라틴어-한국어 사전 검색

cavillātōrem

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (cavillātor의 단수 대격형) 얼간이를

    형태분석: cavillātōr(어간) + em(어미)

cavillātor

3변화 자음어간 변화 명사; 남성 자동번역 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: cavillātor, cavillātōris

어원: cavillor(비웃다, 조롱하다)

  1. 얼간이, 돌대가리, 멍청이
  1. a jester, caviller

격변화 정보

3변화 자음어간 변화
단수 복수
주격 cavillātor

얼간이가

cavillātōrēs

얼간이들이

속격 cavillātōris

얼간이의

cavillātōrum

얼간이들의

여격 cavillātōrī

얼간이에게

cavillātōribus

얼간이들에게

대격 cavillātōrem

얼간이를

cavillātōrēs

얼간이들을

탈격 cavillātōre

얼간이로

cavillātōribus

얼간이들로

호격 cavillātor

얼간이야

cavillātōrēs

얼간이들아

예문

  • Qui iurabat cavillator quidam et canicula et nimis ridicularius fuit. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quartus, XX 4:4)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:4)

  • consul autem ipse parvo animo et pravo tamen cavillator genere illo moroso quod etiam sine dicacitate ridetur, facie magis quam facetiis ridiculus, nihil agens cum re publica, seiunctus ab optimatibus, a quo nihil speres boni rei publicae quia non vult, nihil speres mali quia non audet. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 13 4:5)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 4:5)

  • Cavillatoribus istis abunde responderimus. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 20:1)

    (세네카, , , 20:1)

  • vel cavillator facetus vel conviva commodus item ero, neque ego oblocutor sum alteri in convivio: (T. Maccius Plautus, Miles Gloriosus, act 3, scene 1 1:58)

    (티투스 마키우스 플라우투스, , , 1:58)

유의어 사전

Lepos, facetiæ, and festivitas, denote the harmless wit, which, like humor, is only opposed to seriousness, and is the attribute of a benevolent mind; lepos (from λέπω, λεπτός,) the lightest wit, in opp. to dull gravity; festivitas (from σπαθᾶν) the more cheerful sort of wit, in opp. to gloomy seriousness; facetiæ, the jocund wit, in opp. to sober seriousness; whereas sales, dicacitas, and cavillatio, denote the more pungent wit, which is a sign of an acute intellect; sales (ἅλες) the piquant wit, in opp. to what is flat and trivial, which aims at a point, whether others may be pleasantly or painfully affected by it; dicacitas (from δακεῖν) the satirical wit, which is exercised at the cost of others, yet so that the jest is still the principal aim,—the pain inflicted, only an accidental adjunct; cavillatio, the scoffing wit, in which the mortification of others is the principal aim, the jest only a means and unimportant form. Cic. Orat. 30. Demosthenes non tam dicax fuit, quam facetus. Est autem illud acrioris ingenii, hoc majoris artis. (v. 21).

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION