뜻

1. a collection of common places, by Aristotle, imitated by Cicero

예문

• Ideo dicit Aristoteles, in libro Topicorum, quod "aliquid est problema de quo neutro modo opinamur, ut utrum mundus sit aeternus" vel non. (Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius, Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 60:6)

  (보이티우스, , , 60:6)

• Unde et in illo argumento Deus non substantia ostenditur aperte, quo Boetius, quamvis Christianus, opinionem philosophorum secutus, cum de philosophia tractaret, Themistium scilicet et Tullium in Topicis suis vestigans probat in quinto Topicorum ipsorum albedinem non esse substantiam, his verbis: (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber secundus 35:5)

  (피에르 아벨라르, , 35:5)

• Quam quidem maximam identitatem juxta proprium et expressum esse rei Boetius attendens in primo Topicorum, ait: (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber secundus 41:6)

  (피에르 아벨라르, , 41:6)

• Idem in primo Topicorum, cum propositionem et quaestionem et conclusionem definisset et suis singula proprietatibus distinxisset; (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber secundus 42:1)

  (피에르 아벨라르, , 42:1)

• Rursus Boetius in praedicto libro Topicorum, ut jam supra meminimus, cum illam quaestionem, Utrum idem sit utile quod honestum, de diffinitione esse docet dicens secundum haec quomodo diffinitioni est aggreganda. (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber secundus 42:6)

  (피에르 아벨라르, , 42:6)