뜻

1. The act of heaping or piling up, accumulation.

예문

• sed utrumque horum acervatio est, tantum iuncta aut dissoluta. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber IX 207:2)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 207:2)

• Hoc postulat ut vitetur studium dominationis et merae voluptatum acervationis. (Papa, Franciscus, Litterae Encyclicae, Laudato si'. De communi domo colenda 283:9)

  (교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 283:9)

• Multi noverunt hodiernum progressum et meram acervationem rerum vel voluptatum non sufficere ut sensus et gaudium praebeantur humano cordi, sed nequeunt recusare quod iis offert mercatus. (Papa, Franciscus, Litterae Encyclicae, Laudato si'. De communi domo colenda 268:2)

  (교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 268:2)

• Germana sapientia, cogitationis, dialogi liberalisque personarum conventionis fructus, per meram elementorum acervationem non obtinetur, unde saturatio eveniat et confusio, in quadam mentis contaminatione. (Papa, Franciscus, Litterae Encyclicae, Laudato si'. De communi domo colenda 61:4)

  (교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 61:4)