Fasti Horatiani; accedit epistola Caroli Lachmanni

발행: 1839년

분량: 261페이지

출처: archive.org

분류: 시학

241쪽

v. e.

40.39. 24. 25. 26.16. Altera jam teritur. 2. Ambub arUm.

4. Rogare longo. a. Omnibus h. V. et 16.38. 27.

ira Eupolis atque

iratinus.

37. 36. 28. 29. d. gressum magna. 6. Non quia Maec. 5. At o deorum. 7. Proscripti R. 8. Olim truncus. 19. 35. 30. 9. Ibam sorte via. 10. Lucili quam sis. 1. Qui sit Maecen. 2. Quae virtus.

12. Quid tibi vis. l)

3ι. 33. 32. a1. 32. 33.

4. Unde et quo

Catius. 5. Hoc qu0que Tiresia.

τ. Quo quo tia.

scelesti

et 23. 31. 34. 6. Hoc erat in votis.1. Ibi Liburnis. 9. Quando repostum. 24.30. 35. 7. Iam dudum

ausculto. 8. Olim truneus.1. Sunt quibus. 2. Beatus ille. 17. Iamjam efficaci.

et25. 29. 36.

242쪽

terris.14. O navis referent. 21. Dianam tenerae. 31. Quid dedicatum. 29. Icci beatis. 35. D Diva gratum. 19. Mater saeva Cupidin. 12. Quem virum . h. 26. Mus amie. 34. Parcus deorum 20. Vile pota i 30. O

12. olis longa

ferae 15. Iam pauca aratro.

s T. Cur me querelis.11. Quid bellico

i. e sit ancillae. 2. Nullus

24. Intactis

opulentior. 4 45.

2. Angustam amice 6. Delicta major. 3. Iustum ac tena

cem.

8. Martiis caelebs. 29. Tyrrhena regum.14. Herculis ritu. 19. Quantum distet ab Inacho. 30. Exegi monu

mentum.

243쪽

24. 11.13. Ut proficiscentem. 23. 42. T. Quinque dies. 8, 2. Trojani belli scr. 731 - έ. 20.45 48. 9. Septimius Claudi. 3. Iuli Flore. 8. Celso gaudere. 5. Si potes Archiacis. 22. Septbr.)12. Fructibus Agrippae.18. Si bene te no Vi. 19. Prisco si credis. 20. Vertumnum da

numque.

1. Prima dicte mihi. τ37. 17 3. Quem tu Melpom. h

38.16. 49. 50. 51. 9. Ne sorte credas. D11. Est mihi nonum.

14. 13.1. Rumsus bella moVes. 10. O crudelis adhuc. l)2. Pindarum quisquis. 4. Qualem ministrum. 5. Divis orte b0nis. 52.14. Quae cura Patriun. 15. Phoebus volentem.

245쪽

Libellus iste tuus, 1 anhi carissime, quem mihi nuper paene absolui di noradidisti, bibliopolae paulo vendibiliorsuturus Videbatur, siqua a me eius accedere posSet commendatio in quo vides honestissimum virum non satis recte rerum latum et hominum iudicia intellegere, ut verendum sit ne c0mmodo Suo noceat magis quam prosit nam tum oratii poematum tempora te demonstraturum promitiis rem multi gratam et necessariam, Sed

laboris ac taedii plenam , quam scire mulli desiderant, quaerere voluit de vulgo vel duo vel nemo ergo de hac re brevis libellus emptores habebit non pauc0S, qui

praeter ipsum argumentum aliam commendationem non requirant nedum meam, quem qui in hoc genere non

nihil elaboravisse sciunt, ii ne hoc quidem ignorant, quam non clementer de mirificis quorundam commentis dixerim anno XXXVI, cum in definiendis ibulli a minum temporibus Horatiana mihi attingenda essent hoc tu iudicio meo callide praeterito magnis laudibus τους δεκουντα extulisti, ne sentirent scilicet te in m ioribus quibusque et difficilibus rebus ab eis secedere et redire quam proxime ad summam euileianae dispu-

246쪽

tationis, quam illi tantum contemnunt quantum nus exiliter et sine ingenio quaesita c0ntemnimUS recte, inquam, agis, quod eos leniter castigando tentas ad vertim traducere: quod si ego palam dicerem te mihi inderi rem recte et Saepe egregie administrasse, nonne illi te propter RSSenSum meum contemptu et conviciis dignum iudicarent itaque ego, ut vides, nec bibliopolae, ne sorte ei

lucellum pereat, satis sacere possum, et tu cura ut dis- Simules me plerasque omnes rationes tuas valde probare, et eo quidem vehementius quo plura vel temere credita

vel vanis dubitationibus vexata mihi ad Verum revocasse visus sueriS. Nihilo minus, ne mihi librum laustra dederis, neve ego eum frustra percurrisse videar percurri uim non perlegi), scribam ad te quaedam non sane magni momenti, sed quibus, siqua forte recens inventa volumini addere velis, inter tua utare pro tuiS.

De epodo secundo videbaris mihi p. 27. 124 nescio qua sive iuvenili coniectandi intemperantia sive pravarum observationum contagione nimis subtiliter ignorabilia rimatus esse, ut postremo non quidem quid

Iuppiter Iunoni in aurem, sed tamen quid inter se illi consortes studii, pia turba, poetae egissent, tibi videreris intellegere certe ego hebetior Virgilianorum carminum in illo epodo nullam litteram agnosco immo mihi nuper Gruppius in libro quem de elegia Romana scripsit p. 392Joibulli quosdam versus cum oratio composuisse vel aptius ad persuadendum videtur cum tamen certum sit Horatium in podis ad Tibulli carmina re- Spicere non potuisse, nisi in ibullo meas, in oratio

tua temporum rationes repudiemus ego hoc unum iadeo, Horatio iambum Archilochi ante eulos fuisse, ad

247쪽

cuius exemplum hunc suum componeret illum, inquam, in quo Charonem fabrum loquentem induxit, cuius ini

πού με ζῆλoc. Sed nobis, quam bella quamve iocosa fuerit imitatio, vix suspicari licet, cum ne Xitum quidem Amchilochi carminis, cuius modi uerit, divinare possimus. in hoc, si Aristotelem recte intellego rhetor. ΙΙΙ, 17J,

fuit aporo ανε αγροικιας Horatius suavitalem uaesivit et ridiculum hoc quidem summe cum seuerasori adscribit haec, qui non malarum, quas amor cura habet, haec inter obliviscitur 3 sed sub risu locoque latere amici irrisionem cur Suspicer ZAt, dices, ita perit mihi nota temporis perit sane: sed eodem iure utor quo tu multas eius modi notas, quae aliis clarissimae videbantur, allaces immo nullas esse docuisti ac Vereor ne qui severius iudicet tibi quoque non nulla cupidius Sumpta extorquere OSSit. Ita carminum libro primo illa navis, cui tu p. 153Jκυβερνήτην quaeri putaS, quem poeta non dicit ei deesse, ea mihi non Romana videtur, sed Alcaei poetae, quem constat cecinisse dura fugae mala, dura navis'. haec igitur Pontica pinus', scilicet ubi iste post phaselus antea fuit comata silva', Alcaeo nuper in fuga desperanti sollicitum taedium suisse potuit, tum patriam repetere gestienti desiderium curaque non levis'. ita certe haec interpretari licebit, quae alioquin vix ullum intellectum habent quamquam ne hanc quidem in terpretationem certam duco quandoquidem neque illud

Catulli otium Catulle tibi molestum est neque Sapphicum αλλα παν τολματὰν satis apertum est, cum tamen

illud ab hoc expressum esse satis constare Videatur: quid igitur hic fiet, ubi rivus tantum supereSt, lan e

248쪽

- 238 . aruit sed tu mihi illud quod ab hoc proximum carmen

est considerato, Ρastor cum traheret'. id cum nemo dubitet quin totum ex Graeco duclum in argumento scio versetur, nonne di s probabile esse poetam ipso loco hoc carmen eiusdem modi esse indicare voluissersimile artificium in duabus epistolis I, 13. 11 observabis quas recte dicis p. 205 ad eos non pertinere

quibus inscriptae Sunt. Cur vero illii ipsum carmen Pastor cum traheret' praeteristi niihi certe hoc inter prima quae poeta tentarit suisse ex illo versu videtur apparere ignis Iliacas domos'. adicerem eadem licentia insignem Teucer et Sthenelus sciens', nisi vetustiores libri haberent Τeucer te'. alia enim nondum persectae artis documenta quaedam Horatium delere noluisse alio memorabili exemplo docere OSSum. In eo versuum systemate quod ei prae ceteris placuisse Videmus, colon tertium post quintam syllabam ea condicione inciditur ut sexta teneat vocabulum monosyllabum hoc modo,

excepit ictu. pro iudicis.

hoc in cultissimis carminibus seculus est, neglexit in quibusdam, quae cur omnia primo et secundo libro in-Seruerit miror neque certam causam reperio, Sed eorum

maximam partem ex tuis rationibus primo triennio scripsi' ex quo carmina lyrica coepit condere huius incuriae exempla ponam duo, ut intellegantur Species. cantare rivo. atque t truncis. nodo coerce. viperino. carmina auten in quibus his formis usus est haec Sunt.

libri primi XVI. XXVI. X X. XXXV, libri secundi Ι. III XIII XIV. XIX.

249쪽

Sed tomim Secundum, in qu est gaudes, apricos iectes flores, a te p. 165 anno 29 ascriptum Video concedes, ni fallor, aliquot annis prius scribi potuisse quis sub arctore gelidae metuatur orae, quid iridaten terreat'. illum enim sub arcto regem credo tibi eorum esse Scytharum quorum auxilio Iustinus XLII, 5 5 Ρhraaten in regnum res litutum esse scribit, quos anailas alio

carmine III, 29 poeta significat: sed de tempore te Iustinus decepit, qui cum deberet dicere cum Dione I, 18 in Asiam ad Caesarem profugisse iridaten, perverse inmispania bellum tunc temporis gerentem' somniavit, quod videbat rogum subiecisse s 10 quae post haec fuit Hispaniensi bello gesta essent quid

quod in eodem carmine alius VerSu ineSi parum concinne comp0SitUS,

hunc Lesbi, sacrares plectro, cui nullum alium similem reperias qui hodies Latine poetantur, in arte illi valde dissimiles latio situ. IV, 5J,

tantum abest ut talia vitent, ut non erubescant scribere

quid debeanti seri l nepotes. at cultis Horati auribus in quarta huius versiculi syllaba desinens vocabulum non satis faciebat, nisi id mo-1osyllabon esset, hoc modo,

vernisque t iam litabis i remotis.

spes nauic et 40rtuna tostri. Vocabulum longius praeter hunc Lesbio' inveni semel illa syllaba nitum, sed leniore compositione et in unoe illi n0vem, quae dixi, carminibus, II, 3 sors exitura i et ioci in aeternuin exilii ii inpositura cymbae. Haec rigitur a me ilim levandae cimmodulatorum

250쪽

versiculorum nauseae quaeSita nunc tuae rei proderunt.

si modo hoc niihi praeter priora confiteare, te p. 162J illud armen II, 13 in quo hic versiculus inest, Alcaee plectro dura lavis,

minus recte ad annum 2 rettulisse id video te sacere propter OctaVum carmen libri tertii, quod ego calendis Martiis anni 725 scriptum statuo, tu anno 29. mihi, ut ita statuam, sussicit liber Cassii Dionis primus et quinquagesimus, in quo omnia quae Horatius hoc carmine attingit ex ordine perscripta Sunt commissa IIaecenati post pugnam Actiacam Italiae et urbis Romanae cura, initio anni 725 recitatae in senatu de Tiridate et Phraate litterae, Cantabri a Statilio auro de Heli, Daci et Bastarnae Scythae a II. Crasso sugali unum

te quo minus aSsentiare Vocabulum rem0ratur, quod poeta Cantabros sera calena domitos dicit sed cur eos non dicat iam dudum debuisse populo Romano servitutem num Livius aliter libro XXVIII 12 3 itaque

ergo inquit prima Romanis inita provinciarum, quae quidem continentis sint, postrema omnium nostra demum aetate ductu auspicioque Augusti Caesaris perdomita est. num aliter de arthis non modo sed Indis Propertius libro quarto III, 4, Sera, sed usoniis veniet provincia virgis.' Sed hic laudem scribendi nem faciam. nam et sentio huius modi res satis iucunde scribi vix posse neque ea quae dicturus eram his quae dixi aut graviora aut subtiliora erant denique, ut scis, aliis negotiis ita distineor ut interdum vix respirare liceat itaque tu his, quantula cumque Sunt, utere ut Voles libellus tuus, vir doctissime, vel sine his meis tantum aliis placebit quantum mihi placuit vale. d. XXVI Iulii.

SEARCH

MENU NAVIGATION