장음표시 사용
11쪽
tia, quae inter eum et . Heinesium et I F. Grono vi uin suit, opinor. Grouovius e et tempore laga habitabat, erantque vicini et convictores . Guillelmus Hildersichiuin, quamquam natione Germanu in deinde in eum micitiae gradu in accepit, ut ad manum scriba loco et intimum consiliis habuerit Quantum praeceptores in Princit, disciplinis instruendo valuerint ac Prosecerint, indo apparuit, quod multas teneret linguas, neque in Peritu esset historiae, poesios, mathematices, et philosophia Cartesianae. Caelorum res sactu haud facilis hellicui te inperaro ardorem in is, qui a natura habebat, et patre volente, aliis imprudonte laudanti huc, aluerat. Quum Haga Parvulus GuilleImus dux cohortis, ex filiolis nobilium aliorumque civiumque compositae incedebat, laus excipiebant opti inatos inque his fortasse . quos ille Puer, adolescens lactus in carcerem Lupesteinium coniecit. Adeo securi rerum suturarum non uramus Raepe, quid Iudi tenerae aetatis non dubiis illiciis signi sceni Deinde vix annos habens duodecim interfuit Ohsidioni redanae et Iiatrem in quavis sere expeditione secutus est, adeo ut vix tempus in Academia morandi relinqueretur. Neque alia, puto, causa suit, cur enricus filium domi retinuerit. Nam ipse procul dubio rerum multarum recordab tur, quae in Academica illa sentiendi dicendi quo libertato semel visae atque auditae in aula non tacito repetebantur. Guillelmus II aetatem virilem noti attigit Gubernatorem se quidem aperuit minus moderatum, quam rei Publicae, ubi iam omnis non instrenuus imperator suspectus est, P Portunum
videbatur. Guillelmus III calida illius consilia immeritus luit. Et hi multa patris habebat, magnum rei illitaris amorem, gloriae et imperandi cupidinem, nec facile de proposito deducebatur aliaque inerant naturae semina, quae rimum temporibus ressa atque retenta, sublatis deinde impedimentis , laetius moruere. In illa tutorum multitudine et controversi , mox publica cura et velut tutela . bene tamen pueritiae et adolescentia consultum, religioni ante omnia. Iam sexenni admotus Cornelius Tri- glandius, sacrarum literarum apud aganos interpres patruus Iacobi Tri- glandit, illius . qui mortuum Guillelmum oratione funebri in Academia, qtra laudavit. Is Iacobo multa de pietate Guillelmi solebat narrare Arma et equi iam puero cara Ludor bellum do in in inens acies militum plumbeorum instruere, castra ex arena metari et arces munire, pleraque otii
12쪽
IIOblectamenta regnumque accipere visus est in duobus equis Mauritanis, quos ordines , a Principe Salensi acceptos ei donabant. Ordinibus ita gratias egit ut diceret, se sperare brevi fore, ut his equis pro patria dimicans
no 165 mater uin Loidam inittere constituit. Magistratus eidenses domum iis tructam Obtulerunt, eandem, in qua Coligniam et Henricum habitasse arbitror. Comes additus, qui vitam regeret, ut esteynius, studi rum cura Bornio, Philosophiae Prosussori, commissa Borni virtutes et laudes genti Arausiacae dudum innotuisse dicebantur. Ordines Hollandiae Principem IIaga discedentein salutaverunt, huc advenientem salutavit Cocceius, Rector Magnificus Paucis post diebus Antonius Thysius, tacito rosessorum rota sensu, adventum in cademiam Solemni oration gratulatus est. Oppidanio adolescentes Academici Guillelmum ita exceperunt, ut in veneratione et laetitia simul misericordia quaedam appareret; nam unica spes tantae domus supererat, o Ludovicus XI eum brevi post Arausione spoliavit Modestia autem et diligentia inprimis eluxit, scholas Prosessorum sedulo audiens ad domos eorum ventitans, verbo, se totum iis dedidit, nequo acile aliquod
solemne Academicuui eo non ramento celebrabatur.
Talis adolescens quam multa ad virtutem et prudentiaui profecerit, Iicet e vita rebusque gestis intelligi possit, testatus est Fabricius, cui potius eredo, quam Gernianis, qui scripsere, Guillelmum ita suisse ductum doetum- quo ut praeter militaria, nihil discere potuerit. Haud equidem contendo Principem fuisse eruditum , aut propter eruditionem in Academia xoniensi creatu in Iuris Doctorem. Sed eadem cademia saepe alios creavit octores, quos Guillelmus, si res in iudicium venisset, adspicero Contra Potuisset. Neque eruditionem , qua otiosi homines censentur, in Principe laudamus, quae plerumque damno civium paretur , et vera in iis doctrinaruin studia magis impediat, quam iuvet Enimvero vita adolescentium , quibus generis nobilitas regna et imperia ostendit, saepe non est invidenda. Quidquid agant vel dicant, hoc alii pro suo quisque ingenio interpretantur: qui minime eos cognoscunt , iii tamquam omnia scientes gestiunt, et Plurima per conventus et circulos vespertinos loquuntur. Nonnulli quoque ardetiones et odiosae humanitatis ostentatores qui verba acta tuo omnia sua calamistris inurunt, ac Propterea, unde non
13쪽
sperabant, resutati, invidiam a praelatis sibi praeceptoribus ad Principes transferunt. Vel excellentes viri quam dissiciles ac morosi iii hac causa ap-Ρaruerunt N. Heinsius se niolvore dicobat, ne Bornius Guillelmuin nimi pretio nihil scire doceret Vliolius acore non poterat, quin titilia illius
a. 1662 vocaret consum nata ae licet. Gronovius Principem et lota in cohortem iam post trienni uui socessus eidensi ta ero scribebat. Si iuvenis Arnusiacussori debuisso Grono vi u A, ut inundatos a se Plautos et Livio OR tenderet. triennium certe non sum te hat: sed si ori obebat Guillelmus qui Noerlutidiae salutem, Britannia libertatem redderet, et improbam Ludovici I lyra 1-nidem, toti Europae intentatam, frangeret. Guillelmus Ae: domine Die inoriam . nequo Academia alumni unquam dei' sui iuuitque tanquam ossiciorum et pietatis mutuum coriar non Magno a. 167si republica honores consecutus orationi in tormit, qua Hevdanus iussu Senatus Academici ei gratulatus est Nee praesentia clo idernt , quo illo S i ii uestri trium Academia saecularo estum celebrabat Ado vel inique non tulit vel dissimulavit suam Prosessorum commendationem npud Cura torosiarum vii luiΑse postea
quidem ut in ea re aliquid valeret effecit. Neque Academia Guillelmum, glexit. laotitiam oratione significans a. 1689 do nequiηit Britannia regno et n. 1690 de te tori Hiberna , dolorem vero de morte uxoris Marino n. 1695, ne tando in ipsius Guiliolin n. 1702. Bion Dio anto Guillel nius etia in ostendit, quanti studia Academica Principi putaret quod Ioannem uillelmum Frisono iii . voleti temquidem, hortando tamen magis impulit ut litoris naviter Heram daret. Friso, ut facile est intellectu . rati equora in doinde Ultraiectu in petiit. Quod do in Dei lilius Guillelmus Caiolus letiricu Friso. Magna et mirabilis sui Aor gentis Arausiacae Ipso Deus eortandiae
exoptaviqse et sata utriusque sic coniunxisse videtur, ut alteri sine niterisesso elices non potuerimus, et uriaquaeque controversia ac dissidium ainoris integratio exstiterint. Quam saepe a Periculo prope ab suimus ne stirps irilis exstitigueretur Qua cura Deus maIum avertit, adeo ut nunc quidem omni metuli herati osse videa inuri Maurit ius uxorem nou duxit Henricus unicui filium
reliquit, ut caeteri Gubernatore . Guillelmus III, Ioatilio Guillelmus Friso, Guillelmus IV, et Guillelmus V suos patres vel vix cognoverunt, ct Onriderunt Quum Guillelmus IV a. 74 Gu hornat haereditarius tota iu
14쪽
rem publicain suo unius imperio complectebatur, boni et providentes Neerlandi vehementer laetabantur. Intelligebant enim veram libertatem non in eo sitam, ut alios suo loco moveas, et ipso succedas, neque latebat nullam esse Neer- laudiae capitaliorem estem quam eos optimates, qui cuncta munera et honores sibi suisque traiiendo rapiendo, cives exclusos spretosque exasperabant. Si Guillelmus, dicebant, consiliis iustorum hominum utitur, sublata erit mater discordiarum tui probitas. Iulus laetitiae ac spei candidum interpreten habuit Acade inia nostra Hems tertiustum, qui Guillelmo IV, Leidam visenti, ex hoc suggestu ita gratulatus est, ut Principe, ut cademia, ut ipso Hem stertius io dignum erat. Et loquebatur ad discipulum Olim suum, praeceptor Historiae Neerlandica in Academia rati equorana, ubi Guillelmus vitam egerat, quae nobilitat et Frisiam pulchro inprimis exein Ρloiungeret. Et vero potestate, quantam sui maiores nunquam habuerant, se dignum Ostendit recusatis constanter eximiis honoribus, quos populus, lavorum semper Prodigus . eoque Principes corrumpens, in invitum congerebat. Nota est Praeclara assovit vox, summum, quod mortali cisset contingere, esse hoc, ut a libero populo ametur. Neque ita loquebatur tantum, sed etia ius aciebat. Vita, contra innium vota, breviore unctum, magnamque nobis commodandi voluntatem, hic laudavit Oudendor pius vi Februarii 1752. Quanto moerore tota respublica lanus Guilietini l erat secuta, tanta exspectatione eadem respiciebat Guillelmum V. Patrein habuerant cognitum, filius qualis esset suturus, multu in ab educatione tendebat Pars spei in matre Anna, praeclara sciuina regina, quales esse solent praeclarae ex Britannia seminae, pietate, gravitate et doctrina insignes nec matre dimidiata, sed quae suo ipsa lacte insantem nutriverat. Quantam illa curam filiolo impertiverit, existimari potest et ex oratione unebri, ab Onnone uerio areno
scripta et quod Petro esselitigio ipsa narravit, id se maximopere studere, ut Guillelmus tirccinia Latini serinonis in optimis scriptoribus poneret et in Academiis iuventuti exemptui fieret diligentiae, civibus in republica specimen
inoderationis et coinitatis emineret.
Talem videre silium inatri non contigit, mortua a. 759 Dux Brunsvicensis tutor actus, pupillum non in Academia, sed agae erudiendum curavit. Quod quare fecerit, non comperi. Non una Academia dudum sinus
15쪽
panderat, totisque viribus vocaverat. Tanto sibi quaeque et tune et antea honori ducebat in alumnis habere Principem Arausiacae gentis dies ire gratiores et soles fulgere nitidius vulgo dicebant. Quae Academia alias et antiquitate et originis nobilitate et rerum magnarum memoria anteibat, ea Arausiacos eorumque amnes accepit propemodum omnes. Guillelmus eruditus est a Prosessore eidensi, Andrea eisio, qui Ius Naturae et gentium docebat. Erat ille quidem peregrinus , sed in republica natus, elvetius, homo antiquis moribus, simplex, politus, ut inter Basileenses scilicet aut ollandos, et qui Ortunam aulae nunquam optaverat, nedum terendis potentium liminibus et Brunsviceus per humiles salutationes satigando, captaverat dissimilis vilium animarum, qui omnium rerum esse eu Pientes primi, felicitatem ab Haga Comitum unice habebant suspensam, agam som niabant, agam vigilantes respiciebant, sere ut Mostem in quotidianis precibus ora ad templum eccanum convertunt. Talis vir eisius Guillelmum totos sex annos instituit. Quot quantae res iuvenis cum eo aliisque praeceptoribus vel inchoavit veleontinuatas absolvit religionis doctrinani, multas linguas, Matii ematica, Architecturam militarem, Physica, Mechanica, Historiam , Geographiam, Iuris- prudentiam. Quotus quisque vestrum est, amicissimi adolescentes , nam hic ego vos compello, quotus quisque vestrum est, qui ad hanc commemorationem non dico, non horrescat, sed, si in eo Ioe suisset non aliquid detractum optasset Erunt etiam qui haec, ut alicuius non privati studia, in maius aueta suspicentur. Audite, quid dicam. Guillelinus V has artes et disciplinas non modo utilitatis et ornametit gratia coluit, sed etiam in nonnullas ita incubuit ut i, qui docere vellet, interdum similior videretur. Legit et excerpsit praecipuos aetatis Augustae scriptores, metas fere tenebat memoriter . Unionem Ultraiecti nam, Iegum nostrarum tunc fundamentu in , amiotationibus illustravit, et in otio physica instrumenta, apparatum Vere regium, libenter tractavit.
Talem discipulum Weisius habebat strissimum, qui eam industriam eximia quoque vita integritate . ingenii, iudici, et incredibili memoria , dote, ut
videtur, Arausiacorum haereditaria, ornaret. Hoc et saepe amicis suis narravit
et hic palam testatus est, praesente ipso Guillelmo , cui a. 1766 explicabat, quam gratum esset Senatur Academico, quod in aetatem venisset, et
16쪽
honores Gubernatoris ipsi gerere liceret Guillelmus tunc verbis, deinde rebus saepe indicavit, quam vere optaret, ut iterarum artiumque studia et Ac demia Leidensis orerent annoque III audivit Gaubium, quum admiranda Divinae providentiae documenta, per duo saecuIa erga Academiam spretata, lamiabat. Quod Gaubius tune ardenter et Principem obtestans petiit, ut filios, si adolevissent, in disciplinam nostram mitteret, hoc non sine gravi causa, mihi tamen incognita, fecisse videtur. Quam gavisus fuisset venerandus senex, si vidisset vir diem Februarii a. 790l exuaterus Magistratu Academico se abdicabat, et in auditoribus conspiciebantur Guillelmus V eum utroque filio, quorum natu maior, Guillelinus redericus, Princeps Arausionis haereditarius, a. 789 apud Rectorem
Magnificum , in illius domo suum nomen in Albo Academico erat professus. Arausiaci in educanda progenie curam posuerunt, quanta esse Potuit maxima. Neque Guillelmus rodericus nec frater Georgius amorem pietatemque Pare tum desideravere. Iam a. 785 Hermannus ollius, Literarum in Athenaeo Amstoloda mensi rosessor a Gubernatore invitatus Hagam venit, concessa Per Burgimagistros honestissimis conditionibus muneris abdicatione. Data est ei quaedam norma, quam sequeretur, additique adiutores uicteritus et Euterus.
Quales discipulos, diu cognitos, iudicaverit, declaravit, quum exicon Apollonii Sophistae Homerieum iis dedicabat. ollius Guillelmum redericum in Academiam secutus est. Quam varias disciplinas illustris adolescens vel hauserit vel attigerit quae vita et mores, quis iusti honestique sensus suerit,
inemoriae prodiderunt Tewaterus , eesset ius , et tuitius , qui saepe non cum iuvene sed viro sermonem se habere existimabat.
Quum euaterus a. 1790, ut dixi, orationem habebat, adspiciens ubernatorem septem regionum haereditarium, et sedentes ad latus paternuintilios, intelligitis, quanta sedatum illud et altum retus efferretur laetitia: non , quo tantam hinc sibi gloriam sumeret quamquam potentium virorum laudem non adspernaretur, sed ita cogitabat, doctrina tum maxime norere, si, qui populis praesunt, eas se aestimare sic prae se serunt. Sed idem en terus, pro incolumitate domus Arausiacae recatus, cogitare non potuit. brevi sore, ut duo ex illustribus auditoribus, iique in exsilio morerentur. Tristia, tristia intervenerunt. mota nimis est historia, et antiqua vulnera
17쪽
linquemus intacta Georgius prius qua in pater e vita exessit, anno aetatis vigesimo quint, qui si in sepulcro maiorum Delphensi conditus iaceret, quot lilia et purpureos Oresilenis manibus accuinularent omnes, qui alteram illam ct ilulcissimam spem patriae cognoverunt. Si tus est procul a atria, Patavit. Quod Ρossumus, nobilem ait imam hoc saltem munere ornabimus , ut tristi voce per hos Leidensis Academiae arietes testemur, priscae pietatis et dei invictaeque bello dexterae memoriam nondum ex animis nostris esse deletam Pater filium secutiis est septem annisiost. Huius ego ignorati Principis casus, vel inimicis miserabiles, meminisse refugio. Quiescit Brunsvici, lacida compositus
Pace, quam Ostremo vita tempore non vidit. Unus etiam ex tribus illis vivebat, extorris, spoliatus, desolatus sed fata fortunamque Neerlandiae secum ortans, ita meliora tem Dora servatus et op situs. Tempora venerunt, elicitatem vidimus ac sentimus Antiqua necessitudo cum Academia statim instaurata est. Non narrabo quanta novus rex honevolentia eam , colluvione rerum barbara urgutam , sit prosecutus , quibus
quam singularibus beneficiis auxerit. Brevi post reditum vidimus priscae opinionis ac voluntatis testem filium natu minore iii Guillelmum Fredericum Carolum , qui tamen , vix inchoatis studiis , belli causa discedens , in Franci ruuiexercitu et commilitonibus Academicis pro patria nuper recuperata stetit. Sed
de re summa iam populi decreverant, bona causa vicerat Victoriaria inen uobis qtio Ice alid arvo emta, nec sanguis Arausiacus defuit Deus Principem Arausiae et hic servavit, ut scilicet, quod auten et ipse et omnes longe abesso precamur, at rem nobis aliquando reddat bonum , sapientem, iustum et constante in regemque eum habeamus, qualem illiu habuimus belli ducem, nascique interea ossent nova stirpis germina, quae iam laete et in
spem nostram crescere videmus.
Duos , Guille linum Principem Mausiae haereditarium et Alexandrum Princi rem Neerlandiarum cognovi, quorum erudiondorum curam pater etiam mihi eommiserit. Haud equidem dis uteor, non sine sollicitudine eam rem suscepi: non quod ipsi adolescentes tantu in mihi timoreti incuterent, quorum pateresse possem aetate, consiliis et Praeceptis deberem; sed quoties muneris mihi eredit gravitatem et periculum antino utecum volutabam, verebar ut exspectationi, quam de me pater suscepisset, satisfacerem. Historiam recte docere
18쪽
semper sibi visum est opus dissicile, quodque multas muliones haberet, in hac praeserti in sapientiae pragmaticae libidine et philosophiae cuiusdam insana
venditatione. Nam, ut alia omnia praeteream, mortalium iactavere iudicare, inceptu pulchra et foeda ostendere, caper lihi tuisque, quod imitere, quis unquam ita ingressus est, ut viam semper tenuerit Non loquor de homini-hus, qui pro inconsiderata estination et temeritate, quam odio tuentur sententiam, eam cras mutant, Perendie ni iam sequuntura neque de iis loquor, qui levitati et temporibus inservientes, opinionem tam facile abiiciunt quam vestem, simul atque saeculum et lex elegantiae novam sormam et colorem imperent. Sed quam multi semper doctrina, iudicio et probitate excellentes fuere viri, qui vel sibi ipsi non constarent, vel quorum auctoritatem laudati homines desererent, sicuti horum uotoria tem altera aetas rursus deseruit 7
Res omnino similis est tabula isti, in aede Saturni olim dedicatae, cuius intelloetum Cebes Thebanus tantum habere periculi dicebat, ut recte capientibus prudentiat et felicitato in , secus , stultitiam et calamitates asserret. Huius dissicultatis . iam non exiguae , maior mihi apparebat imago, reputanti, quibus adolescentibus historiam essam traditurus his nimirum quorum majores rebus gravissi in is domi Oris iue interfuissent et qui ipsi, alter ad regnum, alter ad magnos in regno honores essent nati. Deo iuvante, animuin non demisi, sed sedulo sedi. ne mihi et ossicio deessem, neque modesta tu me libertas desideraretur, aut non omne illud expromeretri , quod bonum, verum et Neerlando dignum arbitrarer. Atque hunc mihi diuturnum laborem optimi iuvenes suis inoribus reddiderunt levem et iucundum, neque tacere possum, quanti eos faciam ac diligam, si nihil aliud, vel propter ingentem iustitiae et honitatis sensuin, quei a natura BCceptum. in meis quoque scholis auxerunt. Atque utinam ego ne inale patriae et ipsis adolescentibus in omni hoc negotio consuluerim Reetae quidem et ingenuae voluntatis egregia testis mea mihi semper erit conscientia, Praemium pulcherrirnum, quo neque maius neque illustrius ipso, si vellem optare possim, et nemo quisquain omnium mortalium mihi tribuere possit. Atoue hi ex Arausiaca gente fuerunt ultimi. Quos Academia Leidensis aluminnos spectavit. Nemo ex omni numero, qua erant pietates oblivisci potuit.
quid cademiae deberet. Neque Guillelmus neque Alexander obliviscentur.
19쪽
Guillelmus, satis , ut speramus, ordine euntihus regnum olim accipiet. Mihi tam longa vita non superabit, ut hune regem adspiciam. Sed hoc augurio votisque minor, hoc meus mihi praesagit animus Guillelmus III, rex
NesIandiae, Praeclara maiorum exempla cum aliis virtutibus, tum Iiterarum doetrinarumque amor imitabitur, et cara illius cordi erit Academia Leidensis. Novit enim et probe intelligit, quani ex liniuin ea sit patriae suae Oritamentum. Pulchrum est patriae bene sacer in armis pacis munera et in Praesens dulciora, et in perpetuum utiliora sunt Maurit ius et rater IIenricus, duo illa belli Hispanici sui inina, gladios et dextras hostili sanguine cruentantes, Neer-landiar in sede collocata iii stabilivere. Sed pater Guillelmus condita Academia Leidensi, theatrum libortati veritatique instruxit magni siceritissimum, eoque Hispaniae longe graviorem cladem intulit, quani si validos exercitus internecione cecidisset. Quanto en in liraestat animus corpori, tant clariore potentior est triumphus ingui ii quam urinorum. Divitiae, decus et pes
civitatium , mortalia et caduca, dilabuntur: tacitiora sapientiae Inarierit. manebuntque sunt divina et aeterna.
Vidimus, quae necessitudo Academiae cuin Prineipibus Arausiaca gentis intercesserit. Habemus et alias necessitudines, in quibus praecipuam, qua vobiscum, iterarum studiosi adolescentes, sumus coniuncti Reges et Principe neque estis, nec, puto, fietis. Tempora enirn Napoleonte semel praeterierunt.
Sed filii estis arentu in , qui in omni loco atque ordine robur et os populi
vigent, setis liberi cives, suae quisque fortunae artifices , si bona vestra hi noveritis, et, quid vestra causa fiat, animo reputetis. Explicatione Vel unius antii praeteriti memoriam mecum repetite. Curatores solita ipsis prudentia et studio rei Academicae consuluerunt. Est iste quidem haud quotidianus honos sedere, ubi Ianus ousa Ordovix, et Dousa digni sedere viri. Sedinitam variae gravesque curae honoris sint conlites.
20쪽
ipsi optime sciunt. Hoc omne, quidquid est, volentes tolerant prospiciunt alteri aetati, rospiciunt vobis. Si Prosessores contemplamini, neque horum pietas vobis defuit. Omne disciplinarum genus , ab antiquissimis deductum temporibus ad hanc,
moriam, fuit expositum. Multi prolatis ad communem notitiam scriptis,gIoriam Academia iuxta domi sustinent, foris illustrant alii, quae allecta habent, Ornant et expoliunt. Non quiescunt, non remittunt. Quid eos tantopere incitare putatis, ut relictis rebus, quae vulgo in vitae bonis censentur sie agant 7 Posteritas optimo cuique perpetuo ante oculos versatur. Posteritati
dum consulunt, consulunt vobis.
Iam circumspicite Leidam , animisque percurrite insignia publicae liberalitatis monumenta. Quare rex Guillelmus Museum illud Naturalis Historiae, vix communi rapinarum receptaculo Parisino repetitum, Academiae dedit, et continuo ita ampliticavit, ut hospitibus etiam illis , qui raro nec sere nisi in itialiquid in Neerlandia admirantur , admirationem extorqueat Quibus in
spatiosa horti amoeni uite tanta norum herbarumque ex tot prope terrarum orbe conquisita, arridet copia r Musea rerum antiqvvum, numorum, pulchrarum urtium, Anatomicum, osommium, quo consilio fuere instituta 7. Quid physica instrumenta . quid rustica, quid chemicum laboratorium, quid turris observandis sideribus nune ita ornata, ut melius in eoelo videre nunquam potuerimus Vobis omnia ista suere instructa, vobis hoc etiam anno conserinvata et aucta clarissimi et doctissimi homines, qui regunt, nullum Iaborem declinant, quo vestram excitent alantque discendi cupiditatem. Haec etsi per se singula iam magna sint, ingens accedit cumulus Bibliotheca, in quam omnes omniurn rerum fructus connuunt. Quae librorum editorum multitudo, quam dives manu scriptorum, orientalium quoque, copia Quale additum Bibliothecae vir ille ornamentum, cuius anima per artus dictus tantam molem eo consilio ac ratione agitat et gubernata Haec sunt illa hora vestra, quae si hic noveritis, ipsi existimate, an spes vestras et fortunas recte praedicaverim. Haec vobis secimus. Quid nobis, quid vestrae audi secistis Boni consuIite libertatem meam et tacita respondete coriincleutia, partim mihi ipse respondebo. Vidi nimirum in hoc Magistratu meo multam industriam, discendi ardorem,
prosectus ad illud, quod sibi quisque proposuit, egregios Vidi maiora. Ortis