뜻

1. 분리되어, 따로, 명확하게

1. separately, distinctly, disjunctively

예문

• Hoc vero etiam disiuncte licet. (Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius, De Arithmetica, Liber secundus, De geometrica medietate eiusque proprietatibus 4:2)

  (보이티우스, , , 4:2)

• Procedens deinde iam disiunctissime, quintoque signo arrepto, figuram monstrat amphicyrti, utrimque prominentibus gibbis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XX , chapter 3 11:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 11:1)