뜻

1. 뻗다, 내밀다, 확장하다, 도달하다

1. to wander from the way, spread, extend

참고

예문

• caecos loquor, atra socordia quorum corde tenebroso verum perpendere nescit, quem si perspicuum mortalibus infitiaris, fare age, quem videat Babylonis ab arce tyrannus innocuas inter flammas procul exspatiantem, calcantem rapidos inadustis fratribus ignes, nempe ait (Prudentius, Apotheosis, section 3 3:49)

  (프루덴티우스, , 3:49)

• Exspatiata ruunt per apertos flumina campos cumque satis arbusta simul pecudesque virosque tectaque cumque suis rapiunt penetralia sacris. (P. Ovidius Naso, Metamorphoses, Book 1 34:11)

  (푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 34:11)

• Quae postquam summum tetigere iacentia tergum, exspatiantur equi, nulloque inhibente per auras ignotae regionis eunt, quaque impetus egit, hac sine lege ruunt altoque sub aethere fixis incursant stellis rapiuntque per avia currum. (P. Ovidius Naso, Metamorphoses, Book 2 17:4)

  (푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 17:4)

• Ne tamen oblitis ad metam tendere longe exspatiemur equis, caelum et quodcumque sub illo est, inmutat formas tellusque et quidquid in illa est: (P. Ovidius Naso, Metamorphoses, Book 15 37:1)

  (푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 37:1)

• ego autem confiteor, hoc exspatiandi genus non modo narrationi sed etiam quaestionibus vel universis vel interim singulis opportune posse subiungi, cum res postulat aut certe permittit, atque eo vel maxime illustrari ornarique orationem, sed si cohaeret et sequitur, non si per vim cuneatur et quae natura iuncta erant distrahit. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber IV 225:1)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 225:1)