뜻

1. to wrangle:

예문

• Qua ex frequentia, Titus Labienus prodit, sed missa oratione de pace, loqui atque altercari cum Vatinio incipit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 19:8)

  (카이사르, 내란기, 3권 19:8)

• Et timuit exinde altercari cum ea, sed non est locutus ei nec bonum nec malum nec comedit cum ea nec iacuit. (HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 1. Primi sapientis prima historia: Leo 1:18)

  (, 1:18)

• Dum secum mitissimi homines altercant de mea nece, iam et domum perveneramus, nam timor ungulas mihi alas fecerat. (Apuleius, Metamorphoses, book 6 4:8)

  (아풀레이우스, 변신, 6권 4:8)

• quo facto tandem libertatem nanctus, solitariae fortunae munus amplexus, super constratum lectum abiectus post multum equidem temporis somnum humanum quievi, Iamque clara die, mollitie cubiculi refota lassitudine, vegetus exsurgo atque illos, qui meae tutelae pervigiles excubias agitaverant, ausculto de meis sic altercare fortunis: (Apuleius, Metamorphoses, book 9 2:6)

  (아풀레이우스, 변신, 9권 2:6)

• Iamque iis poculis mutuis altercantibus mirabile prorsus evenit ostentum. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 30:4)

  (아풀레이우스, 변신, 9권 30:4)