뜻

1. admirability, wonderfulness; a quality which produces admiration or wonder

예문

• Ergo et haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit et maxime iustitia, ex qua una virtute viri boni appellantur, mirifica quaedam multitudini videtur, nec iniuria; (M. Tullius Cicero, De Officiis, Liber Secundus 50:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 50:1)

• Nunc autem mihi videntur ne suspicari quidem quanta sit admirabilitas caelestium rerum atque terrestrium. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER SECUNDUS 90:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 90:1)

• Restat ultimus et a domiciliis nostris altissimus omnia cingens et coercens caeli complexus, qui idem aether vocatur, extrema ora et determinatio mundi, in quo cum admirabilitate maxima igneae formae cursus ordinatos definiunt. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER SECUNDUS 101:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 101:3)

• in admirabilitate attentio; (Dantes Aligherius, Epistolae 112:7)

  (단테 알리기에리, 112:7)

• admirabilitatem tangit, cum promittit se tam ardua, tam sublimia dicere, scilicet conditiones regni celestis; (Dantes Aligherius, Epistolae 112:10)

  (단테 알리기에리, 112:10)