고전 발음: []교회 발음: []
기본형: disertē
illud verius, neque quemquam in eo disertum esse posse, quod nesciat, neque, si optime sciat ignarusque sit faciundae ac poliendae orationis, diserte id ipsum, de quo sciat, posse dicere. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 63:2)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 63:2)
'Ergo item' inquit 'illa, quae saepe diserte agenda sunt et quae ego paulo ante, cum eloquentiam laudarem, dixi oratoris esse, neque habent suum locum ullum in divisione partium neque certum praeceptorum genus et agenda sunt non minus diserte, quam quae in lite dicuntur, obiurgatio, cohortatio, consolatio, quorum nihil est, quod non summa dicendi ornamenta desideret; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 50:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 50:1)
partim iactantia ingenii, ut res cito accepisse videantur, tenere se et intelligere prius paene quam audiant mentiti, cum multa et diserte summisque clamoribus, quae neque ad iudicem neque ad litigatorem pertineant, decantaverunt, bene sudantes beneque comitati per forum reducuntur. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber XII 131:1)
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 131:1)
actione hunc colorem urgueret, diserte multa dixit, inter quae et hoc: (Seneca, Controversiae, book 2, Diues tres filios abdicauit. petit a paupere unicum filium in adoptionem. pauper dare uult; nolentem ire abdicat. 35:9)
(세네카, , , 35:9)
tum decretum Phaeneas, in quo id diserte scriptum erat, ostendit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXVI 327:2)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 327:2)
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용