장음표시 사용
351쪽
violare. Si verbis eandem violaverit inhonestis, pecunia punietur, id judici LX sol et cuilibet jurato XXX, qui sint breves. idem poenae subjacebit, quicumque conciVem suum Verbis offenderit vituperosis, laeso autem satisfaciat dupplici poena solidorum, judici persolvendorum. L.)17s. Qui pacem frangunt in die forensi. Quicumque pacem in die forensi vulneribus infregerit aut vulnere,
victus tribus testibus manu privetur vel eam redimet cum A marcis. Et si quis eodem die gladium evaginaverit ad malum alterius, sed tamen non laedat, ictus tribus testibus poenae unius arcae subjacebit, judici in media arca et juratis in media arca Si autem unus juratorum viderit, convincsturo gratiam ejus, quem laedere Voluit, inveniet sicut potest. It si quis gladium num coram juratis vel aliquo juratorum evaginaverit, solvet mediam marcam; judici cedent duae partes, tertia juratis. Si quis cum interdicto praeacuto gladio detentus fuerit, in arca punietur et gladius judici remanebit; si vero fuerint tres gladii, duo cedent judici, tertius juratis. Si autem communis gladius post interdictum apud aliquem detentus fuerit, hic in fertone respondebit; si praeacutus cultellus fuerit, in medio fertone respondebit. LI.)Post art. 575.180. De privilegio sententia Sententiatum est civibus de Colonia, quod rasura in loco notabili, Ac si verbum affirmativum mutetur in negativum Vel e converso, vel si nomen proprium alicujus loci vel personae, in qua vis consistit, mutatur vel si numerus summae alicujus pecuniae augetur Vel minuitur,
vel aliquid talium, quod materiam variat, in privilegio committitur: per hoc privilegium viciatur et vigorem perdit 74.)181. It sententiatum est eisdem, quod patentes litterae a tergo sigillatae et privilegia appensI0ne sigillorum firmata aequalis sint vigoris. 75.)182. It Das araeteil cZWischen Freneget dem Κusatelun dem Spitale hye: Zeuch sicli in manis ei hantvest, di m nichi eschribe istis diu nichi an erbet, de diym fur inem aerichi ader fur scheppen nichi aut gegeben
352쪽
bona parentum non possederint, tamen propria sigilla negare non possent. Super quo sententiatum est perlecto privilegio, ex quo idem litteram patrum et heredum sigillis roboratam ostendere se adstrinxit, et non potuit propter carentiam heredum sigillorum, ergo heredes 80luti sunt, quia cum quo homo lucrari voluit, cum eodem amittere debebit, quod vigorem literae personaliter abstulit quem ei tribuit et non
Post art. 588.186. De sigillis: Das is auch in gum Chuttengetetit, das ei man, de eygen ingsiget ait, eines insiget gelauhen mag, unde e mu leyden, as da undergeschribe ist. 65.)187. Das is auch dar eteiit Hantuest ador brieff, derma laukent aderrai man vortor hat, de de man gue glicher geli nichi gehaben ag di sit man o mi andern priseu ader hantuesten, das si hin nochaei krint haben. 66 )188. De sigillo sententia. t. sententiatum est civibus de C0lonia, quod in araeteribus et subscriptione circumferentiae sigilli maj0r jus consistit quam in signo et figura in medio sigillo p0Sita Sign enim interiori mutato secundum voluntatem domini sigilli, sigilli circumseripti mutari non potest. 77.)
353쪽
189. De pastore et ejus testimonio et dampno pecorum. Das is hie geteil de purger und auo demherr von RanaW Εin hirt, dem leutri vic lasse u enphelenus sein rem de ma Wol gesten umboli de brechen, dera dein victi eschit, ab in k die ander st6st ader in ros das ander Alehi ader peiset, ader a semelictis og schen dem victi geschichi ader ab demsemen vic aufdem fel aderisu dem eg di mellis es au ader ei treibet,
egen, ader Von ander vich ich geschiolit und wen erymand gesaget, das ei victi in ander victi ha geleydiget ader deriolt de derstossen de sol gu haut dem aderienem gu haus u. χ ho tragen Tu er de nichi, ener Wisi vo im tedi v. es de hir gestet, des sol er auf8einem sta einen y gweren Das m solis hel u. alle belligen aderom semer magis nichi gesteen VorteWst auch de hirt on seinselbs 'ege icht, mr sol es gelden. 442)Post art. 604.190. De proscriptione et conspectione Vul. nerium Wir ei man unt als hewt und darnoch 8am morgende richter anteydin siteget de man derselben undenegethi, de ma man darum dennoch nichi uorcgelen, en dischepperi di unde noe nichi eschaWt haben Ε feyden ei toista ader in lutruns ader in plabsia aderei semiich unden, do an nieli mi dar peyten unc an de dritten age, das an si eschaWe. 40. 191 De proscriptis Proscriptus pro quacumque cauSRfuerit proscriptus, semper caret suo jure It Ubicumque judex pro justitia impignoraverit, poenam obtinebit. t. de gladiis, yanceris, cyrothecis judex duas partes et jurati unam obtinebunt.192. De emendis proscriptorum. Quidquid de pr0- scriptis ad gratiam venientibus derivaverit, duae partes djudicem et tertia ad juratos pertinebit. 257 )193 It de proscripto sententia. Seydlino calvo sententiatum est Cum propinquus suus une Schitniker domum
354쪽
suam in laro sitam judicio convenisset, quod non obstante civitatis inhibitione, cum pro maleficio non sit proscriptus, in judicio se statuendum ad defendendum suam hereditatem, et placitandum pro ea terminus de jure sibi debeat dari, finito judicio indelate exiturus. 175.)1m. De defensione in die forensi Sententiatum est communi de consili juratorum et universitatis anno Domini 1 361, quod quilibet homo melius tam in die forensi quam in aliis diebus se possit defendere, qua ab aliquo possit vinci. 176.)195. er ei ne vorogat te avfheli Das is auch hie getalli: er inen orcgalten austeit . -set, demselbscholdigen, de vorcgalter er ist, dem si eridarum mittielitebestande me den dem gerichi istis aber estanden, mitalle de schult, do jener umb orcgal ist. 134.)196. De proscripto alicujus villae. roscriptus in judicio alicujus villae et notatus inter proscriptos ciuitatis, postquam cum judice villae, ubi proscriptus fuerit, composuerit, judici civitatis in nulla emenda obligabitur, sed solum scriptoris expeditio de suo preti deleatur. 133.)Post art. 608.1M Qualiter querimonia revocari possit. Omnes querimoniae, quae fuerint ubicumque reVocari possunt, praeter illas, quae c0ram quatuor sedilibus vel ancis judiciariis proponuntur. Ibi omnis querimonia rata habebitur. Et quicumque Super aliquem querimoniam feceritor media marca Vel infra,
et si citatus fuerit semel et si negabit: ab illo die per odies juramento confirmabit negationem suam. Si autem fassus fuerit, per XI dies creditori solvet quodsi non fecerit, gravius punietur, id judici in medio fertone. Et si aliqua
querimonia pro debitis super aliquem proposita fuerit, respondens se melius in cruce expurgare poterit, quam actor possit eum conVenire juramento. Et idem fiat de omni simplici
198. Quando duo simul conqueruntur coram judice. Duo conquerentes simul currunt ad judicem et nemo
355쪽
scit, quis illorum primus fuerit unde cuicunque judex astiterit, illius querimonia praevalebit. It si judicem domi non invenerit,
sed uxorem suam, per ejus testimonium primam querimoniam
obtinebit. Ib.)1m. De querimonia hospitum. Si aliquis homo
extraneus in aliqua civitate querimoniam fecerit pro hereditate aliqua, pro tribus marcis dejussores ponat, ut querimoniam exsequatur. Et si defecerit in sua causa vel non exsequendo querimoniam, culpabilis in tribus marcis erit. Ib.)200. De querimonia illorum, qui extra terram resident. Si aliquis extra terminos regales residens in civitate nostra pro debitis super aliquem querimoniam moverit, infra triduum sibi a justitiae complementum. t. nullus hereditatem aliquam obligare alteri vel resignare tenetur, nisi coram judici et juratis. Si vero judex obierit, alio succedente, per juratos illos nichilominus, qui obligationem recipit, suam
justitiam Obtinebit. Ib.)Post art. 16. 201. De reclamatione sententiae. Quicumque coram juratis et judicio sententiam latam reclamaverit, dicens se velle meliorem invenire vel inducere, et si non fecerit in instanti qualescunque expensae excrescent super h0 negotio, ipse solvet et praeterea stabit suo judici in poena LX sol et
cuilibet jurato in XXX si hi solidi sunt breves). XVIII.)202. De testibus supplentibus vices uratorum. Das istaege dem Ogafflavsaeteilt Wer de andermansprichtmit leylkauffleuten, mi totpelleuten, mi heyralleuten, mi rat- leuten, de sol cgu dem mynsten gwen haben derselbe leui; Wen Sprichi man eine man mitisinem an derselbe man erWert seine let undisei guttas, en manan ichtes ubercZeugenma mitisinem leythauman ader mi einem totpelman adermit inem heyralman-ader alman. 32.)Post art. 630. 203. De thetoneariis. Quicumque thetoneariorum injustum accepit theloneum, duobus honestis viris convictus judici LX solidos et uilibet jurato XXX solvet, et pecuniam contra
356쪽
jus acceptam restituat possessori. Secunda vice convictus judieis juratis X talenta solvet, et illi personaliter deducet pecuniam, cui accepit, ubicumque terrarum terminis commoratur. Tertio vero comictus se et sua redimet, secundum quod gratiam
judice et juratis inveniat, et ab eo, quem contra justitiam condempnavit. LVI. Post art. 631 204. De testamentis sententia Dacis hi geteill
357쪽
Da ruber artis et sili Sintema undiser man de vondem toto ganege geWal het uber da selgeret, demineisl- lichen manis dem closter on dem inem eidem di drvsehok, diis allecia gebe sol. . . so tellisi euching einem rechten, das e dem closter diselben re scho alle argebe sol als lanx unc das ex minis vii fides mitetnander Vorrichtet, sam WV0 de hunder schoken angepuret. 81.)Post art. 635. 206. Item de testamentis. Statuimus etiam, quod nullum testamentum in bonis civium vel civitatis ultra annum duret sed vendatur et vitricis parochiae et domorum s. Crucis et . Virginis pecunia, pro qua Venditum fuit, praesentetur, qui in usus dictarum domorum, ubi Visum fuerit necesse, erogabunt. Si autem aliquis perpetuum habere voluerit testamentum, de bonis dominorum secularium seu religiosorum comparabit. 210.)Post art. 58. 207. De illis qui intestati moriuntur ut hospites. Si autem aliquis alienus homo moritur intestatus et de rebus suis nichil ordinavit, jurati res suas et bona sua sub sigillo civitatis per anni spatium observari facient, et si
medio tempore aliquis amicorum Vel sociorum suorum cum
certis indiciis venerit, bona illius jure civitatis obtinebit. Si
autem nisu in1ra anni spatium venerit et ultra, tunc bona sua in tria dividantur et fiat cum eis, sicut dictum est ante. Ιt omnis homo hospes et advena cujuscumque generis liberum arbitrium habeat, ubicumque voluerit sepeliri. I. )Post uri. 663. 208. De consensu uxoris in testamentum iri. Sententiatum est illis de Chotbors, qui sic scripserunt huc: ἡ Ρraemissa salutatione amicali et sincera Vestrae discretioni innotescimus, ut intentius et perfectuis vestra prudentia nostrum possit capere et intelligere propositum, pro quodam negotio nobis accidente. Quia contigit, quod unus noStrorum concivium existens in articulo mortis, volens disponere domui suae salubriter, vocavit quosdam juratos civitatis ad se, nomine
358쪽
Mathiam et Michaelem, innotescens eis, si Dominus me per gratiam suam percusserit plaga mortis, distinxit in animo suo distribuendi res suas, tunc uxori commendavit domum suam et filio nepotique agros, et placuit ex utraque parte. raefata mulier duxit alium maritum et nunc vult se imbrigare de praediolis agris, trahens se super illos homines, qui eam primo marito tradiderunt, quod ita fuerit praelibatum in prima conditione dotalitii, quod si vir prius fuisset mortuus, quod praedictae relictae omnia bona cessissent'. Cum iis verbis procedit mulier. Quapropter obnixius Vestram flagitamus prudentiam etc. Super quo sententiatum fuit Quod si praedicti scabini fassi fuerint, quod interfuerint testamento et quod praedicta mulier consensit, debet cessare ab impetitione agri, ex eo, quod consensit testamento viri, sibi nullum jus agro in eodem vendicando. 220. 209. De testamentis. och unrad des Sehramento elagiineinegma de Schramen stilauno. Aprach sein fur- sprech also: Her richteri entcgman prichi das sein vater Ulaeie an seinem totpet mi guter vornunit eschi seinersWester, einem meydlein, ynen halbe mayerho gu 'esto v. XVII schoc g. rager henning also escheidentich, das noch desselbe meydlein tot dasselbeaut aui seine gesWistheit
359쪽
set u ge8Wige haben . noch e Cunrast leben, di eii frgesunt is geWesen, noch di ei e steli is gelegen, ochan seinem totpeti, noch gelauimeri noch gehundet umbaeinerlaysach haben um er u um geli mi eine cla geteydingthabenis das geli, das Varende habe ist, nichi on dem rebebefunde haben so teylt man euch Z einem rechten, das de Ottelis di andern, o der egen eroeydingi, kegenΗentcgma cla kein antWur durien eben deri, unde si sein edi von m. 82 )210. Detestamento medietatis cujusdam domi. Judicissa de rato in extremis suis obligavit mediam domum apud portam Bohemicalem, quam tblinus frater ejus inhabitavit, Fridlino oler coram scabino, qui foliis civium fecit imponi. ost mortem dictae mulieris Elblinus frater ejus volens
dictam domum mediam cum jurament tanquam Suum pignus obtinere et ridet testimonium foliorum producens . . . Super quo sent est Ex quo iblinus nullum de juratis nec authenticum quam se solum habet et quum dictum pignus pelli non possit nec portari, ridlinus melius pignus cum testimonio foliorum obtinebit quam tblinus. 174.)211. De intestatis. Si maritus intestatus decesserit, uxorem relinquens et ea heredibus carens etiam intestata moriatur, bona talia potius ad matrem vel patrem relictae quam ad fratrem mariti justitialiter devolvantur. Si autem is, qui moritur, nullum subeat et sine testamento et ordinatione rerum suarum decedit, bona, quae reliquit, proximo heredi suo cedant ergo per contrarium, si uX0rem habuerit vel liberos,
360쪽
illis tamquam heredi primo bona cedent. otandum: Sicut
maritus res legare potest, cum ivit, sic et uxor dominium rerum ad eam transit, res disponere potest sicut placet. 212. De intestatis. Vir intestatus moriens et pueros ex pluribus uxoribus relinquens per ipsum gnatos, si ultima uxor supervivens cum pueris suis a bonis sequestrata fuerit, quamdiu in sede viduitatis sedens, propriis cum eorum bonis puero reget. Qui si annos discretionis nondum habitis Domino vocante, ab hac luce transierint, bona ipsorum ad matrem spectabunt, sicut e converso matre eorum vidua mortua ejus bona ad ipsos devolventur Transactis autem annis discretionis pueri cum bonis eorum disponendi liberam habent voluntatem. It si mulier maritum duxerit, bona puerorum quocumque tempore decesserint, non ad ipsam, sed ad pueros, quos pater de prioribus uxoribus generavit, hereditarie pertinebunt. Omnes enim hujusmodi pueri unum habuerunt patrem a quo dicta bona justicialiter proces gerunt. 213. De legatione in extremis. De gloriosorum principum gratia et benivolentia, dominorum nostrorsim Vid. regis Bohemiae et marchio uis oraviae, nos urati Iglavienses Statuimus, ut quicumque nostrorum moriretur et uxorem reliquerit et heredes, judex sive advocatus nec aliquis alius se de bonis suis aliquatenus intromittat, sed sint in potestate uxoris et heredum. Si autem uxor statum ejus mutare Voluerit, de consilio faciat amicorum; quod si non fecerit, de bonis tantum quartam partem obtinebit, cum de jure tertiam deberet obtinere. Et in arbitrio sit uniuscuique mulieris vel Virginis nubere vel continere, quia coacta conjugia raro placent. Si autem aliquis moritur sine uxore et liberis et testamentum non fecerit, omnia bona sua proximo cedent heredi. Et si heredem non habuerit, fiat de rebus et bonis suis in hunc modum: Dividantur in tres partes, quarum prima cedet pro anima sua, alia ero ad vias et pontes instaurandos, tertia ad negotia civitatis; et hoc fiat aliquibus mediantibus juratis. Item, ubicumque locorum aliquis moritur compos rationis, quidquid de rebu8 suis ordinaverit coram viris idoneis et fide. dignis, vel juratis, vel suo plebano, ratum erit. I.)