뜻

1. 무신론자

1. an atheist, term applied to those who thought to reject the gods worshipped by the larger society.

예문

• "Sit licet ille Theodorus Cyrenaeus, vel qui prior Diagoras Melius, cui Atheon cognomen adposuit antiquitas, qui uterque nullos deos adseverando timorem omnem, quo humanitas regitur, venerationemque penitus sustulerunt:" (Minucius Felix, Marcus, Octavius, chapter 8 1:2)

  (미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 8장 1:2)

• Quid Diagoras, Atheos qui dictus est, posteaque Theodorus nonne aperte deorum naturam sustulerunt? (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER PRIMUS 63:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 63:1)

• Neque sane multo melius se habet, cum athei et homines profani tantas in religione lites et opinionum dimicationes intueantur. (FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, III. DE UNITATE ECCLESIAE 1:17)

  (, , 1:17)

• Nulla alia re sane magis convincitur atheismum labiis tantum insidere, cordi autem minime, quam hac, quod athei opinionem suam saepe praedicent et defendant ac si ipsi sibi diffiderent, aliorumque consensu refocillari cuperent. (FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVI. DE ATHEISMO 1:13)

  (, , 1:13)

• Quinetiam videas interdum atheos sibi discipulos comparare, ut aliae sectae faciunt. (FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVI. DE ATHEISMO 1:14)

  (, , 1:14)