뜻

1. 불명예, 치욕, 오명, 망신, 욕

1. that which disfigures, a blemish, disgrace, dishonor

예문

• adgregabantur e plebe flagitiosa per obsequia Vitellio cogniti, scurrae, histriones, aurigae, quibus ille amicitiarum dehonestamentis mire gaudebat. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 87 87:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 87장 87:6)

• Quin ille dehonestamento corporis maxime laetabatur, neque illis anxius, quia reliqua gloriosius retinebat. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Secundus, XXVII 3:3)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 3:3)

• De utriusque his verbis T. Castricius cum iudicaret, Nonne, inquit, ultra naturae humanae modum est, dehonestamento corporis laetari? (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Secundus, XXVII 4:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:1)

• Quibus verbis, inquit, ostenditur Philippus, non, ut Sertorius, corporis dehonestamento laetus, quod est, inquit, insolens et inmodicum, sed prae studio laudis et honoris iacturarum damnorumque corporis contemptor, qui singulos artus suos fortunae prodigendos daret quaestu atque compendio gloriarum. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Secundus, XXVII 6:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 6:1)

• atque ille non propinquum neque Arsacis de gente, sed alienigenam et Romanum increpans, auribus decisis vivere iubet, ostentui clementiae suae et in nos dehonestamento. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XII, chapter 14 14:7)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 14장 14:7)