsi dubitare licet, ut dubitavit IIasson vit. p. 365. De tempore odae nil plane liquet. irclin. tal, chr. eam ad annum 743. retulit, rotes P. 476. a. ad a. 46. Tu lector, Perillud temporis spatium eam ortam esse confide, quo reliqua hujus voliuuinis carmina. menique V P SOV. Vii. Ol. 263. CARPIT IX. .Xe forte redas ' perquam mihi verisimile videtur coinpositum osse, eum M. Lollius Palica-mis in Germania notissimam illam cladem a. 738. accepisset, ergo aut hoc ipso aut sequenti. Etsi enim id tantum certo Scimus, carmen non Utuisse scribi ante a. 733. quo Lollius cos. suit es epis 1, 20. n.), propter V. 39 q. ubi animus ejus non per unum tantum unum dignitatem consularern tueri dicitur fieri tamen non potest quin versus 30 Sq.: Non ego te meis Chartis inornatum silebo I tre tuos patiar labores
Impune, Lolli, carpere lividas Obliviones. Est animus tibi
Rerumque rudens, et secundis Temporibus dubiisque rectus. historiae peritum eundemque non morosum conjecturamm