뜻

1. 은인

1. benefactor; one who confers a favour

예문

• (Biblia Sacra Vulgata, Liber Esther, 8 8:12)

  (불가타 성경, 에스테르기, 8장 8:12)

• benefactoremque civitatis et curatorem gentis suae et aemulatorem legum audebat insidiatorem rerum dicere. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 4 4:2)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장 4:2)

• Alioquin in memoriafrequenter habeas beneficium tibi collatum, et benefactorem inde collaudes. (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 11:22)

  (, , 11:22)

• "Liberalitas est virtus animi benefactorum erogatrix, illam pro affectubenignitatem, pro effectu beneficitiam dicimus. (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 61:1)

  (, , 61:1)

• et illi qui denegant benefactum, suosdenegant benefactores et ita denegant Deum. (Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 165:11)

  (, 165:11)