장음표시 사용
321쪽
65. ro interfecto. Es is aue pilleich, das sinvorcgalter an de richter lambe in den er ich gee, enes Stet geschriben: proscriptus pro quacumque causa qui fuerit, semper caret jure su0. t quidquid de proscriptis ad gratiam venientibus derivabit, duae partes ad judicem et tertia pars ad juratos pertinebit. 257.)66. Umb ods lege Umbriodsiegeaevassen dem richter marcu de scheppen ZWen. 181 257.)67. Emenda pro claudicatione. It Um ei leem salso 0rstec ei abgesis gen glid aderisin au*eW0rsen glid)gevallen XIV mark: gehen deme selbschoiden, re dem richter . eine de scheppen. 181 257. 68.a Emenda pro vulnere duelli Ιt Umb ein kamp-Wunde, 0uo geVallen gehen mark Siben mar dem Helb-schoiden, egWen mar dem richter undisine de scheppen. 257.)It. Si propter vulnus duelli 0ram iurati reo amputatur manus, per hoc satisfactum est judici et act0ri. 4.)68.b Cum juratus aliquis debet causam aliquam comprehendere juramento u0, non imponit manum Super crucem,
sed pollicΗm manu includit, alios sequentes duos digitos erigendo si petit, per alios su08 0njuratos debet de forma juramenti informari et vulgariter dicendo holung habet, sicut alius jurans. 2.)69. menda pro vulnere duelli. Ρro vulnere duelli
judici cedet media arca; si autem vulneratus duellum coram judicio indixerit et adversarius eidem componere Voluerit, cedet arca Si ver circulum intraverint et ad sedes venerint et adhuc componere v0luerint, cedent judici duae marcae. Si ver super alangas Venerint, adhuc componere Volentes, judex tres marcas habebit. Si autem salangis extractis pugnantes
congressi fuerint, adhuc c0mponere volentes, judici in tribus marci reus respondebit. XLVI )70. Um plut runst. It Um ei plutrunst evellet dem selbsch0lde et halbe mark dem ricliter XVI gros undde scheppen actit gros. 257.)
322쪽
74. Um volt eis t. t. um in volteis an inem totengeuellet dem selbschoiden in mark, dem ricliter undscheppenes mare. 18 I, 257.)75 Umb in rhab Umb in urba an inem toten, Wer domit uoruellet, ais ei recht ist. Um ein, e .l a xe, das istein kletne frevel, y grosse phenni deae richter. 181 257.)76. 0 fur sprechen. Um die fursprechen, en irmerket, das di fursprechen de leuten cZ sWer sein, o muget ira selber i lon setcgen, Wy euo D dunket. 257.)77. Was rechtens de richtor at umb inham pWunde Cives CZassiavienses scripserunt sic: raemissis servitiis. I herent i pitte eWer escheidenhai das i uns de Woyse machi, a d pus se vege denricliter und de scheppen um ein ampWunden, di beWari Wis ais ei recht si und eclagi und darnoch berichi Wir mitdes richter gunst also das es m nich scha an seine rechten. Sententia Dem richteres marculi de scheppen 'ri. 170.)78. Emenda um ei plab Alag. ro percussione dicta plabsia solvitur judici talentum et percusso duo, et quot sunt plagae numero, totiens solvitur emenda praedicta. Post art. 272. 79. De judicis emenda. Ubicumque judici cedit emenda, SiVe magna sive parva fuerit, induciare debet reum XIV diebus; quibus finitis aliquo juratorum praesente accipiat emendam suam.
323쪽
Qu0d si neglexerit, illi emendae n0n tenebitur aliam accumulare. Et semper coram aliqu0 juratorum accipiat emendam suam. IX.)80. Emenda de injusta mensura It volumus, ut quicumque h0minum, virorum vel mulierum, cum injusta mensura inventus fuerit, vel mensuram statutam siclyaridorum vel humid0rum, vel cum injusta uina, p0ndere Vel libra, unam muream dabit juratis. Si secundario inventus fuerit, dabit . dua marcas; si tertio, manu carebit, vel eam si voluerit redi I mere, de decem marcas, de quibus duae parte cedent judici, tertia juratis, si non reus Veniam consequetur. V.)81. Quod emendae nou sunt majores camerario praesidente. Item quaesitum est a Coloniensibus, utrum
emendae sint majores, camerario praesidente judicio, quam judice civitatis quibus responsum fuit, quod non est licitum juratis maj0res p0enas delinquentibus imponere, quam quae in priVblegiis jurium sunt conscriptae. II. 82. Emenda pro minori culpa. t. Quaesitum fuit ab eisdem, quid camerari sententiari debeant pro minori culpa, c. r cespitatione unius verbi quibus responsum fuit, quod unus gr0ssus vel XII parvi. 12.)83. menda pro vulnere duelli. t. eisdem, cum quaererent de jure camerarii, sententiatum fuit, quia tamen unus judex in civitate esse debeat, cui pro emenda Vulneris duelli quantum ad compositionem tres arcae solvi deberent, quarum tertia pars esset jurat0rum. 13.)84. Emenda pro minori culpa It sententiatum fuit hic: Cum Martinus de Ρ0lna et Ηρinricus telini0ram d. Heinrico, capitaneo regis B0hemiae, qui n0mine regis judici praesidebat, placitarent, quod secundum jus civitatis pro min0ri culpa unus solidus parvulorum vel unus grossus solvi deberet. 14.)85. De emenda eadem. t. sententiatum fuit eidem domino de Lippa, cum pro minori culpa et emenda decem marca peteret, allegans quod jus regis hoc p0stularet, si ipse d0minus rex pers0naliter in civitate secundum jus civile judici praesideret, in emendis, quae de ejus gratia et sapore
324쪽
in privilegiis jurium livitatis conscripta super excessibus quibuslibet essent, de his etiam ipse contentari deberet. 15.)86. De emenda regis. It. interrogante eodem domino, cum jus regis majus esset quam jus civile, utrum non secundum hoc emendae juris regii emendas juris civilis in magnitudine excedere non deberent Sententiatum fuit, quod juratis civitatis tamquam subditi domi regis n0 esset licitum aliquas novas emendas maj0res illis, qu's in privilegiis jurium civitatis de gratia regis sibi indultas c0nscriptas haberent, dictare vel invenire; cum inferior in superi0rem imperium non habeat nee subditorum esset suis majoribus legem imponere, sed e converso. 16.)87. De eodem. t. quaesitum fuit a dicto domino de Lippa Ex quo Chutinenses sententias et jura sua in Ιglavia quaererent, et ipsi dom regi vel ejus vicario pro emenda minor X arcas sententiarent, utrum non idem in glavia fieri debeat Super quo sententiatum fuit, quod Chutinenses, si hoc facerent, non jus, sed malam consuetudinem in hoc
Servarent; unde cum mala consuetudo non pr0 lege sit tenenda, sed tamquam c0rruptela exstirpalida, dom. rex vel ejus vicarius quicumque secundum jus civitatis judiei prae8iden ,
in emendis quibuslibet, quae in privilegiis urium civitatis
notantur, contentari tenentur. 17.)88. De intimatione adventus camerarii. It Sent. est eidem domino de Lippa, qu0d vicarius d. regis nomine regis in civitate judici praesidere volens ad minus judici et juratis et illis, contra quos habet placitare, terminum uniu quindenae, hoc est duarum hebdomadarum, praefigere debet et suis litteris intimare et jurato aliarum civitatum, si causa gravis fuerit, et praecipue illarum, quae e0dem qu utitur civitas, in qua vult placitare utuntur jure sibi assumere, nisi forte ex causis arduis negotiorum regis Vicarium quindenamip0rteret praevenire. 18 )89. in uriai umbis in voti eis an ei nem toten. Di vo Εyla schribe also: in man quam furons undistagi au eine ander man um ei volteis an einem tote seines kindes. Des prach in ander gemelner man de do peystund: Du iustum a rechi ercis di Wei daheim gemeseu
325쪽
und bat gestuen. De fragi de richter, ab e es nichivorpusse Suide undis auch tenerregu seinem rechten homen mochte de man de Volteis egethi Wir tu auch euchauntegu demander mal, das derAelbe an lagi um ein rhab δ einem oden Do nam der, dem man schult ab einensurspreelier undiseraeibe farsprech, de viet an de antWor do es suid eantWor haben Do fragi de richter, mitis erVorvallen ere. - Do uber Wari geteil also Uber das ersi, das de gemetu manaesprochen heti, e tet mina recht, erme di ei do he3m gelege und et gestasen' diselbe redsol er mi XII alter vorpusse aderisit inem rosen phenning. gu dein ander mal tei Wi euch, das der, de maneine vosseisi geth an deae toten, o gu seinem rechtenma homenon umbrate volteis sol anmorten. Cetu dem dritte mal tali ir noli Sintdemmal und iruns eschribe habi, do de fursprech sold antWorten, do vile an de antW0rt', und ab un nichi eschriben, Wye ergeValle sey, do fragi Wi di scheppen, di irrans gesandi haltet, Wie errae vallen. er di underW6ysten uns, raetimur nichigeSprochen de Wy er mit Criste namen genant ist, doc helter In mi recliten amen genant Daruber ei Wi euch gueinem rechten: L das, das ero mi rechten amen at genant uni hali nichi daregu es prechen hat, ader' er etc: ρ hat denuoch Wol eantW0rt und is mitaeine pug Vorvallen. 164 Roesgle p. 58). Post are M. 90. De emptionis et venditionis coactione. Quaeritur, an judex possit compellere quemlibet ad vendendum res suas. Solutio: Si aliquis habet res venales expositas ad Vendendum, recte compellitur Vendere, et si mihi non vult Vendere, tenetur mihi actione nundinarum. Si autem non habet expositas ad vendendum, et tune distinquitur: ut est tempore necessitatis, et tunc compellitur, aut non tempore necessitatis, tunc non compellitur; quia nemo cogitur invitus vendere rem suam. Et est dicta necessitas potissime ad victualia referenda et non, quod qui rem vendendam suscepit, ut pretio utetur, periculo suo rem habebit.
326쪽
R hi in de stat e hel es mi dem rechte aufPost art. 298. 92. De exceptione testium. Si quis hominum de aliquis causa Vel culpa cum testibus se expurgare debuerit etsi adversarius ejus contra aliquem testium excipere habuerit Vel aliquem eorum ejicere: hoc faciat, antequam manum cruci imp0nat quodsi non fecerit, juramentum ejus stabit. Post ari. 299. 93. ei man a purgen rech haben umbgeli Das is aue gemachi das um geli hei man purgenrech ma fursetgen, unde e sol so gubant antWorte algiener tet, far de e purcist morden, und sol auch in XΙWtagen Vorricliten, Was an au in erstet Aber umb unde unduncguch hat in an o purgenrechtrare XIV ag. 184 )Μ. 0 einer tot en purg scha fi in uri ait Cives Colonienses super Albea scripserunt: scis gescheen, das unser purger undisiipurger um einen de Verderbi ist, mitrae beschuldigien in de tote sein Vorpurgi Worde v. Vorveste mi uberWet unc aui ei recht ais di purgen mi denbeschuldigie ali miteynander mi gesampter hant et ob habenog rechte steen fur de camerer, Weu eraepe t. De hat erprie gesant fur einer gukunn euic ta eguistis, das alle diicht gu lagen ader g schasse habe fur m sicli daregnberayten fullen. De is es escheen, das de camere quam und egi in gerichi. Noo de hegunides gerichte quamen, di de tote vorterbien, und arte des rechtens, das nbeschayden as, und avtmerte sic do ut oti ais si sembedorne Gu einem recliten. ac sulcbem lauimere quamendi besehuldigien in ei und nichi lcgumat . egerien purgen recht. Des unde Wi nichi finde darum das dercamerer selbe das gerichte gas u haben das vorachoben
327쪽
It interrogabant nomine domini camerarii et ipsorum, utrum aliqua protractio judicii, cui camerarius praesidet, fieri posset. Quibus responsum fuit, quod ita fieri posset. It sententiatum fuit quoad primum: och de Vor-geschribe re tali 1 euch guminem rechten, das di purgenWol purgenrech muge haben Quoad secundum Noe derander Sach ait i euch, das di purgen de purkschan nichi
95. De furto minorum annis. Sciendum est Quaesitum est, an impubes rem alienam amovendo furtum faciat.
328쪽
Et placet, quod furtum ex affectu consistit tamen propter hujusmodi furtum non est sententiandus criminose, Sed com-gendus ut supra. 96. Qui bina vice de furto est accusatus Bina Vice accusatus pro furto, quamvis furtum apud ipsum inventum non fuerit, quivis etiam se expurgaverit adhuc postea sempera testimonio rejicitur ut infamis. 97. De fugiente pro ineusatione spolii. Di onMalein frageten also: gWen an assen in inem luthaus, ei Behem . in DeWcger. Do prach de DeWoger u caelomit de finger au de Behem: Der at mich ne ichgophandhauch u gerau meines geWandes in dem Wald. Dosprach de Wir egu dem Behem: Der gestet dich du hasty geraWt in dem Wald. o prach de Behem: Des habie nichi getan. o prach de DeWcger: Ε hat e getan; ic ken yn Wol. Be de rede assen schoppen; di namende DeWcgen . de Behem, . furten si fur de richteru Sandien noch mehr scheppen . egie yn die rede fur. Do hies an de Behem purgen se gen Der ait, er oldger purgen Secgen, er erisnschuldig. Un diWei e also fur dem ricliter . de scheppen tund u. ei nacligebaWer Wolde fur in gesprochen haben, da ruch er in meSSer Rusdem mantelis stac um sic u War fluctitig. Da lini das gerichi nach da kert e sic umbis. ere sich, docti Warde geWeldigiis. evangen. - aruber artisetalli: en eraus nuclitigem fug evangen erom raWb man 80l guam richte des Z einem raWber 163.)Post art. 329.
98. De hereditatis praescription quando sit inchoanda. raescriptio a die traditionis et resignationis hereditatis coram judice facta initium capit et non a die venditionis et emptionis. Et ex hiis sententiandum est Si occurrerit casu pro pueris fratris, si per eorum possidendo legitime Praescripsit, cum testamentum ejus, si quod fecerit, sussicienter probatum stabit. Sicut in tali casu: Fratribus tribus legata Sunt bona per patrem eorum relicta aequaliter dividenda;
329쪽
senior frater de bonis hujusmodi se intromittens mediocristatri suo partem mediam eorum dedit, junior autem ad partes remotas declinans et cum post octo annos tempore pestilentiae reversus fuisset, fratrem seniorem, qui uxorem et pueros reliquerat, intestatum decessisse inveniens, petivit a fratremedioeri partem suam. Qui respondit, quod fratris esset secum dividere ea quae habet. Isto modo a consobrina Sua Sc. ab uxore fratris sui senioris, cum similiter portionem suam repeteret, respondit, quod nihil de suo haberet nisi bona per maritum suum sibi dimissa cum ejus potius possideret petens insuper pro se Aententialiter inveniri, cum et maritus ipsius et ipsa cum pueris suis pluribus annis sine impetitione bona talia tenuissent, utrum eis per aliquem possent decertari γResponsum, quod petitio talis mulieris et puerorum ejus non est admittenda, sed juniori filio debet pars sua tertia ab utrisque partibus assignari, et sic vidua relicta super parte tertia fratris senioris una cum pueris suis praescripserunt, fratri Vero juniori super parte sua talis praescriptio, si tamen aliud non obstat, nullum praejudicium generavit. Post art. 333.ss. De resignatione et solutione hereditatis. Sententiatum est gastaviensibus, quod hereditate vendita prius debet fieri pecuniae pagatio per ementem, quam hereditatis resignatio per vendentem. 45.)100. De eodem. It sententiatum est eisdem: Si homo vult alteri coram judicio aliquam hereditatem resignare et alter impetit eandem non debet admitti resignatio, nisi prius in eodem vel saltem in proximo sequenti judicio fiat impetitionis dissolutio per hoc enim breviatur et praeciditur materia
330쪽
102. De impetitione hereditatis. Si heredes petunt, induciari debent per judicem et juratos a primo ad Secundum, a secundo ad tertium, ut inquirant, quos pro occupatione bonorum ad ipsos hereditarie devolutorum habeant et debeant impeteris via juriS. 103. De non- impetitione hereditatis. De istauch do hi getalli: er erbis. ygen noclidem uni e mla richteris fur scheppen piri au*egeben, a u. a stuans prach hat essessen, de ma man furpas vo recli nichtaBSprechen. 49 )Post ar 336.104. Item de obligatione. en mancti man isι